Chapter 32Anne POVDalawang araw kaming nagpahinga. Kahit papaano ay humupa ang sakit sa aking katawan. Ngayon ay araw ng Lunes, wala akong choice kundi pumasok. Sana ay walang ibang mangyayari kasi kinakabahan talaga ako."Okay ka lang, Bestie?""Oo, okay lang ako.""Sure ka? Namutla ka man gyud. Baka may sakit ka, pwede naman siguro na hindi ka muna pumasok."Sabi nito na may halong Bisaya kaya napangiti ako."Hay nako, Celyn, maayo pa mag-Bisaya na lang ta. Bahala na sila dili kasabot kung makadungog man sila sa atuang istorya," bigkas ko. Andito kasi kami sa jeep, sumasakay dahil nasiraan daw sa daan ang sundo namin. I mean, sundo niya, naki-sakay lang ako. Mapasabi na lang ako ng "sana all" dahil may boss siyang sobrang maalalahanin. Pero ewan ko sa ibang kasama niya sa trabaho."Mao, no, bahala sila na maninaw. Basta ang mga Bisaya, mga gwapa ug buotan pa gyud," sabay ngiti nito. Tumawa lang kami, pero may isang matanda na ngumiti ng bahagya. Siguro nakaintindi ng Bisaya."Bi
Read more