All Chapters of Seducing My Hot Ninong Everett: Chapter 651 - Chapter 660

Samira POVTinitignan ko si Miro habang nasa harap ko, nakadapa at halos hinihimạs ang pagkalalạke. Kung titignan, kapag may suot siyang damit, para siyang lalaking kakabinata palang kasi tago ang laki ng katawan niya sa mga jacket na suot niya, pero kapag pala ganitong wala na siyang suot na damit, litaw ang mala-batong katawan niya at tayong-tayong pa ang burạt niya, hindi siya mukhang lalaking kakabinata lang. Mukha na siyang hot daddy na parang sisibaking mabuti ang makipot kong pagkababạe.“Miro, please, dahan-dahanin mo, una ko ‘to,” paalala ko sa kaniya habang nakabukaka at ready na akong magpasakop sa kaniya.“Huwag kang mag-alala, hindi kita hahayaang mahirapan, saka, saglit lang ang sakit na ‘yan, sa ngayon, ang masasabi ko lang ay magtiis ka lang, sarap din ang mararamdaman mo nito sa dulo,” sagot niya.Doon na niya dinikot ang ulong pink niya na tila ipapasok na talaga sa akin. Nang maramdaman kong pumasok na sa butas ko ang ulo niya, medyo kinakabahan na ako.Pumikit pa a

Third Person POVSa isang madilim na warehouse sa gilid ng bundok, nakaupo si Don Vito Monteverde sa isang luma at kinakalawang na upuan. Sa harap niya, nakatali sa isa pang upuan si Ahva, ang nakababatang kapatid ni Miro. Nanginginig ito, basang-basa na ng luha ang pisngi habang paulit-ulit na nagmamakaawang pakawalan na siya.Bago pa pumutok sa social media ang lahat ng baho ni Don Vito, target na niya talagang kunin ang babaeng kapatid ni Miro kasi sa tingin niya ay ito ang kahinaan ni Miro. Pero tila huli na siya kasi nagawa na nitong masira siya, dapat ipapanakot lang niya si Ahva kay Miro, pero dahil naiba na ang sitwasyon, baka hindi na niya pakawalan pa si Ahva, gusto niyang patayin ito bilang kabayaran sa lahat ng ginawang kabuwisitan ni Miro sa imperyo niya.“Please... please let me go. I didn’t do anything…” pagmamakaawa ni Ahva habang nanginginig at halos hindi na maibuka ang bibig sa sobrang takot na nararamdaman niya.Tahimik si Don Vito sa loob ng ilang segundo. Pinagma

Miro POVPagkababa namin ng sasakyan, agad akong nagbigay ng utos sa mga kasama ko.“Surround the entire perimeter. No one gets out, no one gets in. We’re ending this tonight.”Agad namang gumalaw ang mga tauhan ko. Mabibilis, tahimik at koordinado kasi alam nilang mainit na talaga ako, na gusto kong matapos na talaga agad ito. Sa paligid ng malaking taguan nila na may dalawang palapag, kita ko ang pagtakbo ng mga sniper at assault team sa kani-kanilang puwesto. Si Tito Zuko, kasama ang team niya, umikot naman sa likod. Sina Tito Sorin at Tito Eryx naman, namuno sa east at west side ng compound.Kumakabog ang dibdib ko habang binabantayan ang bawat kilos ng mga tauhan ko. Hindi lang ito operasyon, ito ang pagkakataon kong iligtas ang kapatid kong si Ahva.Kailangan kong mailigtas siya, dapat lang kasi baka tuluyan na akong hindi kibuin ni Mama Ada, baka tuluyan na niya akong hindi mahalin.“Miro,” tawag ni Samira habang nilalapitan ako. “She’s gonna be okay. We’ll get her back.”Tuman

Third Person POVSa gitna ng madilim at masukal na kagubatan, patuloy ang pagtakbo nina Don Vito at Ahva, kasama ang dalawang natitirang soldier ni Don vito. Mahigpit pa rin ang hawak ng isa sa braso ni Ahva habang sinusundan nila ang makitid na daanan na halos natatakpan na ng mga damo’t ugat ng puno. Ang huni ng mga kuliglig at ang tunog ng mga dahong naaapakan ang siyang tanging naririnig ng gabing iyon.Nagmamadali na sila kasi natatakot si Don Vito na maabutan sila nila Miro at ng isang katutak na mga tauhan nito. Isama pa na baka may dala-dala rin itong mga pulis.“Keep moving. We’re almost at the extraction point,” mariing sabi ng isa sa mga tauhan ni Don Vito habang sinisilip ang dilim sa unahan.Ngunit hindi nila inaasahan ang biglang pagputol ng daan. Pag hakbang nila sa isang daan ay biglang bumigay ang lupa. Isang matinis na sigaw ni Ahva ang bumalot sa katahimikan ng kagubatan. Kasabay nito ang malakas na sigaw din ni Don Vito.“Shit! They’re falling!” sigaw ng isa sa mga

Samira POVHabang papasok ako sa mansiyon kung saan naroon ang mga manang, biglang tumunog ang phone ko. May natanggap akong message galing sa isang unknown number. Isa ‘yung larawan. At isang location pin kaya nagulat ako.Sa ilalim ng isang malaking puno, nakahiga doon si Don Vito—mukhang mahina, may benda sa ulo at mukhang walang malay. Halos hindi ko siya makilala sa unang tingin ko. Ang dating makapangyarihan, demonyo sa buhay ni Miro, ngayon ay parang napabayaan at hinagupit ng tadhana. Ang itsura niya, parang kaawa-awa, pero kung sa gaya lang din niya na sobrang sama, walang awang dapat maramdaman ang kahit sinong makakakita sa kaniya dahil halos libo-libong buhay ang nawala dahil sa kahayupan niya.“Who sent this?” tanong ko tuloy sa sarili ko habang nakatitig pa rin sa screen. Nakapasok na ako sa loob ng mansiyon, tuwang-tuwa na naman ang mga manang nang makita ako.Pero sa halip na matakot ako sa natanggap kong message, nakaramdam ako ng kakaibang saya kasi hindi na namin ka