All Chapters of ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง: Chapter 751 - Chapter 760

“อยู่ต่อหน้าพวกเราเจ้ายังจะเสแสร้งอันใดอีก? คิดว่าพวกเราโง่เขลาเบาปัญญาเหมือนชิงเจ๋อกระนั้น?”“แหกคุก วางเพลิง ฆ่าคน เรื่องสำคัญเหล่านี้เจ้าไม่พูดออกมาแม้ประโยคเดียว พูดเพียงความสัมพันธ์ชายหญิง พวกเราสนใจกระนั้นหรือ?”“ด้วยฐานะของเจ้าในตอนนี้ ยังสามารถแจ้งทางการจับชิงเจ๋อได้? ยิ่งไปกว่านั้นพวกเราสืบมาก่อนแล้ว หลายปีมานี้เจ้ายังมีชู้รักอยู่ภายนอก ความบริสุทธิ์ผุดผ่องอะไรนั่นมีค่าไม่ถึงหนึ่งอีแปะ!”“คิดพึ่งพาอาศัยชิงเจ๋อ ภายภาคหน้าจะได้เป็นวัวเป็นม้าให้เจ้า ก็ไม่ดูบ้างว่าเจ้าคู่ควรหรือไม่?”กู้ชิงซิวเปล่งวาจาคมคาย ไม่เกรงใจเลยสักเศษเสี้ยวหลิ่วอวิ๋นเวยชอบเสแสร้ง เช่นนั้นก็นำเรื่องน่าอายทั้งหมดเหล่านั้นมาฉีกหน้านาง!ถ้อยคำนี้พูดออกมาแล้ว สีหน้าหลิ่วอวิ๋นเวยเปลี่ยนเป็นไม่สบอารมณ์มาก ยังปากแข็ง “ท่านพูดเหลวไหลอะไร? ต่อให้ต้องการปกป้องพี่สาม ก็ไม่สามารถปรักปรำข้าได้!”“ยังต้องปรักปรำเจ้าอีกหรือ?” กู้ชิงซิวหัวเราะ “พูดเหลวไหลปรักปรำผู้อื่นเป็นการกระทำของเจ้า ไม่ใช่อุปนิสัยของพวกเรา!”พูดไป เขาโยนหลักฐานลงต่อหน้ากู้ชิงเจ๋อ “ลืมตาของเจ้าดูให้ดีๆ!”“ตกลงหลิ่วอวิ๋นเวยเป็นคนเช่นไร เพื่อหญ

“มิได้ตั้งใจ?”กู้ชิงเหยี่ยนหัวเราะพรืด หยิบหนังสือหย่าบนโต๊ะ “หมึกดำบนกระดาษขาวเขียนไว้อย่างชัดเจน เห็นได้ชัดว่าเป็นชื่อของเจ้า”“เจ้าคงไม่บอกข้าว่าหนังสือหย่าเองก็เป็นเจ้าถูกวางยาแล้วเขียนกระนั้นหรือ? เช่นนั้นหลังเจ้าถูกวางยาแล้วก็ยังมีสติ!”กู้ชิงเจ๋อถลึงตาใส่กู้ชิงเหยี่ยนอย่างโมโหหนึ่งปราด ทุกประโยคที่คนผู้นี้พูดล้วนทำให้เขาโมโหแทบตาย!“พี่ใหญ่ เรื่องมาถึงขั้นนี้ ท่านจะต้องพูดแทงใจข้าให้ได้กระนั้น?”“เจ้ามีความคิดถึงเพียงนี้ ข้าพูดแทงใจเจ้าที่ใดกัน? เพื่อหลิ่วอวิ๋นเวย เจ้าไม่ยอมรับท่านพ่อท่านแม่ ไม่ต้องการพี่ชาย แม้แต่ฮูหยินและลูกก็สามารถทอดทิ้งได้”“บัดนี้เรื่องทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งที่เจ้าต้องการไม่ใช่หรือ?” กู้ชิงเหยี่ยนพูดเสียงเรียบต่อให้เป็นพี่น้องกัน เขาก็ไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดกู้ชิงเจ๋อเลอะเลือนถึงเพียงนี้ได้ หลิ่วอวิ๋นเวยกรอกน้ำแกงลุ่มหลงให้ดื่มมากน้อยเพียงใดถึงสามารถหลงใหลเช่นนี้ได้?“ข้าเปล่า ข้าเพียงคิดว่าหลายปีนี้อวิ๋นเวยผ่านมาอย่างไม่ง่าย เหตุใดพวกท่านต้องคิดกับข้าสกปรกถึงเพียงนี้!”“ข้าเพียงแต่เห็นนางเป็นน้องสาว สายสัมพันธ์ที่เติบโตด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก เห็นนาง

ที่แท้ นางเพียงหลอกใช้เขา ชนิดที่ว่าเห็นเขาเป็นตัวโง่งม ควบคุมเขาไว้ในกำมือ!“หลิ่วอวิ๋นเวย ข้าไม่รู้เลยว่าเจ้าจะแสดงเก่งถึงเพียงนี้!”กู้ชิงเจ๋อโมโหโผล่พรวดเข้าไปภายในห้อง ภายในสายตาเปี่ยมโทสะ อยากฉีกหลิ่วอวิ๋นเวยเป็นชิ้นๆหลิ่วอวิ๋นเวยคิดไม่ถึงเลยว่ากู้ชิงเจ๋อจะได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ สายตาว้าวุ่น รีบพูดว่า “พี่สาม ท่านฟังข้าอธิบายก่อน”“ข้าได้ยินทั้งหมดอย่างชัดเจน เจ้ายังมีคำใดต้องการอธิบายอีก!”“ไม่ๆ” หลิ่วอวิ๋นเวยตกตะลึงรับมือไม่ทัน “ข้าเพียงกลัวมากเกินไปจึงพูดชิงไหวชิงพริบกับพี่รอง ข้าทำเพื่อปกป้องตนเองเท่านั้น หรือท่านฟังไม่ออก?”เพียงแต่ครั้งนี้กู้ชิงเจ๋อไม่เชื่ออีก คิดเพียงว่าตนเองช่างโง่เขลาเบาปัญญาเหลือเกิน!“ตอนนี้เจ้าเห็นชัดเจนแล้ว คืนนี้พวกเราจะเอาตัวนางไปส่งทางการ เจ้ายังมีความเห็นอีกหรือไม่?”สีหน้ากู้ชิงซิวเรียบเฉย เขารู้สึกผิดหวังต่อกู้ชิงเจ๋อตั้งนานแล้ว ต่อให้เขาไม่รับปาก แต่ก็เตรียมการไว้พรักพร้อมแล้วกู้ชิงเจ๋อส่ายหน้า ความเชื่อตลอดหลายปีที่ผ่านมาพังทลายลง เขาเป็นเพียงตัวโง่งมคนหนึ่งญาติมิตรหักหลังตีจาก......สกุลซ่ง“น้องหญิงห้า พรุ่งนี้ก็จะออกเดินทางแ

ซ่งจืออวี้เล่าข่าวที่ได้รับมาวันนี้อย่างออกรสออกชาติ คิดเพียงว่าช่างครึกครื้นเสียจริง “ได้ยินมาว่าทางการยังอยากสอบสวน แต่คิดไม่ถึงเลยว่านางจะถูกวางยาจนกลายเป็นใบ้ไปแล้ว ไม่สามารถพูดได้”“นางกระอักเลือดออกมา จากนั้นก็ตายไป ได้ยินมาว่าถูกตีอย่างอนาถ ยังมิสู้ถูกตัดหัวจะดีกว่า”“คนอย่างนางเดิมทีก็ไม่สมควรมีจุดจบที่ดี ก่อนตายยังทำร้ายคนมากมาย ก็คือเดรัจฉานอย่างแท้จริง!”ภายในก้นบึ้งของสายตาซ่งรั่วเจินล้วนคือความรังเกียจ กระนั้นก็นับว่าคลี่คลายปัญหาได้เรื่องหนึ่งแล้ว“น้องหญิงห้า ยังมีอีกหนึ่งเรื่อง” ซ่งจืออวี้พูด“เรื่องใด?”ซ่งจืออวี้กระซิบเสียงแผ่ว “ได้ยินมาว่าท่านตาลบชื่อกู้ชิงเจ๋อออกจากลำดับวงศ์ตระกูลแล้ว ตัดขาดความสัมพันธ์พ่อลูก เพียงข่าวนี้แพร่งพรายออกมา ก็ทำให้คนมากมายตกตะลึง”“ก่อนหน้านี้ข้าได้ยินมาว่านายท่านสามกู้และหลิ่วอวิ๋นเวยมีความสัมพันธ์ที่ดีมาก บัดนี้ทุกคนล้วนรู้ว่าเรื่องป้ายทองละเว้นโทษตายล้วนหนีไม่พ้นเขา”“ทั้งๆ ที่ท่านแม่นับญาติกับสกุลกู้แล้ว ทว่านายท่านสามกู้ยังวางท่า ไม่ยอมมาพบหน้าเลยสักครั้ง บัดนี้ดีแล้ว ไม่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันอีก”“รนหาที่เอง บางคนดื้อ

“เจ้ามีน้ำใจแล้ว” ภายในสายตาราชครูกู้สะท้อนความพึงพอใจ ลูกของกู้หรูเยียนล้วนถูกสั่งสอนมาอย่างดีฉู่จวินถิงเอ่ยปากว่า “วางใจเถอะ ข้าจะดูแลราชครูกู้อย่างดี”ภายในสายตาซ่งจิ่งเซินสะท้อนรอยยิ้ม ภายในใจฉู่อ๋องมีเพียงน้องหญิงของตนไม่ผิดไปดังคาดหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ได้ยินถ้อยคำนี้แล้ว ภายในก้นบึ้งสายตาสะท้อนความไม่พอใจ ก่อนหน้านี้อยู่ในเมืองหลวงไม่ได้ยินเรื่องซ่งรั่วเจินมากมายนัก ไม่คาดคิดว่าครั้งนี้นางกลับมาแล้ว กลับกลายเป็นศัตรูหัวใจไปเสียได้ครั้งก่อนยามนางได้พบแม่นางคนนั้น นอกจากหน้าตาสวยงามแล้วก็ไม่มีอะไรพิเศษ เพราะเหตุใดฉู่อ๋องจึงหวั่นไหวต่อนาง ทั้งยังปักใจรักมั่นถึงเพียงนี้!ภายในมือฉู่อ๋องมีความลับสำคัญทางทหาร บัดนี้ภายในหมู่องค์ชาย ฉู่อ๋องมีชื่อเสียงภายในค่ายทหารที่สุด ฝ่าบาทเองก็ไว้วางใจเขานางต้องคิดหาทางเข้าจวนอ๋อง นี่ถึงจะสามารถนำของมาอยู่ในมือตนได้ วิธีที่ดีที่สุดก็คือเป็นพระชายาฉู่อ๋องเพียงน่าเสียดาย บัดนี้มีซ่งรั่วเจินมาขวางทาง!“อย่างไรเสียก็เดินทางลงใต้ พวกเราออกเดินทางวันเดียวกัน แท้จริงแล้วก็คือผ่านทาง มิสู้ทุกท่านมานั่งที่เรือของข้า?”ซ่งจิ่งเซินมีเจตนาสำรวจหลงเชี่ย