All Chapters of MY EX-HUSBAND'S FIERY BROTHER : Chapter 61 - Chapter 70

Nagmamaneho si Jameson papunta sa tinitirhan ni Savannah na apartment dahil hindi nito sinasagot ang kanyang tawag. Pagdating niya doon, naabutan niya itong nagbibilang ng maraming pera na nag kalat sa sahig. "Jameson? A-anong ginagawa mo dito?" Natataranta siyang iniligpit ang mga pera sa ilalim ng kama. Inayos niya rin ang sarili tsaka hinarap ang lalaki na matalim ang tingin. "Madami ka ng nahablot na pera sa lolo ko ah?" Sarkastikong tanong ni Jameson. Napayuko si Savannah na mayroong maduming sekreto dahil nakakatanggap siya ng pera mula kay Lolo Gerald na pinag-uutusan siya. Minsan binebenta niya na rin ang katawan para pasayahin ang matanda. "Bakit hindi mo sinabi sa akin kagabi na tumawag ang asawa ko??" Seryosong tanong ni Jameson. Natakot si Savannah na tingnan ang mga mata nitong nag-aapoy sa galit, "T-tumawag siya p-per-" "Anong sinabi niya?!" Nagulat siya sa biglang pagtaas ng boses ng lalaki. "S-sinabi niyang kinidap siya pero hindi naman kapani-paniw

Narinig ni Roxanne ang kanyang mga sinabi, tumigil na rin siya sa pagpapanggap kaya iminulat niya ang mga mata at tiningnan ang asawa na nasurpresa sa kanyang kinauupuan. "Iyon ba talaga ang ikinakatakot mo, Jameson? Ang mahulog ako sa kapatid mo??" Seryoso niyang tanong. "O-oo, dahil intensyon niyang kunin ang loob mo kaya ginagawa niya itong lahat para mapaniwala kang mabait siyang tao pero pinagtatakpan niya lang ang totoo niyang kulay." Paninira ni Jameson at wala siyang pakialam kung maririnig man siya ng kapatid sa labas. "Ang lakas mong manghusga sa ibang tao no? Pero hindi ka makatingin sa sarili mong repleksyon para makita mong ikaw ang kasuklam-suklam. Habang ang sinisiraan mo, narito para sa akin, nagmamalasakit ng walang kapalit." Bumigat ang pakiramdam ni Jameson dahil sa paraan na tingnan siya ng asawa, "Gumagawa rin naman ako ng paraan na makabawi pero binabalewala mo lang. Mas pabor ka pa nga kay Devon kaya ano ang ibig sabihin nun? Binibigyan mo siya ng mot

Itinanggal ni Roxanne ang suot na earphones dahil nasurpresa siyang marinig ang sinabi ng asawa. Nakaramdam din siya ng ginhawa dahil magagamit kaagad ang ama niya doon sa hospital para masiguro ang kanyang paggaling. "S-salamat, Jameson." Naiinis man kay Jameson pero parang gumaan ang loob niya ng kaunti kaya may naisip siyang bagay para makipag-ayos pero hindi ibig sabihin ay makikipag-balikan siya sa kanya. "Pasensiya na rin kung naging malamig ako sa iyo. N-nahihirapan pa rin kasi akong patawarin ka pero susubukan ko ng paunti-unti. Gusto ko lang din na matigil na ang pag-aaway natin." Kumislap ang mga mata ni Jameson at abot-tengga ang kanyang pagkakangiti, "Seryoso ka, Roxanne?" Akala niya ay galit pa rin ito sa kanya, ngunit hindi niya inaasahan na makikipag-ayos ito ngayon. Tumango si Roxanne, "Yep, kahit hindi pa kita napapatawad ng lubusan, naisip ko ring mali na lagi nalang tayong nag-aaway. Tapos, naisipan ko rin na umuwi na sa mansyon sa susunod na araw k-kasi tama

Halos walang pag-alinlangan na sumang-ayon si Jameson sa sandaling matapos magsalita ang asawa. Kahit nais niya itong makatabi ulit sa kama pero ang mahalagang bagay sa kanya ngayon ay mananatili na siya ulit sa mansyon at mababantayan niya pa lalo. "Okay, walang problema pero wala rin naman akong balak na magdala pa ng babae sa pamamahay natin. Tinigilan ko ng magloko." Pagkaklaro niya naman. Maraming beses ng narinig ni Roxanne ang mga walang kabuluhan niyang pangako na laging napapako. Since nag-decide siya na bumalik sa mansyon, gagawa siya ng paraan para protekahan ang sarili dahil nga nasa puder siya ng asawang minsan nagiging marahas. "Sige, sabi mo eh." Tugon niya naman sa sinabi nito. Sa sumunod na dalawang araw, nagligpit na si Roxanne sa kanyang mga dadalhing gamit pabalik sa mansyon. Hindi niya naman napansin ang kaibigan na si Grace na nakatayo na pala sa pinto. Napatingin ito sa mga nagkalat na bag sa sahig "Whats the meaning of this?!" Napatalon si Roxann

Tinapunan ng malamig na tingin ni Devon si Irene na parang hindi natatakot sa kanya. "Kakain ka ba o hindi?" Tanong niya at konti nalang ay mauubusan na siya ng pasensiya. Sumasakit din ang ulo niya kakaisip sa mga trabahong hindi natatapos at nagpunta pa siya sa isang walang kabuluhang hapunan. Tapos pag-uutusan pa siya ng babaeng tamad na kumuha ng sariling pagkain. "Just kidding, can't you really take a joke?" Natawa si Irene at tumingin sa mga pagkain sa paligid. "Hmm...I like to try that one." Turo niya naman sa adodong manok. Matapos na kuhanan ng pagkain, nilagyan din ni Devon ang sariling plato ng kaunting palabok tsaka lumpiang shanghai. Sa kalagitnaan ng kanilang pagkain, hindi maiwasan ni Devon na mapatingin sa kapatid na mayroong binubulong sa asawa. "Why do you always stare at them?" Biglang tanong ni Irene, napapansin niya na kanina pa ito pasulyap-sulyap sa kabila. "Don't ask me questions as if we've known each other for a long time." Tugon ni Devon. Nani