All Chapters of CEO'S UNEXPECTED BABY: Chapter 21 - Chapter 30

Chapter 21Dixon POVSeryoso kaming nag-uusap magkakaibigan dahil sa mga nangyari ay ikinabahala ko ito. Ang totoo ay hindi ko ito ang totoong ina ko, namatay ang aking ina noong grade one pa ako kaya hindi ko pa alam kung ano ang dahilan sa kanyang kamatayan. Pag edad ko ng 8 years old ay nag-asawa si Dad ulit kahit ganoon ay itinuring tunay na ina ko ito."Alam mo Tol, parang may ibang agenda ang iyong madrasta," sabi ni Skyler na sinaayunan naman ni Klaus na kinatahimik ni Casper na parang 'tina tagpi-tagpi ang mga nangyayari at kina seryoso din ni Ryan.Kaya bumaliyang ala-ala ko noong panahong pagkatapos nilang magpakasal ni Dad, parating ko itong makitang may kausap sa phone kung hahang nasa opisina ang aking ama. Umaalis ito kapag umalis si Dad sa mansyon. Noong one time na umalis ito ng madaling araw kapag nasa business trip si Dad. Pero pinag walang bahala ko na lang ito.Hanggang lumaki na ako ay mas lalo akong nagdududa sa mga kilos nito. Ngunit noon may kasamang nangyari s

Chapter 23Kinabukasan: Maaga akong akong nagising dahil maaga akong pumunta sa trabaho dahil may tatapusin akong dokumento na kailangan kong mapasa ngayong araw. 'Dapat pala dinala ko na lang sa bahay, kasalanan ito ng ina ni Sir kung hindi sana niya ako pinagsasabihan ng anu-ano, natapos ko na sana iyon,' maktol kong sabi. Hindi na ako nakapagpaalam sa aking kaibigan, pero may note naman akong iniwan sa may lamesa, pinagluto ko muna nito ang aking kaibigan bago ako pumunta sa trabaho ko.Hindi nagtagal ay agad akong nakarating sa Company dahil walang masyadong sasakyan sa daan kaya tuloy-tuloy ang biyahe ko. "Magandang umaga, kuya guard," bati ko sa guard. "Magandang umaga naman sayo, iha, ang aga mo ata," sagot naman nya sa akin. "Mas mainam na maaga, kuya, para marami ang magawa," wika ko na may ngiti sa labi. "Sabagay, tama ka naman," sambit nito. "Sige, kuya, papasok na ako," pagpapaalam ko dito. Tumango lang ang sagot nito, 6:30 ng umaga pa naman kaya walang mas

Chapter 25Isang linggo na ang lumipas mula noong nalaman ko ang pagnakaw sa aking ina-inahan kah hindi ko na ito nakita pa, sabi sa aking inupahang imbestigador ay palagi daw itong umaalis at pumupunta sa isang condo unit kaya nakapagtatag dahil wala naman akong nalalaman na may kamag-anak ito doon nakatira. "Ms. Anne!" tawag ko sa intercom. "Yes, sir?" tanong nya sa akin. "Come here my office," sabi ko dito. "And don't forget bring me coffee!" dagdag kong sabi. "Noted, sir!" sagot nito saka ipinaba ang phone. Hindi ko na malayang isang buwan na pala iyo nah ta-traho sa akin pero may napansin akong kakaiba sa katawan nito. Pero pinagwalang-halaga ko na lamang ito. Ang akala ko nga ay hindi ito aabot na isang buwan sa akin dahil karamihan ng na kung empleyado ay tingin nila sa akin isang halimaw at walang awa lahat. At ang tingin ko sa mga babae ay walang kwenta, malandi at mapanggap. Kaya lahat na mga secretary na dumaan sa akin ay pinaparusahan ko sa kama pagkatapos ay tinan

Chapter 27 "Ahh," yun lang ang tanging sambit ko. Dahil sa aking nakikita, naguguluhan ako. Bumalik lang ang aking katinuan nang itinuro ako ng bata na hindi makapaniwala sa nakita. Hanggang ngayon ay napa-awang pa rin ang aking bibig dahil ang babaeng nasa harap ko ay sobrang magkamukha kaming dalawa. Tanging buhok lang yata ang nagkaiba sa aming dalawa dahil sa kanya ay tayong-tayo at sa akin ay medyo may pagka-kulot. "Mommy, I thought it was you. Magkamukha kasi kayo kaya sinundan ko sila papasok dito!" sambit ng batang babae. Ngunit ang ina nito ay hindi nakapagsalita, nakatingin lang din ito sa akin hanggang may dumating na lalaki at agad itong inalalayan makatayo. Saka bumaling sa akin at gaya ni Celyn ay napasinghap din ito nang makita ako. Buti na lang at nagsalita si Celyn. "Ay bungga, para kayong pinagbiyak na bunga pero malabong mangyayari dahil iba ang pinanggalingan," bigkas nito na may pagkamangha sa boses. Dahil doon ay natauhan ako agad at ngumiti sa kani

Chapter 29 Anne POV Nalilito ako sa inakto ng aking amo. Parang ewan. 'Naku, di kaya nabaliw ito o hiniwalayan siya ng kanyang nobya? Eh ano naman ang pakialam ko basta gagawin ko ang aking trabaho.' Sabi ko sa akiy isip. Hanggang niyaya nya ako nito na aalis kami ng aking amo, dahil may meeting kaming dadaluhan. Hindi nagtagal ay agad ding natapos ang meeting kaya bumalik kami sa opisina. Pagdating namin doon ay may na abutan akong isang table doon na dati kong pwesto, kaya doon sana ako pupunta ngunit bigla na lang nagsalita ang aking amo. "At saan ka balak pupunta, Ms. Anne?" tanong nya sa akin. "Sa table ko po, sir," sabay turo sa dati nitong table. "Tsk! Diba sabi ko sayo kanina na doon ka sa loob. At isa pa, hindi para sayo yan, para sa assistant secretary mo," bigkas nya sa akin. Napanganga lang ako dahil sa kanyang sinabi. "Kailangan pa ba yun, sir?" takang tanong ko. "Yes, kaya pumasok ka na," sagot nya sa akin. Wala akong nagawa sa kanyang sinabi kay