All Chapters of หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ: Chapter 291 - Chapter 300

บนเครื่องบิน เธอจึงขอผ้าห่มจากแอร์โฮสเตส! แต่ก็ไม่มีประโยชน์อะไรสาวสวยหันมามองลู่สือเยี่ยน เห็นสีหน้าเขาแย่มาก เหมือนกับว่าคนอื่นไปขโมยเงินเขาไปหลายล้านทันใดนั้นสาวสวยจึงเข้าใจทันทีว่าทำไมผู้หญิงคนก่อนถึงยอมสลับที่นั่งกับเธอ!นั่งติดกับคนแบบนี้ เป็นใครก็คงเครียดจนเป็นโรคจิต สาวสวยจึงลุกขึ้น เก็บของแล้วกลับไปที่ชั้นประหยัดหลินเซียงกำลังนอนหลับก็ถูกปลุกขึ้นมา เธอถอดที่ปิดตาออก เห็นสาวสวยที่เพิ่งจะขอสลับที่นั่งเดินกลับมา“สวัสดีค่ะ ฉันไม่อยากแลกที่นั่งแล้ว ฉันชอบตรงนี้มากกว่า เรากลับไปนั่งที่เดิมกันเถอะค่ะ”หลินเซียงอึ้งไป “ที่นี่เป็นชั้นประหยัด ตรงโน้นนั่งสบายกว่าที่นี่นะคะ”แต่สาวสวยกลับพูดว่า “ฉันชอบที่นี่ค่ะ แล้วที่นี่ก็เป็นที่ของฉันอยู่แล้ว โปรดคืนให้ฉันด้วย”หลินเซียง “…”เธอเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วก็สลับที่นั่งคืนให้สาวสวยพอกลับมาที่ชั้นธุรกิจ ก็เห็นลู่สือเยี่ยนนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยสีหน้าเย็นชา ดวงตาเรียวเล็กสีดำสนิทจ้องมองเธออย่างลึกลับ“กลับมาทำไม?”หลินเซียง “ยุ่งอะไรกับฉันล่ะ”ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้วว่าทำไมสาวสวยถึงยืนยันที่จะกลับไปที่เดิมมีเขานั่งอยู่ข้าง ๆ ด้ว

ซืออวี่พูดจบ ก็รู้สึกถึงความหนาวเย็นที่ค่อย ๆ ลอยขึ้นมาจากปลายเท้า เธอคิดในใจว่าไม่ดีแล้ว ไม่ดีแล้ว! ปากตัวเองนี่ช่างไม่รู้จักจำจริง ๆ!“ฮ่าฮ่าฮ่า… เจ้านายคะ ฉันดื่มมากไปหน่อย อย่าถือสาที่ฉันพูดจาเพ้อเจ้อเลยนะคะ”ซืออวี่หัวเราะแห้ง ๆ วิงวอนขอร้องเสียงเย็นชาของลู่สือเยี่ยนดังขึ้น “กลับมา แล้วเอาของทั้งหมดย้ายเข้าไป”“ได้ค่ะ!”ซืออวี่รีบตอบรับ แต่ไม่กล้าตัดสายทันทีเธอถามด้วยความระมัดระวัง “เจ้านายคะ ยังมีอะไรอีกหรือเปล่า?”ผ่านไปนาน เสียงทุ้มต่ำมีเสน่ห์ของลู่สือเยี่ยนจึงดังขึ้น “เธอพูดอย่างนั้นจริง ๆ เหรอ?”“อย่างไหนคะ?”ซืออวี่งงไปชั่วขณะแต่ลู่สือเยี่ยนกลับตัดสายไปทันทีซืออวี่กะพริบตาคู่สวยอย่างงุนงง ครู่ใหญ่จึงสตาร์ทรถ มุ่งหน้าไปยังวิลล่าของลู่สือเยี่ยนใจเจ้านายนี่ช่างลึกล้ำเสียจริง!…หลินเซียงขายบ้านไปแล้ว จึงรีบแจ้งข่าวนี้ให้ซ่งซ่งรู้สองสามวันที่ผ่านมา เธอติดต่อกับซ่งซ่งน้อยมากเพราะสัญญาณของซ่งซ่งไม่ดี พวกเธอดูเหมือนเข้าไปอยู่กลางป่าหลินเซียงไม่ค่อยเข้าใจเลยถ่ายหนังก็จริง แต่ทำไมต้องเข้าไปถ่ายในป่าด้วย?ครั้งนี้ซ่งซ่งเป็นฝ่ายโทรมาเองหลินเซียงรับสาย “ไง

ฟู่จิ่นซิ่วตัวแข็งทื่อ เขาได้ยินเสียงกระสุนปืนเช่นกัน เมื่อหันไปมองก็เห็นซ่งซ่งกระโจนเข้ามาบังกระสุนให้เขา!ภาพนั้นช่างน่าตกใจมาก! เขาอุ้มเธอไว้ มองดูเลือดที่ไหลออกมาจากไหล่ ใบหน้าสวยซีดเผือดลงเรื่อย ๆ เขาถามด้วยความสงสัยว่า “ทำไม?”ซ่งซ่งเจ็บจนพูดไม่ออกแต่ได้ยินเสียงเขา เธอก็อยากจะตบเขาสักที!นี่ทำเพื่อแม่คุณหรือไง!ทำไมไม่รีบพาฉันไปโรงพยาบาลอีก?คิดจะรอให้ฉันตายแล้วฝังไว้ตรงนี้เลยใช่ไหม?ผู้ชายเฮงซวย!”บอดี้การ์ดที่ซ่อนตัวอยู่ปรากฏตัวขึ้นทันที หลังจากจับตัวมือปืนได้แล้วก็เข้ามาถาม“คุณฟู่ครับ คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”ฟู่จิ่นซิ่วมองหันกลับมา ใบหน้าแสดงความโกรธแค้นเล็กน้อย “พวกนายมัวทำอะไรกันอยู่?”บอดี้การ์ดก้มหน้า “ขออภัยครับคุณฟู่ เหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน พวกเราไม่ทันตั้งตัว!”ฟู่จิ่นซิ่วไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกอย่างไร เขาอุ้มซ่งซ่งแล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว“ซ่งซ่ง อดทนหน่อยนะ เดี๋ยวผมจะพาคุณไปโรงพยาบาล”ซ่งซ่งเจ็บปวดมาก แต่เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ใจก็โล่งขึ้นมาทันทีในที่สุดเขาก็จะพาเธอไปโรงพยาบาลแล้ว เธอไม่ตายแล้ว…สติสัมปชัญญะดับวูบลง ดูเหมือนจะได้ยินเสียงสั่น

“อย่าบอกเรื่องนี้กับหลินเซียงนะ” ซ่งซ่งพูดเสียงอู้อี้ เธอกลัวหลินเซียงจะกังวลใจ“อืม”ฟู่จินซิวนิ่งเฉย ตอบรับคำเดียวเขายังคงคิดถึงเงื่อนไขที่ซ่งซ่งจะขอร้องถ้าหากเธอขอให้เขาแต่งงานด้วยล่ะ?ตัดสินใจยากลำบากจริง ๆทำไมเขาถึงต้องให้สัญญาเงื่อนไขเพิ่มอีกอย่างด้วยนะ?เฮ้อ…นี่มันคือการทำร้ายตัวเองชัด ๆ…หลินเซียงกลับถึงโรงแรม ปรากฏว่าเปลือกตาเธอกระตุกขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ทำให้รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย เธอจึงยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ความรู้สึกนั้นจะหายไปอย่างรวดเร็ว แต่ก็ยังมีลางสังหรณ์แปลก ๆ บางอย่างในขณะนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เธอหยิบขึ้นมาดู ปรากฏว่าเป็นสายเรียกเข้าจากลู่สือเยี่ยนเขามาโทรหาเธอทำไมกัน?เธอรู้สึกลังเลที่จะรับสายแต่เมื่อนึกถึงว่าทั้งสองยังไม่ได้หย่ากัน เธอจึงตัดสินใจรับเผื่อว่าเขาจะโทรมาคุยเรื่องหย่าร้าง?ก่อนหน้านี้เขาเคยพูดเรื่องหย่าแล้วครั้งหนึ่งหลินเซียง “ฮัลโหล?”เสียงทุ้มต่ำและมีเสน่ห์ของลู่สือเยี่ยนดังขึ้น “คุณอยู่ไหน? ผมจะให้คนไปรับคุณ คุณย่าท่านอยากเจอ”หลินเซียงรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่เขาไม่ได้โทรมาคุยเรื่องหย่าเธอจึงพู

หลินเซียงรอยยิ้มแข็งค้าง เมื่อลู่สือเยี่ยนพูดว่า “คุณย่า คุณย่าไม่สนใจผมเลย ถ้ามีเหลนแล้ว ย่าก็จะยิ่งไม่ชอบผม ผมเลยไม่อยากมีเจ้าตัวเล็กไงครับ”“ไป ไป ไป! แกกล้าหึงแม้กระทั่งลูกตัวเองงั้นเหรอ? พ่อคนไหนเขาเป็นแบบแกบ้าง? ต้องมีเหลนนะ ฉันจะได้เล่นกับเหลน!” คุณย่าลู่โบกมืออย่างไม่พอใจเมื่อได้ยินลู่สือเยี่ยนพูดลู่สือเยี่ยนยิ้มอย่างจนใจหลินเซียงพูดว่า “คุณย่า วันนี้ท้องฟ้าสวยนะคะ เราออกไปเดินเล่นในสวนกันดีไหมคะ?”“ดีดีดี ไปเดินเล่น ย่าชอบไปเดินเล่นกับเธอ” คุณย่าลู่พยักหน้าอย่างไม่ลังเลหลินเซียงจึงเข็นรถเข็นออกจากวิลล่าลู่สือเยี่ยนไม่ได้ตามออกไป แต่ขึ้นไปชั้นบน เข้าไปในห้องทำงานอวิ๋นหลานออกมาพอดี เห็นเขาแล้วก็ยิ้มให้ “สือเยี่ยน กลับมาแล้วเหรอ เมื่อกี้นี้พ่อเธอเพิ่งพูดถึงเธออยู่เลย รีบเข้าไปเถอะ”“ครับ”ลู่สือเยี่ยนตอบเสียงเรียบในห้องทำงาน บรรยากาศเคร่งเครียดลู่เจิ้งหรงนั่งอยู่บนเก้าอี้หนัง สวมแว่นอ่านเอกสารบางอย่าง“พ่อ มีเรื่องอะไรกับผมหรือเปล่าครับ?”ลู่สือเยี่ยนเดินเข้าไปแล้วถามลู่เจิ้งหรงส่งเอกสารในมือให้เขา “ดูอันนี้หน่อยสิ”ลู่สือเยี่ยนรับมาดู แล้วขมวดคิ้วทันที “ลา