Lahat ng Kabanata ng Play Me, I’m Yours: Kabanata 181 - Kabanata 190

TARA (MAYA) POVTinawagan ko si Christopher habang kumukulo pa rin ang dugo ko sa galit."Christopher, anong ginawa mo?!" sigaw ko sa telepono. Halos hindi ko na mapigilan ang boses ko. "Bakit mo sinabi kay Drake ang tungkol sa sitwasyon ni Mama? Hindi mo dapat ginawa 'yon!"May kaunting katahimikan sa kabilang linya bago siya sumagot. "Maya, hindi ko 'yon sinasadyang sabihin. Binantaan niya ako," paliwanag niya, halatang nagpipigil din ng emosyon."Binantaan? Bakit ka naman niya babantaan? At bakit kailangan niyang malaman ang tungkol kay Mama?" tuloy-tuloy kong tanong, halos hindi na siya makahabol sa mga tanong ko."Maya, kumalma ka nga," sabi niya, pilit na inaayos ang tono ng boses niya. "Alam kong galit ka, pero makinig ka muna. Si Drake ang may alam kung paano ka matutulungan sa gastusin para kay Tita. Alam kong hindi siya ang pinaka-okay na tao sa buhay mo, pero... mabait din siya kahit papaano."Halos mamilipit ako sa sinabi niya. "Mabait? Christopher, sinaktan niya ako dati…

Pagdating sa labas ng ospital, naglakas-loob na akong magsalita. “Drake, ano bang ginagawa mo dito? Ayaw mo ba talaga kaming tigilan?” tanong ko nang may halong alinlangan. Sinusubukan kong magpakumbaba kahit ramdam kong pumuputok na ang galit ko sa loob. “Kung may balak kang masama, kung galit ka sa akin, ako na lang ang gantihan mo. Huwag mo nang idamay ang Mama ko. Malubha na ang sakit niya, at wala siyang alam tungkol sa trabaho ko sa club. Nakikiusap ako, Drake. Huwag mo nang sabihin pa sa kanya.” Namumugto ang mga mata ko habang umiiyak na nakiusap.“Sumakay ka sa sasakyan,” utos niya nang malamig. Napakurap ako sa gulat, ngunit wala akong nagawa kundi sumunod. Kung hindi, baka kung ano ang gawin niya. Nang makapasok ako sa likod ng sasakyan, sumunod siya, habang lumabas naman ang kanyang driver. Nang makaupo siya sa tabi ko, bigla niyang hinawakan ang balikat ko.“Hindi ako pumunta dito para manggulo, Maya,” sabi niya nang diretso. Kinuha niya ang isang tseke mula sa bag na nas

TARA POVNararamdaman ko ang bigat ng bawat salitang binibigkas ni Mama. Ang pag-aalala sa kaniyang boses, ang nanginginig niyang kamay na pilit kong hinahawakan—lahat ng iyon ay nagbigay sa akin ng pakiramdam na parang pinipilas ang puso ko. Alam kong takot siya, at mas takot ako. Pero hindi ko siya kayang iwan.“Maya,” muling bulong ni Mama, may bahid ng awa at kaba. “Anak, hindi mo dapat sinusugal ang buhay mo para lang sa akin. Bata ka pa, marami ka pang pwedeng gawin. Baka oras na para balikan mo ang pamilya mo.”Napalunok ako. Gusto kong sumigaw, gusto kong sabihin sa kaniya na siya ang totoong pamilya ko, pero ang bigat sa dibdib ko ay parang isang dambuhalang pader na humaharang sa mga salita ko. Sa halip, pinisil ko ang kamay niya, mahigpit na mahigpit, parang ayokong pakawalan.“Mama,” mahina kong sagot, halos pabulong. “Hindi mo ba naiintindihan? Ikaw lang ang tumanggap sa akin nung wala na akong ibang malapitan. Ikaw ang nagligtas sa akin, ikaw ang nagtiyaga kahit na ang d

Nang matapos ang tawag, binalingan ako ni Raymond. “Boss, aalis na muna ako para ibalita kay Maya ang tungkol sa schedule ng session ng Mama niya. Hindi ko pa siya nasasabihan na nakahanap na tayo para sa Mama niya.”Tumango ako at ngumiti nang bahagya. Ang ideya na makikita ko na si Maya mamaya ay nagdulot ng kakaibang kasiyahan sa akin. “Sige, puntahan mo na siya at sabihin mo ang balita. At huwag mong kalimutan—mamaya, idiretso mo si Maya sa shop ni Erika. May schedule akong kinuha para sa kanya sa ganap na alas-kwatro ng hapon. Gusto kong siguraduhin na nandun na siya bago pa mag-umpisa ang appointment.”"Noted, Boss," sagot niya bago tuluyang lumabas ng opisina.Habang papalayo ang tunog ng kanyang mga hakbang, kinuha ko ang telepono at agad na tumawag sa isang kaibigan.“Hello, Drake. Matagal na rin mula nang huli kang tumawag. Anong meron?” bati ni Erika, ang matalik kong kaibigang fashion designer, sa kabilang linya.“Erika, gusto kong ayusan mo si Maya ngayong gabi. Simple pe

Makalipas ang ilang minuto, tumawag si Drake kay Raymond.“Raymond, nakaalis na ba kayo ng ospital? Dumeretso na kayo kay Erika. Siguraduhin mong aabot kayo sa oras ng appointment niya. Siya na ang bahala sa inyong dalawa,” utos ni Drake sa kanyang matigas na tono.“Oo, Boss, nakaalis na kami. Pero medyo alanganin kami sa oras. Traffic dito sa daan,” sagot ni Raymond na halatang nag-aalangan.“Pwes, gawan mo ng paraan. Hindi pwedeng mahuli kami sa okasyon mamaya,” tugon ni Drake, punong-puno ng otoridad. Alam ni Raymond na mabigat ang magiging kahihinatnan kung hindi niya masusunod ang utos.“Wag kang mag-alala Boss, gagawan ko ng paraan. Aabot kami sa schedule namin,” sagot ni Raymond nang may kaba ngunit pinilit ang boses na matatag.“Sige. Basta pagdating niyo kay Erika, sabihin mo lang na pinapunta ko kayo. Siya na bahala sa fitting at sa lahat,” ang huling bilin ni Drake bago ibaba ang tawag.Habang tumatakbo ang sasakyan, tahimik lamang si Maya sa tabi ni Raymond. Nakatitig siya