All Chapters of Make Me Your Wife : Chapter 11 - Chapter 19

It was just for a show. “We can't tell them about the deal.” Mabuti na lang at natatakpan ng dibdib ni Arden ang mukha ko mula sa paningin ng mag-asawa. Kung hindi ay kitang-kita nila kung gaano ako nagulat sa ginawang paghalik ni Arden. “Kung gano'n, magpapanggap tayo?” Nasa living room kami ngayon ng lalaki at kaaalis lang nina Nanay Lina at Tatay Rico. Mabuti na lang at mukhang walang napansin na kakaiba ang dalawa sa kinilos ko kanina dahil hindi talaga ako nakapagsalita dahil sa gulat. Halata ang pagod sa mukha ni Arden. He was currently removing the buttons of his black long-sleeved shirt. Hinubad niya 'yon at tanging itim na sando ang natirang suot niya na pang-itaas. “Kaya mo ba?” Lumingon ang lalaki sa akin. “Magpapanggap akong gusto kita?” “Hindi lang gusto, Iyana.” Kalmado ang lalaki na umupo sa sofa. Isinandal niya ang likod niya ro'n nang hindi inaalis ang mga mata sa akin. Mukha talaga siyang inaantok dahil sa pagod. “Mahal natin ang isa't isa— 'yon ang ala

Ako naman ngayon ang gutom! Maaga akong nagising kinabukasan dahil sa gutom. Nawalan na rin kasi ako ng gana kagabi para kumain kaya natulog na lang ako agad pagkabasa ko sa mga mensahe ni Arden. Kung alam ko lang talaga na gano'n ang mangyayari, sumabay na lang sana ako sa dinner namin kagabi. Paggising ko ay diretso agad ako sa kusina. Masiyadong maaga ang gising ko at wala pa si Nanay Lina. Nang tignan ko ang orasan na nakasabit sa pader sa kusina, nakita ko na alas singko pa lang ng umaga. Masiyadong maaga para magluto ako ng umagahan kaya naman sliced bread with nutella na lang muna ang kinain ko. Halos maubos ko na ang isang plastic ng tinapay nang biglang may pumasok sa kusina. I was shocked when I saw Arden. Mukhang hindi rin inaasahan ng lalaki na makikita niya ako sa kusina nang ganito kaaga. “Good morning.” “G-Good morning.” Bagong ligo ang lalaki dahil basa ang kaniyang buhok. He was wearing black pants and white shirt. Hindi pa nakabutones ang pantaas ng lalaki kaya

“Hindi ko alam... hindi ko pa naman siya natitikman.” Kung puwede ko lang itakwil ang sarili ko dahil sa mga sinabi ko kay Rion ay ginawa ko na. “Malaki ang respeto sa akin ni Arden, Rion. Isa 'yon sa mga dahilan kung bakit ko siya nagustuhan. Kailan man ay hindi niya ako pinilit sa kahit na anong bagay.” Nanliit ang mga mata ko habang nakatingin sa kaibigan. “Umamin ka nga, pinagnanasahan mo ba siya?” Malakas na tumawa si Rion. Napangiwi pa ako dahil sa hampas niya sa aking braso. Mabuti na lang at kaming dalawa na lang ang nandito sa sala! “I'm just curious! At saka ano ba, may iba akong pinagnanasahan!” Iniba ko na ang topic namin ni Rion bago pa man kung saan mapunta ang aming usapan. Pinilit ko ang lalaki na magkuwento tungkol sa mga nangyari sa buhay niya upang hindi na namin mapag-usapan muli si Arden. Tama na muna yung mga kasinungalingang nasabi ko ngayong araw! Umalis ang lalaki pagkatapos makuntento sa aming pag-uusap. Masaya ako dahil pagkatapos ng ilang taon ay n

I don't want a grand wedding, even if it is my dream.Gusto kong matupad ang pangarap kong kasal pero... hindi sa ganitong pagkakataon. I want to experience my dream wedding with love, hindi purong pagpapanggap.Umiwas ako ng tingin mula sa seryosong mga mata ni Arden. Base sa kung paano siya tumingin ay tila sinusubukan niyang basahin ang isip ko. Ang lalim. Hindi ko kayang tagalan.“Mas gusto ko na civil wedding ang kasal natin. Masasayang lang ang oras at ang pera mo kung sakali, Arden. Nagpapanggap lang naman tayo.” Wala na akong narinig na salita mula kay Arden pagkatapos niyon hanggang sa tuluyan na kaming umakyat upang matulog. Arden remained busy the next few days. Parang mas nadagdagan pa nga yata ang trabaho niya dahil hindi na siya umuuwi pa nang maaga para sumabay sa amin kumain ng dinner. Ngunit sa ilang araw na 'yon, hindi pumapalya ang lalaki sa pagbibigay ng pasalubong sa anak ko. Kinabukasan na nga lang ito nakikita ni Aeon dahil hindi na naabutan ng anak ko ang pa

Oras na upang bayaran ko ang parte ko sa kasunduan.Kung kanina sa sasakyan ay kaya ko pang tumawa dahil sa mga biro ni Rion, ngayon ay halos matumba na ako mula sa pagkakatayo dahil maging ang mga binti ko ay nanginginig na rin sa kaba.I was standing behind the fancy double wooden door of the city hall's courtroom. Mag-isa na lang ako dahil iniwan na ako ni Rion. Lahat sila ay nasa loob na at hinihintay na lang ang pagpasok ko. Pumikit ako at huminga nang malalim upang pakalmahin ang sarili ko. Mahigpit ang kapit ko sa kumpol ng mga bulaklak na hawak ko lalo na nang makita ko ang unti-unting pagbukas ng pinto. I was biting my lower lip until the door was opened completely for me. The slow yet romantic melody from the piano enveloped my ears as the eyes of the people inside were glued at me. Napaawang ang bibig ko hindi dahil sa ganda ng dekorasyon sa loob kundi dahil sa taong bumungad sa akin malapit sa pinto upang ihatid ako sa lalaking pakakasalan ko.“Hi, Ate Iyana.”Malawak a