Lahat ng Kabanata ng Kabit sa Phone ng Asawa Ko: Kabanata 201 - Kabanata 210

Tumingin si Sarah sa salamin. Medyo masikip ang puting dress na suot niya. Napansin niyang nagsisimula nang lumabas ang maliit na bukol sa kanyang tiyan."Bakit lagi kang maganda, mahal?" yumakap si Troy sa baywang ni Sarah mula sa likuran. Ngumiti si Sarah nang makita ang kanilang repleksyon sa salamin. Mas guwapo pa ang kanyang asawa ngayon sa puting tuxedo niya. Nabanggit ni Carrie na ang dress code para sa kanilang kasal ay puti."Ang guwapo mo rin, mahal!" Tumayo si Sarah sa kanyang mga daliri upang halikan ang pisngi ni Troy, na natatakpan ng malambot na balbas.Ang tawag na "mahal" ay nagpasaya kay Troy. Bihira siyang tawagin ni Sarah ng ganitong matamis na pangalan."Ang marinig na tinatawag mo akong 'mahal' ay nagpapainit sa akin!" bulong ni Troy sa tenga ni Sarah."Maloko kang asawa!" playful na tinampal ni Sarah ang braso ni Troy, na nagpasaya sa kanya."Halika na!" nag-udyok si Sarah, sinisikap na makaalis sa mahigpit na yakap ni Troy."Hindi pa! Gusto ko pang manati

“Carrie”Parang nahypnotize, nakatitig lang si Carrie kay Diego na walang kakurap-kurap. Habang patagal ng patagal na nakatingin sila sa isa’t-isa, pabilis din ng pabilis ang tibok ng kanilang mga puso. Nagsimula nang madala si Diego. Dahan-dahan niyang hinawakan ang braso ni Carrie, at ang paghinga ng magandang babae ay nagsimula ring lumalim.“Diego…”"Mag-enjoy ka lang, mahal. Hindi kita masasaktan," bulong ni Diego, habang ang kanyang malapad na kamay ay maingat na humahawak sa likod ng leeg ni Carrie. Nanatiling tahimik si Carrie, at nakatitig pa rin siya kay Diego. Nararamdaman niyang dahan-dahang bumaba ang malakas na kamay ni Diego, at pabilis nang pabilis ang tibok ng kanyang puso. Hindi niya alam kung anong gagawin niya…patagal ng patagal, lalo siyang kinakabahan…Inisip niya na baka kapag ipinikit niya ang kanyang mga mata ay unti-unting mawawala ang pag-aalala na kanyang nararamdaman. Ngunit ang malungkopt na katotohanan ay lalo lang naaalala ni Carrie ang kanyang n

"Isang prenuptial agreement?!Nabigla si Arnold nang mabasa ang itaas na linya ng dokumento."Sobra na ang drama. Pirmahan mo na lang ito," sabi ni Erica na kalmado habang inaalis ang makeup mula sa kanyang ulo, piraso-piraso. Wala siyang pakialam na biglang naging pula ang mukha ni Arnold."Hindi! Ayaw kong pirmahan ito," itinapon ni Arnold ang liham sa mesa.Napansin ni Erica ang pagbabago sa pag-uugali ni Arnold mula nang opisyal na silang maging mag-asawa ilang minuto na ang nakalipas. Ang kanyang mukha ay naging mas matatag at may kapangyarihan."Hey! Akala mo gusto ko bang ipagpatuloy ang kasal na ito? Kung hindi dahil sa aking ama, tumanggi na sana ako!"Talagang nadarama ni Arnold na tinitingnan siya ni Erica na parang wala siyang halaga. Hindi siya iginagalang ng babae. Ganito ang pakiramdam ni Arnold sa sandaling iyon. Sinubukan niyang pigilan ang kanyang pagkadismaya matapos marinig ang mga salita ni Erica.Naalala niya ang sinabi ni Michael bago ang seremonya ng kasa

"Erica? Anong ginagawa mo dito?" tanong ni Arnold matapos basahin ang pangalan ng klinika sa pinto ng examination room. "Arnold...?" natigilan si Erica nang makita ang kanyang asawa na nakatayo hindi kalayuan sa waiting area. Pero agad siyang nagtipid. "Walang pakialam sa iyo iyan!" mabilis na sagot ni Erica, umaasang titigil na si Arnold sa pagtatanong. "Paano hindi ito pakialam ko?" hinawakan ni Arnold ang kamay ni Erica at mahigpit na pinigilan ito. "Ugh, anong ginagawa mo? Bitawan mo ako!" mariing hinila ni Erica ang kanyang kamay. Nanghina ang puso ni Arnold; para bang nadirinig ni Erica ang kanyang hawak sa publiko. Napansin sila ng ilang pasyente sa waiting room. Nakita ni Arnold na hindi na si Erica sa kanyang harapan. Pumunta na siya sa unahan, iniiwan siya sa likod. "Erica!" bumulong siya habang mabilis na sumusunod sa kanya. Nang dumating siya sa VIP room, hindi siya agad pumasok sa hospital room ni Erica. Tumigil siya sandali sa nurse's station. "Excuse

Dumilat si Erica. Nagising siya dahil may naramdaman siyang mainit na hangin sa likod ng kanyang leeg. Tumingin siya sa paligid ng kuwarto at bigla niyang nahimasmasan siya na nasa kwarto siya ni Arnold. Nang sinubukan niyang bumangon, biglang nahinto ang kanyang paggalaw. Napahiyaw siya nang mapagtanto na may malakas at makinis na braso ang nakayakap sa kanyang beywang. Ramdam niya ang katawan ng isang tao na napakalapit, kahit nakadikit sa kanyang likod. May mainit na bagay sa kanyang leeg, kasabay ng mabagal at pantay na paghinga.Nakatigagal ang katawan ni Erica. Bigla siyang nakaramdam ng kahinaan at kapangyarihan. Tumingin siya sa kanyang beywang, agad na nakilala ang malakas na braso. Ang braso na kamakailan lamang ay naging asawa niya.Ito ang kauna-unahang pagkakataon na naranasan ni Erica ang ganitong klaseng malapit na posisyon. Ang isang bahagi niya ay gustong tumalon at magalit. Pero ang isa pang bahagi niya ay nakaramdam ng bagong klase ng ginhawa. Sa kasalukuyan, hawak