All Chapters of My Billionaire Bodyguard: Chapter 91 - Chapter 100

Pristine Akala ko ay magkakaroon pa ako ng pagkakataon na makausap ang Ma'am Kamila pero kinabukasan ay umagang-umaga, nagpaalam na rin ito sa akin na kailangan na nitong bumalik sa Russia. Naunawaan ko naman na abalang tao rin ito kaya naman sinabi ko na sa susunod na lang rin ang mga bagay na gusto kong itanong tungkol sa mama. Masaya na rin ako na malaman na may isang taong nakakakilala sa aking ina at hindi lang basta kakilala, kung hindi isang matalik na kaibigan pa. At ang nakakatuwa pa ay mommy ito ni Elijah. "Hindi ba talaga kayo close ng mom mo, Eli?"Now, we are here outside. Nag-set siya ng blanket at nasa ilalim kami ng lilim ng isang malaking puno. Nakahiga siya sa kandungan ko habang nakapikit ang mga mata, habang ako naman ay pinaglalaruan ang mga hibla ng buhok niya. Malamig rin ang simoy ng hangin kahit na alas-dos pa lang ng hapon. At nakakatuwa dahil may mga ibon na lumilipad sa gawi namin. "Hindi ko alam kung ano ang mga dapat pagbasehan para sabihin ko na close

"Are you okay?" Pagkaalis ng Lolo Halyago at ng mga tauhan nito ay agad akong hinarap ni Elijah at ikinulong ang mukha ko sa mga palad niya. The anger I was feeling in my chest vanished suddenly when I saw his worried face looking at me. At habang hawak naman niya ako at hinihintay ang sagot ko ay narinig ko bigla ang pagtikhim ni Kio kaya napatingin ako dito.I saw him pointing my father who was not looking at us. Naalarma naman ako dahil bigla rin nawala sa isipan ko na oo nga pala at kasama namin ang papa!"I-I'm okay, Eli..." sagot ko kay Elijah at ako na ang nagbaba ng mga kamay niya at bumaling ako agad sa aking ama na wala naman gulat sa mukha dahil sa nakita niyang ginawa ng bodyguard ko. He's also looking at me with so much worry in his eyes."Pasensiya ka na, anak. Hindi ko na nasabi pa na dumating ang lolo mo dahil nagtalo rin kami nang malama niya na wala ka dito sa bahay. I am not actually expecting him today. Tinawag na lang ako ng isang kasambahay at sinabing naghihinta

Third Person's POV"May balita na ba kayo kung sino ang nagpaulan ng mga bala sa pamamahay ko?"Halyago Vera Esperanza looked at his men. Lahat ng mga tauhan niya ay nakayuko ang mga ulo at takot na sumagot sa tanong na 'yon. Alam kasi ng mga ito na kapag wala silang maayos na naisagot sa matanda ay isa-isa sila nitong tatapusin. The old man has been receiving death threats for this whole life for being a ruthless man. Marami na itong nakalaban na malalaking tao ngunit ang lahat ng bumangga dito ay hindi nagtagumpay. He played dirty, killed all of his enemies. Marami siyang tauhan na binabayaran para gawin ang trabaho niya para mapaslang ang mga tingin niyang hadlang sa mga plano niya.At nito lang ay kabilang na roon ang bodyguard ng kaniyang apo na si Pristine. Ang putanginang bata na 'yon na hindi ko mapatay-patay.He was trying to kill Elijah Clementine Marasigan for standing against him. Isang buwan pa lang nito bilang bodyguard ng kaniyang apo ay nagpakita na kaagad ito ng hin

"Hmm. You’re gaining weight, Pristine! I’m happy to know this!"Napangiti ako kay Ate Lena. She's here to get my size again for the gowns they will make for my upcoming 19th birthday. Nakahanda naman na rin ang lahat, invitations, the venue, everything. Hindi ko alam ang tungkol doon until my father told me yesterday. Habang abala ang isip ko sa ibang bagay ay ang papa pala kahit nasa ibang bansa, inaasikaso na ang nalalapit na kaarawan ko.And now, three days had passed since I came back to the mansion. I had returned to my usual way of interacting with my father. I never mentioned anything about lolo, and neither did he. For the past few days, the only thing we discussed was about my birthday. Tinatanong niya kung ano ang mga gusto ko pa, he even apologized for not asking what I want. Sabi ko naman ay ayos lang dahil ang mahalaga naman sa akin ay hindi ang ganda ng lugar o kung gaano kadami at kasasarap ang mga pagkain. Kung ako nga ang tatanungin ay dinner lang with him and my frien

I groaned as my body slammed against the side of the road. I squeezed my eyes shut tightly when my head struck the concrete wall. It was pure chaos. The shouts of the people around us were deafening. After the first gunshot earlier, I heard another... and then another. But what made my eyes widen, despite the pain, was the tight grip on me.Kasunod ng higpit ng kamay na nakahawak sa akin ay narinig ko ang mahinang boses ni Esther. "P-Pristine, are you okay?"That's when I realized what just happened. Nakaramdam ako ng matinding takot nang mapagtanto na may nagtangka muli sa buhay ko. But nothing happened to me... Esther... S-She was the one who pulled me. She saved me at kung hindi niya ako hinila dito sa gilid at iniiwas ay baka ang putok ng baril kanina na narinig ko ay sa akin tumama."E-Esther..." I get up and called her. Her eyes are still closed. Nakadapa pa rin siya. Ang kamay na mahigpit na nakahawak sa akin kanina ay nakasayad sa sementadong daan at ang mukha niya ay nakatagi