All Chapters of The CEO's Cold Ex-Wife: Chapter 51 - Chapter 60

“Jace, tumayo ka diyan. Tigilan mo ako sa drama mo,” sabi ni Bella.“Tanggapin mo ito!” bulyaw ng binata. Nakita niya ang pagtiim ng bagang nito at pamumula ng mukha.“Kahit ano ang mangyari. I will never marry you. Not again. Not in this life. Nakarating ako ng langit at impyerno mula ng ikinasal tayo. Ayoko ng pagdaanan ulit ang lahat ng iyon!” ilang kurap ang ginawa niya upang pigilin ang luhang nagbabantang pumatak. Hindi siya dapat maging emosyonal.“Bella, sa ayaw at sa gusto mo. Magpapakasal ka sa akin! I want my company back!”I want my company back! Tila batingaw ang sinabi ni Jace. It’s the company, not her. Pero hindi na masakit. Hindi kagaya noon.“Hindi mo mababawi sa akin ang kumpanya sa kahit anong paraan!” matapang niyang sabi.Tinalikuran niya ito. Hinila nito ang braso niya, kinuha ang kamay niya at sapilitang isinuot ang singsing sa kanyang daliri.“Kailan ang kasal?” asik nito sa kanya.Natigalgal siya sa bilis ng aksyon nito. “Mr. Malvar, pinaghahandaan na namin an

Tinabig ni Bella ang kamay ni Jace. Tila siya napaso sa haplos ng binata.“Stop teasing me! Hindi mo ako makukuha sa pang-aakit mo.”“Sinungaling ka, Bella. Ang sabi mo sa noon, mamahalin mo ako habangbuhay. Nasaan na ang pangako mo?” anitong muling lumapit sa kanya. Nakakaakit ang malamlam nitong mga mata.“Jace, we’re done! Kaya tigilan mo na ako. Ikakasal ka na kay Maecy!”“Ikaw ang papakasalan ko!”“Dahil sa kumpanya? Come on, Jace. Money is not everything. Iba kapag kasama mo ang taong mahal mo.”“Exactly, iba pa din kapag matutupad mo na ang matagal mo ng ilusyon na matali sa akin.”“Matagal na akong nagising mula sa ilusyon ko. Bumuo kayo ng pamilya ni Maecy. Magkaroon kayo ng madaming anak. I will be happy to see you happy.”Hindi katulad niya na baka hindi na magkaanak dahil sa chemotherapy na pinagdaanan niya. Maaaring naapektuhan ang fertility niya.“Bakit feeling ko hindi sincere ang pagkakasabi mo. Are you sure, you want to see me happy with Maecy?”Umikot ang mata niya. N

Nahintakutan si Bella. Napatingin siya sa seryosong mukha ni Jace. Ngunit wala siyang balak magpakasal at masakal sa relasyon nila. Ginawa na niya ito noon at ilang baldeng luha ang naubos niya.Kilala niyang magaling itong magmaneho. Nagulat sila ng may isang kotse na nasa tabi nila. Ibinaba ng driver ang car window.“Ihinto mo ang sasakyan!” sabay silang lumingon sa pinangalingan ng tinig. Si Matthew!Ngunit mas binilisan ni Jace ang andar.“Papatayin kita kapag napahamak si Bella!” sigaw ni Matt.Ngunit matigas si Jace. Itinodo nito ang gas. Halos lumipad sila. Hindi iilang beses silang muntik mabangga.Humahagulgol na siya. “Tama na, please. Tama na.”Hindi na siya makahinga sa sobrang takot.Nang makaita nitong umiiyak siya ay tsaka lamang ito tila natauhan. Unti-unting bumagal ang pagmamaneho nito hanggang sa tuluyan ng huminto.Kumatok sa car window si Matthew. Nagmamadali siyang lumabas ng sasakyan at sumakay sa kotseng dala ni Matt.“Maraming salamat, Matt,” aniyang malakas pa

Bumibilis ang tibok ng puso ni Bella. Madilim sa loob ng kwarto. Nagtatanim ng halik si Jace sa kanyang leeg at balikat. Umaabot na ito sa kanyang punong dibdib. Nag-iiwan ng marka ang bawat daanan ng labi nito. Bumabangon ang damdaming matagal na niyang ibinaon sa limot.“Kung panaginip ka, ayoko ng magising. Huwag mo akong iwan, please,” ani Jace na nakikiusap dala ng kalasingan.Bahagya itong tumayo upang mag-alis ng damit. Tatayo na din sana siya ngunit muli sitong dumagan sa kanya. Ang labi naman niya ang pinuntirya nito. Kinuyumos siya nito ng halik. Naging mainit ang halikan nila. Ipinasok ng binata ang dila sa kanyang bibig at nakipagsipsipan siya ng laway. Napakasarap ng halik nito. Ginigising ang natutulog niyang damdamin.Nagpumiglas siya. Ngunit nanghihina siya sa matamis na halik na iginagawad nito. Pinilit niya itong itulak ngunit hindi sapat ang kanyang lakas.Ibinaba ni Jace ang zipper ng kanyang dress sa harapan. Inalis din nito ang strap ng kanyang bra. Nahantad ang

“Hindi ako ang babae sa panaginip mo. I will never be that girl. Jace, let’s move on. Ituring nating estrangero ang isa’t isa.”“Kung iyan ang gusto mo. Para sa akin, you’re the worst person I have ever known.”“Yeah, masama akong tao. Kaya iwasan mo ako. Stop the car!”Huminto si Jace. Nagmamadali siyang bumaba ng kotse. Malaki ang kanyang mga hakbang. Madilim ang bahaging iyon ng kalsada. Nilagpasan siya ng kotse ng binata. Nakita pa niya ang usok ng mabilis nitong andar.Naramdaman niya ang mahinang patak ng ulan na habang tumatagal ay lumalaki ang bawat patak. Bumagal ang paglakad niya. Dinama niya ang ulan. Hindi na niya namalayan na umiiyak na pala siya kasabay ng buhos ng ulan.Malakas siya. Kahit nga kamatayan nilabanan niya para mabuhay at makabalik. Kaya lang kung minsan ay may dumadating talagang oras ng kahinaan. Igugupo at igugupo talaga ng kalungkutan kahit gaano siya katatag. Kahit nag-iisa siya ay kakayanin niya. Niyakap niya ang sarili. Pumikit siya ng mariin. Buti na