Chapter thirty sevenSamanthaNabanggit ni Erick yung tungkol sa anniversary ng company nila kaya itong si Riri atat na atat sumama, hindi ko naman siya pwedeng tanggihan lalo inimbita din siya.Inimbita din naman si kuya Jiro kaso yung ate ni Erick na si Ericka.Alam ko pupunta si kuya Jiro kase close ata ang family nil ani Ericka lalo pagdating sa business, ano namang kinalaman ko doon? Hays bisita lang ni Erick, kay Riri na lang ako makikisabay.Naghanap kami ni Riri ng pwedeng maisuot sa bahay niya, mabait naman family niya at pinahiraman nila ako ng damit at sapatos na maisusuot.“Salamat ha.”“Sunduin na lang kita bukas dito sa may labas ng village.”“Okay sige.”Hindi siya makapasok sa village kase naman kailangan may tawagan pa sa loob na kakilala, hindi naman pwedeng ako kase kailangan yung may ari mismo ng bahay.Ganiyan kahigpit sa village dito lalo puro mayayaman ang nakatira.Isa na doon siyempre si kuya Jiro. Speaking of kuya Jiro, pupunta kaya siya? Siguro pupunta yun ,
Chapter thirty eightSamanthaPara akong naging Cinderella ng ilang minuto dahil sa pagtakas namin ni kuya Jiro, maski naman ako pagkaupo ko gusto ko na umuwi, iba kase yung datingan sa akin ni Roderick ngayon, basta may kakaiba nararamdaman ko, itong si kuya Jiro naman naging best actor na sa kagustuhan ding tumakas.Mabuti na lang understanding si Riri paano may boylet na kasama hahaha mabait naman si Baste at nandoon din si Rod kaya ayos lang, hindi naman siya maglalasing.Sa ngayon hindi na ako si Cinderella, back to reality na ako, may pasok na rin kaya kailangan kong gumising ng maaga at gumayak ng sarili.Mamayang uwian deretso nanaman ako sa kompanya nila kuya Jiro, kahit papaano naman maayos ang trabaho ko doon sinasamahan naman ako ni manong Domeng sa gawain, at nakasahod na rin ako, dinagdag ni kuya Jiro sa allowance ko yung sahod ko, inalagay niya na lang sa account ko, parang sobra pa nga ang binigay niya sa akin.Makakapag ipon ako nito kaso nga lang kapa malapit na ang
Chapter thirty nine Samantha Weekend ngayon kaya tambay sa bahay, hindi daw muna papasok ngayon si kuya Jiro, gusto rin magpahinga kaya makakapagpahinga din ako. Kaso hindi naman pwedeng late magising dahil kailangan ko rin pagtrabahuan yung allowance ko na binibigay ni kuya Jiro sa akin, kahit hindi niya iutos na pagtrabahuan ko yung allowance ko ay ginagawa ko parin. “Magandang umaga kuya!” “Magandang umaga Sam!” “Aba! Masaya ang prinsesa ni boss.” Pang aasar nila sa akin, nandito ako sa garden, sanay naman ako matawag ng ganiyan kahit nakakailang, ngumingiti o tumatawa na lamang ako. Prinsesa ni boss, ang sarap pakinggan prinsesa ni Jiro. Tumutulong lamang ako sa kanila hanggang maglunch, ayaw ko kase tumulong sa loob ng bahay dahil ang daming nakakairita doon, wala naman akong ginagawa sa kanila pero nararamdaman ko na ayaw nila sa akin kaya dito ako palagi sa labas tumutulong. Naghahakot din ako ng mga tuyong dahoon, kahit mainit dito atleast hindi mga peke ang mga nakaka
Chapter fortySamanthaPaglabas ko ng kwarto napatitig sa akin si kuya Jiro, tapos tumingin siya bandang ibaba. Huwag maging malisyoso yung paa ko tinitignan niya.“Sumama ka sa akin.” Bigla niyang sinabi.“Saan kuya?”“Basta.” Hindi ako lumalakad kaya naman hinila niya ang kamay ko upang sumama sa kaniya, hindi ko naman kase alam saan pupunta, nakasapatos na ako at ready na pumasok pero maya maya pa naman ang klase ko, wala yung first and second subject ko.Nagpahila na lang din ako at sa kotse ako dinala. “Saan tayo pupunta kuya?”“Bibili ng sapatos.”“Sapatos?”“Mo.”Napatingin ako sa sapatos ko, medyo nabubutas na pala ang harapan nito, kaya pala napatingin si kuya Jiro sa bandang ibaba dahil tinitignan niya ang sapatos ko, nakarubber shoes kase ako.Nahiya tuloy ako, tinago ko ang paa ko at umupo ng maayos. “Hindi ka bumili ng bagong sapatos.”“Ayos pa naman tong sapatos ko kuya Jiro.”“Masisira na.”Deretso kami sa mall, mamahaling mall pa talaga kami pumunta at kilala ata si ku
Chapter forty oneSamanthaPag punta ko sa opisina balak kong sabihin yung tungkol sa camping, mabuti na lang wala si manong Domeng dito sa opisina ni kuya Jiro at hindi ata siya busy ngayon.“Maaga tayong uuwi mamaya.” Sabi niya sa akin.“May ipapagawa ka ba sa akin kuya?”“Wala na magpahinga ka na diyan.” Paano yun? wala akong trabaho ngayon? wala akong sahod? Sasabay lang ako sa kaniya pauwi? Pero ayos lang para may pahinga din ako. “Huwag ka mag alala bayad ang araw mo.” dagdag niya.Naririnig ba niya ang isipan ko? Bakit niya nasabi yun sa akin? Hindi na lang ako umimik, nabigla kase ako sa sinabi ni kuya Jiro parang alam niya kung ano naiisip ko.Grabe lang alam na alam niya talaga takbo ng utak ko, mukha na ba akong pera sa paningin niya? hahaha pero hayaan na atleast makakapagpahinga ako, barya lang niya yung sahod ko eh parang pangmeryenda lang ata niya yung sinasahod niya sa akin sa isang araw.“Siya nga pala kuya alam mo na ba yung camping na nakapaskil sa campus?”“Oo, bak
Chapter forty twoSamanthaMaayos na lahat ng tent nagpapahinga na ang iba at may sinabing call time para mag umpisa sa activity mamaya, may mga pagames at may paprice din kaso hindi pwedeng sumali ang mga kasama kagaya nila Ericka at kuya Jiro, tanging mga estudyante lang pero pwede naman sila manuod.“Paano bay an magkaiba ang activity natin.”“Oo nga eh.” Kasama ko ngayon si Riri, kausap ko habang nakaupo at nanunuod sa ibang mga estudyante.Maya maya pa tinawag na ako ng isang professor, nagkahiwalay kami ng landas ni Riri kaso si kuya Jiro nakabantay sa akin may sarili siyang upuan na dala yung folded.Parang artista lang na naghihintay ng taping hahaha.Nakisali ako sa mga ginagawang acticity ang lawak ng space namin kaya nakakapagod pero ayos na rin para pagpawisan, napansin kong may tumabing babae kay kuya Jiro nagpalit ng outfit si Ericka, kala mo magaactivity din sa suot niya, buti pala nabilhan ako ni kuya Jiro ng sapatos dahil kung hindi sira agad ang sapatos ko dito.Nanun
Chapter forty threeJiroI’m not enjoying but yeah let’s pretend to be like I’m okay, wala akong choice. Kailangan ko samahan si Sam, wala naman ibang sasama sa kaniya.I canceled all my meetings for this weeks.Nakikita ko naman sa mukha niya na nag eenjoy siya kaya ayos lang kahit nakakaboring, nakaupo lang ako at nanunuod sa kanila.Nagpaalam ako na hindi sasana, required sa mga professor na sumama pero nandito pa rin ako, bahala sila kung ano isipin nila sa akin.Inaantok ako, gusto ko humiga sa tent kaso tumabi sa akin si Ericka, dinaldalan ako, para akong may radio tapos hindi ko naman maintindihan mga pinagsasabi, nakafocus ako kay Sam.Hapon na at last activity na ang gagawin nila, sa waka s makakapagpahinga ako. “Jiro gusto ko coffee?”“Nope.”Ang aga pa para magkape.“How about ice coffee your favorite flavour tiramisu?”“At saan ka naman kukuha?”“May dala ako.”“No thanks.” Ayaw ko ng ibang coffee maliban sa shop na pinagbibilhan ko.Nakikinig lang ako sa susunod na activi
Chapter forty fourSamanthaDito lang ako nahimasmasan sa may tent namin ni Riri, nagamot na rin ang sugat ko pero ang hapdi parin, ang hirap ikilos ng mga paa ko parang namanhid, baka nakulangan ng dugo dahil sa sugat ko? Pero ayos naman na ang pakiramdam ko.Salamat kay kuya Jiro na hindi ako binalewala, siya lang ang naghanap sa akin sa lugar na iyon kahit na umuulan at mapapahamak siya.Alam kong nasaktan din siya sa paghahanap sa akin, binuhat ba naman niya ako habang madulas ang daan muntikan pa kami nahulog.Hindi ako makalabas ng tent nahihiya ako sa nangyari sa akin, parang ang laki kong abala sa kanila kaya dito muna ako sa loob at nagpapahinga, bukas naman yung labasan ng tent at may net lang na harang para hindi malamok dito.Maya maya pa biglang nagpakita si kuya Jiro at inalis ang zipper ng tent, nagulat ako kase pumasok siya dito sa loob, inalok niya ako ng kape kaya kinuha ko gusto ko mainitan ang tiyan ko.Napansin kong sumilip si Ericka dito sa loob ng tent ko pero u
Chapter fifty nineSamanthaNadidismaya ako hindi kay kuya Jiro kundi sa sarili ko dahil ang dali kong umasa, hinalikan lang ako ang laki na ng expectations ko.Ganun ba talaga ang mga lalake? Kayang gawin ang lahat sa babae kahit hindi naman sila magkarelasyon? Lalo na at alam niyang hinahangaan siya ng lahat ng babae.Ganun ba talaga?Naluluha ako tuwing naiisip ko na pinaglalaruan lang ako ng ibang tao.Pero ano yung mga ipinapakita niyang pag aalala sa akin? Mga pagligtas? Siguro nga dahil kapatid lang ang turing niya sa akin, baka nadala lang siya noong gabing yun kaya niya ako nahalikan.Maaga akong umalis ng bahay, sinadya ko talaga dahil ayaw ko makita si kuya Jiro, sakto naman nandito na si manong Domeng.“Oh ang aga aga nakasimangot ka.” Agad na sabi ni manong Domeng.Ngumiti agada ko. “Hindi naman po.”Pilit na ngiti. “Ah siya ng apala salamat ha sa ginawa mo, kung hindi dahil sayo hindi ako makakabakasyon.”“Sabi mo uuwi ka din agad.”“Hahaha.” Tinawanan lang niya ako na p
Chapter fifty eightJIROHow can I hide my feelings?Yes I’m too older than her but, hays!Hindi ko maipaliwanag kung paano nahulog sa kaniya, basta ang alam ko komportable akong kasama siya, masaya ako kapag kasama siya, hindi ako mapakali kapag matagal ko siyang hindi nakikita.Ganun ang pakiramdam ko.Hindi ko lang napigilan noong nagbakasyon kami, hiyang hiya ako sa kaniya pero hindi ko pinahalata, hindi ko akalain na magiging ganito katindi ang kagustuhan ko para kay Sam, akala ko dati humahanga lang pero hindi, napatunayan ko yun lalo pa at may umaaligid sa kaniyang lalake, si Rod.Hindi pa kami nag uusap tungkol sa paghalik ko sa kaniya.Sa ngayon nakafocus ako sa trabaho, lalo may malaking deal kami na kailangan tapusin, si manong Domeng ang pinaayos ko nun, hindi ko naman akalain na aalis pala siya, hindi siya agpaalam sa akin, alam kase niyang big deal ang gagawin niya kaya hindi siya nagpaalam, nagulat na lamang ako ng sabihin sa akin na nasa probinsya na siya.Sakto pa nga
Chapter fifty sevenSamanthaMaayos naman ang lagay ko, wala akong pwedeng maidahilan para hindi pumunta at samahan sa party sa kompanya si kuya Jiro kase naman wala si manong Domeng hindi pa daw makakauwi sabi ng mga kasambahay na nakakausap ko.Sabi niya uuwi siya kahapon pero wala naman, kung sabagay ngayon lang kase siya nakabakasyon kaya sinulit na niya. Kung ako rin may mga kakilalang kamag anak malamang hindi na ako uuwi hahaha biro lang syempre susulitin lang din, hindi naman madalas magbakasyon si manong Domeng, palagi siyang nandito kasa-kasama ni kuya Jiro kaya wala rin siyang panahon para sa pamilya.Pagkatapos ng klase ko mamaya deretso ako sa kompanya ni kuya Jiro nandoon naman na ang isusuot ko, may party sila kase may naclose daw silang deal ewan kung ano yun, mga empleyado lang din naman ang kasama, salo salo lang din ata basta party yun kase pinag uusapan kahapon din naririnig ko noong palabas ako.Hinanda ko na ang sarili ko at nagpaalam kay kuya Jiro. “Papasok na a
Chapter fifty sixSamanthaHindi talaga ako nakahabol sa first subject ko, sa subject ko na after lunch ang papasukan ko, ang hirap naman kase kung pamamadaliin ko si manong Domeng, nakakahiya naman.Sabay kami ni kuya Jiro na pumasok dahil may klase din siya sa amin at siya ang second subject ko, magkasama kaming naglalakad papunta sa building, maghihintay siya ng oras doon sa office dahil may subject pa kami bago siya.Malapit na kami sa building ng may lumapit sa akin, nagulat na lamang ako ng bigla akong niyakap. “Akala ko kung anong nangyari sayo hindi ka pumasok sa first subject mo.” humiwalay din siya agad sa pagkakayakap, nabigla ako sa ginawa ni Rod at ganun din si kuya Jiro.“Pumasok ka na malalate ka.” Utos ni kuya Jiro sa akin.“Sige papasok na ako.”“May vacant ka ba mamaya?”“Wala.” Si kuya Jiro ang sumagot. “May pupuntahan kami mamaya.”Parang umiiba ang ihip ng hangin ngayon sa pagitan nilang dalawa, si Rod parang nagmukhang seryoso. “Magkasama ba kayo kanina ni Jiro?”
Chapter fifty fiveSamanthaMahina lang naman ang nadidinig kong kulog pero meron pa rin, kinikilabutan pa rin ako at bumibilis ag tibok ng puso ko pero namamanage ko siya ng kaunti, nakakalma ko ng maayos ang sarili ko.“Sigurado kang okay ka pa?”Tumango lang ako kay kuya Jiro. “Hindi masyadong umaatake phobia ko.”Hinahaplos niya ang likuran ko upang pakalmahin ako, hindi naman kagaya noon ang pakiramdam ko basta ang nararamdaman ko ngayon bumibilis ang tibok ng puso ko pero nagiging normal naman minsan.“May gusto ka bang kainin? Inumin? Kukuha ako sa labas?”“Tubig lang kuya.”Para kaseng natutuyo ang lalamunan ko kaya kailangan ko ng tubig, agad naman siyang kumuha, ang bilis nga niyang nakabalik.Mabuti na lang hindi gaanong malamig ang dinala niya, nakalimutan ko kaseng ibilin.“Salamat.” Nasa tabi ko siya ngayon at pinapainom ako ng tubig.“Parang nahihirapan ka pa rin makahinga.”“Ayos lang ako, hindi kagaya noon, mas mahirap nga noon kesa ngayon.” ang tinutukoy ko ay yung n
Chapter fifty four SamanthaNaeexcite ako dahil dalawa lang kami ngayon ni kuya Jiro, para kaming magdadate, ang sabi niya maganda sa pupuntahan namin kase maraming activity kagaya ng zipline, hindi ko pa yun nasusubukan.“Nililigawan ka?”“Huh?”“Nililigawan ka ba?”“Si Rod ba? Hindi ah, kaibigan lang ang turing ko sa kaniya.”“Good.”“Bakit mo natanong?”“Wala lang.”“Ikaw ba kuya, wala ka bang balak manligaw?” sa akin? Charot hindi ko na dinagdagan.“Why should I?”“Ganun naman talaga dapat mga lalake ang nanliligaw?”“Hindi na kailangan nun.”“Paano mo nasabi?”“Kapag ba niligawan kita sasagutin mo ko agad?” napahinto ako sa pagsasalita. “Sample lang yan.” Dagdag niya. Hindi ko alam ang isasagot ko. “Diba hindi? Boring lang ang panliligaw.”Hindi ako makapagsalita. “Kase yun ang stages ng relationship na nakikita ko.”“Hindi mo makikita ang tunay na ugali kung manliligaw ka, wala ring kasiguraduhan, waste of time.”“Para makilala ang isat isa.”“Hindi kailangan magligawan para ma
Chapter fifty threeSamanthaWeekend nanaman at walang pasok, parang ayaw ko na bumangon, ang ganda ng sikat ng araw at kalangitan kaso yung mood ko parang ayaw kong kumilos pero kailangan ko tumulong.Paglabas ko ng kwarto ko rinig ko ang boses ni Ericka, bakit ang aga naman niyang nandito?Bigla kong naalala yung sinabi ni kuya Jiro kahapon, may nagugustuhan na siyang babae, talaga bang si Ericka yun?Kaya pala wala akong gana magkikilos kase may bad energy akong nasasagap.Gusto ko na lang humiga.Kaso lumabas na lang ako baka kase kung ano nanaman itsismis sa akin ng mga kasambahay dito na naiinggit sa akin.“YJust try Jiro hindi naman matamis.”“No thanks.”“Pero niluto ko to.”“Just leave it here.”“Ipapakain mo nanaman kung kanino.”Para silang nag aaway na magjowa pero hindi sila bagay. Sa pagkakaintindi ko sa naririnig ko pinipilit ipakain ni Ericka yung pagkain kay kuya Jiro kaso ayaw ni kuya Jiro, kahit tumambling ka diyan kung ayaw niya yan hind imo mapipilit.Ang weird la
Chapter fifty twoSamanthaSabi ko na nga ba hindi makakatanggi si kuya Jiro sa paanyaya ni Ericka, paano ba naman pinakausap pati nanay at tatay maimbitahan lang si kuya Jiro at kasama din ang mga schoolmates nila at dati nilang classmates, edi itong isa hindi makatanggi.Syempre sasama din ako babantayan ko si kuya Jiro baka kagatin ni Ericka.Naghahanap na ako ng maisusuot ko mamayang hapon, wala naman akong pangbeach party na theme nila magpantalon na lang ako.Nahihiya naman kase ako magshorts.Tinawagan ko si Riri kung may maipapahiram siya ag sabi niya may palda daw siya na may mahabang slit o kaya yung dress niya na maiksi pwede pangbeach, siguro yun na lang kaya hinihintay ko siya ngayon dito sa labas ng subdivision.Mahigpit kase dito.Inabot lang naman niya sa akin yung ipapahiram niya at bumalik din agada ko sa mansyon kaso pagkatingin ko ang iksi pala parang nagshorts na rin ako ng maiksi pero dress siya, hindi siya sexy sa bandang itaas.Ito na lang siguro, kailangan ko
Chapter fifty oneSamanthaHindi ako nakagalaw nang bigla niya akong yakapin ng mahigpit sabay sabing sorry, anong ibig sabihin niya doon? Nagsosorry ba siya dahil sa inasta niya at sinabi sa akin? Hindi ko nga malaman ang dahilan kung bakit niya ako pinapalayo sa babaeng iyon.Sinabi na niya na huwag na ako magtanong kaya mananahimik na lang ako pero nasaktan ako dahil parang ang sama sama ko kahit hindi ko naman alam ang nagawa ko sa kaniya.Kumawala siya sa pagkakayakap. “May ipapaencode ako sayo, kailangan ko after one hour.”“Sige kuya.” Parang walang nangyari, ganun ganun na lang ba? Pero ako ang dami kong kinikimkim na katanungan lalo na mga hindi ko maipaliwanag na reaksyon ni kuya Jiro.Hindi tuloy ako mapalagay, nahihiya naman ako magtanong dahil baka hindi nanaman kami magkalinawan.Nagfocus na lang ako sa ginagawa ko habang si kuya Jiro nasa upuan na niya at busy na din sa ginagawa niya.Napapatingin ako sa kaniya at napapaisip tungkol sa babaeng naghatid sa akin, sino ba