All Chapters of After Divorce : Marrying My First Husband Again: Chapter 81 - Chapter 90

Dasha's Point Of View."Oh, Dasha. Ikaw pala, mabuti naman at natandaan mo pa ako," wika niya bago maliit na ngumiti.Ngumiti naman ako pabalik. "Siyempre naman po, Ma'am Cyla," sagot ko at napansin ko naman ang pagngiwi niya."Anong Ma'am? Tita Cyla na lang, para naman akong donya kung Ma'am."Natawa naman ako bago tumango. "Sige po, Tita Cyla. Kamusta na po pala si Celaida? Matagal-tagal na rin po noong huli ko siyang nakamusta, ilang beses na rin po siyang bumili sa shop ko.""Nagdadala nga siya sa akin sa tuwing bumibili siya at tama nga ang sinasabi niyang masarap," giit niya na mas lalong nagpangiti sa akin. "Maayos naman siya, nakahanap na rin siya ng trabaho. Ikaw ba? Kamusta ka na?""Mabuti naman po kung ganoon, mabuti po at nagustuhan mo ang mga gawa namin," sagot ko. "Maayos naman po ako, ikaw po ba?""Ayos lang naman, salamat sa pagtatanong. Sino palang binibisita mo ngayon dito?"Tumikhim ako at hindi kaagad nakasagot. "Si Samuel po... yung—""Namatay mong asawa?""Paano

Dasha's Point Of View.Ramdam ko ang pananakit ng aking ulo habang dahan-dahang iminumulat ang aking mga mata. Malabo ba ang buong paligid hanggang sa maging malinaw na, hindi ko mapigilang makaramdam ng kaba nang mapagtanto kung nasaan ako.Nasa isang kulungan ako, tanging kama lang ang nandito. Umupo ako mula sa pagkakahiga, pansin ko ang isang may kalakihang band aid sa aking braso. Tinanggal ko iyon at walang napansing kung ano kundi ang pamumula ng parte ng braso kong iyon.Pumikit ako at inalala kung paano ako napunta rito. Mall, Jazz, Van. Noong una ay hindi ko pa mapagtagpi-tagpi lahat ngunit ng ilang mga minuto ang lumipas ay napasinghap na lamang ako ng maalala kung paano ako napadpad rito.Tulad ng napag-usapan namin ni Jazz, hihintayin ko siya mall para bumili ng ingredients. Habang hinihintay siya ay isang van ang huminto sa harapan ko, ni-hindi ko na nagawa pang sumigaw dahil mabilis nila akong hinala papasok sa loob ng sasakyan. May pinaamoy sila sa aking kung ano kaya

Dasha's Point Of View."Teka, ano bang pangalan mo?" tanong ko. "Ako pala si Dasha.""Caroline ang pangalan ko," sagot niya naman at napatango ako. "Halos mag-iisang taon na rin simula ng kuhain nila ako, galing ako sa probinsya at dinala nila ako rito sa Maynila."Taimtim akong nakikinig."Hindi pa rin ako sigurado kung anong dahilan kung bakit nangingidnap sila ng mga tao at tuturukan ng kung ano-anong gamot," dagdag niya. "Pero ang alam ko, iyong mga wala talagang maalala pagkatapos maturukan ng AQW3, pinagtatrabaho nila sila. Hindi ko alam kung saan, hindi kasi nila ako pwedeng ilabas dito dahil baka raw kumanta ako. Ayaw din nila akong pakawalan na lang dahil gusto nilang malaman kung bakit hindi umaapekto sa akin ang AQW3, kaya ganito na ang itsura ko ngayon dahil sa pag-eeksperimento nila sa akin.""Ano naman ang kinalaman ni Tita Selena rito?" hindi ko mapigilang tanong at napansin ko naman ang pagkunot ng noo niya."Selena? Si Dr. Selena ba ang tinutukoy mo? Kamag-anak mo siy

Dasha's Point Of View.Pinunasan ko ang tumutulong pawis sa aking noo habang ibinababa sa truck ang hawak na kahoy. Ngayon, sigurado na anong illegal deforestation nga ang nangyayari rito. Pagkababa ko pa lang kasi kanina ay pinaliwanag na kaagad sa amin ang mga gagawin, iyong mga babae ay nakatoka sa pagbubuhat ng mga kahoy na dadalhin sa mga truck. Habang iyong mga lalaki naman ang magpuputol sa mga puno ng pira-piraso.Hindi ko maiwasang makaramdam ng lungkot habang pinapanood silang magtrabaho, mukha namang ayos lang iyon sa kanila—dahil wala silang maalala. Pero hindi nila alam na inaabuso na pala sila at tinatapakan na ang kanilang karapatang pantao."Anong tinutunganga-tunganga mo riyan?!" sigaw sa akin ng lalaking nasa harapan ko, inambahan niya pa akong hahampasin ng hawak niyang kahoy. "Aba! Kumilos-kilos ka riyan!" dagdag niya bago pa ako tuluyang umalis at kumuha ng panibagong kahoy.Nakasimangot tuloy ako habang naglakakad, kapag talaga natapos na ang kahibangang ito. Sis

Jazz's Point Of View."Ano ng balita? Nahanap na ba nila siya, Jazz?" narinig kong tanong sa akin ni Celaida sa kabilang linya, alam kong nag-aalala rin siya sa pagkawala ng babaeng 'yon, sinabi niya rin sa aking kahit maikling panahon lang sila nagkakilala, tinuring niya ng kaibigan si Dasha.Malakas akong napabuntong hininga at alam kong alam niya na ang sagot sa kaniyang tanong. "Hanggang ngayon ba wala pa ring lead kung sino ang kumuha sa kaniya? Hindi ba dapat ianunsyo na ang pagkawala niya kahit sa TV para mapabilis ang paghahanap?" muling sabi niya."Si Madame Valencia ang decide na huwag na muna, kasi paniguradong magiging laman na naman iyon ng social media at kung anu-ano na naman ang masasabi nila," giit ko. "Baka rin gawing dahilan iyon ng mga manloloko para magsamantala. At isa pa, iniisip din nila ang kaligtasan ni Dawn.""Sabagay... Si Atty. Macini? Anong aksyon ang ginagawa niya? Hindi ba't tinutulungan mo siya?""Oo, hindi ba't sinabi ko sa'yo na nakakatanggap ng mga