บททั้งหมดของ ชายาแพทย์พลิกชะตา: บทที่ 321 - บทที่ 330

347

บทที่ 321

ซูจิ่นเอ๋อร์ส่งเสียงเยาะเย้ยทันที “อย่ามาบ้านเราเลย คนที่แยกแยะดีชั่วไม่ได้แบบนี้ ข้าไม่มีอะไรจะคุยกับเขา”ซูจื่อชิงหน้าถอดสี “น้องสาว ตอนนี้เจ้าดูเหมือนแม่เสือดุไปได้อย่างไรกัน?”“ท่านก็อยากโดนข้าฉีกปากหรือ?!”ทั้งสองคนเล่นหยอกล้อกันแล้วขึ้นไปบนรถม้าของสกุลโจว กู้หว่านเยว่ขมวดคิ้ว“รีบกลับบ้านเถอะ”ทันใดนั้น นางก็รู้สึกปวดท้องหน่วงๆ เล็กน้อย ลางสังหรณ์ไม่ดีแวบเข้ามาในใจ“หว่านเยว่ เจ้าเป็นอะไรไป?” ซูจิ่งสิงเห็นสีหน้าของกู้หว่านเยว่ซีดลงอย่างเห็นได้ชัด หัวใจของเขาก็พลันตื่นตระหนก“ไม่ค่อยสบาย”กู้หว่านเยว่พอจะเดาได้แล้ว นางอยากจะจับชีพจรตัวเอง แต่ยังไม่ทันได้จับชีพจร ทั้งคนก็หมดสติไปเสียก่อนซูจิ่งสิงรู้สึกตื่นตระหนกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนรถม้าวิ่งควบไปตลอดทาง เมื่อมาถึงหมู่บ้านสือหาน เขาก็รีบอุ้มกู้หว่านเยว่ลงจากรถม้าอย่างร้อนรน“ปรมาจารย์แพทย์ล่ะ ปรมาจารย์แพทย์อยู่ที่ไหน?”ปลายนิ้วของเขาค่อย ๆ กำแน่น ดวงตาเต็มไปด้วยความกังวลเขาวางนางลงบนเตียงอย่างระมัดระวัง เมื่อเห็นริมฝีปากของกู้หว่านเยว่ซีดเซียว หางตาของซูจิ่งสิงก็ค่อย ๆ แดงก่ำ ภาพตรงหน้าราวกับเต็มไปด้วยเลือด เจตนาส
Read More

บทที่ 322

ปรมาจารย์แพทย์ทนกับท่าทางแบบนี้ของเขาไม่ไหวหวงเหล่าชี้ไปที่ใต้เท้า “เห็นพื้นตรงนี้หรือไม่ ที่นี่คือที่สถิตของมังกร”กู้หว่านเยว่รู้สึกเพียงภาพตรงหน้าดับวูบ จากนั้นก็ไม่รู้อะไรอีกแล้ว เมื่อนางตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองอยู่ในมิติระบบส่งเสียงพูดเจื้อยแจ้วต่อนาง “นายหญิง ท่านประมาทเกินไปแล้ว ท่านตั้งครรภ์แล้วทำไมไม่พักผ่อนดี ๆ เกือบจะรักษาลูกน้อยไว้ไม่ได้แล้ว โชคดีที่ข้าเพิ่งส่งพลังพิเศษไปช่วยเขา”กู้หว่านเยว่ตกตะลึง “ข้าท้องจริง ๆ หรือ?”อันที่จริงช่วงนี้นางก็รู้สึกได้ แต่กลัวว่าจะดีใจเก้อ จึงไม่กล้าจับชีพจรตัวเอง“นายหญิง ท่านต้องดูแลลูกน้อยให้ดี ๆ นะ เด็กน้อยคนนี้สำคัญและเก่งกาจมาก...” ระบบพึมพำเบา ๆ กู้หว่านเยว่แสดงสีหน้างุนงง “ลูกของข้า ข้าย่อมดูแลเขาเป็นอย่างดี”“อืม ๆ นายหญิงรู้ก็ดีแล้ว ลูกน้อยจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง”เวลานี้ กู้หว่านเยว่ยังไม่รู้ว่าในอนาคตนางจะให้กำเนิดบุตรชายที่ยอดเยี่ยม ผู้รวบรวมชะตาแห่งสวรรค์และโลกไว้ในตนเอง บุตรชายคนนี้เกิดมาพร้อมกับโชคชะตาจากสวรรค์ และถูกกำหนดให้เหนือกว่าคนทั่วไปเด็ดองุ่นและสตรอว์เบอร์รีใส่ปาก กู้หว่านเยว่รู้สึกว่าร่างกายไม่ได้เป็นอะ
Read More

บทที่ 323

ฟู่หลานเหิงได้ยินจากปากซูจื่อชิงว่ากู้หว่านเยว่ตั้งครรภ์แล้ว แต่ก็ยังไม่ค่อยอยากจะเชื่อจนกระทั่งคู่สามีภรรยาเดินจับมือกันด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความรัก เขาถึงได้สติกลับคืนมา“หว่านเยว่ ได้ยินว่าเจ้าท้องแล้วหรือ?”“ขอบคุณใต้เท้าฟู่ที่แสดงความยินดี”ซูจิ่งสิงมองเขาด้วยสายตาไม่เป็นมิตร ถึงอย่างไรทั้งสองคนก็เคยเป็นศัตรูหัวใจกันมาก่อน“ฮ่า ๆ เจ้าไม่ต้องกังวล ข้าไม่ได้มีเจตนาอื่น” ฟู่หลานเหิงส่ายหัวพร้อมกับยิ้มแห้ง ๆ เรื่องราวในอดีตเขาปล่อยวางไปนานแล้วเพียงแต่คาดไม่ถึงว่ากู้หว่านเยว่จะตั้งครรภ์เร็วขนาดนี้ จึงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย และเรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่ายินดี เขาต้องกลับไปคิดว่าจะให้อะไรเป็นของขวัญแก่ลูกของทั้งสองคนเมื่อคิดถึงตรงนี้ ฟู่หลานเหิงก็ได้สติกลับมา รีบพูดถึงเรื่องสำคัญ“จริงสิ วันนี้ข้าเชิญพวกเจ้าทั้งสองคนมา เพราะมีเรื่องจะถาม”“หัวหน้าหมู่บ้านเฉินเสียชีวิตแล้ว หมู่บ้านสือหานต้องมีหัวหน้าหมู่บ้านคนใหม่ขึ้นมาแทน ข้าอยากจะถามความเห็นของพวกเจ้า”ชาวบ้านของหมู่บ้านสือหานคุกเข่าอยู่โดยรอบฟู่หลานเหิงมองไปรอบ ๆ ก็ไม่รู้จักใครเลยการจะเลือกหัวหน้าหมู่บ้านคนใหม่ นี่มืด
Read More

บทที่ 324

ทางด้านนี้ กู้หว่านเยว่พาฟู่หลานเหิงและจินโหย่วเฉียนมาถึงเชิงเขา ทั้งสองคนมองไปยังเรือนที่ดูง่อนแง่นทำท่าจะพังทลายท่ามกลางหิมะต่างก็ตกตะลึง“เรือนนี้มันโทรมเกินไปแล้วนะ!”แค่ลมพัดมาก็ปลิวได้แล้ว“ตอนนี้กันลมกันฝนได้ไม่มีปัญหา อีกไม่กี่วันอิฐที่เผาเสร็จจะพอแล้ว ก็จะสร้างเรือนอิฐกระเบื้องได้แล้ว”กู้หว่านเยว่ได้เลือกที่ดินแล้ว อยู่ใกล้กับเรือนหลังโทรม ๆ นั่นเอง ด้านหน้าจะทำเป็นแปลงปลูกผัก ส่วนข้างประตูจะกั้นไว้สำหรับเลี้ยงไก่และเป็ด“หว่านเยว่ ถ้าไม่มีเงิน ก็บอกข้าได้เลยไม่ต้องเกรงใจ”ฟู่หลานเหิงรีบกล่าวขึ้น ถ้ารู้ว่าที่อยู่ของกู้หว่านเยว่จะโทรมขนาดนี้ เขาควรจะจัดสรรเรือนใหม่ให้นางตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว“ขอบคุณมาก แต่ไม่เป็นไร”กู้หว่านเยว่กลับไม่ได้พูดเพราะเกรงใจ แต่หากพูดถึงเรื่องเงิน ทั่วทั้งต้าฉีก็ไม่มีใครมีมากกว่านางล้อเล่นน่า นางเป็นผู้หญิงที่ครอบครองทรัพย์สมบัติครึ่งหนึ่งในท้องพระคลังเชียวนะ“เช่นนั้นก็ได้ ถ้ามีปัญหาอะไร เจ้าต้องบอกตรง ๆ นะ” ฟู่หลานเหิงยังคงเป็นห่วงมาก แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรมากนักเมื่อเข้าไปข้างใน กลับพบว่าภายในนั้นแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิงบนชายคาแขวนเนื
Read More

บทที่ 325

เดิมทีเมื่อได้เงินมาแล้ว เขาควรจะหนีไปเลย แต่เมื่อคิดว่าถึงอย่างไรก็ต้องไปอยู่แล้ว ก่อนไปก็ควรจะลักพาตัวผู้หญิงไปด้วยสักคน จะได้มีเพื่อนร่วมทาง และคอยซักผ้าทำอาหารปรนนิบัติเขาคิดไปคิดมา เฉินต้าลี่ก็ตัดสินใจเลือกซูหรานหร่าน เขาเคยเห็นซูหรานหร่าน นางมีรูปร่างหน้าตางดงาม และที่สำคัญที่สุดคือยังบริสุทธิ์ผุดผ่องเมื่อตัดสินใจได้แล้ว เฉินต้าลี่ก็แอบย่องเข้าไปที่เรือนของซูหรานหร่านเวลานี้ ซูหรานหร่านเพิ่งจะเย็บรองเท้าและถุงเท้าของหวังปี้เสร็จหวังปี้พักที่เรือนของสกุลเซิ่งในตอนกลางคืน และจะมาช่วยนางซ่อมแซมหลังคาและรั้วในตอนกลางวันซูหรานหร่านรู้สึกขอบคุณจากใจจริง เมื่อเห็นเขาลำบากจนนิ้วเท้าแทบจะโผล่ออกมา นางจึงแอบทำรองเท้าคู่ใหม่ให้เขาอย่างเงียบ ๆ และตั้งใจจะมอบให้เขาในวันพรุ่งนี้กำลังจะห่อรองเท้าด้วยผ้า จู่ ๆ ก็มีเงาดำพุ่งเข้ามาทางหน้าต่าง ไม่รอให้ซูหรานหร่านได้ตั้งตัว ก็คว้าไม้ที่มุมห้องตีเข้าที่หัวของนางซูหรานหร่านไม่ทันได้ร้องขอความช่วยเหลือ ก็ถูกเฉินต้าลี่ตีจนสลบแล้วแบกนางออกไป...กู้หว่านเยว่เพิ่งจะออกมาจากมิติ ในช่วงสองสามวันมานี้ ผลไม้ในมิติออกผลมากขึ้นเรื่อย ๆ จนแทบจะกิ
Read More

บทที่ 326

ฉู่เฟิงเดินเข้ามาพูดว่า “หีบบนรถม้าเต็มไปด้วยเงินทองและเครื่องประดับ และยังมีผู้หญิงคนหนึ่งนอนอยู่ข้างในด้วย”เฉินต้าลี่รีบเอ่ยขึ้น “ผู้หญิงคนนั้นเอาไว้ให้ข้า! ข้ายังไม่มีภรรยาเลย ข้าต้องมีทายาทสืบสกุล”“คนชั่วอย่างเจ้ายังอยากมีทายาทสืบสกุลอีกหรือ? จะให้กำเนิดคนเลวออกมาให้เปลืองอากาศหรือไร?” กู้หว่านเยว่พูดเยาะเย้ยเขาพลางมองเขาด้วยสายตาเย็นชา จากนั้นก็กระโดดขึ้นรถม้าเพื่อดูว่าผู้หญิงข้างในนั้นเป็นใครทันทีที่เข้าไปก็พบว่า ไอ้สารเลวนี่ถึงกับลักพาตัวซูหรานหร่านมาซูหรานหร่านครางออกมาสองเสียง กู้หว่านเยว่จึงรีบแก้มัดให้นางและดึงผ้าที่ปิดปากนางออก“เจ้าไม่เป็นไรใช่หรือไม่?”“ข้าไม่เป็นไร แค่โดนเขาตีหัวไปทีหนึ่ง เขาอยากจะจับตัวข้าไป แล้ววางยาพิษชาวบ้านทั้งหมด จากนั้นไปใช้ชีวิตสำราญที่อื่น”ซูหรานหร่านช่างโชคร้ายจริง ๆ นางไปดึงดูดเฉินต้าลี่ตรงไหนกัน?โชคดีที่เฉินต้าลี่รีบขนสมบัติจึงไม่ได้แตะต้องนาง ไม่เช่นนั้นคราวนี้นางคงทำได้เพียงกระโดดบ่อน้ำตายแล้ว“เงินทองให้พวกท่าน แต่ผู้หญิงคนนั้นต้องให้ข้า!”เฉินต้าลี่หน้าตาแดงก่ำด้วยความร้อนใจ ถูกซูจิ่งสิงเตะเข้าอีกทีหนึ่ง “หุบปาก!”กู้หว่า
Read More

บทที่ 327

“ฆ่าพวกมัน ฆ่าพวกมันให้หมด!” เถาเอ๋อร์ได้กลิ่นปัสสาวะเหม็นคลุ้งไปทั่วตัวก็รู้สึกสิ้นหวัง นางหวังว่ามู่หรงอวี้จะโกรธเกรี้ยวแทนนางเหมือนกับพระเอกในนิยายแต่น่าเสียดาย มู่หรงอวี้แค่ลูบหัวนางเบา ๆ “ข้าไม่สามารถทำให้สกุลเย่ว์ที่อยู่เบื้องหลังผู้ว่าการอำเภอคนนี้ขุ่นเคืองได้ พวกเขาขอโทษเจ้าแล้ว ก็ปล่อยเรื่องนี้ไปเถอะ”“ท่านอ๋อง?”เถาเอ๋อร์ไม่อยากจะเชื่อ แต่สุดท้ายก็ยอมจำนนต่อสายตาของมู่หรงอวี้ เพราะตอนนี้นางไม่มีอำนาจใด ๆ โชคดีที่มู่หรงอวี้ยังเชื่อใจนางสองสามวันที่อยู่ในคุก นางคิดอย่างถี่ถ้วนแล้ว ปัญหาต้องมาจากกู้หว่านเยว่อย่างแน่นอนนางอาจจะเป็นคนที่ข้ามเวลามาเหมือนกันก็ได้นางต้องหาโอกาสหยั่งเชิงกู้หว่านเยว่ เมื่อแน่ใจว่ากู้หว่านเยว่มาจากโลกเดียวกันกับนาง เช่นนั้นนางจะต้องฆ่ากู้หว่านเยว่ให้ได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม“ท่านอ๋อง เราไปที่เจดีย์หนิงกู่กันเถอะ”“ไปเจดีย์หนิงกู่ทำไมกัน?” มู่หรงอวี้ในใจรู้สึกลังเลเขาจากเมืองหลวงไปนานแล้ว ช่วงนี้เหล่าขุนนางในราชสำนักก็ไม่ได้ติดต่อเขาเลยเขาอยากกลับไปยังเมืองหลวงเพื่อรวบรวมอำนาจ และเขาก็ได้ยินมาว่าเว่ยเฉิงสอบได้จอหงวน* แล้ว“แน่นอนว่า
Read More

บทที่ 328

ทำให้เขาพบโอกาสทางธุรกิจที่ยิ่งใหญ่เข้าแล้ว“คือว่า ข้าขอแนะนำตัวก่อน ข้าเป็นผู้นำตระกูลของสกุลจิน สกุลจินของพวกเราก็ทำธุรกิจเผาอิฐเช่นกัน”กู้หว่านเยว่ซดโจ๊กไข่เยี่ยวม้าหมูชิ้นเข้าไปคำหนึ่ง “แล้วดังนั้น?”“ดังนั้น เรามาร่วมมือกันเถอะ ข้าจะออกเงินลงทุนสร้างโรงเผาอิฐและจ้างคนงาน ส่วนเจ้าก็เอาเทคโนโลยีออกมา? กำไรเราแบ่งกันหกต่อสี่ เป็นอย่างไร”“หกสี่?” กู้หว่านเยว่ยิ้มอย่างอันตราย“เช่นนั้นก็เจ็ดสาม ท่านเจ็ดข้าสาม นี่ข้าแสดงความจริงใจออกมาแล้วนะ!”จินโหย่วเฉียนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยโรงเผาอิฐสกุลจินของพวกเขาขาดทุนมาหลายปีแล้ว เนื่องจากเทคโนโลยีไม่ดี แต่เขาเพิ่งเห็นว่าโรงเผาอิฐของกู้หว่านเยว่มีอัตราความสำเร็จที่น่าทึ่งเพียงแค่ได้ร่วมมือกับกู้หว่านเยว่ ต้องทำให้โรงเผาอิฐของพวกเขาฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้อย่างแน่นอน“สกุลจินของเรามีโรงเผาอิฐหลายแห่ง และสร้างเสร็จแล้ว เจ้าไม่ต้องไปสร้างใหม่อีก สะดวกกว่าเยอะเลย ข้ายังสามารถช่วยเจ้าจัดการคนงานในโรงเผาอิฐแห่งอื่น ๆ ได้ด้วย”กู้หว่านเยว่ใช้นิ้วเคาะโต๊ะเบา ๆ แล้วยิ้มเล็กน้อย“ข้าแปดท่านสอง คุณชายจินรับได้หรือไม่?”“สองหรือ ดูเหมือนจะน้อยไป
Read More

บทที่ 329

เมื่อได้ยินคำพูดที่ชัดเจนของนางหยาง ทุกคนต่างตกตะลึงสิ่งที่สามารถยืนยันได้คือ นางหยางกลับมาเป็นปกติแล้วจริง ๆ แม่ลูกสามคนกอดกันด้วยความดีใจจนน้ำตาไหล แม้แต่เมี่ยชิงหว่านก็ยังรู้สึกยินดีกับพวกเขาจากใจจริง“พี่สะใภ้ ขอบคุณนะ ต้องขอบคุณท่าน ท่านแม่ถึงได้หายเป็นปกติ ท่านคือดาวนำโชคของครอบครัวเราจริง ๆ ...”ซูจื่อชิงขอบตาร้อนผ่าว มองไปที่กู้หว่านเยว่ด้วยความซาบซึ้ง“ใช่แล้ว หว่านเยว่ เจ้าคือผู้มีพระคุณของแม่ แม่ขอคารวะเจ้า” นางหยางตื่นเต้นจนลุกขึ้นจากเตียงแม่สามีคารวะลูกสะใภ้? เช่นนั้นนางจะไม่อายุสั้นหรอกหรือ!กู้หว่านเยว่รีบเข้าไปประคองนางไว้ “ท่านแม่ ตอนนี้ท่านต้องพักผ่อนให้เยอะ ๆ ” “ที่เจ้าพูดก็ถูก แต่แม่ก็หลง ๆ ลืม ๆ มาสิบกว่าปีแล้ว ตอนนี้แม่มีแรงเหลือเฟือ อยากจะไปทำขนมแป้งทอดในครัวสักหน่อย”นางหยางยิ้มกว้างพลางจ้องมองไปที่ท้องของกู้หว่านเยว่“ตอนนี้แม่ไม่โง่แล้ว ต่อไปนี้ก็จะสามารถช่วยงานบ้านได้ ซักผ้า ทำอาหารให้เจ้าได้ ตอนนี้เจ้ากำลังตั้งครรภ์อยู่ แม่ก็จะได้ดูแลเจ้าและลูกได้...”แม่สามีดูเหมือนจะมีนิสัยชอบดูแลคนอื่นจังเลย กู้หว่านเยว่ได้แต่ยิ้มแห้ง ๆ “ข้าทราบถึงความหวัง
Read More

บทที่ 330

ที่แท้ฮ่องเต้องค์ก่อนมีพระโอรสเพียงองค์เดียวคือองค์รัชทายาท ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นรัชทายาท และได้รับการอบรมเลี้ยงดูจากพระองค์เององค์รัชทายาททรงเฉลียวฉลาดและมีเมตตา ทรงศึกษาเล่าเรียนกับราชครูโจว ขุนนางทั้งฝ่ายบุ๋นและฝ่ายบู๊ต่างยอมรับในตัวพระองค์แต่ในระหว่างที่เสด็จเยือนทางใต้กลับถูกสังหารอย่างโหดเหี้ยม ฮ่องเต้องค์ก่อนสูญเสียพระโอรสอันเป็นที่รักอย่างกะทันหัน จึงทรงประชวรอยู่บนพระแท่นฮ่องเต้องค์ก่อนยังไม่ทันได้สืบหาความจริงเกี่ยวกับการสิ้นพระชนม์ขององค์รัชทายาท ก็ถูกบังคับให้สละราชบัลลังก์ให้กับฮ่องเต้สารเลว ก่อนจะสวรรคต“ฮ่องเต้ลงมือกับเจ้า แน่นอนว่าเขาต้องพบอะไรบางอย่าง...”ซูจิ่งสิงเข้าใจแล้ว ความรู้สึกเกลียดชังและอารมณ์ที่ซับซ้อนต่าง ๆ เขาตบมือนางหยางเบา ๆ “ท่านดูแลสุขภาพให้ดี เรื่องพวกนี้ข้าจะเป็นคนจัดการเอง”นางหยางปาดน้ำตา “แม่เป็นคนที่มีความรู้น้อย ไม่สามารถช่วยอะไรเจ้าได้มากนัก พระชายามีบุญคุณกับแม่ แม่ก็เห็นเจ้าเป็นเหมือนลูกแท้ ๆ ของตัวเอง แม่ยินดีที่จะตายแทนลูกและหว่านเยว่ได้”นางหยางคิดถึงแต่เรื่องของทั้งสองคน หลังจากสงบสติอารมณ์ได้ นางจึงกล่า
Read More
ก่อนหน้า
1
...
303132333435
DMCA.com Protection Status