"Troy?"Agad na bumaling si Troy at Sarah sa boses na sumalubong sa kanila. Isang mag-asawa na kilala nila ang nakatayo sa harap ng gate ng villa."Arnold, Erica! Nandito rin kayo?"Ngumiti si Arnold at tumango, habang ang tingin ni Erica ay nakatuon sa lumalaking tiyan ni Sarah."Kamusta ka, Erica?" Lumapit si Sarah kay Erica, na ilang hakbang lang mula sa kanya."Okay lang, Sarah." Tumingin si Erica kay Sarah ng may simpatiya at nagmadaling lumapit sa buntis."Kamusta ang pagbubuntis mo? Ayos ka ba? Pasensya na, hindi ako masyadong marunong dito. Pero mukhang pagod na pagod ka." Tumingin si Erica kay Sarah na may pag-aalala.Sinubukan ni Sarah na ngumiti, pawis na muling dumadaloy sa kanyang noo."Oo, siguro dahil nasa ikawalo na akong buwan ng pagbubuntis. Nandito ba kayo para sa espesyal na okasyon o..." Sumiksik si Sarah sa pagitan nina Erica at Arnold."Eh, gusto lang naming magbakasyon," sagot ni Arnold, pagkatapos makipagkamay kay Troy.Nagbigay si Troy ng mabilis na
"Derrick, bilisan mo!"Si Derrick, na nagwawash ng sasakyan sa bakuran, agad na ibinagsak ang hose at nagmadaling pumunta sa silid ni Troy at Sarah, na hindi kalayuan mula sa terrace."A-anong nangyayari? Oh hindi!" Nagulat si Derrick nang makita ang dugo na umaagos sa mga binti ni Sarah. Tumibok ang kanyang puso ng mabilis na hindi niya alam ang gagawin. Namatay ang kulay ng kanyang mukha nang makita si Sarah na nakahiga at walang malay."Derrick, anong ginagawa mo! Mabilis, ihanda mo ang sasakyan! Ngayon na!" sumigaw si Troy sa takot.Tumalon si Derrick at mabilis na lumingon, tumakbo sa labas. Walang pag-aalinlangan, binuksan niya ang pinto ng sasakyan habang karga ni Troy si Sarah at inilagay siya sa loob ng sasakyan. Agad na umupo si Derrick sa likurang manibela at nagmadaling pumunta sa pinakamalapit na ospital na kanilang napag-usapan kahapon."S-sorry, anong nangyari kay Sarah? Bakit siya...?" Mukhang labis na nag-aalala si Derrick, paminsang sumisilip kay Sarah."Derrick
Bumukas ang mga mata ni Erica. Bago pa man siya makabangon, may matibay na kamay na nakapulupot sa kanyang beywang. Ang mainit na hininga ni Arnold ay patuloy na humahaplos sa kanyang leeg. Muli niyang ipinikit ang kanyang mga mata, tinatangkilik ang bawat tibok ng kanyang mabilis na puso. Ngumiti siya, naaalala ang nangyari kagabi. Dinala siya ni Arnold sa rurok ng kasiyahan na hindi niya kailanman naranasan sa kanyang buhay. Kahit na nagsimula ito sa sakit, nagawa ni Arnold na gawing dalisay na kasiyahan ang lahat ng sakit na iyon.Dahan-dahan si Erica na gumalaw, naglikha ng kaunting ingay habang sinusubukan niyang bumangon. Ang hakbang na ito ay nagpasigla lamang ng isang bagay kay Arnold. Pinatibay niya ang kanyang yakap kay Erica."Saan ka pupunta, mahal?"Tumaas ang puso ni Erica sa tawag na ginamit ni Arnold. Nawala na siya sa bilang ng kung ilang beses siyang tinawag ni Arnold na "mahal" kagabi. Nagsabi rin ang kanyang asawa ng "Mahal kita" ng ilang beses sa kanilang mga ma
"Gawin ninyo ang lahat para sa asawa ko, doktor! Pakisuyo, pakisuyo, iligtas ninyo ang asawa ko!" Biglang naging mahina ang matangkad at malakas na katawan ni Troy. Nakipagsandal siya sa dingding."Sige, Sir. Kapag nakuha na namin ang pahintulot ng pamilya, magpapatuloy kami. Ayos ka lang ba?" Tumingin ang doktor kay Troy na may pag-aalala."Okay lang, doc. Siguro naguguluhan lang ako at... natatakot na may mangyari sa asawa ko." Ang boses ni Troy ay mahina. Talagang nag-aalala siya. Ang kanyang kaluluwa, ang kanyang kalahati, ay ngayon ay lumalaban para sa kanyang buhay. Matapos pumasok ang doktor sa operating room, napapadapa si Troy sa waiting room at humiling ng mahina."Ano siya? May seryoso bang nangyayari kay Sarah?" Naguguluhan si Derrick, nakikita ang biglang pagbabago ng ekspresyon ni Troy matapos umalis mula sa OR.Hindi agad sumagot si Troy. Mananatili siyang tahimik ng ilang segundo. Pero naramdaman niyang kailangan niyang makipag-usap sa isang tao."Kailangan ni Sara
"Derrick, sino itong lalaking ito?""Huh?"Lumawak ang mga mata ni Troy sa hindi makapaniwalang mga narinig at nakita. Tinawag ni Sarah si Derrick sa pangalan at hindi siya pinansin, tinitingnan siya na parang isang estranghero. Ang tingin ni Sarah sa kanya ay lubos na iba."Sweetheart, ako ito, Troy. Ako ang asawa mo!" Nang panic si Troy at hindi sinasadyang hinawakan muli ang braso ni Sarah, na nagdulot sa kanya ng kirot."Aray, masakit. Derrick, tulungan mo ako. Paalisin mo ang lalaking ito. Natatakot ako!" Patuloy na nakatingin si Sarah kay Derrick na may pakiusap sa kanyang mga mata.Si Derrick, na nakatayo sa hindi kalayuan mula kay Troy, ay naguluhan. Hindi siya makapaniwala na tinawag ni Sarah ang kanyang pangalan."Derrick!" Patuloy na tinatawag ni Sarah si Derrick na may takot na ekspresyon.Samantala, si Derrick ay nanatiling nakapako, tumitingin sa pagitan nina Sarah at Troy. Hindi niya alam ang gagawin sa sandaling iyon."Derrick, tawagan mo ang doktor, mabilis!"
"Derrick, kamusta siya?" Kakagising lang ni Troy at agad na tinawagan si Derrick. Nakatulog siya ng ilang oras sa villa noong hapon. Pagod na pagod ang kanyang katawan. Kailangan din niyang linisin ang kanyang isip, lalo na't hindi pa rin naaalala ni Sarah kung sino siya. Napakabigat ng pasanin na ito para sa kanya."Nagkataon lang na si Sarah ay tanging naaalala ang panahon bago pa kami ikasal," ipinaliwanag ni Derrick."Salamat sa Diyos." Nagbuga ng mahabang hininga si Troy. May pakiramdam ng ginhawa sa kanyang puso. Hindi babansagan ni Sarah si Derrick bilang kanyang asawa."Ah, sa totoo lang, ililipat si Sarah sa regular na silid sa lalong madaling panahon. Kung mananatiling stable ang kanyang kondisyon ngayon, maaari siyang ilipat sa isang ospital sa Jaketon," nagpatuloy si Derrick."Sige. Maghintay ka sa akin. Nandiyan na ako agad."Tinapos ni Troy ang tawag at naghanda nang bumalik sa ospital. Mas nagaan ang kanyang pakiramdam ngayon na ang lahat ng kanyang mga kontrata sa
"Derrick, simula ngayon, itataas kita bilang aking personal assistant," sabi ni Troy na may seryosong tono. Sa huli, labis na siya sa pag-aasikaso ng ilang mga kontrata mula sa mga kumpanya ng advertising. Kailangan din niya ng isang tao na mangangalaga sa lahat ng kanyang pangangailangan. Sa kasalukuyan, si Derrick lang ang tanging tao na maaasahan niya."Salamat. Anong kailangan mo sa akin?" Sumiklab ang mukha ni Derrick. Sa bagong trabahong ito, sigurado siyang mas mataas ang kanyang sweldo."I-email ko sa iyo ang ilang mga kontrata na kailangan mong asikasuhin. Gusto kong magpokus sa pag-aalaga kay Sarah hanggang siya'y ganap na gumaling. Siguraduhin mong hindi tayo tatanggap ng mga trabaho sa susunod na dalawang buwan."Tumango si Derrick. Kakadarating lang niya sa ospital sampung minuto na ang nakalipas at diretsong pumunta kay Troy sa VIP room."Derrick!"Agad na lumingon ang dalawang lalaki na nakaupo sa sofa nang marinig nila si Sarah na tumatawag.Nagmamadali si Derrick
"Sweetheart, sabi ng doktor na kailangan mong pasuin ang ating sanggol. Hindi ka ba naaawa kay baby Kingsley?" Lalong binigyang-diin ni Troy ang kanyang boses, nagulat nang marinig na tumanggi si Sarah."Pero... paano ko ito gagawin?" Naguguluhan si Sarah habang nagsisimula nang kumilos ang sanggol sa kanyang mga hita."Pasensya na, sweetheart. Madalas kong nakita kang nagpapasuso kay Prince. Paano kung tulungan kita?" Lumapit si Troy, ang mga kamay ay inabot patungo sa kanilang sanggol."Hindi!" biglang sumigaw si Sarah, na nagulat sa sanggol na nagsimulang umiyak.Nagulat si Troy. Paano niya nakalimutan na si Sarah ay nakakaranas ng pagkawala ng alaala? Agad siyang umatras at pinindot ang call button para sa nars."Aw, ano ang gagawin ko? Umiyak siya..." Nanikip si Sarah, tumingin kay Troy na may pakiusap sa kanyang mga mata."Magpakatatag ka, sweetheart. Darating na ang nars. Hayaan mong hawakan ko siya sandali." Inabot ni Troy at maingat na kinuha si Kingsley mula sa mga hita