Happy New Year everyone thank you so much sa pagbabasa ng stories ko more more chapters pa next year! sana suportahan niyo pa ako.
Chapter forty threeJiroI’m not enjoying but yeah let’s pretend to be like I’m okay, wala akong choice. Kailangan ko samahan si Sam, wala naman ibang sasama sa kaniya.I canceled all my meetings for this weeks.Nakikita ko naman sa mukha niya na nag eenjoy siya kaya ayos lang kahit nakakaboring, nakaupo lang ako at nanunuod sa kanila.Nagpaalam ako na hindi sasana, required sa mga professor na sumama pero nandito pa rin ako, bahala sila kung ano isipin nila sa akin.Inaantok ako, gusto ko humiga sa tent kaso tumabi sa akin si Ericka, dinaldalan ako, para akong may radio tapos hindi ko naman maintindihan mga pinagsasabi, nakafocus ako kay Sam.Hapon na at last activity na ang gagawin nila, sa waka s makakapagpahinga ako. “Jiro gusto ko coffee?”“Nope.”Ang aga pa para magkape.“How about ice coffee your favorite flavour tiramisu?”“At saan ka naman kukuha?”“May dala ako.”“No thanks.” Ayaw ko ng ibang coffee maliban sa shop na pinagbibilhan ko.Nakikinig lang ako sa susunod na activi
Chapter forty fourSamanthaDito lang ako nahimasmasan sa may tent namin ni Riri, nagamot na rin ang sugat ko pero ang hapdi parin, ang hirap ikilos ng mga paa ko parang namanhid, baka nakulangan ng dugo dahil sa sugat ko? Pero ayos naman na ang pakiramdam ko.Salamat kay kuya Jiro na hindi ako binalewala, siya lang ang naghanap sa akin sa lugar na iyon kahit na umuulan at mapapahamak siya.Alam kong nasaktan din siya sa paghahanap sa akin, binuhat ba naman niya ako habang madulas ang daan muntikan pa kami nahulog.Hindi ako makalabas ng tent nahihiya ako sa nangyari sa akin, parang ang laki kong abala sa kanila kaya dito muna ako sa loob at nagpapahinga, bukas naman yung labasan ng tent at may net lang na harang para hindi malamok dito.Maya maya pa biglang nagpakita si kuya Jiro at inalis ang zipper ng tent, nagulat ako kase pumasok siya dito sa loob, inalok niya ako ng kape kaya kinuha ko gusto ko mainitan ang tiyan ko.Napansin kong sumilip si Ericka dito sa loob ng tent ko pero u
Chapter forty fiveSamanthaNaghahanap ako ng tsempo kung kailan pwedeng pumasok sa loob ng kwarto ni kuya Jiro gusto kong malaman ang lagay niya.Sakto naman si manong Domeng na lang ang nasa loob kaya nagmadali akong pumasok kaso natutulog si kuya Jiro, ngayon lang siya nagkasakit ng ganiyan, ibang iba ang itsura niya namumutla siya, siguro dahil ginaw na ginaw siya, epekto ng lagnat niya.“Kamusta siya manong?”“Mainit pa rin, kailangan niya ng pahinga para tumalab ang gamot.”Hindi ko siya maiistorbo ngayon, babalik na lang ulit ako baka sakaling gising na siya, aalis na sana ako kaso pinigilan ako ni manong Domeng.“Bantayan mo mua at akoy makikidate.”“Manong naman.”“Seryoso ako uy, ano tingin mo saken matandang binata?”“Manong.”“Hahaha diyan ka lang maghahanap yan ng tao mamaya kapag nagising.” Hindi tuloy ako nakaalis, iniwan ako ni manong Domeng, may date daw? Tinatamad ka lang ata magbantay manong eh.Pero hayaan na kasalanan ko naman kaya ako na lang ang magbabantay, lu
Chapter forty sixSamanthaHindi parin umuuwi si Ericka, parang balak na ata tumira dito, gabi na pero nandito parin siya sa mansyon, hindi tuloy ako makalapit kay kuya Jiro para kaseng binabakuran niya, gusto ko rin kamustahin si kuya Jiro.Napansin kong may dalang tray si Ericka mukang nilutuan ata ng dinner si kuya Jiro, feeling jowa lang? dapat ako ang magluluto sa kaniya ngayon.“Huy!”“Uy manong nakakagulat ka naman.”“Nakatulal ka diyan sa sulok, aba alam ko na kung bakit, gusto mong pumunta kay Jiro noh?”“Kakamustahin ko lang sana.”“Kanina pa nga nandyan yan.” Ang tinutukoy niya ay si Ericka. “Maski ako nahiya na pumasok sa loob ng kwarto ni Jiro, lumabas na nga si Jiro kanina kase ayaw niya ng may babae sa kwarto niya kaso pinilit nung Ericka na pumasok sa kwarto para makapagpahinga, hayaan mo walang gusto si Jiro dyan.”“Manong hindi naman yun ang inaalala ko.”“Hahaha.”“Gusto ko lang siyang kamustahin.”“Eh bakit hindi ka pumunta?”“Baka kase makaistorbo ako.”“Hindi nam
Chapter forty sevenSamanthaAng lamig dito sa labas, pinatawag ko na sa gwardya si manong Domeng kilala naman siya kaso hindi naman daw sumasagot pa.Ihahatid pa siguro niya si kuya Jiro.Nakaupo lang ako sa gilid nagbabakasakaling makita sila na bumalik kaso wala eh, hindi nila ako hinanap, baka isipin ni kuya Jiro nasa galaan ako.Naghintay na lamang ako kase baka kapag kinulit ko yung gwardya mapagalitan pa ako, hindi na ako pumasok sa loob ng kompanya baka kase hindi ako makita agad.Pasilip silip ako sa daan kaso wala pa akong nakikita na kagaya ng sasakyan ni kuya Jiro, tayo upo ang ginagawa ko.Hanggang sa napagod na ako maghintay kaya umupo na lang ako at napayuko kase naman antok na ako, nakatingin lang ako sa sahig hanggang sa may itim na sapatos akong nakita sa tapat ko.Alam kong siya to kahit hindi ako tumingala.Naiiyak ako, binalikan ako.“Sam?” iba ang boses kaya napatingala ako. “Anong ginagawa mo dito?”“Rod.” Akala ko si kuya Jiro parang pareho sila ng sapatos pero
Chapter forty eightSamanthaNapatingin ako sa nagsasalita, nakakunot ang kaniyang noo habang hawak hawak ang aking braso, hindi naman masakit ang pagkakahawak niya sa akin.“Bakit nakatitig ka diyan kahawig mo si kuya Jiro.” Sabi ko.“Umuwi na tayo.”“Sandali hindi pa kami taps, manong Domeng bakit sinuot mo mukha ni kuya Jiro ha?” lahat sila nanahimik sa sinabi ko, paano naman kase pupunta si kuya Jiro dito eh umalis siya tapos kasama pa si Ericka. Napapikit ang kamukha ni kuya Jiro ng mariin at tsaka ao binuhat.Nahilo ako pagkabuhat niya at nagpumiglas kaunti kaso sumakit ulo ko kaya napahinto na lang ako ng makaupo na ako sa sasakyan.Dumidilim ang paningin ko at parang hinahalo ang tiyan ko, umaandar na ang sasakyan pero nakatulala pa rin ako, nilagay naman sa akin yung seatbelt pero hindi ako makakibo kase naman para akong maduduwal, hinahalo ata tiyan ko pero hindi ako nadudumi, sa iba lalabas.Ayokong maduwal bad yon.Ang hirap magpigil.Mabuti na lang mabilis ang byahe. Napi
Chapter forty nineSamantha“Hello miss Samantha.” Napalingon agada ko dahil boses ni Rod ang narinig ko.“Anong klaseng pagbati yan nakakailang ka ah.”“Hindi ka ba sanay na tinatawag ka sa buong pangalan mo?”“Hindi.”Sabay kaming naglalakad. “Kamusta pala pakiramdam mo? hindi ka pumasok kahapon matapos natin maginuman.”“Ayos na ako.” alam din kaya niya mga pinagsasabi ko? Malamang nandoon sila noong nagdadaldal ako. nakakahiya magsalita kaya less talk less mistakes na lang.Ang dami niyang tinatanong sa akin kung may problema daw ba ako? Kung anong nararamdaman ko ngayon basta ang dami. “Gusto mo magunwind?”“Ha? Kakainom lang natin nakaraan.”“Unwind kako.”“Ah akala ko wine pasensya naman.”“After class may pupuntahan tayo.”“Kaso may—” naalala ko wala ng apala ulit si kuya Jiro sa opisina niya ang sabi niya kanina hindi muna ako papasok sa trabaho pero may sahod pa rin naman ako, ganiyan kagalante ang boss ko. “Sige sige pwede naman.” Nakakahiya naman nalibre na ako nakaraan ta
Chapter fiftySamanthaHinahabol ko ang paghinga ko, alam kong nag aalala si Rod sa akin at gusto na niyang magpatawag ng doktor, pinipigilan ko na lamang siya dahil ayaw ko makaabala.Kaso mukang abala na ako dahil kanina pa sila nag aalala maski mga magulang niya. “Ayos lang po ako.” pautal utal kong sabi.Wala dito si Ericka hindi ko alam kung nasaan, si Rod lang ang nag aasikaso sa akin dito sa isag kwarto, pakiramdam ko nga kwarto niya to kase naman may mga panlalake na gamit.“Tawag na lang ako ng doktor, nag aalala ako sayo.” Naiilang ako na naiirita ngayo dahil sa sakit ko, naiilang kase hinayaan kong yakapin ako ni Rod kanina, hindi naman kase ako makapalag kase naman kinakalma ko ang sarili ko, naiirita ako sa sakit ko kase ayaw kumalma.Umiling na lamang ako upang sabihin na huwag na.Napatingin ako sa orasan mag aalas onse na pala, nako po hindi pa ako nakakauwi. Nagkamali siya sa pag intindi na iuwi na niya ako, hays bakit kase yun ang lumabas sa bibig ko. Ang ibig ko lan
Chapter sixty fiveSamanthaPara akong nanaginip ng maganda, panaginip nga ba iyon? Pero hindi eh alam ko totoong nangyari iyon, totoong sinabi ko kay kuya Jiro na gusto ko siya.Teka? Kailangan ba tawagin ko pa rin siyang kuya? Hays bakit ganito ang aga aga kinikilig ako! napahawak tuloy ako sa magkabilang pisngi ko.Kakagising ko pa lang pero ang utak ko napakaganda ng mood na para bang lumalangoy sa alapaap.May kumatok sa pinto kaya binuksan ko agad ang akala ko nga si kuya Jiro inayos ayos ko pa buhok ko pero yung kasambahay pala.“Tinatawag ka ni sir.” Masungit niyang sabi sa akin mukang napag utusan siya.“Saan?”“Hanapin mo.” sabay alis na.Ganito dito, kapag ayaw sayo susungitan ka kahit wala ka namang ginagawang masama sa kanila, ganiyan na ganiyan ang ugali nila dito.Hindi ko masabing sanay na ako kase kapag ganiyan ang trato sa akin nasasaktan pa rin ako, tao lang din ako may pakiramdam.Pero hinahayaan ko na lang din para hindi lumaki ang away.Huwag lang nila akong sakt
Chapter sixty fourSamanthaHindi ginalaw ni kuya Jiro yung pagkain na binigay sa kaniya ni Ericka sabi niya kakainin na lang daw niya sa bahay kase nauna na niyang sinabihan si manong Domeng na umorder ng pagkain namin.Patingin tingin lang si manong Domeng sa kanila habang ako kunwari focus sa ginagawa pero ang tenga ko naririnig sila.Parang ako yung nasaktan kay Ericka hahaha paano kase trying hard kahit iniiwasan na siya hindi kaya niya napapansin yon.Umalis din siya mga alas kwatro na kase may pupuntahan daw sila ng mommy niya.Kinabukasan sabay ulit kami ni kuya Jiro pumasok at nagulat ako ng may humila sa akin, hindi naman malakas kaso napahinto ako, nasa likuran kase ako ni kuya Jiro hindi niya ako napansin.“Kamusta?”“Oh Rod, bakit nand—” oo nga pala naalala ko mag aapply siya, pero sige kunwari wala akong alam. “Baki nandito ka?”“Mag aapply ako dito.” Napatingin siya sa malayo, nakahinto pala si kuya Jiro at nakatingin sa amin.“Ah ganun ba, maganda yan.” Ngumiti ako kahi
Chapter sixty threeSamanthaNgayon lang ako gumising ng umaga na nag aalala sa amoy ko at sa itsura ko, ewan ko ba sarili ko bigla akong naaware.May pimples pa talaga ako ngayon, hays bakit dati hindi naman ako ganito kaaware.Iniba ko ang routine ko lalo na sa sarili ko, hindi ako mahilig maglalagay ng kung anoa no sa itsura pero ngayon bago lumabas naghilamos ako at naglagay ng kaunting make up.Mahahalata ba ni kuya Jiro ito?Hays ang aliwalas ng mukha talaga kapag nag aayos, bakit ngayon ko lang naisipan to gawin sa buong buhay ko?Paano ang aga aga pa naman at tamad na tamad akong mag ayos kapag ganito kaso ngayon parang nahihiya na akong lumabas kapag bagong gising.Inalis ko yung make up ko kase baka mapansin at maasar lang ako ni manong Domeng. Ang aga aga nalilito ako sa sarili ko, nagmumukha na akong tanga sa harap ng salamin.Lumabas na ako at sakto paglabas ko nasa harap ng pinto si kuya Jiro.“Kanina kapa gising ang tagal mong lumabas.”“Pano mo nalaman?”“Naririnig ko
Chapter sixty twoSamanthaAko yung naiilang kase naman ako lang yung inaasikaso ni kuya Jiro, kasama pa man din namin yung babaeng patay na patay sa kaniya.Palagi tuloy tumitignin sa akin si Ericka kahit kwento siya ng kwento ng walang kwenta.Kulang na lang subuan ako ni kuya Jiro, sa totoo lang kilig na kilig ako sa pag aasikaso niya sa akin, circle kase ang table namin kaya malapit lang siya sa akin.Syempre bago kami umuwi ni kuya Jiro ihahatid pa namin si Ericka.Papunta na kami sa parking lot ng sasakyan ni kuya Jiro, nasa likod lang nila ako kase ayaw ko naman silang sabayan pero si kuya Jiro lingon ng lingon sa akin na para akong bata na baka mawala.Hindi ko inasahan si Ericka na mauuna sa gilid ng driver seat, para lang makatabi si kuya Jiro, wala akong pakealam diyan, deretso na lang ako sa likuran ng sasakyan.Para akong bata talaga, parang anak nila.Nagkatitigan kami ni kuya Jiro sa salamin ng makapasok na siya sa loob, umiwas na lang ako ng tingin kase naman nakasiman
Chapter sixty oneSamanthaSabay kaming pumasok sa sasakyan kaya naman walang imikan sa amin, hindi ko alam kung totoo ang narinig ko kanina.Gusto ako ni kuya Jiro?Mahal niya ako?Ano ba talaga? Kapatid lang ba turing niya sa akin? Sinasabi lang ba niya iyon dahil kasama namin kanina si Rod?Mas lalong nanahimik dahil umaandar na ang sasakyan, nakafocus na siya sa daanan habang ako? nakatingin sa daan pero ang isip nasa sinabi ni kuya Jiro.Nanlalamig ang mga kamay ko patunay na kinakabahan ako, naeexcite at natatakot, halo halong emosyon ba kaya ako ganito ngayon.Bigla akong napaubo ng kaunti dahilan ng pagkalingon niya sa akin sabay abot ng tubigan niya. “Hindi na, meron naman ako.” may baon naman akong inumin kaso ubos na pala, parang nagdadry ang lalamunan ko kaso wala akong magawa kundi magkunwaring umiinom kahit ubos na laman.“Inumin mo na wala akong sakit.” Abot uli niya ng tubigan niya, kinuha ko na lang kesa naman ipilit ko na ayaw ko kase naman parang nagdradry lalamunan
Chapter sixtySamanthaBumaba rin lang ako sa sasakyan niya kase mag uumpisa na ang susunod kong klase, bakit ganun? Hindi ako makampante para kaseng may importanteng bagay akong kailangan malaman sa kaniya.Umalis na agad siya papunta na siyang kompanya, matagal tagal na rin simula ng nagturo siya dito sa campus namin and kami lang talaga ang klase niya, sa totoo lang sa klase niya lang ako ganado kase naiintindihan ko mga paliwanag niya.“Aba bakit malungkot ang prinsesa ni prof?”Hindi ko pinansin si Jude kase puro pang aasar lang ang gagawin niya sa akin, gusto ko lang ipahinga ang utak ko, marami akong gustong malaman at itanong kay kuya Jiro lalo yung tungkol kay Ericka, bakit parang ang laki laki ng pagsisisi sa mukha niya kanina.“So guys may company na ba kayo para magOJT?”Oo nga pala next week na iyon, nasabi ko na rin na doon ako sa kompanya nila kuya Jiro mag OOJT at pumayag naman si kuya Jiro, mababago nga lang ang oras ko, imbis na papasok ako dito sa campus, doon na ak
Chapter fifty nineSamanthaNadidismaya ako hindi kay kuya Jiro kundi sa sarili ko dahil ang dali kong umasa, hinalikan lang ako ang laki na ng expectations ko.Ganun ba talaga ang mga lalake? Kayang gawin ang lahat sa babae kahit hindi naman sila magkarelasyon? Lalo na at alam niyang hinahangaan siya ng lahat ng babae.Ganun ba talaga?Naluluha ako tuwing naiisip ko na pinaglalaruan lang ako ng ibang tao.Pero ano yung mga ipinapakita niyang pag aalala sa akin? Mga pagligtas? Siguro nga dahil kapatid lang ang turing niya sa akin, baka nadala lang siya noong gabing yun kaya niya ako nahalikan.Maaga akong umalis ng bahay, sinadya ko talaga dahil ayaw ko makita si kuya Jiro, sakto naman nandito na si manong Domeng.“Oh ang aga aga nakasimangot ka.” Agad na sabi ni manong Domeng.Ngumiti agada ko. “Hindi naman po.”Pilit na ngiti. “Ah siya ng apala salamat ha sa ginawa mo, kung hindi dahil sayo hindi ako makakabakasyon.”“Sabi mo uuwi ka din agad.”“Hahaha.” Tinawanan lang niya ako na p
Chapter fifty eightJIROHow can I hide my feelings?Yes I’m too older than her but, hays!Hindi ko maipaliwanag kung paano nahulog sa kaniya, basta ang alam ko komportable akong kasama siya, masaya ako kapag kasama siya, hindi ako mapakali kapag matagal ko siyang hindi nakikita.Ganun ang pakiramdam ko.Hindi ko lang napigilan noong nagbakasyon kami, hiyang hiya ako sa kaniya pero hindi ko pinahalata, hindi ko akalain na magiging ganito katindi ang kagustuhan ko para kay Sam, akala ko dati humahanga lang pero hindi, napatunayan ko yun lalo pa at may umaaligid sa kaniyang lalake, si Rod.Hindi pa kami nag uusap tungkol sa paghalik ko sa kaniya.Sa ngayon nakafocus ako sa trabaho, lalo may malaking deal kami na kailangan tapusin, si manong Domeng ang pinaayos ko nun, hindi ko naman akalain na aalis pala siya, hindi siya agpaalam sa akin, alam kase niyang big deal ang gagawin niya kaya hindi siya nagpaalam, nagulat na lamang ako ng sabihin sa akin na nasa probinsya na siya.Sakto pa nga
Chapter fifty sevenSamanthaMaayos naman ang lagay ko, wala akong pwedeng maidahilan para hindi pumunta at samahan sa party sa kompanya si kuya Jiro kase naman wala si manong Domeng hindi pa daw makakauwi sabi ng mga kasambahay na nakakausap ko.Sabi niya uuwi siya kahapon pero wala naman, kung sabagay ngayon lang kase siya nakabakasyon kaya sinulit na niya. Kung ako rin may mga kakilalang kamag anak malamang hindi na ako uuwi hahaha biro lang syempre susulitin lang din, hindi naman madalas magbakasyon si manong Domeng, palagi siyang nandito kasa-kasama ni kuya Jiro kaya wala rin siyang panahon para sa pamilya.Pagkatapos ng klase ko mamaya deretso ako sa kompanya ni kuya Jiro nandoon naman na ang isusuot ko, may party sila kase may naclose daw silang deal ewan kung ano yun, mga empleyado lang din naman ang kasama, salo salo lang din ata basta party yun kase pinag uusapan kahapon din naririnig ko noong palabas ako.Hinanda ko na ang sarili ko at nagpaalam kay kuya Jiro. “Papasok na a