Semua Bab Seducing My Hot Ninong Everett: Bab 431 - Bab 440

Mishon POV Nagising ako nang mas maaga sa karaniwan. Hindi dahil excited ako sa trabaho ngayong araw, kundi dahil pilit kong iniwasan ang tumambay sa mansiyon nang matagal. Alam kong nandito si Ada, at hindi ko kayang harapin siya matapos ang nangyari kagabi. Hindi ko rin alam kung paano sisimulan ang pag-uusap na iyon, kaya minabuti kong magpaka-busy na lang sa ibang bagay. Pagkatapos kong mag-agahan, agad akong pumunta sa farm upang tingnan kung nakahanda na ang lugar para sa pagdating ng isang malaking truck ng ubas mula sa supplier na kinuhanan namin sa Thailan at Vietnam. Sa wakas, natapos na rin ang mga araw ng paghihintay. Nandito na ang mga materyales na gagamitin para sa paggawa ng unang batch ng wine mula sa winery ko. Bandang alas-diez ng umaga nang dumating ang truck. Kasabay ng pagbukas ng gate ng mansiyon, pumasok ang malaking sasakyan na puno ng iba't ibang klase ng ubas. May mga Cabernet Sauvignon, Merlot, Chardonnay at Syrah na siyang gagamitin sa iba't ibang uri

Ada POVMaaga pa lang, gising na ako. Hindi pa sumisikat nang tuluyan ang araw, pero ramdam ko na ang pagod kasi pukpukan na naman ang labanan sa work ngayon. Ngayong araw na kasi ang shoot ng commercial para sa bagong perfume na pagmamay-ari ng isa sa pinakamalalaking luxury brands sa mundo. Paris ang location ngayong taon, at ito ang magiging isa sa mga highlight ng karera ko bilang isang international fashion model.Pagbaba ko mula sa kuwarto, naabutan ko si Verena sa sala, nakaupo at hawak ang phone niya. Halata sa kilos niya na hinihintay talaga niya akong bumaba."Where are you going, Ada?" tanong niya, sabay tingin mula sa kanyang telepono. Wala na talagang Ate, lapastangan na dahil kay Taris.Hindi ko siya sinagot. Lumapit na lang ako sa pinto, suot ang aking oversized sunglasses at eleganteng trench coat. Nararamdaman ko ang tingin niya habang nilalampasan ko siya. Kung dati ay sinasagot ko ang mga tanong niya, ngayon hindi na. Wala na akong oras para sa kanya. I’m Ada Hill,

Mishon POVNasa lamesa na ang lahat—ang bouquet ng white tulips, ang candle na sinindihan ko nang maaga, at ang mga bagong luto kong pizza na maayos kong inayos sa serving tray. Kahit simple lang ang set-up, parang ang laki ng ginastos ko dahil sa dami ng effort ko. Napangiti ako ng mahina habang tinitingnan ang paligid. Perfect. Malinis ang sala, nakaayos ang lamesa at ang amoy ng bagong luto kong pizza ay umaabot na hanggang pintuan.“Ready ka na ba, Mishon? Kaya mo ‘to,” sabi ko sa sarili ko.Tumayo muna ako sa gilid ng mesa, malalim ang buntong-hininga ko nang biglang tumunog ang doorbell. Dumating na siya.Binuksan ko ang pinto at agad kong nakita si Ada na bumababa na sa magarang sasakyan niya. Maganda pa rin siya, kahit simple lang ang suot niyang dress. Pero halata sa mukha niya ang pagtataka habang nakatingin siya sa paligid.“This is… unexpected,” sabi niya na halatang hindi niya inaasahan ang simpleng setup ko. “What’s all this for?”Ngumiti ako, pero medyo nanginginig pa

Ada POVPagkatapos kong basahin ang project proposal na ipinadala ng aking agency, hindi ko maiwasang mag-isip kung gaano kalaki ang poject na ito. Isang sikat na singer dito sa Paris ang gagawa ng music video at isa ako sa mga napiling guest na magiging bahagi ng produksyon. Bukod doon, makakasama ko pa ang isang pangalan na matagal ko nang naririnig—si Yuri Scott, isang tanyag na international fashion model na gaya ko.Matagal ko nang nakikita si Yuri sa mga magazine at fashion week, at hindi ko inaasahang makakatrabaho ko siya ngayon. Hindi ko maiwasang kabahan, pero kaakibat ng kaba ang excitement na parang bumabalot sa buong katawan ko. Ang guwapo kaya ni Yuri. Yes, masasabi kong isa siya sa mga crush kong fashion model. Hindi naman maiiwasan sa isang babae na magkaroon ng crush. Crush lang naman ay parang paghanga, ganoon.At kapag nalaman ito ni Taris ay tiyak na aandar na naman ang pagiging inggitera niya.Sa isang sosyal na conference room ng isang hotel sa gitna ng Paris ako

Mishon POVMadaling-araw pa lang ay gising na ako, inaayos na namin ang mga gamit na dadalhin ni Ada para sa shooting niya ngayong araw. Nag-insist akong samahan siya, hindi dahil kailangan niya ng driver, kundi dahil wala siyang kahit anong security o kahit assistant na puwedeng sumama sa kaniya ngayon. Ayaw niyang ipaalam sa mama niya o sa kapatid niyang si Verena kung nasaan siya, kaya nga siya tumutuloy ngayon sa bahay ko para makaiwas sa gulo. Nahihiya rin siguro siya na baka dito gumawa ng gulo ang mama niya.Si Marlo, ang assistant ko, ang nagprisintang magmaneho para sa amin. Ako naman, ginawa ko ang sarili kong personal bodyguard ni Ada. Hindi ko siya kayang iwanan sa sitwasyon niya ngayon, lalo na’t vulnerable pa siya matapos ang nangyari kahapon.Pagdating namin sa set, agad akong na-amaze sa laki ng production. Ang daming tao, may nag-aayos ng ilaw, may nag-iinspect ng cameras at may mga assistant na tila takbuhan nang takbuhan para sa iba’t ibang props. Isang malaking sta