Lahat ng Kabanata ng FLASH MARRIAGE WITH THE RUTHLESS ZILLIONAIRE: Kabanata 171 - Kabanata 180

MABILIS NA HINAWI NI PIERCE ANG KAMAY nito at nagsalita sa malamig na tono. “Ayoko, madumi ka pa.” sabi niya rito.Agad naman na natigilan si Serene nang marinig niya ang sinabi nito sa kaniya. Nang makita niyang paalis na ito ay wala siyang ibang nagawa kundi ang yakapin ito. “Pierce, malinis ako… malinis na ako…” sabi niya rito at humikbi. “Huwag kang umalis please…” pagmamakaawa niya rito.Sa unang pagkakataon sa buhay niya ay nakagawa siya ng isang nakakahiyang buhay. Hindi niya na napigilan pa ang pagbagsak ng kanyang luha ngunit kahit na ganun ay hindi siya susuko.Sa sumunod na sandali ay tuluyan na ring nawalan ng kontrol si Pierce at itinulak niya ito sa kama at idiniin doon habang unti-unting nababalot ng pagnanasa ang kanyang mga mata. “Ikaw ang humiling nito—” ngunit bago pa man siya matapos sa akniyang sinasabi ay bigla na lamang nitong hinawakan ang kanyang leeg at ibinaba sa mukha nito at hinalikan siya. Hindi na gusto pang marinig ni Serene ang mga masasakit na salit

HINDI NAGTAGAL AY NARINIG NI SERENE ang mahinang tinig ni Pierce. “Bakit ka aalis? Sinabi ko ba na hindo kita tutulungan?” tanong nito sa kaniya. Nagtaas ng kanyang ulo at nakita niyang nakatitig ito sa kaniya. Ang mukha nito ay wala pa ring ekspresyon hanggang sa mga oras na iyon ngunit ang tono ng boses nito ay hindi na kasing lamig gaya ng dati.Natigilan si Serene. “Hindi ba at kasasabi mo lang kanina na—” pinutol siya nito.“Hindi ko sinabing tutulungan kita, pero hindi ko rin sinabi na hindi kita tutulungan.” sabi nito sa kaniya. Biglang siyang naguluhan dahil rito. Napakurap-kurap siya ng kanyang mga mata at parang nananaginip dahil sa sinabi nito.Nagkaroon ng pag-asa ang kanyang mga mata. “Ang ibig mong sabihin ay?” tanong niya rito.Dahil naman sa ginawang paghalik ni Pierce sa kaniya kanina ay bahagyang nag-init ang katawan niya at unti-unting tumitindi iyon lalo pa at magkadikit pa rin ang katawan nila. Gumalaw ang kanyang adam’s apple. “Depende sa performance mo.” sabi ni

NANG MABASA ANG DAMIT NI SERENE Ay humakab doon ang kanyang katawan kung saan ay agad na napuno ng matinding pagnanasa ang mga mata ni Pierce. Nagtaas-baba ang adam’s apple nito habang nakatingin sa kaniya. “Nakakain ka na. Siguro naman ay pwede mo na rin akong pakainin?” tanong nito sa kaniya habang namumungay ang mga mata.Agad naman na namula ang mukha ni Serene nang marinig niya ang sinabi nito. Alam niya na hindi siya makakatakas dito s amga oras na iyon. Ilang sandali pa ay nag-umpisa na itong magtanggal ng damit. “Iba naman ang gawin natin ngayon.” sabi nito sa kaniya. Agad siyang naguluhan at hindi niya na-gets kung ano ang ibig sabihin nito hanggang sa matanggal nito ang suot nitong kurbata at itinakip sa kanitang mga mata. Wala siyang makita ng mga oras na iyon kundi puro kadiliman lamang.“A-ayoko ng ganito.” kinakabahan na sabi ni Serene at dali-daling itinaas ang kanyang kamay upang tanggalin sana ang nakatakip sa kanyang mga mata ngunit mahigpit nitong hinawakan ang kany

BIGLANG BUMILIS ANG TIBOK NG PUSO NI SERENE nang marinig niya ang sinabi nito. Hindi niya akalain na magiging ganun katalas ang pakiramdam ni Pierce. “Gusto kong magpasalamat sayo.” mabilis na sagot niya rito.Mas lalo pang tumaas ang kilay ni Pierce. “Nagpapasalamat?” tanong nito.Tumango siya. “Kung hindi dahil sa tulong mo ay hindi sana nakalabas si Amber sa kulungan kaya may utang na loob ako sayo.” sinserong sabi niya habang nakatingin sa mga mata nito. “Salamat sayo. Napakabuti mo talaga.” dagdag niyang sabi.Nang marinig naman ni Pierce ang sinabi nitong mabuting tao ay agad na dumilim ang kanyang mga mata. Naaalala niya pa noon na sinabi nito sa kaniya na napakasama niya. Tiningnan niya ito. “Ginagawa mo ba ito para hindi kita galawin ngayon?” tanong niya.Hindi nakasagot si Serene. Hindi niya alam na ganun kagaling ang utak nito. Alam niya na hindi pa ito nagsasawa sa kaniya kaya walang dahilan na payagan siya nitong hindi matulog sa tabi nito.“Mas pipiliin ko na lang na hin

MABILIS NA LUMIPAS ANG ILANG ARAW at ang lahat ng araw na iyon ay ginugol niya sa pagpapasaya kay Pierce pagkagaling niya sa kanyang trabaho dahil napakakulit nito at halos gabi-gabi ito pumupunta sa kaniya. Tyaka lang siya mapapahinga kapag ay business trip si Pierce at doon niya lang din nagagawa ang kanyang mga dapat gawin.Biyernes ng umaga ay nagpadala siya ng isang chat kay Pierce at tinatanong niya kung nauwi na ba ito dahil ayon sa kasunduan nila ay kailangan niyang pumunta sa suite nito. Pero kung wala pa ito doon ay natural lang na hindi siya pupunta. Buong maghapon itong hindi nagreply sa kaniya at palihim na hiniling na sana ay huwag na muna itong umuwi.Nang mag-uwian na nga ay mabilis siyang lumabas ng kanilang kumpanya at maganda ang mood niya ngunit nakakailang hakbang pa lamang siya nang may mabangga siya. “Pa-pasensya na hindi—” hindi na niya nasabi pa ang mga susunod niyang sasabihin nang bigla na lang may sumakal sa kaniya at napuno ng takot ang kanyang mukha.Naka