All Chapters of Arranged Marriage with the Ruthless CEO: Chapter 131 - Chapter 140

Kinagat ni Natalie ang kan’yang labi’t nagsalita ng may pag-aalinlangan. "Alam mo na ang tungkol sa aking nakaraan, ‘di ba?”Ang tinutukoy ng dalaga ay ang pagiging komplikado ng nakaraan niya. Malinaw na malinaw pa sa kanyang alaala kung gaano siya kinamumuhian ni Mateo noon.Dumilim ng bahagya ang mata niya. Kung sasabihin ng lalaki na wala naman itong pakialam sa nakaraan ng dalaga ay tiyak na magsisinungaling lamang siya ngunit ano ang magagawa niya? Mahal niya si Natalie."Lahat naman tayo ay may nakaraan, Mayroon ka at mayroon din ako. Pareho lang tayo."Hindi niya na kailangang alamin pa ang nakaraan ni Natalie at hindi rin niya hahatulan ang nakaraan niya. "Hindi, hindi tayo pareho.” Umiling si Natalie habang ang boses ng dalaga ay nanginginig.Nagsimulang mainis si Mateo, umigting ang panga ng lalaki at nagtanong ng mariin, "Anong naman ang kaibahan ng nakaraan nating dalawa?""Ako... ako..." Dahan-dahang inilapat ni Natalie ang mga kamay sa tiyan. "May anak ako..."

“Alalahanin mo ito, Natalie. Simula ngayon, akin na ang batang ‘yan kaya dapat lagi kang nag-iingat.” Natigilan si Natalie, tsaka yumuko na parang batang nahuli sa nagawang pagkakamali. “Napakaseryoso mo naman,” sabi ni Mateo habang hawak pa rin ang kamay niya. Banayad niya itong minamasahe. “Nasabi ko lang naman iyon dahil nag-aalala ako. Nagagalit ka na kaagad diyan. Sorry na. Hindi ako dapat magsalita ng ganoon. Kailan ka bakante, Nat?” Nagisip pa si Natalie sandali bago ito sagutin. “Medyo maluwag ang schedule ko ngayong araw dahil patapos na ang internship ko…pero kailangan ko pa ring magpunta ng ospital.” “Okay.” Tumango si Mateo. “Mamaya, susunduin kita. Kapag nakarating na ako ng ospital, tatawagan kita ulit.” “Sige, ayos lang.” Pagkatapos nilang mag-agahan, inihatid n ani Mateo si Natalie sa ospital. Bumaba pa ang lalaki ng kotse para samahan siya hanggang sa bungad ng gusali ng surgery department. “Mateo, okay na ako. Pwede ka nang umalis.” Sabi ni Natalie haban

Nagmamadali namang nilapitan ni Natalie ang kanyang matalik na kaibigan. "Nat, anong nangyari?" tanong nito.  "Wala..." Kinakabahan na sagot ni Natalie, "Wala ka bang ginagawa ngayon?" dagdag pa niyang tanong sa dalaga. "Oh!" Para bang biglang may sumagi sa isip ni Nilly kung kaya’t tiningnan nito ang telepono, "Kailangan ko na pa lang pumasok sa trabaho! Aalis na ako! Mauna na ako, Nat! Paalam!" Iwinagayway naman ni Nilly ang kamay sa dalawa at nananakbong lumayo at pumasok sa loob ng ospital.   Agad na tumalikod si Mateo at mabilis na naglakad patungo sa kabilang bahagi ng kalsada.Kumunot naman ang noo ni Natalie at mabilis na sinundan ang binata. Pagpasok nila sa kotse, nanatiling tahimik lamang si Mateo, ang kamay nito ay nakapatong sa manibela ngunit hindi pa rin pinapaandar ang kotse.Alam ng dalaga na galit ito ngunit wala siyang ideya kung paano nga ba ipapaliwanag sa lalaki ang lahat nang hindi ito nagagalit. Ni hindi niya alam kung paano suyuin ang lalaking nas

May ginagawa si Mateo nang mag-ring ang kanyang telepono. Tumingin siya sa screen at agad itong sinagot, nakaramdam ng saya ang lalaki nang makita kung sino ang tumawag. Si Natalie ang tumawag sa kanya—isang napaka bihirang pagkakataon.  Napangiti siya. "Nat," sagot niya. "Mateo,” tugon naman ni Natalie, hindi pa rin nasasanay ang babae sa malambing na boses ng lalaki sa kan’ya. "May plano ang mga kaibigan ko mamaya at sasama kami ni Nilly. Uuwi na lamang akong mag-isa. Pwede ba nating ituloy ang paglilipat ng mga gamit ko sa susunod, okay lang ba?""Plano?" kunot-noong tanong ni Matei.  "Sino-sino naman ang nandoon? Lalaki ba o babae?""Hmm. Pareho," sagot ni Natalie, "Kilala mo naman sila, sina Nilly at Chandon."Napabuntong-hininga si Mateo. Ang mga kaibigan lang pala nito.  "Sige, saan kayo kakain? Kung aabutin man kayo ng dilim, susunduin na lamang kita." "I-se-send ko na lamang sa’yo ang address. Kung maaga kaming matapos, uuwi na lamang akong mag-isa.""Sige."Pag

Bakas na bakas ang pagkahiya ni Chandon sa mukha niya at napapakamot pa siya ng ulo. Sobrang nahihiya siya dahil sa nangyari kanina."Kasalanan ko ito, patawarin niyo ako. Pangako, hindi ko na uulitin iyon.""Dapat mong panindigan ang sinabi mo, Chandon! Dapat lang na humingi ka ng kapatawaran!" matalim na sagot ni Nilly. "Pakisabi riyan kay Drake na sobrang busy si Natalie sa pag-aaral. Kung talagang mahal niya ang babae, hindi nito dapat paulit-ulit na binabalikan ang mga isyu sa pamilya nito at paulit-ulit na saktan ang dalaga, at huwag niya na kamong istorbohin siya!""Ah oo," sagot ni Chandon ngunit agad siyang natigil na may maalala. "Sandali lang, ang postgraduate exam? Hindi ba’t nakuha ni Natalie ang recommendation para sa graduate studies niya?" tanong ni Chandon sa dalaga. Napatigil si Nilly saglit, naisip niyang nakapagkwento na naman siya ng sobra sa binata,"Uh, yung— yung recommendation, plinanong sirain ng matandang bruhang Irene at ni Janet iyon! Ayaw ni Natalie na