All Chapters of ชีวิตหลังความตายของเซินมาน: Chapter 461 - Chapter 470

เสิ่นม่านจงใจพูดเรื่องสามีภรรยา ตามคาด คุณหญิงจี้ก็แสดงท่าทางเศร้าเช่นกัน"ตอนนี้ก็ดีแล้วค่ะ คนเขาก็ได้เป็นคุณหนูซ่ง ฉันก็ยังต้องพบพวกเขาในโอกาสนี้"ที่เสิ่นม่านพูดก็คือซูเฉี่ยนเฉี่ยน คุณหญิงจี้เคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องของเสิ่นม่านและซูเฉี่ยนเฉี่ยนแล้ว ตอนที่เธอเห็นซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่ท้องโตอยู่ข้างๆคุณนายป๋อก็รู้สึกไม่โอเคเธอขมวดคิ้ว พูดว่า:"ตระกูลป๋อก็จริงๆเลย ทำไมถึงได้ให้ชู้ขึ้นแท่น? เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ต้องการหย่าเอง และยังพาคนออกมาเปิดตัวแบบนี้ นี่มันอะไร!"เมื่อเห็นว่าคุณหญิงจี้ก็อยู่ข้างตน เสิ่นม่านจึงพูดอีกครั้ง:"ตระกูลป๋อส่งบัตรเชิญนี้ให้ฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะว่าฉันไม่ได้เจอคุณหญิงจี้มานานมากแล้ว ฉันก็คงไม่มา"คุณหญิงจี้ตบมือของเสิ่นม่านแล้วพูดว่า: "เดี๋ยวต่อไปพวกเราก็นัดเจอกันเอง ไม่มางานธุรกิจแบบนี้หรอก""ค่ะ "เสิ่นม่านยิ้มตอบ "คุณหนูเสิ่น คุณนายให้พวกฉันมาเชิญคุณค่ะ"เวลานี้ สาวใช้เข้ามาและอยากพาตัวเสิ่นม่านไป คุณหญิงจี้ก็ขมวดคิ้วและพูดว่า:"ฉันและคุณหนูเสิ่นยังมีเรื่องพูดคุย เธอไปบอกกับคุณนาย บอกว่าฉันจะยืมตัวคุณหนูเสิ่นมาคุยเป็นเพื่อนฉัน เดี๋ยวสักพักฉันก็ปล่อยคุณหนูเสิ

เสิ่นม่านมองมือของเขาและยิ้มเธอคิดว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนมีความสามารถอะไร แต่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นวิธีแบบนี้ตอนที่คุณนายป๋อมาถึง เห็นว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนเริ่มมีเลือดออก ก็ตกใจมากจนกําลังจะล้มลง:"เหลนชายของฉัน……เสิ่นม่าน! เธอเป็นฆาตกร! ผู้หญิงอย่างเธอทำไมถึงได้เลวทรามแบบนี้! คนท้องก็ยังลงมือได้!"เสิ่นม่านยืนอยู่กับที่ ไม่ได้พูดอะไร เลขาจางวิ่งขึ้นไปและถามอย่างตื่นกลัวเล็กน้อย:"ประธานเสิ่น คุณเป็นยังไงบ้าง?""ฉันไม่เป็นไร"เสิ่นม่านมองไปที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่นอนอยู่ในกองเลือด ดวงตาก็มองไปที่หยุนเฟยหานเมื่อเห็นหยุนเฟยหานกําลังปลอบโยนประธานซ่ง เธอก็เข้าใจทันทีเรื่องนี้ ต้องเกี่ยวข้องกับหยุนเฟยหานแน่คุณหญิงจี้และคุณจี้ก็มาเมื่อได้ยินเสียง และเมื่อพวกเขาเห็นฉากนี้ คุณหญิงจี้ก็อดไม่ได้ที่จะปิดปาก เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อว่าเสิ่นม่านจะผลักคนลงบันไดได้คุณนายป๋อก็ได้แจ้งความทันที และเมื่อรถพยาบาลมา รถตํารวจก็ตามมาผู้กำกับหลิวมาด้วยตนเอง ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเป็นเรื่องใหญ่แค่ไหน"เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ครับ"ผู้กำกับหลิวถาม คุณนายป๋อก็ชี้ไปที่เสิ่นม่านที่เดินลงมาจากชั้นสอง:ทันที"ผู้กำกับหลิว คือ

หลังจากเล่นบันทึกจบผู้ชมก็เงียบลงเห็นได้ชัดว่าหยุนเฟยหานก็คิดไม่ถึงว่าเสิ่นม่านจะเอาบันทึกเสียงมาด้วย ดังนั้นเขาจึงขมวดคิ้วเสิ่นม่านมองไปที่หยุนเฟยหาน ก็สบตาเข้ากับหยุนเฟยหานพอดีเสิ่นม่านเลิกคิ้วต้องการจัดการฉัน? ฝันไปเถอะประธานซ่งและคุณนายป๋อก็ไม่เข้าใจเรื่องความเป็นยังไงหยุนเฟยหานหายใจเข้าลึก ๆพูด:"คุณหนูเสิ่น บันทึกเสียงนี้อธิบายอะไรไม่ได้ และนอกจากนี้ สายตาหลายคู่ยังเห็นคุณผลักคนลงบันได นี่เป็นความจริง"เสิ่นม่านยักไหล่และพูดด้วยใบหน้าที่จริงใจ:"ประธานหยุนเข้าใจผิดแล้ว ฉันไม่ได้วางแผนที่จะใช้การบันทึกเสียงสั้น ๆ นี้มาพิสูจน์ว่าฉันไม่ได้ผลักคน ฉันแค่ต้องการพิสูจน์ว่า คุณหนูซ่งใช้ป๋อซือเหยียนมาหลอกให้ฉันไปที่ชั้นสอง แล้วพูดอะไรก็ไม่รู้กับฉัน""แม้เหนี่ยนสือเราพูดอะไรแปลกกับแก แต่ไม่ได้พิสูจน์ว่าแกไม่ได้ผลักคน!""ไม่ว่าจะพูดอะไร เสิ่นม่านได้ฆ่าเหลนชายของฉัน นั่นคือความจริง!"ประธานซ่งและคุณนายป๋อพูด เห็นได้ชัดว่าปิดกั้นคําพูดของเสิ่นม่านผู้กำกับหลิวพูดว่า:"คุณหนูเสิ่น คุณมีอะไรอีกบ้างที่สามารถพิสูจน์ได้บ้างครับ? ถ้าไม่ ผมต้องขอเสียมารยาทด้วย"ในสถานที่มีคนจ้องมองอยู

ป๋อซือเหยียนส่งสัญญาณให้เลขาหลี่ เลขาหลี่ก็ก้าวไปข้างหน้าทันทีและพูดกับคุณจี้และคุณหญิงจี้: "คุณจี้และคุณหญิงจี้ ทำคุณสองคนตกใจแล้วครับ เดี๋ยวผมให้คุณส่งทั้งสองกลับไป"เลขาหลี่พูดกับทุกคนว่า"มื้อค่ำของคืนนี้จบลงแล้วครับ ให้ทุกคนต้องลำบากแล้ว ทางเราจะส่งคนไปมอบของขวัญให้ทุกท่านในอีกสักครู่ ฉันหวังว่าคุณจะไม่รังเกียจ"มีเลขาหลี่จัดการสถานการณ์ ป๋อซือเหยียนก็วางใจมาก ป๋อซือเหยียนมองผู้กํากับหลิว และพูดว่า:"คุณตามผมขึ้นไปชั้นบน" "ครับประธานป๋อ! "ป๋อซือเหยียนมองไปที่หยุนเฟยหานและประธานซ่งอีกครั้ง พูดอย่างเย็นชา:"ไม่ส่งทั้งสองแล้วครับ"คําสั่งไล่แขกก็ได้ชัดเจนมาก ประธานซ่งนั้นทนไม่ได้เล็กน้อยแต่ถึงเขาจะกล้าตะโกนต่อหน้าคุณนายป๋อ แต่เขาไม่กล้าที่จะอวดดีต่อหน้าป๋อซือเหยียนเมื่อหยุนเฟยหานเห็นแบบนั้น ก็ช่วยประคองประธานซ่งออกไปโดยไม่คิดที่จะอยู่ต่อ"ประธานหยุน "จู่ๆ เสิ่นม่านก็เรียกหยุนเฟยหาน หยุนเฟยหานก็ได้หยุด เสิ่นม่านก็พูดอย่างมีความหมาย:"ค่อยกลับค่ะ ไม่ส่ง"หยุนเฟยหานมองไปที่เสิ่นม่านอย่างเย็นชา ประธานซ่งรู้สึกว่าบรรยากาศระหว่างเสิ่นม่านและหยุนเฟยหานแปลกไป แต่ไม่รู้จะพูดยังไง

"แค่ใบทะเบียนสมรส มัดฉันไม่ได้หรอก ป๋อซือเหยียน ตอนนี้คุณยังมีเงาของหัวหน้าตระกูลป๋ออีกไหม?"เสิ่นม่านพูดประโยคนี้และออกไปป๋อซือเหยียนยืนสมเพสตัวเองกับที่ แน่นอนว่าเขารู้ว่าตอนนี้เขาดูไม่เหมือนหัวหน้าตระกูลข้อกําหนดสําหรับหัวหน้าตระกูลป๋อคือการคํานึงถึงผลประโยชน์ของป๋อซือกรุ๊ป และตอนนี้ตระกูลเสิ่นล้มละลายแล้ว เสิ่นม่านได้สูญเสียคุณสมบัติในการเป็นคุณหญิงป๋อไปนานแล้ว และตระกูลป๋อควรหาผู้ที่เหมาะสมเป็นคุณหญิงป๋อทันทีแต่จากเสิ่นม่านประกาศขอหย่าต่อสาธารณชน ตอนนี้ผ่านไปหลายเดือนแล้ว แต่ป๋อซือเหยียนยังไม่ยอมหย่า และผู้บริหารระดับสูงของตระกูลป๋อก็ไม่พอใจกับพฤติกรรมของป๋อซือเหยียนมานานแล้วแต่ถึงอย่างนั้น พวกเขาไม่สามารถทำอะไรกับความดื้อด้านของของป๋อซือเหยียนได้ป๋อซือเหยียนมองแผ่นหลังของเสิ่นม่าน สีหน้าของเขาก็ค่อยๆเข้มลงค่ เลขาหลี่เดินไปหาป๋อซือเหยียนพูด:"ประธานป๋อ ผู้กํากับหลิวยังคงรออยู่ชั้นบน หรือ……""เรื่องวันนี้คือนายเล่ากับฉันมาให้ละเอียด"เสียงของป๋อซือเหยียนกลับมาเย็นชาคุณนายป๋อตัดสินใจเปิดเผยว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนเป็นว่าที่คุณหญิงป๋อต่อสาธารณะในวันนี้เขาไม่รู้ และครั้งนี้ เห็