All Chapters of One Night Stand With The Mysterious Billionaire : Chapter 61 - Chapter 70

“At kung ang anak na sinasabi mo ay hindi namatay at nakaligtas nga sa hagupit ng mga alon noong mga araw na iyon, then that explains why the child’s body is so weak that led him to be hospitalize in those three years. Subalit…” “Yes, that's what I thought too!” Hindi mapigilan ni Sierra ang excitement sa boses, nangingilid na ang luha sa kanyang mga mata at nagwawala ang kanyang dibdib. “His facial features are very similar to Sathalia’s, every single angle of it. Siguro kung naging babae lang si Thalia, they'll pass as an identical twin!” Iyak-tawang sinabi ni Sierra. Mariin ang pagkuyom ni Gwen sa kanyang telepono sa narinig na excitement sa boses ng kaibigan. Wala sa sarili siyang napahawak sa kanyang dibdib, nalulungkot para rito. “Kumalma ka muna, Sierra…” mahinang wika ni Gwen. Pinahid ni Sierra ang luhang tumulo na sa pisngi niya. “Paano akong kakalma Gwen kung buhay ang anak ko? Buhay ang anak ko at nawalay sa akin ng ilang taon!” “He was born in June, Sierra…” nangh

“Sino ang ama ng anak mo kung ganoon?” Marco asked with a gritted teeth. “Hindi ko alam.” Diretsong sagot ni Sierra. Tumaas ang sulok ng labi ni Marco para sa isang sarkastikong ngisi, nagtatagis na ang bagang nito sa irita. “Hindi mo alam? You want me to raise a child with you but you can't even tell me who's the father?” Humigpit ang hawak ni Marco sa gilid ng kanyang wheelchair. “Mukha ba akong nakikipagbiruan? Damn it! Just at least let me know who's the father!” Sierra poked the inside of her cheek. “Hindi ko talaga alam…” humugot ng malalim na hininga si Sierra dahil hindi niya alam kung paano ito ipaliliwanag dito. “I… was drunk when that happens so I have no idea who's the father.” Bigla ay gusto niya na lang magpalamon sa kama. Ano kaya ang iniisip ng lalaki sa kanya? Iniisip ba nito na isa siyang pariwarang babae para mangyari iyon? “So, it was a one night thing, huh.” Marco said in a mocking voice. Nais niyang tumawa ngunit masyado siyang iritado para roon. Wait

“Okay,” tugon ni Sierra kay Carlos. Tumayo na siya at inayos ang design draft dahil pag-uwi na lang niya ito itutuloy. Naligo ulit si Sierra at nagbihis. Isang beige or rice colored long skirt at isang cream na spaghetti strapped top. Ang damit ay hapit na hapit sa katawan nito at parang second color na rin niya dahil sa skin tone nito. She put her hair in a high ponytail and a clean looking makeup. Pagkatapos ay kinuha niya ang isang rectangular box sa drawer at lumabas para pumunta kay Marco. Kumatok siya ng dalawang beses. “Come in,” anang baritonong tinig sa loob. Itinulak ni Sierra ang pintuan at nakita si Marco na nakaupo sa kanyang wheelchair, nagbabasa ng libro. Isang sky blue long sleeves na inilislis hangang siko, ang pang-ibaba nito ay itim na trousers at itim na sapatos. “Kailangan ba nating maghanda ng dadalhin?” Tanong ni Sierra. Doon pa lang nag-angat ng tingin si Marco, his gaze froze on the woman in front of her. Litaw na litaw ang kaputian ng babae, iyong

Nagtagal ang titig niya sa lalaki, hinihintay na makita ang pangamba sa mukha at maga nito sa repleksyon ng bintana ng kotse, ngunit wala. Walang makita si Sierra roon kundi ang kalmado at hindi makitaan na takot. Sierra was caught off guard when Marco suddenly turned his head. “Bakit ka nakatingin sa akin?” Salubong ang kilay nitong sinabi. Hindi nag-iwas ng tingin si Sierra dahil nahuli na rin naman siya. “I'm… worried about you.” Naninimbang ang tinging iginawad ni Marco may Sierra. Hinahanap ang salitang pag-aalala sa mga mata nito ngunit wala, ang nakita lamang niya ay ang awa. Awa para sa kanya. “Don't be, Sierra. I'm okay.” Marahan nitong sinabi. “Anyway, thank you. Thank you for saving me.” Dahil kung hindi dahil sa babae ay baka nabuko na siya na wala naman talagang problema ang mga paa't binti niya. Kung nanatiling nakasalampak lamang ang babae kanina sa semento ay malamang, siya ang tatakbo patungo rito dahil sa paparating na truck. “Walang problema roon. Mag-

Pagkatapos ng hapunan ay nagkayayaang maglaro ng chess ang mga lalaki habang sumisimsim ng alak at nag-uusap tungkol sa negosyo. Ang mga babae naman ay nasa Living room at nagtsatsaa, nang mapansin ni Esmeralda na tahimik si Sierra ay ito na mismo ang nagsimula ng usapan. Baka kasi mabuburyo na ito. Tinanong niya ang babae tungkol sa make-up, shoppings at kung anu-ano pa tungkol sa pagiging babae. Malawak ang naging ngiti ni Esmeralda nang makitang masaya namang sumasagot si Sierra, miminsan pa ay nagkakapareho sila ng gusto. Ilang saglit pa ang kanilang usapan nang maisipan ni Esmeralda na dalhin si Sierra sa kanyang studio kung saan siya nagpipinta sa tuwing nabuburyo siya. “Wow, you painted all these, Auntie?” Hindi maitago ang pagkamangha sa boses ni Sierra. “Hmm… isa sa mga libangan ko sa tuwing nabuburyo ako sa bahay.” sagot ng ginang. Nag-aral si Sierra ng design kaya naman malalaman niya kung ang isang obra ay maganda o hindi. At itong gawa ni Esmeralda ay napakagan