Naikuwento ni Naomi Velez kay Irene na una niyang nakita si Roxanne sa loob ng mall kasama ang kaibigan nitong si Grace na nakipag-agawan sa kanya ng damit. At nalaman niya rin noong araw na iyon na si Grace ang karibal niya sa dating boyfriend/fiance na si Liam Bautista. Plano niyang maghiganti kay Grace dahil sa pamamahiya nito sa kanya ngunit dahil wala ito, si Roxanne nalang ang pagbubuntungan niya at para rin sa kaibigan niyang si Irene na nabigong kunin ang loob ni Devon Delgado. "So what's your plan?" Tanong ni Irene. Ngumisi si Naomi na tinanggal ang suot niyang mamahaling diamond necklace. "Pareho sila ng kaibigan niyang magnanakaw, kaya pagbibintangan natin siyang nagnakaw ng kwintas ko." Gusto nilang sirain ang imahe ni Roxanne sa harap ng maraming tao, na pahiyain siya hanggang sa wala na siyang maipakitang mukha kinabukasan. Tumawag si Naomi ng isang waiter at pinag-utusan ito, binayaran niya rin ito ng pera para wala itong reklamo. Ibinigay niya na ang kwintas
Napatingin ang lahat kay Roxanne at mas lalong nagtaka dahil sa kanyang sinabi. Pareho ring kinabahan si Irene at Naomi na makita na ang kanilang biktima ay nagsalita. "Pinapahiya niyo lang ang mga sarili ninyo. Dinadamay pa ninyo ang mga inosenteng tao at kinakapkapan na parang mga magnanakaw." Isang matalim na tingin ang binigay ni Roxanne kay Naomi, pati na rin kay Irene na alam niyang kasabwat nito. Mabilis naman nakapag-isip si Naomi kung papaano siya barahin para idiin siya sa kasalanang hindi niya naman ginawa. "Baka ikaw ang mapahiya?? Sinabi lang namin na tingnan ang mga bag ng lahat at nag-react ka na ng ganyan. Nakapagtatakang tumututol ka. Huwag mong sabihin na tumayo ka at pumunta rito sa harapan para isuko ang ninakaw mo??" Nakita ng lahat na biglang hinablot ni Naomi ang bag ni Roxanne tsaka ibinuhos ang mga laman nito sa carpet. Nanlaki rin ang mga mata nila na makita ang kumikinang na alahas. "See?! Ikaw nga ang magnanakaw!" Turo pa sa kanya ni Naomi. Tuwan
Narinig ng lahat ang sinabi ni Devon na dumating kasama ang host ng charity dinner na si Mr. Guerrero. Nasurpresa naman si Jameson dahil akala niya hindi pupunta ang kapatid. Ngunit bigla itong dumating at nangingialam, nag-aalala siya na baka maapektuhan ang ugnayan ng kompanya niya sa pamilya ni Naomi Velez at Liam Bautista. Malamig na tiningnan ni Devon si Naomi at kasama nitong si Irene. Alam niyang silang dalawa ang nagbalak na manira kay Roxanne. Nagulat din sila na may pumasok na mga tauhan ni Devon dahil ipapadakip niya ang mga walanghiyang nang-alipusta kay Roxanne para dalhin sa presinto. "A-anong ibig sabihin nito??" Takot na tanong ni Naomi. "Kung ayaw mong lumuhod at humingi ng tawad, ipapadampot kita at ipapakulong dahil sa paninira mo ng reputasyon ng ibang tao. Ayaw mo namang mapanood ng lahat na kinakaladkad ka papunta sa rehas?? Mangiyak-ngiyak si Naomi na kumapit sa braso ni Liam at humihingi ng tulong. "Iligtas mo ako, please." Takot din si Liam
Napikon si Jameson sa sinabi ng kapatid. "Makasarili ka talaga, Devon. Kaya hindi ka pinili ni lolo para hawakan ang kompanya dahil ganyan ka. Tapos hindi ka pa talaga titigil magpapansin sa asawa ko??" Dikta niya. Hinila naman siya bigla ni Devon papalabas ng hall, umiwas sila doon dahil baka may makapansin sa kanila na nagbabangayan. "Jameson, ginawa ko lang ang bagay na nais niyang makita mula sayo? Pero duwag ka kasi kaya hindi mo ako masisising ipaglaban siya."Nang matanggap niya mula kay Secretary Kenneth na mayroong gulo sa charity dinner at nasasangkot si Roxanne, hindi siya nagdalawang-isip na pumunta doon. Nalaman niya rin kasi na walang ginawa si Jameson kahit na pinaratangan na ang asawa niyang magnanakaw, pero alam niya na may pinoprotektahan lamang itong interes. "Bumalik na siya sa akin kaya lumayo ka na. Tigilan mo na ang ilusyon mong mapapasayo si Roxanne dahil hinding-hindi iyon mangyayari. Pinili niya na sa akin umuwi." Paulit-ulit niya ng sinabihan ang kapatid n
"Roxanne? Kung hindi mo na ako mahal, bakit mo ba ako binalikan?" Inaantok na si Roxanne at gusto niya sanang makaidlip ngunit nawala ang kanyang antok dahil sa tanong ni Jameson. "Kung hindi na kita mahal, pakakawalan mo ba ako?" Pabalik niyang tanong. Napalunok muna ng laway si Jameson bago sumagot. "H-hindi." "Then what's the point of asking?? Ikaw lang din naman ang nagpumilit sa akin na umuwi, ginamit mo pa nga si papa at pinaniwala mo siyang ako ang nagloko at naglayas." Mahinahong sabi ni Roxanne habang sinara ang bintana. "Pero ano 'yung sinabi mo na may kaunti ka pang nararamdaman para sa akin??" Naalala pa ni Jameson ang sinabi niya doon sa boarding house noong kausap niya si Grace."Jameson, please. Huwag ng maraming tanong. Gusto ko ng magpahinga. Pagod na pagod ako." Pagbalik nila sa mansyon, kaagad na umakyat si Roxanne papunta sa kanyang kwarto. Tinawagan naman siya ni Grace at ikinuwento niya ang buong nangyari kanina sa charity dinner."I'm sorry talaga, Besh. K
Nalilito si Roxanne kung hihingi ba ng tulong sa asawa, gusto niya ng umalis dito sa lumang bahay ngunit ayaw niyang malaman ni Jameson na ipinakulong siya ni Lolo Gerald. Tiyak na magwawala ito at kakalabanin ang kanyang lolo na nagbigay sa kanya ng oportunidad na panghawakan ang malaking kompanya ng pamilya Delgado. "Wag na, Jameson. Mag-oovernight lang ako dito kina Grace. Text nalang kita pag-nakauwi na ako." Pagsisinungaling niya. "Huh? Bakit ayaw mong umuwi? Galit ka pa rin ba sa nangyari kaya ka umaalis ulit??" Nag-aalala si Jameson na baka naglayas na naman siya at hindi na babalik sa mansyon. "Hindi na nga ako galit sayo. Gusto ko lang muna mag-stay dito kina Grace kasi wala nga siyang kasama." Narinig niyang napabuntong-hininga ang asawa. "Sige, tawagan mo lang ako kung uuwi kana." Ibinaba niya na ang kanyang phone na 20% nalang, hindi niya rin ito ma-charge dahil walang kuryente. Pinatay niya lang ito para ma-reserve ang natitira nitong baterya at natulog doon sa tera
Mabilis na nagmaneho si Devon patungo sa kanilang lumang bahay doon sa burol. Pati rin si Jameson na mabilis na pinaikot ang kanyang manobela. Parehong destinasyon lang ang kanilang pupuntahan, pero pareho silang nag-uunaan sa daan. Sabay nilang nalaman mula sa kanilang mga sekretarya na sina Brian at Kenneth na pinarusahan ng kanilang lolo si Roxanne at ipinakulong doon sa lumang bahay. Pagdating doon, ipinarada nila ang kanilang sasakyan sa tapat. Hindi naman na sila nag-imikan at dali-dali binuksan ang nakakandadong gate. Pagpasok nila sa madilim na mansyon, inilabas ni Jameson ang kanyang phone para buksan ang flashlight. Naglibot sila sa loob at natagpuan nila si Roxanne na walang malay sa malamig na sahig. Nilapitan ito ni Devon pero inunahan siya ng kapatid na kaagad binuhat si Roxanne papalabas para dalhin sa ospital. Ipinasok niya na ito sa sasakyan at nagmaneho. Bumalik na rin si Devon sa loob ng kanyang sasakyan at pumunta sa kanilang mansyon, gusto niyang makausap ang
Napahinto si Devon sa kanyang paglalakad nang makita ang text ni Roxanne na bumalik siya doon sa ward. Wala naman siyang alinlangan na bumalik doon sa loob. Pagbukas niya sa pinto, nakita niya si Roxanne na nakaupo sa kanyang kama, habang si Jameson ay nakaupo sa gilid at naka-krus ang mga braso na tumingin sa kanya. "K-kamusta ka?" Tanong ni Devon nang makalapit kay Roxanne. Tumingala si Roxanne sa kanyang gawi. Kinakabahan sa kanyang gagawin. "G-gusto ko tumigil ka na sa pagbisita sa akin. Kunin mo na ang dala mong bulaklak, H-hindi ko 'yan kailangan." Sumilay sa mga mata ni Devon ang sakit nang marinig ang kanyang sinabi. "Iyon lang ba ang dahilan kung bakit mo ako pinatawag dito??" "Oo, d-dahil nagseselos ang asawa ko." Sagot ni Roxanne. Nagitla si Jameson kung bakit siya nito nilaglag, gusto niya lang na makitang tinataboy niya si Devon. Napatingin si Devon sa kapatid at napangisi, "Ganoon ba? Wala ka namang dapat na ipagselos, Jameson. Normal lang na mag-alala ako kay Rox
Sumang-ayon naman ang kanilang lawyer sa kanilang plano na puntahan ng personal si Roxanne. "All right, we will try to reach her personally and for now we need to find a way para mapayagan na magpyansa si Mr. Gerald Delgado." Tumango si Lola Ofelia at Madame Julie na umaasang makakalabas ang kanilang padre de pamilya sa lalong madaling panahon. Pagka-alis ng lawyer, naiwan ang dalawang babae sa couch na saglit pang nag-usap. "Juliette, do everything to persuade her sign the letter. Iyon lang ang isang paraan." Paalala ni Lola Ofelia."I'll try my best." Tugon ni Madame Julie kahit hindi sigurado sa kung anong magiging kalabasan. Pagkatapos mag-usap nagpunta si Madame Julie pabalik sa terasa at doon tinawagan ang anak na si Jameson para ikuwento ang kanilang pinag-usapan kanina. "Anak, pupunta ako bukas sa Pharma Nova para kausapin ng personal si Roxanne at susubukan kong kumbinsihin na pirmahan niya ang apology letter ng Lolo mo." "Okay, Mom. Just try but if they won't cooperate
Nang mahimasmasan si Roxanne, nag patuloy na siyang kumain ng kanyang hapunan at nasa kanyang tabi si Devon na sinabayan siyang kumain. "Kanina mo pa ako hinintay doon sa labas?" Napatanong si Roxanne habang nilalagyan ng mainit na sabaw ang kanyang kanin."Sakto lang. Hinintay lang kita sa labas kasi gusto kong masiguro na nakauwi ka na sa ating tahanan." Tugon ni Devon na natutuwang kumakain ito ng marami. "Pakabusog ka, ah. Gusto kong maging malusog ka lagi.""Thank you, Devon. Ikaw rin, kumain ka ng marami para hindi ka magkasakit. Sa dami mong ginagawa, mauubusan ka talaga ng lakas at makaramdam ng matinding pagod." Aniya."Pero parang nawala ang pagod ko simula ng maging tayo." Banat pa ni Devon at nasamid si Roxanne sa kinakain dahil natatawa. "Baliw ka rin talaga. Baka mamaya mapagod ka rin sa'kin at maghanap ng iba." Pagtataray niya. "Huh? Ba't ako mapapagod? Tsaka hindi ako maghahanap ng iba dahil nasa iyo na ang lahat ng katangian na gusto ko sa isang babae." Depensa ni
Naglakad si Roxanne papalapit sa kama ng ama at naupo sa kanyang tabi. "Opo, Papa. K-kinakailangan kong dalhin kayo sa ibang bansa para mas masiguro ang iyong pagaling. Ngunit sa ngayon, kailangan muna naming mag-usap ng iyong doktor bago ka payagan na mag-flight. Ako na rin ang bahala na bumili ng plane ticket niyo ni Tita Martha." Paliwanag niya. Natahimik si Emmanuel na bakas sa mukha na hindi siya sumasnag-ayon sa kanyang plano. "Hindi. Mananatili ako dito." Nadismaya si Roxanne sa sinabi nito. "Papa, hindi kayo gagaling kung mananatili kayo rito, mas maganda na mailagay kita sa mas maayos na hospital." "Hindi kita p'wedeng iwan dito ng mag-isa lalo na't mainit ang mata ng mga Delgado sa iyo." Rason ni Emmanuel. Napailing si Roxanne, "Huwag niyo na po akong alalahanin, ayos lang ako. Mas mahalaga ang kalusugan ninyo. Wala na akong anuman na koneksyon sa mga Delgado." "Huwag kang magsinunggaling sa akin!" Galit na sabi ni Emmanuel at nahampas ang kanyang maliit na mesa at m
Nadala si Devon sa bugso ng damdamin at nalimutan na agad ang kanyang limitasyon. Naging malikot ang kanyang mga kamay na pumasok na sa loob ng palda ni Roxanne. "Devon!" Suway ni Roxanne na tinanggal ang kanyang kamay sa kanyang hita. "Sabi kong tama na." Pinandilatan niya rin ito ng mata. Natakot naman si Devon na baka makagat nito kaya siya umayos. "S-sorry, nadala lang." Aniya at napakamot sa ulo. Inayos agad ni Roxanne ang kanyang nagusot na damit at napatingin sa salamin para ayusin ang kanyang nagulong lipstick. "Kalmahan mo nga, Devon. Hindi tama na gumawa tayo ng ganito sa publiko." Seryosong sabi ni Roxanne, hindi ibig sabihin ay wala na silang pakialam sa sasabihin ng iba, kailangan pa rin nilang maging maingat sa kanilang mga galaw. *** Sa kabilang banda, bumalik si Jameson sa kanyang sariling bahay at pagpasok niya, nakita niya si Savannah na nakaupo sa couch habang nanonood ng telebisyon. "Ano? Nakabalik ka na ba sa kompanya?" Tanong ni Savannah na nanatili
Napalingon si Devon sa kanya at ngumiti. "Oo naman? At bakit parang ayaw mong maniwala?" "Nakakapagtaka lang kasi nga, sino ba naman ako para piliin mo kaysa sa iyong pamilya." Usal ni Roxanne. "Tsaka, hindi ka tuloy makakatanggap ng mana nang dahil sa akin." "Huwag mo na iyong problemahin, wala na sa akin ang bagay na 'yon. Kung gusto mong malaman kung anong dahilan kung bakit kita pinili, iyon ay dahil mahal kita." Seryoso niyang sabi at kinuha bigla ang isang kamay ni Roxanne at hinalikan. Napatulala ang babae na napaisip na baka panaginip lang ang lahat ng ito, hindi pa rin pumapasok sa kanyang isipan na sila na nitong gwapong nilalang at ngayon hawak ang kanyang kamay. "Ang bilis kasi ng lahat, nalilito ako kung trip mo lang ba ito para inisin si Jameson o seryoso ka ba talaga sa akin??" Inagaw ni Roxanne ang kanyang kamay para mapakamot sa ulo. Napansin naman ni Devon ang kanyang pagkalito kaya handa na siyang magpaliwanag. "Seryoso ako sayo, Roxanne. But I want to
Namutawi sa mukha ni Madame Julie at Lola Ofelia ang pandidiri nila kay Roxanne na tingin nila ay isang linta na dumudikit kay Devon. "Hindi ka ba nahihiya, Roxanne?? Hiniwalayan mo na ang anak kong si Jameson at ngayon naman si Devon ang isusunod mo? Anong klaseng babae ka?!" Dikta ni Madame Julie. "Madame Julie, isipin mo ang gusto niyong isipin pero hindi ako ganoon katinik na babae na two-timer, o kung ano man ang tingin niya sa akin. Wala akong masamang intensyon kay Devon at hindi ko kasalanan kung bakit niya ako pinili." Paliwanag ni Roxanne. "Tingin mo maniniwala kami sa kasinungalingan mo, Roxanne?? Or you're using him for your own gains like what you did to Jameson??" Dagdag pa ni Madame Julie na nakakrus ang mga braso. "I said, believe what you want to believe. Wala na akong pakialam." Malamig na sabi ni Roxanne. Tumingin naman ang lahat kay Lola Ofelia na napabuntong-hininga. "Roxanne, kung hindi mo hihiwalayan si Devon, sisirain mo lang ang buhay niya at mailalayo
Pagsapit ng alas dose ng tanghali, lumabas na si Roxanne sa laboratory at nagpunta sa opisina ni Devon para samahan itong mananghalian. Pagpasok niya doon, wala siyang makitang bakas ni Devon sa loob. Tanging makikita niya lang ay si Secretary Kenneth na nakaupo sa swivel chair ng boss niya habang nag-aasikaso ng mga papeles. "Si Sir Devon ba hanap niyo Ma'am Roxanne? Hala, umalis 'yun, eh. Paalam niya sa'kin, papunta daw siya sa Valencia." Sabi ni Kenneth. Kinabahan naman si Roxanne na nag-aalala na baka si Devon na naman ang paglabasan ng galit ng kanyang pamilya. "Okay, thank you. Balik na muna ako sa laboratory." "Teka pala, Ma'am Roxanne. M-may ipapabigay lang sana ako kay Frizza. Hehe." Nahihiyang sabi ni Kenneth at mayroong inilahad na tupperware. Tinanggap ito ni Roxanne na hindi inasahanan na popormahan nito ang kanyang assistant na si Frizza. Bumalik ngayon si Roxanne sa laboratory para yayain si Frizza na mananghalian sa cafeteria tsaka binigay niya rito ang pinab
Napairap si Roxanne dahil sa kalandian nitong si Devon. "Sure ka ba talaga d'yan? Huwag kang umasa baka ma hopia ka lang sa huli." Dikta niya. Matapos mag-umagahan ng dalawa, agad silang naghanda at nagbihis para pumunta sa kompanya. Pagkarating nila sa tapat, nagdadalawang isip si Roxanne na lumabas mula sa sasakyan. "Hmm? What's the matter?" Napansin ni Devon na hindi siya komportable. "Ayaw ko lang kasi na makita tayo ng ibang tao na magkasama. Alam mo na, may masasabi na naman silang masama sa atin." Pag-aalala niya. "Who cares what other people says?" Nakataas kilay na sabi ni Devon. "I know I shouldn't care about what they'll say, but obvious naman na gagawan tayo ng issue. Kaya we should be careful with our actions." Seryoso niyang sabi habang nakatitig sa mga mata ng lalaki. "What actions??" May pagtataka sa mukha ni Devon kaya kumunot ang kanyang noo. Napaisip ng ilang segundo si Roxanne tsaka napalunok ng laway bago sumagot. "You know what I mean..'yung mga yaka
Nakarating kina Jameson ang kumakalat na articles sa social media tungkol sa kataksilan niya at agad niyang tinawagan si Roxanne pero hindi niya na ito maabot. "Humanda ka sa aking babae ka." Galit na usal ni Jameson habang umiinom ng alak. Nagluluto naman si Roxanne ng kanyang hapunan sa kusina pero napahinto siya sa ginagawa nang marinig na may kumakatok sa pinto. Naglakad siya papalapit doon at sumilip sa peephole para macheck kung sino ang taong bumisita. Nakita niyang si Devon lang pala kaya mabilis niyang binuksan ang pinto. "Want some dinner?" Nakangiting tanong ni Devon habang pinakita sa kanya ang dalang pagkain. "Nagluto ako, eh." Sabi ni Roxanne tsaka pinapasok ito. Namangha si Devon na naglakad papasok at naaamoy ang masarap nitong niluluto na kaldereta. Naupo siya agad sa mesa habang naghahanda si Roxanne ng plato at kutsara. Bago kumain, nagdasal muna ang dalawa at pagkatapos nilagyan ni Roxanne ng kaldereta ang bowl. "Marunong ka rin palang magluto, ah."