Semua Bab SHE RETURNS WITH MR. CEO’S BABY: Bab 151 - Bab 160

Gabi na, at dahil walang kasama si Rose sa kanila dahil bukas pa ang dating ni Frank, hindi na ito pinauwi ni Mike. Kinabukasan ay maaga na nagising ang dalawa at umalis para pumunta ng bayan. “Rose? Iha, ikaw ba ‘yan?” Nanlaki ang mata ni Rose ng marinig ang boses ng matanda. “Ikaw nga, Rose. Akala ko ba ay hindi ka pa babalik? Ang sabi sa akin ni—“ “P-pasensya na po, Lola pero nagkakamali kayo.” Sagot ni Rose. Malaki ang hakbang at nagmamadali na iniwan nito ang matanda ng hindi ito nililingon. Kumunot ang noo ni Mike nang sa kanyang paglingon ay hindi niya nakita si Rose. Binitiwan ni Mike ang mga gulay na hawak, nagmamadaling bumalik ito sa sasakyan. Nakahinga ito ng maluwag ng makita si Rose sa loob. “M-mike, umuwi na tayo, sumama kasi ang pakiramdam ko.” Dahilan ni Rose, nag alala naman si Mike ng mapansin na namumutla ito. Sumakay ito ng sasakyan at pinaandar agad ito paalis ng lugar. Pagdating sa bahay, bumaba si Mike ng sasakyan upang alalayan si Rose na bumaba subalit

Nagbukas-sara ang labi ni Rose. No! Hindi totoo ang sinasabi ni Sofia, nagsisinungaling ito. Iyon ang gusto niyang paniwalaan ng isip niya. Galit na lumapit si Dana kay Sofia at may babala ito na tiningnan. “Tumigil ka na, Sofia!” Ngumisi si Sofia. “At bakit ako titigil? Sinasabi ko lang naman ang totoo!“ Parehong natigil ang dalawa sa pagtatalo ng marinig ang pagbagsak ni Rose sa lupa. “Rose!” MASAKIT ang ulo na umupo si Rose sa kama. Si Frank ang una niyang nakita ng magmulat siya ng mata. “I’m glad you’re awake. How’s your feeling?” Tanong nito sa kapatid. Humawak si Rose sa ulo. Mabuti nalang at hindi na ito kasing sakit katulad kahapon. “I’m fine.” “Good. Nasabi nga ni Mike na ayos lang ang lagay mo. But to make sure you’re fine ipapa-CT scan ka namin pag uwi.” Kumunot ang noo ni Frank ng hindi sumagot si Rose. “F-Frank, gusto kong mapag isa. I-iwan mo muna ako.” Frank didn’t budge to move, nanatili na nakaupo ang binata habang mataman na nakatingin sa kapatid. The lo

TUMAMBAD sa paningin ni Mike ang makalat na kwarto ni Rose. Para itong binagyo, nagkalat ang bubog galing sa nabasag na vase at iba pang mga kagamitan sa loob, Para dinibdiban si Mike ng makita niya si Rose. Nakatayo ito sa gilid ng bintana at halatang inaabangan siya. Umiiyak si Rose bakas sa mukha niya ang hindi matawaran na sakit na alam niya na siya ang dahilan. "Rose..." Gusto itong yakapin ni Mike, ikulong sa bisig niya at sabihin na tumahan na at huwag umiyak. Subalit sino ba ang dahilan kaya umiiyak ito ngayon? Siya at wala nang iba. May hinanakit na nagtanong si Rose. "B-bakit, Mike?" Napaiksing tanong subalit para itong patalim na humiwa sa puso ni Mike. "A-ang sabi ko, ayaw ko pang mamamatay, nagmakaawa ako sayo... tanggap ko at naintindihan ko naman kung bakit hindi mo ako gustong iligtas." Gumagaralgal ang boses ni Rose, nag unahan sa pagpatak ang luha niya sa sakit ng kalooban niya. "P-pero bakit pati ang anak natin ay hinayaan mo lang na mamatay? P-pwede ka naman

“Wag kang magpadalos-dalos ng desisyon, Rose. Alam kong galit ka lang kay Mike kaya nasasabi mo ‘yan.” Gumuhit ang sakit sa mata ni Rose bago siya tumingin sa kapatid. “Galit? Hindi lang ako galit, Frank. I loathed him to the core of hell. Alam mo kung gaaano ko siya kamahal noon di’ba? Natauhan lang ako, Frank. Kung patuloy mong babanggitin ang pangalan ng lalaking ‘yan mabuti pa na umalis ka nalang.“ May talim na taboy ni Rose sa kapatid niya. Napabuntong-hininga nalang si Frank. Mukhang hindi na talaga mapipigilan si Rose sa pasya nito. Pagkalabas ni Frank sa kwarto ni Rose ay nagpaalam siya sa magulang na aalis na pauwi sa pad niya. Hindi na siya namamalagi dito sa mansion dahil marami siyang penthouses, condos, at Villa na inuuwian. Pero sa loob ng isang buwan, kailangan niyang umuwi sa mansion na ito para makasama at madalaw na rin ang magulang kapag narito ito. Napapailing na bumaba si Frank ng kotse pagkalabas niya ng kanilang gate. Nakita na naman niya ang sasakyan ni M

"Umalis ka na dahil wala kang mapapala na tulong mula sa akin." Taboy kay Sofia ng matanda. Galit na galit na lumabas si Sofia ng opisina. Hayop kang matanda ka. "Pagkatapos mong magpakasasa sa katawan ko." Gusto niyang magwala sa sobrang galit. Ang matanda na iyon nalang ang inaasahan niya na tutulong sa kanya dahil alam niya na mangyayari ito. Alam niya na kapag nalaman ng ibang mga abogado na isang Evans ang balak niyang idemanda ay aatras ang mga ito. Pero hindi niya akalain na pati ang matandang na 'yon ay aatras at mababahag ang buntot katulad ng iba. "Ahhh! Punyèta talaga!" Aniya habang pinapaandar ang wheelchair palayo sa opisina ng matanda. Napahinto si Sofia ng may pares ng Red Stiletto ang humarang sa kanyang harapan. Bilang modelo, alam niya na mamahalin at limited edition ito. Sino ang babaeng 'to para harangan ang daraanan niya?! Lalo lang nadagdagan ang kanyang inis. Nag angat siya ng tingin. Handa na sana siyang bulyawan ang nakaharang sa kanyang daraanan ng mati