All Chapters of The Billionaire's Revenge: Chapter 31 - Chapter 40

Chapter thirty twoSamanthaMaayos naman ang naging trabaho ko kay kuya Jiro, wala naman siyang reklamo at si manong Domeng naman magaling umalalay sa akin.Sakto weekend na kaya naman naisipan kong ayain si kuya Jiro na pumuntang perya, ito kase yung pagkakataon na hindi ako masyadong pagod.Kapag weekdays nakakapagod din kahit na nasa school ka at nakikinig. “Kuya gusto mo bang pumunta ng perya mamaya?”“Perya?”“Yung nakita natin na may maraming ilaw sa daan.” Hindi siya umiimik. “Pwede din.” Ayun pumayag na din.“Ako gusto ko!” sigaw ni manong Domeng. “Ay may pupuntahan nga pala ako.” biglang nagbago isip niya, ang bilis ah, akala ko gusto niya sumama.Natuwa ako dahil makakapunta akong perya tapos may kasama akong may pera hahaha biro lang gusto ko lang din ipasyal si kuya Jiro.Si manong Domeng parang gusto ata sumama kaso saan naman kaya siya pupunta? Maaga kami umalis dito sa kompanya dahil may pupuntahan kami ni kuya Jiro, hindi pa kami ng dinner pero nagmeryenda kami paano k

Chapter thirty fourJIROIto yung unang beses na may tumadyak sa akin, hindi ko mapapalampas to, ang sakit ng buong katawan ko pero kaya ko pa naman kumilos.“Kinaya ka talaga ng lima?” tawang tawa si manong Domeng sa akin.“Huwag mo kong kausapin.”“Hahaha Jiro ikaw ba yan?”“Tumigil ka alam ko alam mo rason kung bakit.”“Hahaha oo naman kaso pwede mo naman sila dalhin sa malayong lugar at doon labanan.”“Naunahan ako, wala akong nagawa.” Kung umalis lang si Sam ng oras na iyon napatay ko na silang lahat kaso naunahan ako, hindi ko naman siya sinisisi dahil alam kong natatakot siya at natataranta.“Ganyan talaga kapag napapamahal na.”“Anong sabi mo?”“Napapamahal kako yung napapalapit ganon tapos ano umm, basta yun na yun mahirap na bitiwan.” Yung ngiti niya parang nang aasar.Ginawa ko lang kung anong dapat, alangan pabayaan ko si Sam, mga walang kwentang tao sa Lipunan ang mga nandoon maghintay sila ng oras nila ng malaman nila kung sino ang binangga nila.Hindi na ako sumagot sa

Chapter thirty sixSamanthaMabuti na lang hindi na gaanong masakit itong paa ko, makakapasok ako ngayon at ihahatid naman ako, kaya ko na rin maglakad kaso dahan dahan lang, hindi muna ako pwedeng magsapatos kaya yung sandals ko na komportable ang isusuot ko.“Ako na maghahatid sayo, papunta din ako sa campus niyo.” Sabi ni kuya Jiro sa akin.Maganda ang mood niya, maaga kase ang klase namin sa kaniya kaya maaga din siyang papasok pero hindi siya ang first subject namin.Ngumiti lang ako, hindi niya ako inalalayan pero ayos lang hahaha nasanay na ata akong ginagawang prinsesa ni kuya Jiro hahaha.Kahapon kase hindi ko din makalimutan yung ginawa niya, binuhat niya ako na parang kakakasal lang namin, ano ba yan bakit kinikilig ako!Nawala na sa isip ko yung nakita kong pagbaril niya sa lalake, natabunan ng kilig, ang bango niya kase tapos ang sweet pa ng ginawa niya, imbis na alalayan lang ako binuhat naman na niya ako papunta sa kotse.Napansin ko ang sarili ko na nakangiti habang na

Chapter thirty eightSamanthaPara akong naging Cinderella ng ilang minuto dahil sa pagtakas namin ni kuya Jiro, maski naman ako pagkaupo ko gusto ko na umuwi, iba kase yung datingan sa akin ni Roderick ngayon, basta may kakaiba nararamdaman ko, itong si kuya Jiro naman naging best actor na sa kagustuhan ding tumakas.Mabuti na lang understanding si Riri paano may boylet na kasama hahaha mabait naman si Baste at nandoon din si Rod kaya ayos lang, hindi naman siya maglalasing.Sa ngayon hindi na ako si Cinderella, back to reality na ako, may pasok na rin kaya kailangan kong gumising ng maaga at gumayak ng sarili.Mamayang uwian deretso nanaman ako sa kompanya nila kuya Jiro, kahit papaano naman maayos ang trabaho ko doon sinasamahan naman ako ni manong Domeng sa gawain, at nakasahod na rin ako, dinagdag ni kuya Jiro sa allowance ko yung sahod ko, inalagay niya na lang sa account ko, parang sobra pa nga ang binigay niya sa akin.Makakapag ipon ako nito kaso nga lang kapa malapit na ang

Chapter fortySamanthaPaglabas ko ng kwarto napatitig sa akin si kuya Jiro, tapos tumingin siya bandang ibaba. Huwag maging malisyoso yung paa ko tinitignan niya.“Sumama ka sa akin.” Bigla niyang sinabi.“Saan kuya?”“Basta.” Hindi ako lumalakad kaya naman hinila niya ang kamay ko upang sumama sa kaniya, hindi ko naman kase alam saan pupunta, nakasapatos na ako at ready na pumasok pero maya maya pa naman ang klase ko, wala yung first and second subject ko.Nagpahila na lang din ako at sa kotse ako dinala. “Saan tayo pupunta kuya?”“Bibili ng sapatos.”“Sapatos?”“Mo.”Napatingin ako sa sapatos ko, medyo nabubutas na pala ang harapan nito, kaya pala napatingin si kuya Jiro sa bandang ibaba dahil tinitignan niya ang sapatos ko, nakarubber shoes kase ako.Nahiya tuloy ako, tinago ko ang paa ko at umupo ng maayos. “Hindi ka bumili ng bagong sapatos.”“Ayos pa naman tong sapatos ko kuya Jiro.”“Masisira na.”Deretso kami sa mall, mamahaling mall pa talaga kami pumunta at kilala ata si ku