All Chapters of Unveiled Riches: CEO's Billionaire Wife's: Chapter 21 - Chapter 30

ANG MATANDANG may sakit ay tila nabuhayan ng sigla nang matanaw ang bultong papasok. Isang malapad na ngiti ang ibinungad agad niya sa kaniyang grand-daughter-in-law.'Oh, apo ko. Hija." Naibulalas niya habang nakangiti ng malapad. Sa eksenang iyon pa lamang ay mabilis ng napalambot ang kaninang galit at matigas na puso ni Deiah. Parang otomatikong bumalik ang personalidad ng Deiah na kilala ng mga ito."Halika apo, dito ka maupo sa tabi ko." Wika ng matanda na may pagkampay pa sa kamay palapit sa kaniya habang pinipilit na bumangon."Nako lolo, huwag na po kayong bumangon. Hindi pa po kaya ng katawan niyo." Agad na lumapit si Deiah para tulungan sana ang matanda ngunit mabilis na itong nakaupo."Apo, ayos na ayos ang lolo. Kinagat lang ng langgam ang puso ko pero hindi naman dapat ipag-alala pa." Ani ng matanda na kinukumbinsi ang sarili na nasa mabuting kalagayan.Hindi mapigilang malungkot ni Deiah na makita ang matandang nakahiga sa isang ospital bed na kung tutuusin ay dapat malu

NAPANGITI si Atasha nang marinig ang tunog ng pagpihit sa door knob, naisip niyang si Primo na ito at papapasukin na siya. Ngunit sa kasamaang palad, mabilis na napalitin ng inis ang mga ekspresyon ng mukha niya ng iluwa ang bulto ni Deiah sa pintuang iyon. At ang agad na nakapukaw ng atensyon niya ay ang ang bracelet nito na kumikintab sa ganda sa kamay nito.Hindi niya nakitang nakasuot ito ng papasok sa kuwartong iyon kanina kaya nakakasigurado siyang bigay ng matanda iyon.Napataas ang isa niyang kilay nang may maisip siya.Mabilis niyang sinalubong si Deiah at nang matapat siya dito ay nagpanggap siyang matitisod. Akmang hahawakan na sana niya ang kamay nito kung saan naroon ang bracelet na iyon ay siyang mabilis namang nailihis ni Deiah ang direksyon ng kaniyang paghakbang, na naging dahilan upang matuluyan si Atasha sa pagkakatalisod at pagkawalag balanse na ikinabagsak nito sa sahig.Sa lakas pa nga ng pagbagsak ang isa niyang kamay ang naidiin sa sahig na tuluyang ikinabasag

NANG mahawakan ni Deiah ang manibela ng sasakyan gamit lamang ang isang kamay ay wala siyang pag-aalinlangang patakbuhin ito ng mabilis sa kalsada. Ganadong-ganado siyang sabayan ng kanta ang tugtuging paborito niya, ang "Crossing the Finish Line" isang track song ng anime na paborito niya. Sa mga oras na iyon, hindi siya natatakot na imbestigahan siya ni Primo.Ang hindi niya lang maintindihan ay kung bakit ang isang lalaking nagtrato sa kanya tulad ng hangin at pinagtiisahan siya nang tatlong taon ay biglang na lamang naging kyuryos sa pagkatao niya ngayon, ngayon pang malapit na silang maghiwalay.Well, katulad ng inaasahan, ang mga lalaki nga naman ay pare-pareho. Lahat sila walang pagkakaiba.Kapag sinundan mo sila, kapag hinabol ng hinabol mo makakatanggap ka ng kasuklam-suklam na trato mula sa kanila, magmumukhang kaawa-awa. At kapag pinabayaan mo naman at itrato silang basura ay ikaw pa din ang magiging masama. Walang pinagkaiba.Bigla siyang napatingin sa salamin sa likod at

TINUNGO ni Deiah ang direksyon ng dirty kitchen habang nilalaro ang isang lollipop sa kaniyang bibig, at mula sa maliwanag na kusina ay abot tanaw niya na abala ang dalawa sa triplets sa paghihiwa ng karne, habang si Sage ay naglalaro sa cellphone."Victory!" Sigaw ni Sage na may pagtaas pa ng isang kamay sa hangin."Ako naman." Mabilis siyang humakbang saka hinablot ang cellphone na hawak ni Sage mula sa likuran nito."Snatch--pambihira, anong ginagawa mo dito. Bawal ka dito ah." Singhal ni Sage habang ang dalawang kapatid ay napalingon naman sa kanilang dalawa."Anong bawal? Kailan pa ako naging bawal sa sarili kong pamamahay na bisitahin ang kitchen na ito." Aniya ni Deiah habang nakapokus na ang mga mata sa screen saka lumuhod sa upuan na nakalapat ang mga braso sa lamesa, habang nilalaro laro pa din ng kaniyang bibig ang lollipop nito."Makasigaw ng victory, ang baba naman pala ng score mo sa team." Natatawang inalis ni Deiah ang lollipop."Hoy, ang yabang mo naman. Maglaro tayo

PAGDATING ni Primo, bumulaga sa kaniya ang mga nagkakalat na gamit sa sahig. "Tash, anong ginagawa mo?" Kunot-noong tanong na ni Primo habang isa-isang tinitingnan ang mga gamit na kasalukuyang nasa sahig at sira na. Bagsak ang balikat niya nang matanaw ang ilang mga paintings na nakasabit ngunit sira na."Ayoko ng kahit anumang bakas ng babaeng iyon dito Primo, dito sa pamamahay mo. Ayoko ng amoy niya. Ayoko, Primo." Muling umiyak si Atasha nang matitigan si Primo, “Kung hindi dahil sa kanya...hindi sana mawawala sa atin ang tatlong taon na pinuno na natin ng mga plano. Siya ang sumira ng lahat, siya ang sumira sa dapat posisyon ko ngayon sa buhay mo. Pero bakit pakiramdam ko ako ang may kasalanan ngayon. Bakit ako ang nagmumukha ng kabit, kung ako, ako ang nauna sa buhay mo. Kung ako naman talaga ang para sana sa iyo, una pa lang. Inagaw niya lang naman niya no'ng mga panahong iyon sa akin, dahil alam niyang may mas prayuridad pa akong dapat unahin no'ng mga panahong iyon. Bakit? Ba