"Kaya, nagpasya akong tanggapin ang kondisyon ng aking mga magulang na pakasalan si Irene bilang aking pangalawang asawa."Si Erica, na humahawak ng kanyang hininga upang marinig ang desisyon ni Arnold, ay nahirapang huminga. Hindi siya makapaniwala na gagawin ni Arnold ang ganitong desisyon.Naiinis? Siyempre, gusto niyang magalit. Pero, magiging makasarili ba siya kung hindi niya kayang pasayahin si Arnold? Hindi na siya perpektong babae. Kaya, ano ang dapat niyang gawin ngayon? Hindi siya puwedeng mag-rebelde. Sa lahat ng oras na ito, hindi kailanman nalaman ni Arnold ang kanyang mga damdamin."Erica, muli, pasensya na!"Nakita ang katahimikan at walang ekspresyon ni Erica, nakaramdam si Arnold ng pagkakasala at hinawakan ang mga daliri ng kanyang asawa at hinagkan ang mga ito ng sunud-sunod."Oo, mula sa simula, iniwan ko ang desisyong ito sa iyo. Pagkatapos ng lahat, ang ating kasal ay dahil sa aking ama. Ayos lang. Walang problema kung talagang gusto mong pakasalan si Irene.
"D-Drew?" Lumingon si Erica kay Drew, na nakatingin sa kanya nang malamig."Si Erica ay tumutulong lang sa akin sa paghahanda ng lunch, hindi siya nagpapakita ng yabang," ipinaliwanag ni Irene, sumulyap kay Erica na may kaunting awa."Ano bang magagawa niya? Siguro ay natatakot siyang masira ang kanyang mga kamay kung magtatrabaho siya sa kusina," muling nagreklamo si Drew."Excuse me, naglive ako sa ibang bansa ng ilang taon, nag-iisa sa isang apartment, walang mga katulong. Ako ang gumagawa ng lahat. Kaya, please, huwag mo akong maliitin palagi!" Nagsalita si Erica sa isang kalmadong tono, sinisikap na panatilihin ang kanyang composure. Halos napprovoked na siya."Ang mamuhay sa ibang bansa at dito, oo, magkaiba iyon!" bawi ni Drew, tumangging umatras.Nagpasya si Erica na manahimik pagkatapos ituro ni Irene na huwag na siyang sumagot."Gusto mo bang kumain ngayon?" tanong ni Irene habang inilalagay ang huling ulam na kanyang niluto sa araw na iyon sa mesa."Oo, siyempre. Kail
"Maraming beses na nating ipinaliwanag na ang pag-aasawa kay Irene ay hindi lang para magbayad ng utang. Gusto rin ng iyong ina ng isang tao na mag-aalaga sa iyo. Si Erica ay abala sa trabaho, kaya wala siyang oras para alagaan ka!""Mom, please, huwag mong patuloy na sisihin si Erica!" mahinang pero may diin na sabi ni Arnold.Nakita ang pagtaas ng tensyon, tumayo si Erica."Sapat na iyon, Arnold. Aminin mo na talagang gusto mong pakasalan si Irene. Tinatanggap ko kung pakasalan ni Arnold si Irene. Mula sa simula, pinakasalan ko si Arnold dahil sa kahilingan ng aking ama. Kaya, makatarungan lamang na tuparin ni Arnold ang iyong kahilingan sa pagkakataong ito. Umaasa ako na pagkatapos nito, wala nang hidwaan sa ating pamilya."Nabigla si Arnold sa lahat ng sinabi ni Erica. Malaya siyang nagsalita, at kahit ang mga magulang ni Arnold ay hindi tumutol sa mga salita ni Erica."Okay! Sa kasong ito, dapat kayong magpakasal na. Huwag nang patagilid kung ayaw ng sinuman na magbago ang is
"Troy, andito ka na?" sinilip ni Sarah sa orasan sa dingding."Oo, ngayon ang huli kong shooting kaya sindya kong umuwi ng maaga." Nakatayo pa rin si Troy habang hindi pa rin bumitaw si Gillian sa pagkakayakap nito sakanyang bewang.Isang kamay ni Troy ang yumakap kay Gillian, habang ang isa ay umabot at humawak sa balikat ni Sarah, at pagkatapos ay hinalikan niya ang kanyang noo."Ano ang masayang balita? Hindi na ako makapaghintay.""Well... ang masayang balita ay bukas, gusto kong dalhin tayong lahat sa bakasyon."Nang marinig iyon, tumalon si Gillian sa saya. "Yay! Pupunta tayo sa bakasyon. Ang saya! Gusto kong sabihin kay Prince muna." Tumakbo si Gillian sa loob para hanapin ang kanyang nakababatang kapatid."Saan mo plano dalhin ang mga bata?" ginabayan ni Sarah ang kanyang asawa na umupo sa isa sa mga sofa."Pasensya na... mga bata lang ang maidadala ko sa villa dahil magsisimula na naman akong mag-shoot sa Lunes." Nagsalita si Troy habang maingat na hinahaplos ang pisngi
"Mahal... gising na. Umaga na," maingat na hinaplos ni Troy ang pisngi ng kanyang asawa ng ilang beses hanggang sa magising si Sarah.Pumikit-pikit si Sarah at nag-unat ng kaunti. Ang kanyang katawan ay parang nangangalay. Hindi niya alam kung bakit ang mga aktibidad kagabi kasama si Troy ay nag-iwan sa kanya ng sobrang pagod. Kahit na si Troy ay napaka-ingat at mabagal, at si Sarah ay hindi naman masyadong gumalaw. Siguro dahil sa kanyang pagbubuntis na medyo advanced na. Parang iba ang pagbubuntis na ito kumpara sa kanyang nakaraang dalawa."Pagod ka pa ba?" maingat na hinaplos ni Troy ang ulo ni Sarah. "Dapat bang ipagpaliban ang bakasyon?""Eh, hindi, Troy. Ayos lang ako. Tumayo na tayo, mag-shower, at maghanda!" Tumayo si Sarah at umalis sa kama."Talaga bang ayos ka, mahal?" Tumingin si Troy na may pag-aalala, napansin ang pagkapagod ni Sarah. Pero umaasa siyang epekto lang ito ng pagbubuntis."Pasensya na! Dapat sana ay nagtimpi ako kagabi." Sinundan ni Troy ang kanyang asa
"Troy?"Agad na bumaling si Troy at Sarah sa boses na sumalubong sa kanila. Isang mag-asawa na kilala nila ang nakatayo sa harap ng gate ng villa."Arnold, Erica! Nandito rin kayo?"Ngumiti si Arnold at tumango, habang ang tingin ni Erica ay nakatuon sa lumalaking tiyan ni Sarah."Kamusta ka, Erica?" Lumapit si Sarah kay Erica, na ilang hakbang lang mula sa kanya."Okay lang, Sarah." Tumingin si Erica kay Sarah ng may simpatiya at nagmadaling lumapit sa buntis."Kamusta ang pagbubuntis mo? Ayos ka ba? Pasensya na, hindi ako masyadong marunong dito. Pero mukhang pagod na pagod ka." Tumingin si Erica kay Sarah na may pag-aalala.Sinubukan ni Sarah na ngumiti, pawis na muling dumadaloy sa kanyang noo."Oo, siguro dahil nasa ikawalo na akong buwan ng pagbubuntis. Nandito ba kayo para sa espesyal na okasyon o..." Sumiksik si Sarah sa pagitan nina Erica at Arnold."Eh, gusto lang naming magbakasyon," sagot ni Arnold, pagkatapos makipagkamay kay Troy.Nagbigay si Troy ng mabilis na
"Derrick, bilisan mo!"Si Derrick, na nagwawash ng sasakyan sa bakuran, agad na ibinagsak ang hose at nagmadaling pumunta sa silid ni Troy at Sarah, na hindi kalayuan mula sa terrace."A-anong nangyayari? Oh hindi!" Nagulat si Derrick nang makita ang dugo na umaagos sa mga binti ni Sarah. Tumibok ang kanyang puso ng mabilis na hindi niya alam ang gagawin. Namatay ang kulay ng kanyang mukha nang makita si Sarah na nakahiga at walang malay."Derrick, anong ginagawa mo! Mabilis, ihanda mo ang sasakyan! Ngayon na!" sumigaw si Troy sa takot.Tumalon si Derrick at mabilis na lumingon, tumakbo sa labas. Walang pag-aalinlangan, binuksan niya ang pinto ng sasakyan habang karga ni Troy si Sarah at inilagay siya sa loob ng sasakyan. Agad na umupo si Derrick sa likurang manibela at nagmadaling pumunta sa pinakamalapit na ospital na kanilang napag-usapan kahapon."S-sorry, anong nangyari kay Sarah? Bakit siya...?" Mukhang labis na nag-aalala si Derrick, paminsang sumisilip kay Sarah."Derrick
Bumukas ang mga mata ni Erica. Bago pa man siya makabangon, may matibay na kamay na nakapulupot sa kanyang beywang. Ang mainit na hininga ni Arnold ay patuloy na humahaplos sa kanyang leeg. Muli niyang ipinikit ang kanyang mga mata, tinatangkilik ang bawat tibok ng kanyang mabilis na puso. Ngumiti siya, naaalala ang nangyari kagabi. Dinala siya ni Arnold sa rurok ng kasiyahan na hindi niya kailanman naranasan sa kanyang buhay. Kahit na nagsimula ito sa sakit, nagawa ni Arnold na gawing dalisay na kasiyahan ang lahat ng sakit na iyon.Dahan-dahan si Erica na gumalaw, naglikha ng kaunting ingay habang sinusubukan niyang bumangon. Ang hakbang na ito ay nagpasigla lamang ng isang bagay kay Arnold. Pinatibay niya ang kanyang yakap kay Erica."Saan ka pupunta, mahal?"Tumaas ang puso ni Erica sa tawag na ginamit ni Arnold. Nawala na siya sa bilang ng kung ilang beses siyang tinawag ni Arnold na "mahal" kagabi. Nagsabi rin ang kanyang asawa ng "Mahal kita" ng ilang beses sa kanilang mga ma