Semua Bab My Billionaire Enemy Is My Lover: Bab 191 - Bab 200

I felt Ryker stiffened. Parang hindi niya ma-proseso ang sinabi ko. Naramdaman kong lumuwag ang hawak niya sa bewang ko. “You got what?” mahina at gulat niyang bulong. Pinalis ko ang luha ko. “I got pregnant,” sabi kong humihikbi. “Noong binaliktad ako ni Zephyra na hindi ko raw ginagawa ang trabaho ko kaya ako na sisante… buntis na ako non.” Pinalis ko ulit ang bagong luha ko. “Kaya…kaya lang, nalaman ko na mae-engage ka pala sa kanya. Tapos sinabihan pa ako ng mama mo na hindi niya ako tatanggapin sa pamilya niyo…” Ilang minuto akong umiyak ulit. Kita ko sa mga mata ni Ryker na hindi siya makapaniwala. It was like his world had stopped. Kalaunan ay bumaba ang ulo niya sa balikat ko. Ipinatong niya roon ang ulo niya habang niyayakap ako. Ramdam kong pati siya ay nanghihina narin. “Tinawagan kita non pag-uwi…k-kasi hindi ko matanggap na kayo ni Zephyra. Akala ko mahal mo ako pero…” Humigpit ang yakap niya. “I was…and I still am in love with you,” he whispered weakly. Tumango

Nasa baba pa kami nang biglang marinig ko ang tunog na papalapit na Cessna. Sabay kaming tumingala ni Ryker doon hanggang sa mawala ito sa paningin namin. Nag-landing ito sa likod ng mansion. I've never went outside the mansion kaya hindi ko alam na pwede palang mag landing ang isang cessna roon. “Let's go,” bulong ni Ryker nang masiguro niyang nakalapag na ang Cessna. Hinawakan niya ako sa likod at saka inalalayan papasok sa mansion. Sumunod sa amin yong judge na kasama namin. Naiwan si Manang Lecy at ang tinawag ni Ryker na Marco. Sinabihan niyang sa yate na sila sumakay. Darating din daw yon ngayong araw. Pagdating namin sa likod, namangha ako sa nakikita. This would be my first time riding a cessna! Hinawakan ni Ryker ang bewang ko at saka ako inalalayan.Pagsakay naming tatlo, nag-usap pa si Ryker at nong pilot bago kami umalis. Sabi ay deretso na ang landing namin sa NAIA. Isang private plane ulit ang sasakyan namin papuntang Australia. I thought, going from Palawan to NAIA w

Simula ng nag walk-out si Soren, kahit sa akin ay hindi na siya lumapit. Malala ang pagtatampo niya sa akin. Si Diana na lang ang nakakalapit sa kanya. “Mom! I don't want to go. I will stay with Tita Diana,” umiiyak niyang sigaw nang pilitin ko siya na sumama sa amin. Huminga ako ng malalim. “Soren, I will not leave you here,” sabi ko, pilit na ipinapaintindi sa kanya na hindi siya pwedeng maiwan. Umiling siya, rumaragasa ang luha sa mata niya. “No! I don't want to go. I'll stay!” Lumalapit ako sa kanya pero tumatakbo siya palayo. Napasapo ako sa ulo dahil sa problema. “Serenity, hayaan mo muna siya,” awat sa akin ni Diana. Wala akong nagawa. Soren would cry whenever I'm forcing him to come with us. Kaya hindi kami nakabalik sa Pilipinas. Walang nagawa si Ryker. Napilitan kaming e postpone ang uwi namin sa Pilipinas. Hindi rin naman ako sasama kung maiiwan si Soren. Sa gabi ring yong, maraming tinawagan si Ryker. Marami siyang meeting sa susunod na araw pero dahil hindi pa

Nangingilid ang luha kong bumaling kay Ryker. He sighed defeatedly. Mabilis siyang lumapit sa akin at saka ako niyakap. “He doesn't want to come?” namamaos niyang tanong. Hindi ko nagawang sumagot. I feel like if I tried to speak, it would hurt Ryker. Niyakap ko nalang siya ng mahigpit. I feel so sorry for him. He really wants to be close with Soren. I could see it in his eyes. Hindi ko lang alam kung bakit masyadong nagtatampo si Soren na kahit ang pagbigyan siyang kausapin ay wala. “Don't worry, I will talk to him. He's just new to this,” pag-assure ko kahit ako ay hindi sigurado. Kumalas ako ng yakap nang marinig kong papalapit sa amin si Ryka. She was holding a cupcake and was happily walking near us. Mabilis akong umupo sa tapat niya nang makalapit siya.“Why did you tell Soren that I would hate him if he didn't come with us?” medyo galit kong tanong. Mabilis nawala ang ngiti niya. Natahimik siya at naibaba ang kamay kung saan dapat ay susubo siya ng cupcake. “Serenity,” b

Buong araw na hindi ako pinapansin ni Ryker dahil natuun ang attention niya sa mga anak niya. Kahit nong kumain kami ng dinner ay hindi man lang ako tinanong kung anong gusto ko. Mas inuuna pa ang mga anak namin. Not that it's his fault pero pinapabayaan na niya ako! Tapos na akong maligo at nagbihis na pampatulog. Alas dyes bago siya pumasok sa kwarto. Umirap ako sa kawalan. Bakit pa siya pumasok. Doon siya sa kwarto ng mga anak niya!Nang marinig kong naglalakad siya palapit, mabilis akong pumunta sa kama para makatulog na. “Matutulog kana?” tanong niya. “Oo. Goodnight!” Humiga ako at mabilis na ipinikit ang mata. Gumilid ako para hindi ko siya nakikita. Bakit pa kasi pumasok! “Is there something wrong?” biglang tanong niya, nananatya ang boses. Umirap ako. “Is there something wrong, Ryker?” tanong ko pabalik. I heard him chuckle. “That is why I'm asking. I don't know what's wrong.” “Wala naman pala. Bakit ka pa nagtatanong?” tunog sarkastik na sabi ko. “Matutulog na ako. G