All Chapters of My Wife Is The Hidden CEO: Chapter 151 - Chapter 160

Nang makapasok ang dalawa sa kwarto, hindi na nakapagpigil si Sasha at nagtanong:"Edward, hindi ka ba talaga tutol sa pagpunta ko sa Lighthouse Country?""Ano ba ang silbi ng pagtutol ko? Hindi mo naman ako papakinggan," reklamo ni Edward."Pwede kitang pakinggan sa ibang bagay, pero hindi pagdating sa kumpanya."Ang proyektong ito ay konektado sa kinabukasan ng pamilyang Zorion at ng mga subsidiary nito. Mabigat ang kanyang responsibilidad at hindi siya maaaring umatras.Nang makita ang seryosong mukha ni Sasha, biglang inabot ni Edward ang kanyang pisngi at pinisil ito nang malambing:"Biro lang ‘yun, bakit mo naman sineryoso?"Nang makita niyang biglang nagdilim ang mukha ni Sasha, agad siyang bumawi:"Ayaw ko lang kasi na mahirapan ka. Dahil mahalaga sa'yo ang proyektong ito, paano kita haharangin?""Sige, mag-business trip ka nang maayos. Hihintayin kita dito sa bahay.""Oo." Sa sinabi ni Edward, ang dating iritable niyang pakiramdam ay bigla na lang kumalma.Pero…hindi inaasah

"Ako ang malas?"Napangiwi si Lucia na may halong paghamak: “Sa tingin mo ba isa ako sa mga batang walang alam na naniniwala sa horoscope?”Tumawa rin ang mga bodyguard sa likod ni Lucia nang marinig ito.“Mr. Martel, si Lucia hindi naniniwala sa mga superstitious na paniniwala.”“At isa pa, sa skills ni Lucia, kayang-kaya niyang labanan ang sampung tao. Last time nga na pumunta kami sa bar, may lalaking makulit na nagpilit makipag-usap sa kanya. Tinanggihan na niya pero kinulit pa rin siya, kaya’t isang sampal lang ang inabot.”Isa sa mga batang bodyguard ang nagkwento nang masigla kay Edward, ​​pati na rin nag-gesture gamit ang kamay para ipakita.“Malaking lalaki ‘yun, halos 1.9 meters ang tangkad, mas matangkad pa sayo. Pero sa mga kamay ni Lucia, naging wala siyang silbi. Sino mang magtangkang manggulo kay Lucia, humihingi ng gulo!”“Walang problema para kay Lucia, gets?”"Bahala kayo kung maniwala kayo o hindi."Walang interes na tinaas ni Edward ang mga kamay: “Basta’t pinaalal

Kinabukasan.Buong gabi pa ring nasa meeting si Sasha. Sa unang bahagi ng gabi, nakaupo si Edward sa tabi niya, nakikinig sa nakakaantok na project plan. Sa pangalawang bahagi ng gabi, ininspeksyon niya ang mga exit sa hotel corridor. Pagkatapos ay bumalik siya sa kwarto niya, humiga sa kama na may suot pa ring damit, at nakatitig sa kisame hanggang mag-umaga.Nawala ang antok niya habang iniisip ang pagpunta ni Sasha sa Lighthouse Country, na maaari siyang malagay sa panganib. Nang maghahanda na sana siyang kumuha ng breakfast para kay Sasha gaya ng ginawa niya kahapon, napansin niyang may kakaiba sa mga bodyguard na nakaupo sa restaurant ngayon."Leo, huwag mo nang dibdibin. May ginawa bang masama sa'yo 'yung matandang babae?""Ikaw pa, ang Sanda champion sa tatlong rehiyon. Hindi ka naman siguro kayang gahasain ng matandang babae?""Ang weird nga nung matandang iyon. Sa edad niya, gusto pa niyang magpakasal sa lalaking ilang dekada ang tanda sa kanya. Ganun ba ka-open-minded ang mg

Dalawang bodyguards na nakasuot ng itim ang lumapit nang may pag-aatubili, at isa sa kanila ang kumuha ng maletang dala."Ingat, baka masira ‘yan."Binalaan sila ni Edward, saka bumaba ng hagdan kasama ang mga ito.Maraming sasakyan ang nakaparada sa harap ng hotel, at eksakto ang oras na ito sa pag-check out ng mga bisita ng hotel.Isang grupo ng mga sasakyan ang sumabay sa iba pang mga bisita at umalis sa hotel nang hindi nagpapahalata.Hindi nagtagal matapos umalis ang sasakyan, tatlong iba pang sasakyan ang umalis din sa hotel.Mga miyembro ng Team One ang mga ito, lihim na nagbabantay kay Edward at ligtas na inilalabas siya mula sa bayan.Pagkalipas ng ilang sandali matapos umalis si Edward, nagsimulang maghanda ng paglikas si Lucia at ang iba pang naiwan sa hotel.Kailangan nilang ilabas si Sasha bago pa dumating ang mga “tattooed” na tao sa hotel.Makalipas ang ilang sandali, si Sasha na nawalan ng malay ay binuhat palabas ng hotel room ni Lucia, at inalagaan ni Joel matapos mai

Sa ilalim ng mga nagdududang tingin ng mga bodyguard, sinuot ni Edward ang isang cowboy hat at itim na maskara sa mata, tinatakpan ang kalahati ng kanyang mukha.“Mula ngayon, kakatawanin natin ang Shadow.”Pagkasuot niya ng maskara, nag-iba agad ang aura niya—mula sa pagiging magiliw at maaliwalas na binata, naging misteryoso at seryosong lalaki siya, may paos na boses.Minsan nang um-attend si Edward sa klase ni Liah at natutunan ang ilang skills sa voice-over mula sa kanyang teacher. Kahit di pa siya kasing galing ng mga propesyonal, dahil sa props at sa sadyang pinabababang boses niya, nagmumukha na talaga siyang isang middle-aged na lalaki.“Sayang lang at hindi ako naninigarilyo, mas bagay sana.”Bahagya niyang niyugyog ang ulo, tila may bahagyang panghihinayang. Pagtingin niya ulit, nakatayo pa rin ang mga bodyguard sa harap niya, kaya naging mas malamig ang tono niya:“Bilisan n’yo na at magpalit kayo ng damit. Hindi ba’t critical ang sitwasyon? Ano’ng ginagawa niyo d’yan? Nag