All Chapters of Manang, The Billionaire's Sweetheart: Chapter 71 - Chapter 80

Nasa biyahe na kami ng mga anak ko nang tumawag sa akin si Lucio. Susunod na lang siya sa Probinsiya para doon na lamang namin pag-uusapan ang lahat. Hindi ko na nakausap ng maayos si Jeho kanina dahil biglang naputol ang linya. Nadrain na ang baterya niya dahil hindi daw siya nakapagcharge. Malapit na kami sa aming bahay. Nakita na agad namin si papa na palabas na ito ng gate. Bibili siguro siya ng kan'yang gamot. Hindi na siya nagtuloy pang umalis nang huminto agad ang sasakyan namin sa tapat ng gate. Nagtaka si papa kung bakit kami umuwe. Hindi niya alam na darating kami ngayon. Hapon na din kasi. Nag-uunahang bumaba ang mga anak ko. Rumehistro sa mukha ni papa ang galak dahil nakita niya ang mga apo niya. Sumunod na din kaming dalawa ng kapatid ko.Nagtaka siya. "Akala ko ibang tao ang sakay ng sasakyan. Kayo pala," sabay kamot nito sa kan'yang ulo."Bakit papa? May iba pa po bang nagpupunta rito?" Nagtatakang ani ko. "Ah... Mica, ikaw na muna bahala sa mga bata," utos ko sa ka

"Maiwan ka na dito Kayrelle. Baka hanapin ka nila dito. Ayaw kong makulong sa ginagawa mo eh. Baka ito pa ang maging dahilan para hindi matuloy ang flight ko next week."Bumuntong hininga ako ng malalim. Inirapan ko siya. Gusto ko lang kasi iwasan si Jeho dahil mas lalo lang ako nasasaktan. Tinalikuran ko siya at naunang nagtungo sa motor niya. "Tara na, babalik din ako bukas. Gusto ko lang mamasyal ngayon.""What?! Nababaliw ka na ba? Pumasok ka na doon sa loob," mabalasik na utos niya. "At saan ka ba pupunta? Diyan lang ako bibili ng makakain mo."Sumimangot ako. "Sasama sayo. Akala ko uuwe ka kasi sa inyo."Nagtaka siya at maya't-maya ay tipid na ngumiti din ito. "Sasama ka sa akin? Why? You don't even know me Kayrelle."Hindi ko ba alam sa sarili ko kung bakit ang bilis kong magtiwala sa kan'ya. "Sige, pasensiya ka na Arman kung pinipilit kita na sumama ako sayo. Babalik na ko sa loob," ani ko at dahan dahan akong humakbang. Nilagpasan ko siya ngunit isang kamay ang humawak sa a

Gabi na, iyak ng iyak si bunso. Ayaw tumigil at ayaw din matulog. "Baka nagugutom pa 'yan anak. Padedehin mo pa" ani ni papa."Pa, may tira pa siya oh," sabay pakita ko sa bote ng dede ng anak ko. "Eh ano ba ang problema niyan? Baka may popo?""Pa, kapapalit ko lang po ng diaper sa kan'ya," sagot ko."Ano kaya ang problema niyan? Baka naman kinakabag?" usisa pa nito."Hindi naman po siguro 'pa. Baka lang ayaw niya pang matulog," ani ko kahit alas nuwebe na din ng gabi. "Ilabas ko na muna siya pa at baka ayaw niya pang matulog.""At ngayon man lang na hindi siya makatulog," napakamot pa siya ng ulo."Siguro po, pero subukan ko pa din siya ilabas at baka gusto niya pang maglaro.""Hay ewan ko sa batang iyan. Baka natutulog na sa sofa si Arman.""Doon po kami sa salas ni bunso. Doon ko po siya patulugin," ani ko. "Bahala ka at ako ay matutulog na din. Magsarado ka ng pinto kapag papasok ka at baka makalimutan mong magsarado pasukin pa tayo ng bruhang Amellia na 'yan," inis na sabi nit

Lumipas pa ang mga araw at buwan. Walong buwan na ang nakalipas mula noong nadiskubre ang sasakyan na ginamit ni Jeho nung siya'y naaksidente. Walang araw na hindi namin dinalaw ang puntod ni Jeho. Sa tuwing hapon lang kami dumadalaw kasama ang mga bata. Sa tuwing umaga ay umaalis ako at nagtatrabaho sa kompanya ng mga Saavedra habang ang dalawa kong mga kambal ay pumapasok naman sa school. Ang bunso kong anak ay naroon sa pangangalaga ni papa. Sa tuwing Sabado at Linggo ay umuuwe kami ng Probinsiya para bisitahin na din ang pamilya. Kasalukuyang pauwe na kami ngayon ng mga bata. Kanina ko pa napapansin na nagkukulitan ang dalawa. Parang nagtuturuan pa sila sa isa't-isa."Mga anak, may sasabihin ba kayo?" tanong ko rito habang ako ang nagmamaneho ng sasakyan."Mama, si Joharra po may sasabihin daw po siya," ani nito. Hindi kasi sila magkatabi ng upuan. Ang katabi kasi ni Joharra ay yung classmate nilang lalaki na crush daw ni Joharra. Iyon ang sabi ni Johann noong isang araw."Johar

Bumangon ako at ramdam ang pananakit ng aking ulo. "Anong nangyari?" bulalas ko rito. Iginala ko ang mga mata ko sa kapaligiran at tila hindi ito yung kuwarto ng aking anak. Nang unti-unti kong naalala ang nangyari kagabi. Sumilay din ang ngiti sa aking labi nang maalala ko ang mga sinabi ko. Halos matampal ko ang aking bibig dahil hindi ako makapaniwalang sinabi ko iyon sa kan'ya.FlashbackIkaw ang gusto ko Arman. Ikaw! Halos paulit-ulit ko lang binibigkas ito sa kan'ya. "Oh maygad! Sinabi ko ba iyon sa kan'ya? Ang tanga mo Karyrelle," sita ko sa isip ko. Nang maamoy ko na lang ang aking hininga. Amoy alak pa ang bunganga ko.Hindi ko alam na narito pala ako sa silid ni Arman. Ano ba nangyayari sa akin at nagawa kong uminom?Bumangon ako at lumabas ng kan'yang silid. Hinanap ko siya. Wala naman siya dito nang magtungo ako sa kusina. Agad akong lumabas para hanapin siya pero wala dn siya sa labas nang hanapin ko.Nagtungo ako sa kan'yang bakery ngunit huminto ako at dinig kong m