All Chapters of The Doctor's Dilemma: Healing Her Billionaire Fiance: Chapter 61 - Chapter 70

Umirap na lamang si Sandy at naghintay na lang na dumating ang pagkain habang nakatingin sa labas. Nakikita nga pala niya ang mga sasakyan na dumadaan, medyo hindi nga lang umuusad ng mabilis ang mga sasakyan sa kalsada dahil traffic at matagal lumakad ang mga ito. Makalipas ang ilang minuto ay kumain na rin sila Sandy nang dumating ang pagkain. Hindi naman marami ang nakahain, sapat lang para sa dalawa, at pagkatapos kumain ng dalawa ay nagsalita agad si Angelo. "Puwede ko ng sabihin dahil tapos naman na tayong kumain." Tumango si Sandy. "Gusto kong kuhanin muli ang serbisyo mo, ang maging personal doctor ng lolo ko." Nagsalubong ang kilay ni Sandy. "Personal?" "Yes." Maliit na ngumiti si Sandy at umiling. "Hindi puwede." "Bakit hindi puwede? Sa tingin ko naman ay wala kang hawak na pasyente para hindi kuhanin ang inaalok ko." "Si Dwight, siya ang pasyente ko ngayon." "Madali na lamang ang kaso ni Dwight. I need doctor to watch my grandfather." "Hindi ako puwede. Kung gusto

Nag-inat si Angelo at lumingon-lingon sa magkabilang daan. Mas lalong dumami ang tao sa parte kung nasaan ang mga nagtitinda ng mga street foods. "Kailangan na nating umuwi. Tapos naman na ang misyon natin dito, at isa pa, marami ng tao kaya magkakasiksikan na." Tumingi si Sandy sa lumpon ng mga tao, tama si Angelo marami ng tao. "Tama ka, kaya halika na." Lumakad ang dalawa at dumaan sa gitna ng mga tao. Mas paparami pa pala kahit mag-aalas-diyes na ng gabi. Nang nakawala sila sa mga tao ay kanya-kanya na silang sakay ng kotse at naghiwalay sa combo nila nang hindi na parehas ang daan na tatahakin nilang dalawa. Nakauwi si Sandy nang eksaktong alas-diyes dahil nagmabilis siyang mag-drive, alam niyang delikado pero kailangan niyang makauwi sa oras na iyon para hindi na mag-alala pa ang kanyang ama. Samantala, si Dwight ay nanatiling nakaupo sa kanyang wheelchair sa loob ng kwarto. Nakatitig lamang siya sa labas ng bintana na tila may malalim na iniisip. May kakaiba sa kinang ng

Ginawa naman ni Dwight, lumayo si Sandy at sumandal sa pader. Tinitingnan lang niya si Dwight kung magrereklamo at may lalabas na salita sa bibig nito pero wala. Napabuntong-hinga si Sandy. "Papunta naman sa kanan." Tahimik na ginawa naman ni Dwight habang si Sandy ay malapit ng mag-isa ang kilay sa sobrang pagkakunot ng noo. Nagpatuloy sila sa upper body ni Dwight, at nang sa ibaba na ay kailangan ng hubarin ni Dwight ang pants nitong suot dahil hindi ma-be-bend ang mga paa nito sa pants pa lang na suot ni Dwight. Inalis lang kasi ni Sandy ang suot nitong coat at ang natira lang ay long sleeves, kaya nakagalaw ng maganda si Dwight. "Kailangan mong hubarin ang pants mo, ako na ang gagawa dahil nakahiga ka na diyan." Kumuha ng hospital gown si Sandy at tinabing sa bewang ni Dwight hanggang sa kalati ng hita nito, pero nang pinasok niya ang kamay niya sa hospital gown at handa na sanang alisin ang pagkakabutones ng pants nito ay hinawakan ni Dwight ang mga kamay ni Sandy, at ito ang

Lumipat ang tingin ni Sandy sa nagsalitang boses lalaki. Tinitigan niya ito bago sa kotse sa harap niya na bukas na ang pinto ng driver's seat, ibig sabihin ang lalaki sa harap niya ay ang driver ng kotse na nadanggis ng kotse niya. Muling tumingin si Sandy sa lalaki pero napakunot ang noo niya nang may panlalaki ng mata ang lalaki sa kanya. "I-Ikaw!" Salubong ang kilay ni Sandy dahil masyadong OA ang reaksyon ng lalaki, parang wala siyang atraso sa kotse nito. "Ako?" "Yeah, ikaw yung doctor na tinulungan ako noong naaksidente ako!" Naningkit ang mata ni Sandy habang nakatingin sa mukha ng lalaki. Hindi na niya maalala pa ang nangyari noon o ang mukha ng lalaki. "Parang nakalimutan mo na ata ako miss." "Sorry, pero baka matagal na iyon kaya hindi ko na maalala. Tungkol nga pala sa kotse mo, hindi ko naman siguro kailangan na magbayad dahil wala namang naging gasgas o yupi." Lumapit ang lalaki sa harap ng kotse ni Sandy at sa likuran ng kotse nito. Hinawakan pa nito iyon at m

"Tapso na kayong mag-usap?" takang tanong ni Sandy. "Oo, sa susunod na lang daw ang mga condition para sa contract na kailangan kong pirmahan." "Nagugutom ako, kain muna tayo, kuha ka ng noodles doon at lagyan ng tubig na mainit, namamanhid pa ang paa ko kaya hindi ako makatayo." "Sige, diyan ka na lang, ako na lang ang bibili." Umalis si Lady at lumipat naman si Angelo ng upuan sa harapan ni Sandy. "Hindi ko masyadong narinig ang pinag-uusapan niyo ni Lady, masydong natutok ang pansin ko sa paglalaro." Ngumiti naman si Angelo. "Konting mga paalala lang, mukha naman siyang mabait kaya siya na lang ang kukuhanin kong personal nurse ni lolo, at dahil kaibigan mo na rin para safe sa mga taong mapagsamantala." "Sabagay, tama ka rin dahil mabait talaga ang kaibigan ko na 'yon, pero huwag mo lang gagalitin, nagiging hulk 'yon, kaya kang ibalibag sa labas ng bahay, sa sexy niya kayang-kaya kang buhatin no'n." "Hindi nga?!" sambit ni Angelo habang nanlalaki ang mata. Napatawa naman