159

Sa ilalim ng mga nagdududang tingin ng mga bodyguard, sinuot ni Edward ang isang cowboy hat at itim na maskara sa mata, tinatakpan ang kalahati ng kanyang mukha.

“Mula ngayon, kakatawanin natin ang Shadow.”

Pagkasuot niya ng maskara, nag-iba agad ang aura niya—mula sa pagiging magiliw at maaliwalas na binata, naging misteryoso at seryosong lalaki siya, may paos na boses.

Minsan nang um-attend si Edward sa klase ni Liah at natutunan ang ilang skills sa voice-over mula sa kanyang teacher. Kahit di pa siya kasing galing ng mga propesyonal, dahil sa props at sa sadyang pinabababang boses niya, nagmumukha na talaga siyang isang middle-aged na lalaki.

“Sayang lang at hindi ako naninigarilyo, mas bagay sana.”

Bahagya niyang niyugyog ang ulo, tila may bahagyang panghihinayang. Pagtingin niya ulit, nakatayo pa rin ang mga bodyguard sa harap niya, kaya naging mas malamig ang tono niya:

“Bilisan n’yo na at magpalit kayo ng damit. Hindi ba’t critical ang sitwasyon? Ano’ng ginagawa niyo d’yan? Nag