บททั้งหมดของ ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง: บทที่ 701 - บทที่ 710

ณ จวนตระกูลซ่งซ่งรั่วเจินบอกทุกคนเรื่องที่วันนี้เช่ออ๋องจะมาเยือนตั้งแต่เมื่อคืนวานแล้วเมื่อทุกคนทราบเรื่องก็ประหลาดใจมาก กู้หรูเยียนยังสั่งให้คนปัดกวาดทำความสะอาดจวนตั้งแต่เช้า“เช่ออ๋องมาแล้ว!”“คารวะเช่ออ๋อง”คนตระกูลซ่งล้วนแสดงความเคารพ ซ่งเยี่ยนโจวและซ่งอี้อันก็รีบกลับจวนทันทีหลังเลิกประชุมในท้องพระโรงเช่นกัน ยามนี้ได้เปลี่ยนมาสวมชุดลำลองรอเช่ออ๋องเรียบร้อยแล้วฉู่เทียนเช่อค่อยๆ เดินทางมาถึง เขาที่สวมชุดแพรหรูหราแลดูสูงศักดิ์ไม่ธรรมดา รูปโฉมของเขาเทียบกับฉู่จวินถิงแล้วด้อยกว่าเล็กน้อย มีความหนักแน่นน้อยกว่าหลายส่วน แต่มีความอ่อนโยนมากกว่าหลายส่วน“ทุกท่านไม่ต้องเคร่งครัดเช่นนี้ วันนี้ข้าตั้งใจมาเยือนเพื่อขอบคุณที่ช่วยชีวิตไว้ในวันนั้น”ด้านหลังฉู่เทียนเช่อ นางกำนัลและขันทีประคองของขวัญขอบคุณมากมายเรียงกันเป็นแถว“หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากพวกท่าน เกรงว่าวันนี้ข้าคงไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี้แล้ว ข้ารู้สึกซาบซึ้งใจนัก”“เช่ออ๋องไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ พวกกระหม่อมเกรงใจยิ่งนัก มีโอกาสช่วยเหลือท่านอ๋องเป็นวาสนาอันยิ่งใหญ่ของพวกกระหม่อม”“ขอแค่ท่านอ๋องปลอดภัยไร้อันตราย พวกกระหม่

ซ่งจิ่งเซินฟังอารมณ์ในคำพูดของซ่งรั่วเจินออกจึงกล่าวว่า “น้องหญิงห้า ฮองเฮาทรงไม่เห็นข้อดีของเจ้านั่นเป็นเพราะนางตาบอดเอง เจ้าไม่ต้องไปสนใจ”“จากที่ข้ารู้มา ฮองเฮามีชาติตระกูลสูงศักดิ์ นางเลือกชายาให้ฉู่อ๋อง สิ่งที่ให้ความสำคัญมากที่สุดก็คือชาติตระกูล ไม่ว่าถังเสวี่ยหนิงหรือหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ล้วนเป็นเช่นนี้”“มารดาของเช่ออ๋องคือจงเฟย ฐานะสู้ฮองเฮาไม่ได้ มุมมองย่อมแตกต่างกัน”เขาว่าแล้วก็แค่นหัวเราะออกมา เลิกคิ้วพยักพเยิดไปทางฉู่เทียนเช่อที่อยู่ไม่ไกล “เช่ออ๋องแต่งชายาเอกแล้ว ไม่แน่ว่าคงคิดจะให้เจ้าเป็นชายารอง”“ถ้าเจ้ากลายเป็นชายารองของเขาก็เท่ากับว่าพวกเขาได้ประโยชน์โดยไม่ต้องลงแรงเลยน่ะสิ!”ซ่งรั่วเจินนึกถึงตอนที่ได้เจอฉู่เทียนเช่อทั้งสองครั้ง ดูเหมือนเขาจะมีเจตนาอยากใกล้ชิดกับนาง คำพูดและการกระทำล้วนช่วยเหลือนางเป็นพิเศษเดิมทีนางไม่ได้คิดมาทางนี้ ยามนี้เมื่อได้ฟังซ่งจิ่งเซินวิเคราะห์ออกมา ทันใดนั้นก็ตระหนักว่ามีความเป็นไปได้เช่นนี้อยู่ด้วย“แผนการนี้ของเช่ออ๋อง...จะโจ่งแจ้งเกินไปแล้วกระมัง?” ซ่งรั่วเจินรู้สึกทึ่งซ่งจิ่งเซินเลิกคิ้วขึ้นอย่างได้ใจ “ยามนี้เจ้าเป็นที่หมายปองของผ

“มีอันใดไม่เหมาะสมงั้นรึ?”ใบหน้าหล่อเหลาสง่างามของฉู่จวินถิงปลอดโปร่งเฉยเมย เห็นได้ชัดว่าไม่รู้สึกว่ามีปัญหาตรงไหนฉู่เทียนเช่อเก็บงำสายตา ในใจอดสงสัยไม่ได้ ในสายตาของเขา ฉู่จวินถิงฉลาดมากมาแต่ไหนแต่ไร ไม่น่าจะเป็นคนที่หน้ามืดตามัวเพราะหลุ่มหลงงมงายในความรักอันที่จริงหากกล่าวโดยละเอียดแล้ว ถ้าซ่งรั่วเจินไม่เคยถอนหมั้นและอายุน้อยกว่านี้สักสองปี นางก็ไม่ด้อยไปกว่าหลิงเชี่ยนเอ๋อร์เลยแต่เรื่องมงคลกับหลินจือเยว่ครึกโครมจนคนรู้กันทั่ว ทั้งยังถอนหมั้นกลางวันวิวาห์ เพราะเหตุนี้จึงไม่มีทางเข้าตาฮองเฮาหลิงเชี่ยนเอ๋อร์เพิ่งกลับมาเมื่อวาน วันนี้ฉู่จวินถิงก็ไปเข้าเฝ้าเสด็จพ่อเพื่อบอกกล่าวความในใจ เห็นได้ชัดว่าไม่พิจารณาตระกูลหลิงเลยสักนิด กลัวแต่ว่าตระกูลหลิงกลับมาคราวนี้คงมีปัญหาอันใด?เห็นที เขากลับไปแล้วจะต้องตรวจสอบให้ดีสักหน่อย ได้ยินว่าหลิงไท่ซือรักใคร่เอ็นดูหลิงเชี่ยนเอ๋อร์เป็นอย่างมาก ถ้ารู้ว่าฉู่อ๋องไม่เห็นเขาอยู่ในสายตา สองฝ่ายจะต้องเกิดช่องว่างขึ้นอย่างไม่อาจเลี่ยงเป็นแน่“เปล่า ข้าเพียงประหลาดใจเท่านั้น”ฉู่เทียนเช่อหัวเราะเบาๆ สายตาที่มองไปทางซ่งรั่วเจินเปลี่ยนเป็นซับซ้อนขึ

หลังจากได้เจอหลิงเชี่ยนเอ๋อร์เมื่อวานนี้ ซ่งรั่วเจินก็ตระหนักว่าเรื่องราวบางอย่างได้เปลี่ยนแปลงไปแล้วหลังกลับมานางก็ใคร่ครวญอยู่นานมาก สำหรับคนตระกูลซ่งที่อยู่ในเมืองหลวงตอนนี้ยังไม่มีอันตราย ระหว่างหลิงเชี่ยนเอ๋อร์กับพวกเขาไม่ได้ข้องเกี่ยวกันมากจนเกินไปแต่คนที่มีโอกาสเกี่ยวข้องมากที่สุดกลับเป็นซ่งหลิน!เมืองผิงหยางเดิมก็ตั้งอยู่ใกล้กับชายแดน ซ่งหลินยังอยู่บริเวณนั้น ก่อนหน้านี้ได้รับบาดเจ็บพักรักษาตัวอยู่ในบ้านชาวนา ผ่านมานานปานนี้ยังคงไร้ความเคลื่อนไหว เห็นได้ว่าต้องมีปัญหาในเรื่องนี้แม้ว่าหลังจากทะลุเข้ามาในนิยายจะไม่เคยพบซ่งหลิน แต่จากความทรงจำของเจ้าของร่างเดิม ซ่งหลินเป็นพ่อที่ชาญฉลาดมากปัญญาเสมอมาตระกูลซ่งสามารถมีฐานะในวันนี้ได้ล้วนเป็นเพราะซ่งหลินและท่านปู่ ขณะที่เขากับท่านแม่รักใคร่กันลึกซึ้ง รู้ทั้งรู้ว่าท่านแม่จะต้องเป็นห่วงเขามาก เมื่อเขาได้สติมาก็ควรให้คนนำข่าวมาแจ้งเป็นอันดับแรกสาเหตุที่ไม่มาส่งข่าว หมายความว่ามีอันตรายที่พวกตนไม่รู้อยู่นี่ยังเป็นสาเหตุที่นางไม่ได้เป็นฝ่ายไปตามหาซ่งหลินโชคชะตาของมนุษย์แต่ละคนมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ความเปลี่ยนแปลงเล็กน

“มาเพื่อขอร้องให้อนุอย่างนั้นหรือ?” ซ่งจืออวี้อดทึ่งไม่ได้ “ก่อนหน้านี้อวิ๋นฮูหยินฝันร้ายก็ไม่เห็นว่าใต้เท้าอวิ๋นจะมาหาพวกเราเลย!”สีหน้ากู้หรูเยียนค่อนข้างเย็นชา “เขาเป็นพวกเลอะเลือนแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร ดีชั่วอย่างไรก็เป็นขุนนางในราชสำนัก แต่กลับทำเรื่องอย่างการโปรดปรานอนุเหยียบย่ำภรรยาออกมาได้ หลายปีมานี้ไม่เคยให้เกียรติจางเหวินอย่างที่สมควรได้รับเลย!”“ตอนนี้จะหย่ากันแล้ว เขาก็ยังขัดขวางทุกวิถีทางเพราะกลัวว่าจะทำให้ชื่อเสียงตัวเองด่างพร้อย หรือจะต้องให้ชั่วชีวิตของจางเหวินพินาศไปเพราะน้ำมือเขาอย่างนั้นรึ?”“ตอนนี้กลับมาขอร้องถึงจวนเพื่ออนุคนเดียว ช่างน่าขันโดยแท้!”สีหน้าของพี่น้องตระกูลซ่งก็ไม่น่ามองเช่นกัน พวกเขารู้แล้วว่าที่ท่านป้าจางเกือบเอาชีวิตไม่รอดเป็นเพราะอนุอวิ๋นทำร้าย ใต้เท้าอวิ๋นจะต้องรู้เรื่องนี้อย่างแน่นอนตามหลักแล้ว อนุวางแผนทำร้ายนายหญิงของบ้าน ทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้เดิมก็สมควรโบยให้ตาย แต่ใต้เท้าอวิ๋นกลับไม่เพียงไม่ทำเช่นนั้น แต่ยังพาคนมาขอร้องพวกเขาอีก จะทำกันเกินไปแล้ว!ตอนที่จางเหวินมาตระกูลซ่งก็เจอกันโดยบังเอิญที่หน้าประตูพอดี สีหน้าบึ้งตึงลงทันใดอวิ๋นหง