Lahat ng Kabanata ng THE SEX CONTRACT 2: ANNA AND JARED : Kabanata 91 - Kabanata 100

ANNA POV:“Kung ganito kababa ang tingin mo sa akin, Jared, mukhang tama si Marco, kailangan kong bumalik sa organisasyon at bayaran na lang ang pera mo.”Ngumisi siya sa banta ko. Nakatayo na agad sa harapan ko kahit masakit pa ang pagkalalaki niya. “Hindi na tayo mga bata, Anna.” Sinukol ako sa pinakamalapit na dingding, itinukod ang dalawang kamay sa magkabilang panig ng mukha ko. “I won’t beg again for you to stay. Maniwala kang hindi lang ikaw ang nasa dulo ng laban na ito gaya ng sinabi mo kay Marco. I will fight back tooth and nail for you. Hindi kita isusuko, sinabi ko na sa yo.” Tinitigan niya ako mula sa mata, sa ilong at pababa sa labi at nagtagal doon. “Think again. Hindi lang ako ang mawawalan.” Hinalikan niya ako sa labi at nalasahan ko ang walang kapantay niyang galit. Pagkasuklam at matinding pagtitimpi. Nagyeyelo ang balat niya at walang palatandaang isang buhay na tao ang humahalik sa akin. Mariin ang halik na yon sa puntong halos malasahan ko ang sarili kong dugo

ANNA POV: “Nagustuhan mo ba?” Parang walang nangyari kanina, nasa likod ko na si Jared, hinalikan ako sa ibabaw ng balikat ko at kinabig ako pasandal sa kanya, yakap ako nang mahigpit sa bewang.Ang oras, alas dos ng madaling araw. Hindi ako makatulog dahil marami akong iniisip at sa balkonahe pa rin ako inabutan ni Jared. Kaharap ko pa rin ang laptop at umaasa akong makakausap ko na si Cat.Pero mga doctors lang na naka white gown ang nagpapabalik balik sa harap ng mga camera.Napahugot ako ng malallim na buntong-hininga bago ko sagutin si Jared. “Maganda at mukhang cost effective. Akala ko ba isang buwan ang kailangan mo para maitayo ang bahay na sinasabi mo?”“Iba pa yon. Nagbago na ang plano ko. Temporary shelter pa lang ito. Ang balak ko ay doon,” isinama niya ako sa pag ikot pahayon sa direksyon sa paanan ng bundok sa kabilang panig ng pribadong kalsada may 500 meters ang layo mula sa kalsada. “Sleeping Giant ang balak kong itayo at gusto kong makita mo yon habang nabubuo.” Du

ANNA POV: NAGLALARO sa lower lip ko ang isa kong daliri habang namamangha sa malakas na tawanan ng mga trabahador ni Jared. Inililipat na ng mga ito ang mga makinaryang ginamit sa prefab house papunta sa paanan ng bundok at sa likuran ng mga yon may mga bagong mas malalaking makinarya ang paparating.Ilan sa mga lalaki, gumagawa na ng baracks habang nagbibiruan. Ang isa, nagkakabit ng ilaw dahil magdamagan yata ang trabaho nila. O shifting.Pero kahit malayo na sila sa bahay nabibingi pa rin ako sa tawanan nila.Napaisip tuloy ako:Siguro ang mga taong naniniwala sa Dios, nakikita ang pagkakaiba ng mga kulay sa paligid. O ang pagkakaiba ng tag araw sa tag ulan.O ng mainit na panahon sa taglamig. O ng tagsibol sa taglagas.Bakit ibang iba ang mga taong ito sa akin?Bakit hindi ko pa nagawang tumawa nang kasing sigla nila?Napakabigat ng kanilang mga pasan habang nakabilad maghapon sa matinding sikat ng araw. Pero ang kanilang mga ngiti, matingkad. Ang kanilang aura, masaya at punong

ANNA POV: Magreregalo ako nang bongga kapag ikakasal na yon sa ibang babae para naman makabawi kahit paano. “Parang naalala ko, yon ang unang beses na itinakas mo ang relo ko.” Si Jared na itinukod ang siko sa armrest at naglalaro na ang daliri sa labi. Namula ako. Oo nga, kailangan ko ring bayaran yon dahil hindi ko na naibalik yong huli. Yong dalawang nauna, naisanla ko sa kakilala kaya nabawi ko pa at daang libo ang halaga dahil mga luxury watch ang mga yon.Kumurap ako sa pagkakatitig ko sa kanya, nahihiya. “Marunong akong magbayad ng atraso, pero naghihirapan akong magsabi ng sorry.” Hinaplos ko ang kamay niya sa ibabaw ng armrest ng rattan chair. “Sorry, pero hindi ako sure kung hindi ko na yon uulitin.” Ngumisi ako.Iba ang gusto niyang maging sagot ko. “First night natin sa bagong bahay mamaya. At nangako ka na babawi ka sa akin kapag matatag na ang kama.” Nag aapoy sa pagnanasa ang mata niya. Dumukwang siya, hinila uli ako palapit sa kanya paalis sa bangko. Kinabig ang ba

ANNA POV: Umangat siya sa akin “You can say anything you want. I don’t care. Hayaan mo rin ako sa gusto kong gawin sa yo. “Inilabas niya ang dalawang daliri sa pagkababae ko at sinipsip ang mga yon, nakatitig sa mga mata ko. Namula ako sa karnal na kilos na yon at hindi ako nakapagsalita. Lalo na nang mag urong-sulong iyon sa loob ng bibig niya at sinasaid hanggang dulo, masinsing sinipsip isa isa na lumilikha ng erotikong ingay, parang pinakamasarap na chocolate sticks sa buong mundo ang mga daliring galing sa loob ng katawan ko. Siguradong namula ang mukha ko. Inilapit niya sa akin ng makasalanang bibig nang masiyahan sa ginagawa. “Walang mahalaga sa akin kundi ikaw.” Kinabig niya ang mukha ko, gamit ang mahahabang daliri paharap sa kanya. “At ikaw,” dumikit sa labi ko ng labi niya, dumulas pababa at kinagat niya ang panga ko gamit ang kontroladong lakas ng ngipin, “At ikaw lang, Anna,” tumulay ang ngipin at dila niya pababa sa aking leeg, nag iiwan ng basa at mainit na halik.