“ฉันยังไม่ได้จัดการพวกนายเลยนะ ที่รวมหัวกันหลอกฉันอะ” แล้วหนูดาก็หันไปชี้หน้าคาดโทษพวกมันเรียงตัว ผมนอนมองพวกมันด้วยหน้าตาที่เยาะเย้ยสุดๆ นานๆ จะมีคนมาปราบพวกมันได้“เออ ไอ้ดิน เมื่อกี้น้องเค้กโทรมาว่าไงนะ” ไอ้เฮียหมอเอ่ยถามพลางยักคิ้วใส่ผม“หื้มมม?” เอาแล้วไง..ไอ้พวกห่านี่“ดิน!” หนูดาก็หันขวับมาหาผมทันที สายตาแบบนี้ กูตายชัวร์ ไอ้หมอแม่ง...เล่นกูแล้วไหมล่ะ“ไหน โทรศัพท์มีที่ไหนละ ไม่มี ไอ้หมออย่ากวนตีน” ผมรีบปฏิเสธหนูดาแล้วหันไปด่าไอ้หมอ“แต่กูเห็นมึงคุยอยู่นะ อ้าวน้องเค้กเหรอวะ กูนึกว่าน้องริต้าซะอีก” ไอ้เฮียวาพูดขึ้นด้วยหน้าตาแบบอินโนเซนต์สุด แต่กูอยากโดดถีบหน้ามันสุดๆ ไอ้พวกเวรนี้คงจะเอาไว้ไม่ได้ซะแล้ว แล้วดูสายตาเมียกู ยุขึ้นง่ายจังวะ ตาเขียวปั้ดขนาดนี้ ไม่ได้ตายดีแง่งๆ“ไอ้สัส กูไม่ตลก” ผมผงกหัวขึ้นด่าพวกมัน แต่ไม่มีใครสลดสักคน แม่ง ยังทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ใส่กูอีก เดี๋ยวเหอะมึง...ถ้าใครพูดขึ้นอีกกูลุกไปต่อยจริงๆ ด้วย หนูดายิ่งขี้หึงอยู่ด้วย เดี๋ยวก็ฆ่ากูหมกห้องพอดี“ไม่มีไรหรอกหนูดา อย่าไปเชื่อ ไอ้ดินมันไม่ทำแบบนั้นหรอกต่อหน้าหนูดาแน่ เชื่อฉันสิ ฮ่าๆ ๆ ๆ” ไอ้ยูตะเสริมขึ้นอีก ไอ้เ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-13
Masuk
