Lahat ng Kabanata ng Kabit sa Phone ng Asawa Ko: Kabanata 221 - Kabanata 230

"Bakit mo siya pinasasalamatan nang ganoon kadami?" tanong ni Troy na may inis."Tingnan mo, Troy. Nabayaran na niya ang mga bayarin sa workshop. Gusto kong bayaran siya pero ayaw niyang tanggapin."Malalim na bumuntong-hininga si Troy, nabigo sa paliwanag ni Sarah."Parang hinahanap niya ang gulo!" sigaw ni Troy habang mahigpit na hinahawakan ang manibela."Ano'ng problema sa iyo? Mabait lang siya, hindi naghahanap ng gulo!" Tumitig si Sarah kay Troy, nalilito."Pero ayaw ko siyang maging sobrang maalaga sa iyo, mahal!"Tahimik si Sarah. Bagaman naiinis siya sa pag-uugali ni Troy, ang pagdinig sa paliwanag ng kanyang asawa ay nagbigay-init sa kanyang puso. Sinekreto niyang ngumiti habang nakatingin sa labas ng bintana. Pagkatapos ay ibinalik ni Sarah ang kanyang tingin kay Troy, na nakatutok sa pagmamaneho. Ang kanyang mukha ay tila tense pa rin."Sige, pasensya na, Troy!" Ang mahinang haplos sa kanyang matibay na likod ay nagbigay ng ngiti kay Troy. Nang handa na siyang bawiin

"Ang ibig mo bang sabihin ay dalawang asawa?" tanong ni Erica, nagsisimula nang tumaas ang kanyang boses."Y-oo, may mga dahilan ang nanay at tatay ko para gawin ang kahilingang iyon," nahirapang sagot ni Arnold.Tahimik si Erica, ang kanyang mukha ay malinaw na nagpapakita na pinipigilan niya ang kanyang emosyon. Sa katotohanan, hinihintay niya si Arnold na ipaliwanag ang dahilan sa likod ng nakabibiglang ideya ng kanyang mga magulang."Kaya... nang hindi ko alam, nangako na ang mga magulang ko sa mga yumaong magulang ni Irene na siguraduhin nilang ikakasal tayo. Sabi ng Mom, may utang tayo sa ama ni Irene, at ito ang kanilang paraan ng pagbabayad sa utang na iyon," maingat na ipinaliwanag ni Arnold. Nakaramdam siya ng kaunting ginhawa dahil hindi agad nagalit si Erica at nakikinig naman siya."Well, napaka-kapaki-pakinabang para sa iyo!" matulis na bawi ni Erica. Bagaman siya ay labis na nasaktan, sinikap niyang manatiling kalmado. Ayaw niyang malaman ni Arnold na kamakailan, ang

"Kaya, nagpasya akong tanggapin ang kondisyon ng aking mga magulang na pakasalan si Irene bilang aking pangalawang asawa."Si Erica, na humahawak ng kanyang hininga upang marinig ang desisyon ni Arnold, ay nahirapang huminga. Hindi siya makapaniwala na gagawin ni Arnold ang ganitong desisyon.Naiinis? Siyempre, gusto niyang magalit. Pero, magiging makasarili ba siya kung hindi niya kayang pasayahin si Arnold? Hindi na siya perpektong babae. Kaya, ano ang dapat niyang gawin ngayon? Hindi siya puwedeng mag-rebelde. Sa lahat ng oras na ito, hindi kailanman nalaman ni Arnold ang kanyang mga damdamin."Erica, muli, pasensya na!"Nakita ang katahimikan at walang ekspresyon ni Erica, nakaramdam si Arnold ng pagkakasala at hinawakan ang mga daliri ng kanyang asawa at hinagkan ang mga ito ng sunud-sunod."Oo, mula sa simula, iniwan ko ang desisyong ito sa iyo. Pagkatapos ng lahat, ang ating kasal ay dahil sa aking ama. Ayos lang. Walang problema kung talagang gusto mong pakasalan si Irene.

"Maraming beses na nating ipinaliwanag na ang pag-aasawa kay Irene ay hindi lang para magbayad ng utang. Gusto rin ng iyong ina ng isang tao na mag-aalaga sa iyo. Si Erica ay abala sa trabaho, kaya wala siyang oras para alagaan ka!""Mom, please, huwag mong patuloy na sisihin si Erica!" mahinang pero may diin na sabi ni Arnold.Nakita ang pagtaas ng tensyon, tumayo si Erica."Sapat na iyon, Arnold. Aminin mo na talagang gusto mong pakasalan si Irene. Tinatanggap ko kung pakasalan ni Arnold si Irene. Mula sa simula, pinakasalan ko si Arnold dahil sa kahilingan ng aking ama. Kaya, makatarungan lamang na tuparin ni Arnold ang iyong kahilingan sa pagkakataong ito. Umaasa ako na pagkatapos nito, wala nang hidwaan sa ating pamilya."Nabigla si Arnold sa lahat ng sinabi ni Erica. Malaya siyang nagsalita, at kahit ang mga magulang ni Arnold ay hindi tumutol sa mga salita ni Erica."Okay! Sa kasong ito, dapat kayong magpakasal na. Huwag nang patagilid kung ayaw ng sinuman na magbago ang is

"Mahal... gising na. Umaga na," maingat na hinaplos ni Troy ang pisngi ng kanyang asawa ng ilang beses hanggang sa magising si Sarah.Pumikit-pikit si Sarah at nag-unat ng kaunti. Ang kanyang katawan ay parang nangangalay. Hindi niya alam kung bakit ang mga aktibidad kagabi kasama si Troy ay nag-iwan sa kanya ng sobrang pagod. Kahit na si Troy ay napaka-ingat at mabagal, at si Sarah ay hindi naman masyadong gumalaw. Siguro dahil sa kanyang pagbubuntis na medyo advanced na. Parang iba ang pagbubuntis na ito kumpara sa kanyang nakaraang dalawa."Pagod ka pa ba?" maingat na hinaplos ni Troy ang ulo ni Sarah. "Dapat bang ipagpaliban ang bakasyon?""Eh, hindi, Troy. Ayos lang ako. Tumayo na tayo, mag-shower, at maghanda!" Tumayo si Sarah at umalis sa kama."Talaga bang ayos ka, mahal?" Tumingin si Troy na may pag-aalala, napansin ang pagkapagod ni Sarah. Pero umaasa siyang epekto lang ito ng pagbubuntis."Pasensya na! Dapat sana ay nagtimpi ako kagabi." Sinundan ni Troy ang kanyang asa