Lahat ng Kabanata ng A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO: Kabanata 101 - Kabanata 110

Habang pursigido si Rosemarie sa paghahanap kay Maria, hindi niya alam na ang hinahanap niyang anak ay mas malapit sa kanya kaysa sa inaakala. Si Maria, ang kanyang panganay na anak, ay isa palang empleyado sa gadget factory company ng kanyang anak na si Eric. Hindi nito alam ang tunay niyang pagkatao at ang pagkakaugnay niya sa mga may-ari ng kumpanyang kanyang pinagtatrabahuhan. Ang buhay ni Maria ay simple, ngunit puno ng mga sakripisyo at pagmamahal para sa kanyang anak na si Harry.Si Harry ang naging dahilan ng lakas ni Maria sa kabila ng lahat ng kanyang pinagdaanan. Matapos iwanan ng kanyang dating asawa na si Kean, dahil sa amnesia at walang alaala sa kanilang mag-ina at piniling ipagpatuloy ang relasyon kay Mirasol na dati nitong kasintahan, at ngayon kasintahan na, sa halip na manatili sa kanilang mag-ina, nagdesisyon si Maria na bumangon muli at bumuo ng bagong buhay kasama si Harry. Ang kanilang tirahan, isang maliit na inuupahang bahay malapit sa pabrika, ay nagbibigay s

Hawak ang base ng kanyang ari, hinayaan niyang dumaan ang tigas ng kanyang mga labi pataas at pababa. Ang mga ungol niya ng kasiyahan ay nagpabatid sa kanya na aprubado niya ang kanyang pamamaraan. Bawat ilang ulos, sinisipsip niya nang malalim, hanggang sa likod ng lalamunan, tinutukso ang mga tonsil! Gustong-gusto niya ito.Ang dila niya ay masayang sumasayaw sa paligid ng ulo at paminsan-minsan, hinahayaan niya ang kabuuan ng kanyang mga labi ay maglagay ng kaunting presyon habang pinapasok at nilalabas niya sa kanyang mga labi.Gusto niyang tumingin ito sa kanya kapag puno ang bibig nito, kaya't matatag niyang itinaga ang kanyang tingin sa kanya. Ang tanging pagkakataon na lumayo ang tingin niya ay upang pahalagahan ang kagandahan ng kanyang ganap na matigas na ari o upang kilalanin ang mga epekto ng kanyang malalim na paghinga sa kanyang tiyan. Napaka-akit!Ang mga mata nito ay nakatuon sa kanya. Talagang nasiyahan siya sa panonood habang kinakain siya ng buo ni Mirasol. Parti

Habang nakaupo si Rosemarie sa maliit na silid, nakatitig siya sa lumang litrato nila ni Julio, nagbalik ang lahat ng alaala sa kanya. Hindi niya maiwasang maluha habang iniisip ang masakit na nakaraan—ang pagmamahalan nila ni Julio, ang kanilang mga pangarap, at ang pagdurusa nilang dulot ng sariling ama.Lumipas ang maraming taon, ngunit sariwa pa rin sa puso ni Rosemarie Salvador ang mga alaala ni Julio Ramirez. Nakatitig siya sa lumang litrato nilang magkasama, mahigpit ang hawak na tila ito na lamang ang natitirang alaala ng kanyang kabataan at pag-ibig sa lalaking tanging minahal. "Julio…" mahina niyang sambit habang pinipilit pigilan ang muling pagdaloy ng kanyang mga luha.Sa bawat sandali ng kanyang tahimik na pamumuhay, patuloy pa rin ang kanyang pag-aalala sa nawawalang anak na si Jemerose. Isang gabi, naupo siya sa veranda ng kanilang tahanan, tinatanaw ang mga bituin sa kalangitan. Sa kanyang isip, isang pakiusap ang paulit-ulit na sinasambit, “Sana, nasa mabuting kalagay

Si Doña Loida ay naupo sa kanyang malaking upuan sa balkonahe, ang kanyang tingin ay nakatanaw sa malayo habang pinipigilan ang pangingilid ng kanyang mga luha. Muli niyang sinariwa ang alaala nina Maria at Harry, ang kanyang apo, na tila musmos pang humahagikhik habang tumatakbo sa kanyang hardin. Ngunit ang mga alaala’y tila nagiging panaginip na lamang ngayon—isang panaginip na unti-unting naglalaho sa kanyang mundo."Maria... Harry..." bulong niya sa hangin, hinahaplos ang iniwang mga alaala ng dalawa. Malalim na ang kanyang pananabik, isang pananabik na sinasakal ang kanyang dibdib.Dumating ang kanyang butler na si Mang Carlos at tahimik na tumabi sa kanya. “Ma’am, may balita na po ba kayo kina Maria at Harry?”Umiling si Doña Loida, hindi niya matanggap ang matagal na nilang pagkawala. “Sinubukan ko na lahat, Carlos. Kinausap ko na ang mga kaibigan ko sa Cebu, pati mga kakilala sa ibang lugar. Pero tila ba tinangay na sila ng hangin. Wala na sila doon. Wala na ang apo ko…”Tahi

Habang nakaupo si Doña Loida sa kanyang silid, tila bumabalik sa kanya ang lahat ng masasayang alaala kasama sina Maria at ang apo niyang si Harry. Sa bawat sulok ng bahay, animo’y naririnig niya ang tawanan ni Harry, ang malambing na boses ni Maria habang tinatawag siya, at ang mga paglalambing ng kanyang apo.Napalunok si Doña Loida, pinipilit na pigilan ang mga luhang gustong pumatak. *Ano nga bang nagawa kong mali? Bakit ganito ang nangyari sa aking pamilya?* Tahimik niyang tanong sa kanyang sarili.Nabigla siya nang makarinig ng mahihinang katok sa pintuan. Napalingon siya at bahagyang nag-ayos ng sarili, pilit itinatago ang bakas ng kalungkutan sa kanyang mukha.“ Ma'am Loida…” tinig ni Mang Carlos ang umalingawngaw sa tahimik na silid. “Nais ko lamang sanang kamustahin kayo.”Isang mapait na ngiti ang sumilay sa mga labi ni Doña Loida. “Salamat, Carlos. Alam kong ikaw ang laging nandiyan, kahit ano’ng mangyari. Pero alam mo ba… araw-araw kong ipinagdarasal na sana, kahit sa isa