Tinapunan ng malamig na tingin ni Devon si Irene na parang hindi natatakot sa kanya. "Kakain ka ba o hindi?" Tanong niya at konti nalang ay mauubusan na siya ng pasensiya. Sumasakit din ang ulo niya kakaisip sa mga trabahong hindi natatapos at nagpunta pa siya sa isang walang kabuluhang hapunan. Tapos pag-uutusan pa siya ng babaeng tamad na kumuha ng sariling pagkain. "Just kidding, can't you really take a joke?" Natawa si Irene at tumingin sa mga pagkain sa paligid. "Hmm...I like to try that one." Turo niya naman sa adodong manok. Matapos na kuhanan ng pagkain, nilagyan din ni Devon ang sariling plato ng kaunting palabok tsaka lumpiang shanghai. Sa kalagitnaan ng kanilang pagkain, hindi maiwasan ni Devon na mapatingin sa kapatid na mayroong binubulong sa asawa. "Why do you always stare at them?" Biglang tanong ni Irene, napapansin niya na kanina pa ito pasulyap-sulyap sa kabila. "Don't ask me questions as if we've known each other for a long time." Tugon ni Devon. Nani
"Hindi ko maintindihan kung bakit ka babalik kay Jameson matapos ang lahat ng kanyang ginawa?? Niloko ka niya—hindi lang isang beses! Papaano mo pinapatawad ang lokong 'yon?"Huminga ng malalim si Roxanne bago sumagot. "Devon, it's more complicated than you think." "Yes, you're making things complicated. You're going back to a man who can't keep his vows. Pinapahirapan mo lang lalo ang sarili mo." Dikta pa Devon, naguguluhan sa kanyang mga desisyon. Naisip niya na baka may epekto na sa kanyang utak ang ilang beses na pagkaka-untog ng kanyang ulo. "May dahilan ako, pero hindi mo na kailangang malaman kung bakit. It's my life, my problem." "But you’re making it harder to get a divorce. Binibigyan mo lang siya ng rason para hindi ka bitawan. You can’t just string him along and then expect it to be easy to walk away." Bakas sa boses ni Devon ang pagka-dismayado. Nababahala na mas lalo siyang hindi makatakas mula sa kapatid. Saglit na natigilan si Roxanne, ayaw niyang isiwalat ang mi
Nilunok muna ni Roxanne ang nginunguya niyang pagkain bago sumagot sa request ni Irene. "P-pasensiya na pero hindi kita matutulungan dahil hindi talaga kami close ni Sir Devon."Umiiwas na si Roxanne na mapalapit kay Devon at tungkol nalang sa trabaho ang kanilang pinag-usapan. Tingin niya na sa ganoong paraan, mapipigilan nila ang nararamdaman sa isa't-isa. "Roxanne, you should help me out! Parang ayaw mo naman akong tulungan, eh." Reklamo ni Irene sa kanya. Simula noong nakaraang gabi pa naisip ni Irene na mayroong kakaiba sa pagitan nila ni Devon at Roxanne. Nang malaman niya na nagtatrabaho si Roxanne sa Pharma Nova, naisip niyang magandang paraan na subukan siyang hingan ng tulong para mapalapit kay Devon. "Irene, hindi naman sa gusto kitang tulungan pero 'yun nga, hindi ako madaling makalapit sa kanya. By the way, aalis na pala ako, may tatapusin akong trabaho sa laboratory." Paalam ni Roxanne, tumayo na siya at iniwan si Irene na sinundan siya ng tingin. Naiinis din ito dahi
Kahit na kinasusuklaman ni Roxanne si Jameson at si Savannah, hindi niya magawang magalit sa bata dahil alam niyang inosente ito, na walang kaalam-alam na bunga siya ng isang kasalanan."Ikaw at si Savannah ang may kasalanan dahil sa pagtataksil ninyo sa akin pero labas doon ang bata. Hayaan mo na siyang isilang sa mundong ito." Tugon niya. Pagdating nila sa mansyon, pumarada sa tapat ang kanilang sasakyan at nanatili muna sila sa loob saglit."Roxanne, ayaw kong ipagtulakan mo ako sa kanya dahil lang may anak kami. Gusto kong maging madamot ka rin sa akin." Ani ni Jameson. "Ba't naman kita ipagdadamot?? Eh, may kahati na akong bata pero sinabi ko na sayo, ayos lang. Tanggap ko siya." Nakangiti niya pang sabi. Bumaba na siya sa sasakyan at iniwan doon si Jameson na mababaliw kakaisip kung anong nangyayari sa asawa. Pinaandar niya niya ulit ang sasakyan para puntahan si Savannah sa kanyang apartment para tingnan kung napano siya. Pagpasok ni Roxanne sa mansyon, sinalubong siya ni
Ibinaba ni Roxanne ang kanyang phone at mabilis na lumabas ng mansyon dala ang susi ng kanyang sasakyan. Paaandarin niya na sana ang makina nito ngunit napaisip siya kung tama bang magpunta siya roon sa bar. Napabuntong hininga siya at napasandal sa upuan, tingin niya mas lalo lang magiging magulo kung papagitna siya sa magkapatid. Bumaba siya sa sasakyan at bumalik sa loob ng kanyang kwarto. Kumalma muna siya at nakipag-usap ulit kay Grace para makibalita. "Roxanne, may panibagong akong chika! Ito palang si Savannah ay may kaalitan sa kasama ni Devon na magandang babae, na Irene ang pangalan. Ewan ko kung anong pinag-awayan nila pero narinig ko pinagalitan ni Irene si Jameson dahil nga may kasama siyang ibang babae, eh may asawa na siya. Nagalit si Jameson at binastos siya kaya nasuntok siya ni Devon." Kuwento ni Grace. Napakurap si Roxanne sa narinig, at bahagyang nag-iba ang reaksyon ng kanyang mukha. Buti nalang din na hindi siya tumuloy doon dahil magiging katawa-tawa siya sa
Nakita ni Irene ang paggalaw ng adam's apple ni Devon dahil napalunok ito sa kanyang ibinatong tanong. "Ano bang klaseng tanong 'yan, Irene?" Ipinatong niya sa mesa ang hawak na folder. Ngumisi lang si Irene na tinitigan siya sa mata, "I know you know what I'm talking about. I notice that you have a secret admiration for your sister-in-law. Even if you don't say it, it's very evident in your actions." "Get out of here, Irene." Turo ni Devon sa pinto. "Please don't ask me to leave right away. Hindi pa ako tapos sa sasabihin ko and I'm here to help you." Kumunot ang noo ni Devon. "Help? For what? Kung ano mang binabalak mo, huwag mo ng ituloy." Tumayo si Irene para umikot papalapit sa kanya. "Devon, you know even if Roxanne and Jameson get divorced, you can't be together. So why don't you just be with me? It's less complicated." "Sorry, but I don't like you, Irene." Deretsahang sabi ni Devon. Nasaktan si Irene sa narinig at kumuyom ang kanyang mga kamao sa inis. Ngayo
Naikuwento ni Naomi Velez kay Irene na una niyang nakita si Roxanne sa loob ng mall kasama ang kaibigan nitong si Grace na nakipag-agawan sa kanya ng damit. At nalaman niya rin noong araw na iyon na si Grace ang karibal niya sa dating boyfriend/fiance na si Liam Bautista. Plano niyang maghiganti kay Grace dahil sa pamamahiya nito sa kanya ngunit dahil wala ito, si Roxanne nalang ang pagbubuntungan niya at para rin sa kaibigan niyang si Irene na nabigong kunin ang loob ni Devon Delgado. "So what's your plan?" Tanong ni Irene. Ngumisi si Naomi na tinanggal ang suot niyang mamahaling diamond necklace. "Pareho sila ng kaibigan niyang magnanakaw, kaya pagbibintangan natin siyang nagnakaw ng kwintas ko." Gusto nilang sirain ang imahe ni Roxanne sa harap ng maraming tao, na pahiyain siya hanggang sa wala na siyang maipakitang mukha kinabukasan. Tumawag si Naomi ng isang waiter at pinag-utusan ito, binayaran niya rin ito ng pera para wala itong reklamo. Ibinigay niya na ang kwintas
Napatingin ang lahat kay Roxanne at mas lalong nagtaka dahil sa kanyang sinabi. Pareho ring kinabahan si Irene at Naomi na makita na ang kanilang biktima ay nagsalita. "Pinapahiya niyo lang ang mga sarili ninyo. Dinadamay pa ninyo ang mga inosenteng tao at kinakapkapan na parang mga magnanakaw." Isang matalim na tingin ang binigay ni Roxanne kay Naomi, pati na rin kay Irene na alam niyang kasabwat nito. Mabilis naman nakapag-isip si Naomi kung papaano siya barahin para idiin siya sa kasalanang hindi niya naman ginawa. "Baka ikaw ang mapahiya?? Sinabi lang namin na tingnan ang mga bag ng lahat at nag-react ka na ng ganyan. Nakapagtatakang tumututol ka. Huwag mong sabihin na tumayo ka at pumunta rito sa harapan para isuko ang ninakaw mo??" Nakita ng lahat na biglang hinablot ni Naomi ang bag ni Roxanne tsaka ibinuhos ang mga laman nito sa carpet. Nanlaki rin ang mga mata nila na makita ang kumikinang na alahas. "See?! Ikaw nga ang magnanakaw!" Turo pa sa kanya ni Naomi. Tuwan
Sumang-ayon naman ang kanilang lawyer sa kanilang plano na puntahan ng personal si Roxanne. "All right, we will try to reach her personally and for now we need to find a way para mapayagan na magpyansa si Mr. Gerald Delgado." Tumango si Lola Ofelia at Madame Julie na umaasang makakalabas ang kanilang padre de pamilya sa lalong madaling panahon. Pagka-alis ng lawyer, naiwan ang dalawang babae sa couch na saglit pang nag-usap. "Juliette, do everything to persuade her sign the letter. Iyon lang ang isang paraan." Paalala ni Lola Ofelia. "I'll try my best." Tugon ni Madame Julie kahit hindi sigurado sa kung anong magiging kalabasan. Pagkatapos mag-usap nagpunta si Madame Julie pabalik sa terasa at doon tinawagan ang anak na si Jameson para ikuwento ang kanilang pinag-usapan kanina. "Anak, pupunta ako bukas sa Pharma Nova para kausapin ng personal si Roxanne at susubukan kong kumbinsihin na pirmahan niya ang apology letter ng Lolo mo." "Okay, Mom. Just try but if they won't coope
Nang mahimasmasan si Roxanne, nag patuloy na siyang kumain ng kanyang hapunan at nasa kanyang tabi si Devon na sinabayan siyang kumain. "Kanina mo pa ako hinintay doon sa labas?" Napatanong si Roxanne habang nilalagyan ng mainit na sabaw ang kanyang kanin. "Sakto lang. Hinintay lang kita sa labas kasi gusto kong masiguro na nakauwi ka na sa ating tahanan." Tugon ni Devon na natutuwang kumakain ito ng marami. "Pakabusog ka, ah. Gusto kong maging malusog ka lagi." "Thank you, Devon. Ikaw rin, kumain ka ng marami para hindi ka magkasakit. Sa dami mong ginagawa, mauubusan ka talaga ng lakas at makaramdam ng matinding pagod." Aniya. "Pero parang nawala ang pagod ko simula ng maging tayo." Banat pa ni Devon at nasamid si Roxanne sa kinakain dahil natatawa. "Baliw ka rin talaga. Baka mamaya mapagod ka rin sa'kin at maghanap ng iba." Pagtataray niya. "Huh? Ba't ako mapapagod? Tsaka hindi ako maghahanap ng iba dahil nasa iyo na ang lahat ng katangian na gusto ko sa isang babae." Depens
Naglakad si Roxanne papalapit sa kama ng ama at naupo sa kanyang tabi. "Opo, Papa. K-kinakailangan kong dalhin kayo sa ibang bansa para mas masiguro ang iyong pagaling. Ngunit sa ngayon, kailangan muna naming mag-usap ng iyong doktor bago ka payagan na mag-flight. Ako na rin ang bahala na bumili ng plane ticket niyo ni Tita Martha." Paliwanag niya. Natahimik si Emmanuel na bakas sa mukha na hindi siya sumasnag-ayon sa kanyang plano. "Hindi. Mananatili ako dito." Nadismaya si Roxanne sa sinabi nito. "Papa, hindi kayo gagaling kung mananatili kayo rito, mas maganda na mailagay kita sa mas maayos na hospital." "Hindi kita p'wedeng iwan dito ng mag-isa lalo na't mainit ang mata ng mga Delgado sa iyo." Rason ni Emmanuel. Napailing si Roxanne, "Huwag niyo na po akong alalahanin, ayos lang ako. Mas mahalaga ang kalusugan ninyo. Wala na akong anuman na koneksyon sa mga Delgado." "Huwag kang magsinunggaling sa akin!" Galit na sabi ni Emmanuel at nahampas ang kanyang maliit na mesa at m
Nadala si Devon sa bugso ng damdamin at nalimutan na agad ang kanyang limitasyon. Naging malikot ang kanyang mga kamay na pumasok na sa loob ng palda ni Roxanne. "Devon!" Suway ni Roxanne na tinanggal ang kanyang kamay sa kanyang hita. "Sabi kong tama na." Pinandilatan niya rin ito ng mata. Natakot naman si Devon na baka makagat nito kaya siya umayos. "S-sorry, nadala lang." Aniya at napakamot sa ulo. Inayos agad ni Roxanne ang kanyang nagusot na damit at napatingin sa salamin para ayusin ang kanyang nagulong lipstick. "Kalmahan mo nga, Devon. Hindi tama na gumawa tayo ng ganito sa publiko." Seryosong sabi ni Roxanne, hindi ibig sabihin ay wala na silang pakialam sa sasabihin ng iba, kailangan pa rin nilang maging maingat sa kanilang mga galaw. *** Sa kabilang banda, bumalik si Jameson sa kanyang sariling bahay at pagpasok niya, nakita niya si Savannah na nakaupo sa couch habang nanonood ng telebisyon. "Ano? Nakabalik ka na ba sa kompanya?" Tanong ni Savannah na nanatili
Napalingon si Devon sa kanya at ngumiti. "Oo naman? At bakit parang ayaw mong maniwala?" "Nakakapagtaka lang kasi nga, sino ba naman ako para piliin mo kaysa sa iyong pamilya." Usal ni Roxanne. "Tsaka, hindi ka tuloy makakatanggap ng mana nang dahil sa akin." "Huwag mo na iyong problemahin, wala na sa akin ang bagay na 'yon. Kung gusto mong malaman kung anong dahilan kung bakit kita pinili, iyon ay dahil mahal kita." Seryoso niyang sabi at kinuha bigla ang isang kamay ni Roxanne at hinalikan. Napatulala ang babae na napaisip na baka panaginip lang ang lahat ng ito, hindi pa rin pumapasok sa kanyang isipan na sila na nitong gwapong nilalang at ngayon hawak ang kanyang kamay. "Ang bilis kasi ng lahat, nalilito ako kung trip mo lang ba ito para inisin si Jameson o seryoso ka ba talaga sa akin??" Inagaw ni Roxanne ang kanyang kamay para mapakamot sa ulo. Napansin naman ni Devon ang kanyang pagkalito kaya handa na siyang magpaliwanag. "Seryoso ako sayo, Roxanne. But I want to
Namutawi sa mukha ni Madame Julie at Lola Ofelia ang pandidiri nila kay Roxanne na tingin nila ay isang linta na dumudikit kay Devon. "Hindi ka ba nahihiya, Roxanne?? Hiniwalayan mo na ang anak kong si Jameson at ngayon naman si Devon ang isusunod mo? Anong klaseng babae ka?!" Dikta ni Madame Julie. "Madame Julie, isipin mo ang gusto niyong isipin pero hindi ako ganoon katinik na babae na two-timer, o kung ano man ang tingin niya sa akin. Wala akong masamang intensyon kay Devon at hindi ko kasalanan kung bakit niya ako pinili." Paliwanag ni Roxanne. "Tingin mo maniniwala kami sa kasinungalingan mo, Roxanne?? Or you're using him for your own gains like what you did to Jameson??" Dagdag pa ni Madame Julie na nakakrus ang mga braso. "I said, believe what you want to believe. Wala na akong pakialam." Malamig na sabi ni Roxanne. Tumingin naman ang lahat kay Lola Ofelia na napabuntong-hininga. "Roxanne, kung hindi mo hihiwalayan si Devon, sisirain mo lang ang buhay niya at mailalayo
Pagsapit ng alas dose ng tanghali, lumabas na si Roxanne sa laboratory at nagpunta sa opisina ni Devon para samahan itong mananghalian. Pagpasok niya doon, wala siyang makitang bakas ni Devon sa loob. Tanging makikita niya lang ay si Secretary Kenneth na nakaupo sa swivel chair ng boss niya habang nag-aasikaso ng mga papeles. "Si Sir Devon ba hanap niyo Ma'am Roxanne? Hala, umalis 'yun, eh. Paalam niya sa'kin, papunta daw siya sa Valencia." Sabi ni Kenneth. Kinabahan naman si Roxanne na nag-aalala na baka si Devon na naman ang paglabasan ng galit ng kanyang pamilya. "Okay, thank you. Balik na muna ako sa laboratory." "Teka pala, Ma'am Roxanne. M-may ipapabigay lang sana ako kay Frizza. Hehe." Nahihiyang sabi ni Kenneth at mayroong inilahad na tupperware. Tinanggap ito ni Roxanne na hindi inasahanan na popormahan nito ang kanyang assistant na si Frizza. Bumalik ngayon si Roxanne sa laboratory para yayain si Frizza na mananghalian sa cafeteria tsaka binigay niya rito ang pinab
Napairap si Roxanne dahil sa kalandian nitong si Devon. "Sure ka ba talaga d'yan? Huwag kang umasa baka ma hopia ka lang sa huli." Dikta niya. Matapos mag-umagahan ng dalawa, agad silang naghanda at nagbihis para pumunta sa kompanya. Pagkarating nila sa tapat, nagdadalawang isip si Roxanne na lumabas mula sa sasakyan. "Hmm? What's the matter?" Napansin ni Devon na hindi siya komportable. "Ayaw ko lang kasi na makita tayo ng ibang tao na magkasama. Alam mo na, may masasabi na naman silang masama sa atin." Pag-aalala niya. "Who cares what other people says?" Nakataas kilay na sabi ni Devon. "I know I shouldn't care about what they'll say, but obvious naman na gagawan tayo ng issue. Kaya we should be careful with our actions." Seryoso niyang sabi habang nakatitig sa mga mata ng lalaki. "What actions??" May pagtataka sa mukha ni Devon kaya kumunot ang kanyang noo. Napaisip ng ilang segundo si Roxanne tsaka napalunok ng laway bago sumagot. "You know what I mean..'yung mga yaka
Nakarating kina Jameson ang kumakalat na articles sa social media tungkol sa kataksilan niya at agad niyang tinawagan si Roxanne pero hindi niya na ito maabot. "Humanda ka sa aking babae ka." Galit na usal ni Jameson habang umiinom ng alak. Nagluluto naman si Roxanne ng kanyang hapunan sa kusina pero napahinto siya sa ginagawa nang marinig na may kumakatok sa pinto. Naglakad siya papalapit doon at sumilip sa peephole para macheck kung sino ang taong bumisita. Nakita niyang si Devon lang pala kaya mabilis niyang binuksan ang pinto. "Want some dinner?" Nakangiting tanong ni Devon habang pinakita sa kanya ang dalang pagkain. "Nagluto ako, eh." Sabi ni Roxanne tsaka pinapasok ito. Namangha si Devon na naglakad papasok at naaamoy ang masarap nitong niluluto na kaldereta. Naupo siya agad sa mesa habang naghahanda si Roxanne ng plato at kutsara. Bago kumain, nagdasal muna ang dalawa at pagkatapos nilagyan ni Roxanne ng kaldereta ang bowl. "Marunong ka rin palang magluto, ah."