CLAIRE SANCHEZ POV Panay ang paghaplos sa buhok ko ni Edward habang nakahiga ako sa bisig niya. “Baby, simula ngayon wala na akong ililihim pa sayo.” Nakangiti niyang sabi. Nakatingin lang ako sa kaniya, sinusuri kong maigi kung totoo ba ang sinasabi niya. Alam kong ako din ang talo bandang huli. Kakaibang sakit ang naranasan ko magmula ng maghiwalay kami ng landas ni Edward. Halos ikamatay ko ang sakit na yun ng dahil lang sa hindi pagkakaintindihan. “Bago ang lahat, mayroon sana akong gustong aminin sayo Claire, tungkol kay Lexie at sa totoong Edward na kaharap mo ngayon!" sabi niya sa akin, nag aalangan man siyang magsalita ay na-appreciate ko ang pagiging bukas na namin sa isa't isa. "ng mag move kami dito sa Manila duon ko nakilala si Lexie, naalala mo ang red room?! diba hindi ako pumapayag na pumasok ang kahit na sino duon? " tanong niya sa akin. Bigla akong na curious, oo nga hanggang ngayon ang kwartong iyon ay nananatiling pribado lang . " may dalawang l
Mahabang labanan ng pagkakaso ang naganap. Pero dahil magaling na lawyer si Daddy at dahil sa tulong ng mga kaibigan niya sa law firm naipanalo nila ang kaso” nakatingin pa rin ako sa mga mata ni Edward pero pakiramdam ko ay tumatagos ang kaniyang kaluluwa sa tingin ko. Pakiramdam ko ay binalikan no Edward ang mga sandaling ngyari sa kaniya ang mapait na karanasang ito. “Bilang compensation ay inalok nila ako ng 10million para i drop ko ang kaso at bawiin lahat ng statement ko. Kahit na case close nag isip ako ng dapat gawin. Dahil sa stress ay nagkasakit si Mommy at hindi ko hahayaang may mangyaring hindi maganda sa kaniya. Kaya kahit parang inapakan ang pagkatao ko tinanggap ko ang pera. Pinagamot ko si Mommy at nagtayo ako ng sarili kong negosyo. Dahil sa sipag, tiyaga at sa gabay nila Mommy nag boom ang negosyo ko. Kaya naman pinanatili kong sikreto ang buhay ko. Sa trabaho, sa bahay o kahit sa mga kaibigan ko. Walang nakakaalam ng totoong ngyari sa akin. “ humarap si
Ang mga mata ko ay hindi mapigilang mag-ikot sa bawat sulok ng silid na iyon. Napaawang ang mga labi ko habang tinititigan ang mga kagamitan sa loob, mga kagamitan para sa isang malalim at matinding pagtatalik, ito pala ang sinasabi ni Edward. Ang bawat sulok, bawat kagamitan ay tila may sariling kwento. Nagtaas ako ng kilay habang pinagmamasdan ang mga nakapilang lubid, ang silk blindfolds, at ang mga leather cuffs na naka-display na parang bahagi ng isang koleksyon. Mula sa isang sulok, natatanaw ko rin ang mga kagamitan na hindi ko talaga naiintindihan kung paano gamitin. Out of curiosity hinawakan ko ang mga ito. Kinakabahan ako, pero ang excitement .Tahimik akong nagpatuloy sa aking paglalakad sa loob at bawat hakbang ay sinadya kong hipuin ang mga gamit para mas lalo kong matuklasan ang mundong tinatago ni Edward. Napapakagat labi ako habang pinagmamasdan ko ang mga kagamitang ginagamit ni Edward para sa kaniyang pakikipag hard sex. Akala ko noon ay sa mga movie ko
Claire POV Tahimik kaming pumasok ni Edward sa isang kuwartong pulang-pula ang ilaw, at agad kong naramdaman ang kakaibang init sa paligid. Init na dala ng sarili naming mga katawan. Napatitig ako kay Edward at nginitian niya ako ng isang kaakit akit na ngiti. Kita ko din ang biglang pagtigas ng kaniyang talong, parang agad agad ay naging ganado siya sa mga bagay na nasa paligid. “Okay ka lang ba? Sigurado ka bang gusto mong ituloy ito? Claire , hindi kita masisi kung i-judge mo man ako. “ sabi niya sa akin. Seryoso at namumula ang kaniyang mga tainga. "don't dare me Edward, tignan natin kung ano ang kakayahan mo. " sadya kong iniwaang ang aking bibig habang kagat kagat ko ang aking labi, mapang akit akong sumandal sa isang kagamitan sa loob na may tali. Desidido at buo ang loob kong sagot.Hindi ko pa alam kung ano ang aasahan ko, pero habang tumitingin ako sa mga kagamitan sa loob, hindi ko maiwasang makaramdam ng halong kaba at excitement. Para akong nasa isang mundo na ngayon
RATED SPG: Si Edward, nakangiti habang hinahawakan ang kamay ko, ay tila ba nagtatantiya ng reaksyon ko. Napalunok ako at ngumiti rin nang bahagya, pinipilit na manatiling kalmado kahit ramdam ko ang kaba at excitement sa dibdib ko. “Claire,” sabi niya sa malalim na boses, at ramdam kong mas lumalapit siya, “handa ka na ba? Hindi kita minamadali, at hindi kita pipilitin kung hindi ka pa handa.” Napalunok ako, pero tumango ako sa kaniya. “i'm more on curious kesa natatakot.” Napangiti siya sa akin, at may bahagyang ningning sa mga mata niya. “Haha, napatawa mo ako sa confidence mo” sagot niya, at dahan-dahan niyang inilapit ang kamay niya sa pisngi ko, hinahaplos ito ng dahan-dahan na tila nagtatagal ng bawat sandali. “Hindi ko alam kung paano ko sasabihin, pero…” bulong ko habang nakatingin sa mga mata niya, “parang hindi ko kayang magpigil sa init ng nararamdaman ko.” Bahagyang ngumisi si Edward, at tinapik ng malumanay ang balikat ko. “Don't worry, hindi natin bibiglain
Gustong gusto ko siyang hawakan. Gusto kong laruin ang kaniyang pagkalalake pero hindi ko magawa dahil nakatali ang aking mga kamay at paa. Lalo akong nanggigigil at sa kaniyang ginagawa."aaah Edward... ito ba ang sinasabi mong mundo mo.... ahhhh.... ahhh.... sh*t i want more" walang tigil ang aking pag ungol.NApapaiktad ang aking likod. Gusto kong gumanti ng paglalaro sa kaniyang pagkalalake pero hindi ko magawa. Tinapat niya sa aking clit ang isang vibrator at pina-andra ito. Nilalaro niya ang kaniyang sarili habang ginagawa niya ito."Sige Claire sumigaw ka lang.. ahhh baby.... sige lang...." lalo akong nate-tempt na gamitin niya ako dahil sa kaniyang ginagawa."ahhhhh .... Edward.... fvck me!... ahhhhh....ugghhhh. sh*t its getting harder and harder" nakita kong lalong bumibilis ang paglalaro niya sa kaniyang sarili. lumapit siya sa aking mukha at malumanay niyang nilalamas niya ang aking sus* , gustong gusto kong abutin ang kaniyang pagkalalake at sunggaban ito pero hindi ko mag
"ahhh fvck Claire, you're too good in it. Nakakagigil ka. ... ahhhh.... shitt.... nakakalib*g ka." mahina niyang sabi. Kinuha niya ang aking katawan at pinahiga ako .Sa wakas iniulos na niya papasok sa loob ng aking pagkababae ang kaniyang tigas na tigas na pagkalalake."ahhhh....." napaiktad ang ako sa bawat pagdikit ng kanyang mga mainit na palad sa buong katawan ko. Bawat salpakan ng aming katawan ay naglilikha ng malakas na tunog dahil sa basang basa kong belat. Iniikot niya ako at siya naman ang humigi. Kinapitan ko ang kaniyang talong at itinutok ito sa aking belat. Idiniin ko ang aking mga kamay sa kaniyang dibdib paluhod sa coach ay umulos ako ng pataas baba mula sa kaniyang ibabaw. Kinapitan ni Edward ang aking balakang, at mahigpit na pinipiga ang aking mga laman sa pwer.Kinapitan niya ang aking balakang at mabilis at madiin siyang bumabayo mula sa aking ilalim. Ang sarap nito dahil sa pagkakadiin nito. Napapaawang ang aking bibig habang siya ay nakatitig sa akin."ahhhh..
AFTER FEW MONTHSCLAIRE POVIsang ordinaryong araw para sa aming lahat. Napagkasunduan namin ni Edward na maging casual kami pagdating sa trabaho. Ayokong maging public ang relasyon naming dalawa dahil ayokong isipin ng mga tao na kaya ko nakuha ang posisyon ko ay dahil kay Edward. Sa kalagitnaan ng katahimik sa loob ng opisina ni Edward ng biglang tumunog ang ting sounds ng elevator. Natuon ang buong atensyon ko sa babaeng lumabas sa elevator, napahabol ang mata habang naglalakad ito pasulong sa opisina ni Edward. Binitawan ko ang mga papeles na inaasikaso ko at tumayo ako ng mapagtanto ko kung sino ito kahit na nakatalikod na ito ay kilalang kilala ko kung sino ito, at sigurado ako sa aking hinala. Walang iba kundi si LexieNapapailing ako habang pinagmamasdan ko siyang dire-diretso sa paglalakad papasok sa opisina ni Edward, hindi ko sana siya sisitahin at natatawa ako sa pagkembot at pag-aayos nito sa kaniyang sarili lalong lalo na ang kaniyang dibdib. Pilit nitong pinapalabas ang
Habang abala kami sa ngiti at pag-uusap, biglang nag-ring ang cellphone ko. Napaangat ako at agad itong kinuha mula sa gilid ng kama. Naka-display ang pangalan ng ospital, at biglang bumigat ang pakiramdam ko. Natigilan ako, at napansin ni Drake ang pagbabago sa ekspresyon ko.“Maya, sagutin mo,” mahina niyang sabi, mahigpit na hawak ang kamay ko bilang suporta.Dahan-dahan kong sinagot ang tawag. “Hello?”Isang malamig at pormal na boses ang sumagot mula sa kabilang linya. “Hello, si Ms. Maya po ba ito? Ako po si Dr. Mendez mula sa ospital kung saan naka-confine ang Mama niyo.”Ramdam ko ang bigat ng kaba sa dibdib ko. “Opo, ako nga po,” sagot ko, pilit na pinipigilan ang panginginig ng boses ko. “Bakit po kayo tumawag?”Narinig ko ang mahinang paghinga ng doktor, at bawat segundo ng katahimikan ay parang bumibigat sa akin. “Ms. Maya,” mahinahon ngunit seryoso niyang sabi, “I’m sorry to inform you, pero ang Mama niyo po is pronounce dead. Nagkaroon ng komplikasyon ang sitwasyon niya
DRAKE POVSa totoo lang kanina habang nananahimik ako sa harapan niya ang daming naglaro sa isip ko. Hindi ako makapaniwala sa lahat ng sinabi ni Maya. Parang isang bahagi ng mundo ko ang biglang bumaligtad nang marinig ko ang mga lihim na itinago niya sa loob ng mga panahong magkasama kami. Ang daming bagay na hindi ko kailanman inakala na magiging bahagi ng buhay ko, mga bagay na tila mahirap paniwalaan, pero sa kabila ng lahat, hindi ko magawang talikuran siya.Nakatayo kami sa loob ng maliit niyang apartment, tahimik na nagpapakiramdaman. Nakayuko siya, halatang hindi makatingin sa akin nang diretso. Para bang naghihintay siya na husgahan ko siya, na talikuran ko siya tulad ng ginawa ng iba sa kanya noon. Pero iba ako. Alam kong iba ako.“Maya…” tinawag ko siya, at dahan-dahan siyang napatingin sa akin. Nakita ko ang kaba sa mga mata niya, pero kasabay niyon ay ang pag-asa na baka, sa pagkakataong ito, hindi siya tuluyang nag-iisa."Drake... wala akong ideya kung paano kita pasasa
MAYA POVMasaya ako sa proposal ni Drake. Ang saya na makita siyang nakaluhod, hawak ang isang singsing na tila simbolo ng panibagong simula. Pero kahit anong pilit kong ngumiti, napansin niya agad ang lungkot sa mga mata ko."Maya," tanong niya, puno ng pag-aalala, "handa akong makinig sa gusto mong sabihin?"Hindi ko alam kung paano sisimulan. Pero alam kong hindi na maaaring manatili sa akin ang bigat ng nakaraan. Kailangang malaman niya ang totoo.Tahimik lang akong nakaupo sa harap ni Drake. Ang bawat pintig ng puso ko'y parang martilyong humahampas sa dibdib ko. Alam kong wala nang atrasan ito. Kailangan kong sabihin ang totoo, kahit pa nangangamba ako kung matatanggap niya ako pagkatapos ng lahat.Huminga ako nang malalim, pilit pinapakalma ang sarili bago ko simulang ibuhos ang lahat."Drake... ayokong naka oo nga ako sayo pero may lihim naman na hindi ko pa nasasabi sayo" mahina kong bungad, iniwasan ko ang tingin niya. "Tungkol ito sa nakaraan ko... at kay Erwin."Napatingin
DRAKE SOBEL POV Matapos ang isang matamis na sandaling pinagsaluhan namin ni Maya, malumanay kong inalis ang kaniyang ulo sa pagkakahiga nito sa aking bisig. Tumayo ako at naglakad sa direksyon kung saan ko nilagay ang mga damit kong pinaghubadan. “Saan ka pupunta?” Nagtatakang tanong sakin ni Maya. Tumingin ako at ngumiti lamang sa kaniya. Mula sa gilid ng kama kung saan nakaupo at nakasandal si Maya habang tabing tabing ng comforter ang hubad niyang katawan. Lumuhod ako sa harapan niya, ang mga mata ko ay nakatuon lamang sa kanya. Hawak ko ang kamay niya habang mabagal kong binibigkas ang mga salitang matagal ko nang iniisip. “Maya,” malumanay kong sabi habang pinipisil ang kamay niya, tinititigan ang mga mata niyang malalim at nagtataglay ng kaligayahan na tila abot-langit. “Please… be my wife. Pero hindi lang basta asawa. Gusto ko, sa bawat aspeto ng buhay natin, sa bawat galaw, sa bawat segundo maging akin ka. Gusto kong gawin ng totoo ang kasal natin , Maya. Gusto kong
Habang bumibigat ang aming mga hininga, ang malamig na hangin sa labas ay hindi kayang patamlayin ang init na bumabalot sa loob ng aming silid. Nilingkis ko ang aking mga braso sa leeg ni Drake, at kami’y dahan-dahang bumagsak sa kama, hinahayaang ang sandali ang magdikta ng aming mga kilos. Hindi nagtagal ay hinubad niya ang mga saplot sa kaniyang katawan. Nagulat ako ng makita ko ang kaniyang talong. Napaka-haba at ang taba nito. Malambing niya akong hiniga sa aking kama.Tumitig siya sa aking mga mata, tila humihingi ng permiso sa kaniyang gagawin, tinanguhan ko naman siya bilang pagpayag . Mariin niyang sinipsip ang aking sus* . Tila sanggol niyang pinagpalitan ang pagkain sa aking mabibilog na sus*. Sa una ay banayad hanggang sa nagiging mapusok ang bawat paglamas niya sa mga ito."owh Drake…” napasabunot ako sa kaniyang ulo habang patuloy ito sa pagro-romansa sa akin. Itinaas niya ang isa kong paa dahilan para bumulaga sa kaniya ang aking tahong na mamasa masa. Naramadaman k
MAYA POVHabang nakaupo kami ni Drake sa sofa, lumapit siya sa akin. Nagtagpo ang aming mga mata, at tila isang hindi maipaliwanag na koneksyon ang bumalot sa amin. Walang salitang kailangang bitawan; sa aming mga tingin pa lang, parang alam na namin ang nais naming mangyari.Dahan-dahan, unti-unting naglalapit ang aming mga mukha. Ramdam ko ang init na bumabalot sa aming dalawa, isang kakaibang sensasyon na hindi na namin kayang pigilan. Sa sandaling iyon, nawala ang lahat ng kaba at alinlangan, at ang natira na lamang ay ang tindi ng damdaming nag-uugnay sa amin.Nakatitig si Drake sa akin, puno ng sinseridad ang kanyang mga mata. “I love you, Maya. Lahat ng ipinapakita ko sa’yo, lahat ng sinasabi ko, totoo. Wala kang kailangang ipagduda o ikatakot.”Ang mga salitang iyon ay tila bumura ng lahat ng natitira kong pag-aalinlangan. Tumugon ako, ang boses ko’y puno ng damdamin. “I love you too, Drake. Hindi ko na kailangang hanapin ang dahilan, dahil mahal na kita.”Hindi ko inaasahan
“Maya, hayaan mo akong ipakita sa’yo na walang sinuman, kahit si Stephanie ang kayang sirain ang meron tayo.”Tumango siya, ngunit sa mga mata niya ay bakas pa rin ang kaba. Alam ko, mahaba pa ang laban namin para maibalik ang tiwala niyang nawala. Pero handa akong gawin ang lahat para sa kanya, kahit na ang galit ko kay Stephanie ay tila sumasabog.“Siya ang sumira sa’yo, Maya,” bulong ko, puno ng determinasyon. “At ako ang tatapos sa kanya.”Habang tinutulungan ko si Maya papasok ng kotse, naramdaman ko ang presensya ng mga tauhan ko sa paligid namin. Tahimik silang nakamasid, parang naghihintay kung may ipag-uutos pa ako. Nakita ko ang pagod sa mga mukha nila sa halos magdamag na paghahanap kay Maya, ang bigat ng responsibilidad na dala nila buong gabi.Nang makaupo na si Maya sa kotse, bumaling ako sa mga tauhan ko. Tinignan ko silang isa-isa, at ramdam kong naghihintay sila ng huling utos mula sa akin. Isang senyas ang aking binigay at nagsi-uwian na sila.“Magpahinga na kayo,” m
“Please, Maya... magpakita ka na. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung may masama kang nangyari,” pabulong kong dasal habang nagpapatuloy sa pagmamaneho. Binabaybay ko ang madidilim na kalsada, ang isip ko’y puno ng imahe ni Maya at ang galit ko kay Stephanie. Sigurado akong may kinalaman siya rito—kung ano man ang sinabi niya, ito ang dahilan kung bakit umalis si Maya.Pilit kong pina-kalma ang sarili, pero ang galit ko’y nananatiling buhay. Hindi ako titigil. Hindi ako susuko. Kahit na maubos ang lakas ko, hahanapin ko siya. Tumatagal ang gabi, ngunit wala pa ring tawag o balita mula sa mga tauhan ko. Kaya ako na mismo ang tumawag.“Raymond, nasaan na kayo?!” tanong ko nang may matinding diin sa telepono.“Nasa harap na kami ng isa pang eskinita, boss. Sinusuyod namin ang bawat sulok dito. Medyo magulo lang ang lugar dahil maraming tao,” sagot niya, nanginginig ang boses.“Hindi ko kailangan ang mga paumanhin mo, Raymond,” malamig kong sagot. “Kapag hindi siya nakita sa oras na
"FVCK! Nasaan ka ba, Maya?!" Pasigaw kong tanong habang muling tinatawagan ang numero niya. Pero wala pa ring suma-sagot. Ang bawat segundong lumilipas nang hindi ko siya nakikita ay parang kutsilyong unti-unting tumatarak sa dibdib ko.Galit akong prumeno sa gilid ng kalsada, agad kong pinindot ang speed dial, at binigyan ng istriktong utos ang mga tauhan ko."Raymond!" Sigaw ko sa telepono, halos mabasag ito sa higpit ng hawak ko. "Hanapin niyo si Maya. Ngayon din! Ikutin niyo ang buong lugar. Huwag kayong titigil hangga’t hindi niyo siya nakikita. Halughugin ninyo ang buong paligid. Kahit baliin niyo ang lahat ng pinto sa siyudad, gawin niyo! Huwag kayong babalik sa akin nang wala siya! Sabihan mo si Dave at lahat ng mga tao. Ikukwento ko na rin kung bakit siya umalis sa bahay nila Mommy."Tahimik si Raymond sa kabilang linya, pero dama ko ang kaba ng bawat isa. Alam nilang hindi ako basta nagagalit. Alam nila kung ano ang kaya kong gawin sa ganitong sitwasyon.Makalipas ang ilang