All Chapters of สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ: Chapter 201 - Chapter 210

295 Chapters

บทที่ 201

“ฉู่เหมียน วันนี้เธอไปแผนกผู้ป่วยนอกนะ” ชูหลานเรียกฉู่เหมียนลู่เจียวเข้ามาแล้วถามว่า “ผู้อำนวยการชู วันนี้พาฉันไปที่แผนกผู้ป่วยนอกด้วยได้หรือเปล่าคะ?”ชูหลานมองไปที่ลู่เจียวด้วยความประหลาดใจ เธอจะไปด้วย? ปกติเธอไม่ไปไม่ใช่เหรอ?“ได้ งั้นพวกเธอสองคนก็ไปด้วยกัน” ชูหลานไม่มีปัญหา จะเพิ่มหนึ่งคนหรือลดหนึ่งคนก็ไม่ส่งผลกระทบอะไรฉู่เหมียนสถบด่าลู่เจียวเบา ๆ “อย่างกับแมลงหวี่แมลงวัน สลัดยังไงก็ไม่หลุด”“คนที่สลัดไม่หลุดคือเธอมากกว่าหรือเปล่า? ฉันเป็นคนที่มาแผนกศัลยกรรมหัวใจก่อนนะ!” ลู่เจียวพูดประชด“ลู่เจียว ฉันแนะนำให้เธอถ่อมตัวหน่อย อย่าลืมว่าเธอได้เข้าโรงเรียนแพทย์ในโควต้าของใคร!” ฉู่เหมียนขู่ลู่เจียวลู่เจียวตกตะลึงฉู่เหมียนหรี่ตาลง “ถ้าพี่สาวคนไม่พอใจขึ้นมา อาจตัดวุฒิการศึกษาของเธอทิ้งก็ได้”“ฉู่เหมียน!” เธอกัดฟันและก่นด่า “นี่เธอขู่ฉันเหรอ?”“เข้าใจแล้วเหรอ? ฉันก็คิดว่าเธอโง่ซะอีก และไม่เข้าใจว่าฉันกำลังข่มขู่เธออยู่” ฉู่เหมียนยิ้มลู่เจียวโกรธจนหน้าแดง และเส้นเลือดขึ้นคอ “ฉู่เหมียน นี่เธอ!”ชูหลานจ้องมองทั้งสองคน “เถียงอะไรกัน? ตกลงจะไปไหม?”ฉู่เหมียนและลู่เจียวเงียบไปคร
last updateLast Updated : 2024-11-10
Read more

บทที่ 202

ฉู่เหมียนเดินตามเข้าไปและเห็นผู้คุมหลายคนบอกกับทีมหมอว่า “นี่เป็นนักโทษคนสำคัญ ต้องช่วยเขาให้ได้”หลังจากพูดอย่างนั้น ผู้คุมก็โทรออกแล้วพูดขึ้นว่า “ใช่ 2823 ผู้ร้ายหลักในคดีลักพาตัวกู้ว่างเชิน”ฉู่เหมียนมองไปที่ผู้คุมและเดินไปที่ห้องฉุกเฉินเห็นชายคนหนึ่งหน้าซีด มีน้ำลายฟูมปาก นัยน์ตาเหลือก นี่เขา...ถูกวางยาพิษงั้นเหรอ?อยู่ในคุกยังถูกวางยาพิษได้ด้วยเหรอ?ฉู่เหมียนเลิกคิ้วแล้วหันกลับ ก่อนจะคิดขึ้นในใจว่า : คงไม่ใช่ฝีมือของกู้ว่างเชินหรอกใช่ไหม?ฉู่เหมียนอดไม่ได้ที่จะนึกถึงฉากที่ชายคนนั้นผูกก้อนหินไว้บนตัวเธอ และรอที่ถ่วงเธอลงทะเลเมื่อคิดถึงสิ่งนี้ฉู่เหมียนก็อดไม่ได้ที่จะสั่นไปทั้งตัว และลูบแผ่นหลังตัวเองเบา ๆ บาดแผลบนร่างกายของเธอเจ็บปวดขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก ราวกับว่ามีมดนับไม่ถ้วนกำลังทิ่มแทงเธอ ซึ่งทำให้ฉู่เหมียนรู้สึกไม่สบายเอามาก ๆเมื่อฉู่เหมียนออกมาจากห้องฉุกเฉินก็อดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า เมฆครึ้มแล้ว ดูเหมือนว่าฝนกำลังจะตกฉู่เหมียนลูบไหล่ตัวเอง ขณะที่กำลังจะไปที่แผนกผู้ป่วยใน เธอก็เห็นร่างหนึ่งที่ดูรีบร้อนออกไปจากไม่ไกลลู่เจียว?…กลางคืนฉู่เหมีย
last updateLast Updated : 2024-11-10
Read more

บทที่ 203

กู้ว่างเชินหัวเราะเบา ๆ และมองหานซือหลี่ด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตร “เหมาะสมงั้นเหรอ? ผมไม่คิดงั้น”เมื่อได้ยินกู้ว่างเชินพูดแบบนั้น ฉู่เหมียนก็คิ้วกระตุก เธอจงใจกอดแขนของหานซือหลี่แล้วพูดว่า “คุณกู้ลองมองดูดี ๆ สิคะ”กู้ว่างเชินหรี่ตาฉู่เหมียนหมายความว่ายังไง? เธอกำลังท้าทายขีดจำกัดของเขาอยู่งั้นเหรอ?“ไม่เหมาะสมกันตรงไหน?” ฉู่เหมียนโน้มตัวไปด้านข้างของหานซือหลี่อย่างสนิทสนม คิ้วของกู้ว่างเชินค่อย ๆ กดต่ำลง ลู่เจียวรู้สึกได้ถึงความไม่พอใจของกู้ว่างเชินอย่างชัดเจนเธอจับมือกู้ว่างเชินอย่างอ่อนโยนดวงตาของกู้ว่างเชินจับจ้องไปที่ฉู่เหมียนราวกับว่าเขาต้องการกลืนกินเธอ และเขาก็ดูน่ากลัวเป็นพิเศษฉู่เหมียนไม่สนใจ สีหน้าของเธอเรียบเฉยมากขึ้นเรื่อย ๆ แสดงให้เห็นถึงความยั่วยุที่ดูรุนแรงขึ้น กู้ว่างเชินเลิกคิ้วขึ้นทันที เขายิ้มอย่างสงบและพูดด้วยน้ำเสียงต่ำสบาย ๆ “ขอแค่คุณฉู่ชอบก็พอแล้ว ไม่สำคัญว่าคนนอกจะมองว่าเหมาะสมหรือไม่”ฉู่เหมียนพยักหน้า “คุณกู้พูดถูกค่ะ”ฉู่เหมียนหันมาและมองหานซือหลี่ด้วยดวงตาที่สดใส “ซือหลี่ ฉันรู้จักร้านอาหารส่วนตัวที่อร่อยมาก เราไปกินข้าวกันเถอะค่ะ”ท่าทางออ
last updateLast Updated : 2024-11-10
Read more

บทที่ 204

“เมืองอวิ๋นมันเล็กจริง ๆ” ฉู่เหมียนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอีกครั้งเมืองอวิ๋นมันน่าจะใหญ่มากไม่ใช่เหรอทำไมถึงได้เจอคนที่ไม่อยากเจออยู่เรื่อยเลย?ชายคนนั้นหัวเราะเยาะ เขาก้าวเข้ามาช้า ๆ ก่อนจะยืนล้างมือข้าง ๆ ฉู่เหมียนฉู่เหมียนหยิบกระดาษสองแผ่นออกมาเช็ดมือ นิ้วมือของเธอเป็นสีชมพูสวยงาม กู้ว่างเชินมองไปทางอื่นและพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย “ฉู่เหมียน ควรพอได้แล้ว”“คุณกู้หมายถึงอะไรคะ?” ฉู่เหมียนเอียงคอกู้ว่างเชินมองเข้าไปในดวงตารูปอัลมอนด์ของเธอ ภายใต้แสงสีเหลืองสลัวอันอบอุ่น ใบหน้าของเธอดูสวยสดงดงาม ดวงตาที่มีรูปร่างคล้ายอัลมอนด์นั้นเป็นเหมือนสิ่งล่อใจที่อธิบายไม่ได้“เธอรู้ดีว่าฉันหมายถึงอะไร” กู้ว่างเชินค่อย ๆ หมดความอดทนเรื่องตลกกับหานซือหลี่ มันควรจบลงได้แล้ว!“พอดีว่าฉันไม่ฉลาด ก็เลยไม่เข้าใจน่ะค่ะ” ฉู่เหมียนมองย้อนกลับไปพลางเช็ดมือตัวเองต่อกู้ว่างเชินสถบและถามขึ้นว่า “ฉู่เหมียน เธอคิดว่าทำแบบนี้แล้วจะเรียกร้องความสนใจจากฉันได้งั้นเหรอ?”“ฉันไม่ได้อยากเรียกร้องความสนใจจากคุณ คุณกู้อย่าคิดไปเองสิคะ” ฉู่เหมียนตอบตามใจนึก ทันทีที่พูดจบ ข้อมือของเธอก็ถูกคว้าทันที เขาจั
last updateLast Updated : 2024-11-10
Read more

บทที่ 205

กู้ว่างเชินคว้าข้อมือของฉู่เหมียนและหมุนตัวของเธอ ก่อนจะผลักเธอเข้ากับกำแพง รอยสักรูปผีเสื้อที่อยู่ด้านในเสื้อผ้าของฉู่เหมียนดึงดูดสายตาของกู้ว่างเชินทันทีคิ้วของกู้ว่างเชินสั่นไหว ใบหน้าที่พร่ามัวของหญิงสาวดูเหมือนจะแวบผ่านเข้ามาในใจของเขา ลมหายใจของกู้ว่างเชินหนักหน่วงขึ้นอย่างอธิบายไม่ได้ร่างของฉู่เหมียนถูกกดลงกับกำแพง เธออดไม่ได้ที่จะหันศีรษะกลับไปจ้องกู้ว่างเชิน และพยายามดิ้นรนพลางก่นด่า “ปล่อยนะ!”กู้ว่างเชินมองรอยสักรูปผีเสื้อของฉู่เหมียน ลูกกระเดือกของเขากลิ้งไปมา และมือของเขาก็ออกแรงเพิ่มมากขึ้น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความอึมครึม “แผลนี้ ได้มายังไง?”ฉู่เหมียนด่าเขา “ปล่อย อย่าบังคับให้ฉันลงมือกับนาย!”กู้ว่างเชินอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นมองฉู่เหมียน ขนตาของเขาทั้งยาวและหนา ในห้องน้ำที่ไฟสลัว ทำให้รูปร่างของเขาดูเรือนลาง“ตอบมา!” เขาพูดด้วยความโกรธฉู่เหมียนหันศีรษะ แขนของเธอถูกเขาจับเอาไว้และถูกกักขัง การกระทำนี้ทำให้เธออับอายเป็นอย่างมากกู้ว่างเชินรู้สึกไม่สบายใจ เขารู้สึกว่าแผลของฉู่เหมียนมันไม่ใช่เรื่องธรรมดา บนโลกนี้จะมีผู้หญิงสองคนที่มีแผลเหมือนกันทุกประการได้ด้
last updateLast Updated : 2024-11-11
Read more

บทที่ 206

ตั้งแต่กู้ว่างเชินถูกจับตัวไป ดูเหมือนว่าเธอจะป่วยแทบทุกสามวัน“ไปกันเถอะ” หานซือหลี่เอ่ยชวนขึ้นฉู่เหมียนเอ่ยตอบตกลงเบา ๆที่หน้าลิฟต์ ทั้งสองตกอยู่ในความเงียบสายตาหานซือหลี่มองไปยังบริเวณบ่าของฉู่เหมียน “แล้วแผลนี้ได้มายังไงเหรอ?”ฉู่เหมียนชะงักไปชั่วครู่นี่เขาได้ยินที่เธอคุยกับกู้ว่างเชินอย่างนั้นหรือ?“ขอโทษนะ ผมไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟัง แต่เห็นลู่เจียวอยู่ตรงประตู รู้สึกสงสัยเลยเดินเข้ามาแล้วบังเอิญได้ยินเข้าน่ะ” หานซือหลี่เอ่ยอธิบายฉู่เหมียนส่ายหน้า สื่อว่าไม่เป็นไร“ตอนเด็ก ๆ ฉันซน เลยตกจากระเบียงไปโดนแจกันจนบาดน่ะ” เธอเอ่ยแก้ตัวอย่างส่ง ๆ หานซือหลี่มองตาเธอ เอ่ยถามเธออีกครั้ง “จริงเหรอ?”“จริงสิ ฉันไม่เคยโกหก” ฉู่เหมียนยกหน้าขึ้นแล้วพูดอย่างจริงจังหานซือหลี่หัวเราะเบา ๆ ฉู่เหมียนกระแอมเบา ๆ รู้สึกไม่ค่อยมั่นใจ“ไม่เคยโกหกงั้นเหรอ…” เขาหัวเราะต่ำ ย้ำคำพูดของฉู่เหมียนไม่รู้ว่าใครกัน บอกนักบอกหนาว่ารักเขามาก ต่อหน้ากู้ว่างเชินกลับดึงตัวเขาไปเล่นละครครั้งแล้วครั้งเล่าผู้หญิงยิ่งสวยเท่าไหร่ เวลาพูดโกหกก็ยิ่งหน้าไม่แดง ใจไม่เต้นเลยสักนิดอย่างนั้นสินะ…วันรุ่งขึ้
last updateLast Updated : 2024-11-11
Read more

บทที่ 207

“เสี่ยวเชิน ทำไมแกถึงมาอยู่ที่นี่?” เมื่อหลินไห่เม่ยเห็นกู้ว่างเชินก็รู้สึกตกใจมากเธออุตส่าห์มากับโจวซิ่วหยาอย่างเงียบ ๆ แล้วใครบอกกู้ว่างเชินกัน?“คุณย่าคะ หนูเรียกเขามาเองค่ะ” ฉู่เหมียนเอ่ยขึ้นข้างนอกห้องสำนักงาน มีคนกลุ่มหนึ่งต่างมองเข้าไปในห้องสำนักงานด้วยความกระตือรือร้น รอคอยที่จะได้ยินข่าวสารจนกระทั่งประตูห้องสำนักงานถูกกู้ว่างเชินปิดลง คนที่อยู่ด้านนอกต่างก็ถอนหายใจยาว นี่พวกเขาคุยเรื่องอะไรกัน ถึงขนาดกู้ว่างเชินต้องมา!“คุณย่า คุณแม่ ไปครับ ผมจะพากลับบ้าน” กู้ว่างเชินเดินเข้ามาจะจับมือของหลินไห่เม่ยหลินไห่เม่ยรีบผลักกู้ว่างเชินออก จากนั้นก็ยืนกอดอกหันหลังไปและฮึมฮั่ม “ฉันไม่กลับ!””ที่นี่โรงพยาบาลนะครับ ฉู่เหมียนกำลังทำงานอยู่ คุณย่าเกรงใจหน่อยสิครับ” กู้ว่างเชินลดเสียงเตือนหลินไห่เม่ยหลินไห่เม่ยหันไปมองหลานชายด้วยความน้อยใจและไม่พอใจ “ถ้าแกสามารถแก้ไขปัญหาความรักของตัวเองได้ ฉันจะมาที่นี่หรือไง?”“นั่นน่ะสิ!” โจวซิวหย่าพยักหน้าเห็นด้วย แสดงให้เห็นถึงความผิดหวังกู้ว่างเชินรู้สึกกลุ้มใจ เขาเอ่ยพูดเบา ๆ “แม่ครับ คุณย่าทำตัวไร้สาระ นี่แม่ก็เป็นไปกับเขาด้วยเหรอครับ
last updateLast Updated : 2024-11-11
Read more

บทที่ 208

ฉู่เหมียนหันมองกู้ว่างเชิน แล้วถามตัวเธอเองว่ายังรักเขาจริง ๆ หรือเปล่า?บางที…อาจจะยังหลงเหลือความรักอยู่บ้าง แต่เป็นเพียงความรักที่ไม่ยอมแพ้เท่านั้นเธอมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างนิ่งเงียบ พลางหวนคิดถึงตอนที่เพิ่งแต่งงานกับเขาเสิ่นเหราเคยถามเธอ ‘ฉู่เหมียน นี่เธอรักเขามากขนาดนั้นเลยเหรอ? ยอมให้เขาเย็นชาใส่หลังแต่งงาน ก็ยังจะยอมแต่งงานอย่างนั้นเหรอ?”ในตอนนั้นเธอเอ่ยตอบอย่างมั่นใจ ‘รักสิ ชีวิตนี้ฉันจะรักเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น ไม่มีใครแทนที่เขาได้’แต่ตอนนี้เธอไม่มีความกล้าแม้แต่น้อยที่จะยืนยันความรักแบบนั้นอีกต่อไปฉู่เหมียนยิ้มบาง ๆ ครั้งนี้ขอให้เธอมีศักดิ์ศรีต่อหน้าเขาสักนิด/บ้างเถอะกู้ว่างเชินรู้สึกอึดอัดเพราะสายตาและรอยยิ้มของเธอเหมือนมีดที่บาดลึกลงไปในใจของเขาฉู่เหมียนค่อย ๆ เอ่ยเบา ๆ “คุณย่าคะ หนูไม่ได้รักเขาแล้วจริง ๆ ค่ะ…”เมื่อได้ยินดังนั้น กู้ว่างเชินรู้สึกเหมือนใจหาย แม้จะเคยได้ยินคำว่าไม่รักจากเธอมาหลายครั้ง แต่เมื่อเห็นเธอยิ้มแล้วพูดคำนั้นออกมาก็ยังรู้สึกเจ็บลึกลงในใจเขาหวนนึกถึงสมัยเรียนมหาวิทยาลัย เธอยืนตรงหน้าเขาพร้อมรอยยิ้มแบบนี้ แล้วบอกว่า “กู้ว่างเชิน ฉันจ
last updateLast Updated : 2024-11-11
Read more

บทที่ 209

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย สายตาที่มองไปที่ฉู่เหมียนแสดงความซับซ้อนอย่างเห็นได้ชัดฉู่เหมียนรู้ดีว่าคำพูดของคุณย่าทำให้เขาลำบากใจเธอกลัวกู้ว่างเชินจะเข้าใจผิดว่าเธอแสดงละครแบบนี้เพื่อพยายามรั้งเขาไว้“ฉันจะไม่พูดคำขอที่ไร้สาระแบบนั้นหรอก สบายใจได้” ฉู่เหมียนยิ้มให้กับเขา ซึ่งถือเป็นการให้ความมั่นใจแต่ยิ่งฉู่เหมียนอธิบายอย่างตรงไปตรงมาเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกอึดอัดปัง——ประตูห้องถูกปิดอย่างแรงฉู่เหมียนไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากก้มหน้า รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอค่อย ๆ จางหายไปหลินไห่เม่ยถึงกับถอนหายใจ “เหมียนเหมียน หนูนี่นะ!”“หนูไม่เห็นเหรอว่าเมื่อกี้เขาลังเล? นั่นหมายความว่า ที่จริงแล้ว…”“คุณย่ามีธุระอะไรอีกไหมคะ?” ฉู่เหมียนรีบตัดบทหลินไห่เม่ยทันทีเธอกลัวว่าหลินไห่เม่ยจะพูดว่า จริง ๆ แล้วกู้ว่างเชินไม่อยากหย่ากับเธอ ตั้งแต่วันที่เธอแต่งงานกับกู้หวังเชิน คุณย่าบอกกับเธอว่า “ไม่ช้าก็เร็วอาเชินจะต้องรักหนูแน่นอน!”ตั้งแต่นั้นมาเธอเพลิดเพลินกับการกิน “แป้งแผ่นใหญ่” นี้ไปพร้อมกับวาดฝัน โดยไม่รู้สึกเบื่อหน่ายมาจนถึงวันนี้ เธอไม่อยากกินแป้งแผ่นที่เก่าและแข็งนี้อีกต่อไปแล้วหลินไห่เม่ย
last updateLast Updated : 2024-11-12
Read more

บทที่ 210

ฉู่เหมียนเงยหน้ามองเขาอีกครั้งเขามีสีหน้าหนักใจ มือที่ถือบุหรี่อยู่กำแน่นฉู่เหมียนรู้สึกว่ากลิ่นบุหรี่มันเหม็นมาก เหมือนว่าจะไม่สามารถกำจัดมันออกไปได้แน่นอนว่าเธอไม่ได้หมายถึงแค่กลิ่นบุหรี่ แต่หมายถึงตัวเธอเองฉู่เหมียนยิ้มและพูดเบา ๆ “กู้ว่างเชิน ขอโทษนะ”เมื่อพูดประโยคนี้ออกมา เธอก็รู้สึกว่าตนเองได้ปล่อยวางแล้วจริง ๆ กู้ว่างเชินลดสายตามองลง มือที่กำบุหรี่ก็ขยับ เขายังเลือกที่จะบดบุหรี่ให้ดับอยู่ดี จากนั้นจึงพูดว่า “เมื่อกี้ที่พูดในห้อง ฉันจะพูดมันอีกครั้ง”เขาขมวดคิ้ว สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความอดทนและจริงจังที่มีต่อฉู่เหมียนอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เขาเอ่ยซ้ำว่า “ไม่ว่าเธออยากทำอะไร ฉันก็จะตามใจเธอ”ฉู่เหมียนพยักหน้าหนักแน่น “อืม งั้นเราหย่ากันเถอะ”กู้ว่างเชินกดมือที่บดบุหรี่ให้แรงขึ้น จากนั้นก็พยักหน้าว่า “ตกลง”“เมื่อไหร่ล่ะ?” กู้ว่างเชินเอ่ยถามเธอ“วันนี้คงไม่ทันแล้ว ตอนบ่ายฉันมีผ่าตัดกับผู้อำนวยการชู พรุ่งนี้เช้าดีไหม?”ฉู่เหมียนเอ่ยถามเขาอย่างอ่อนโยนกู้ว่างเชินมองดวงตากลมโตงามของเธอ ใจเขากำลังถูกบางอย่างดึงดูด เขาเอ่ยตอบเธอว่า “ได้สิ”“ฉันมีอีกเรื่องที่อยากจะขอ”
last updateLast Updated : 2024-11-12
Read more
PREV
1
...
1920212223
...
30
DMCA.com Protection Status