All Chapters of The Billionaire's Baby Maker: Chapter 1 - Chapter 10

Kathnisse's POVTatlong araw na ang nakakalipas ng huli kong nakita si Alejandro, hindi nawala sa isip ko ang huling pagtatagpo namin at aaminin ko, sa unang araw na hindi ko siya nakikita rito ay hinahanap ko siya, ngunit pinigilan ko ang sarili ko. Hindi iyon tama kaya nagpakabusy na lang ako sa trabaho ko. Palaging maraming customers dito kaya pagod na pagod ako. Mamaya ay sasayaw na naman ako, tapos na akong magrehearse kaya sigurado naman akong maayos ang kalalabasan ng sayaw ko mamaya.Pagkatapos kong make up at makapagbihis ay lumabas na ako sa dressing room habang nakasuot ng itim na silk na roba at ang maskara ko, lumapit sa akin si Michelle at sinabi nitong humanda na ako, may mga kasama rin akong sasayaw ngayong gabi pero ako ang mauunang lalabas sa stage. Ang iba ay may ibang stage na sasayawan, ang iba naman ay nasa dance pole stage, ako lang ang pwedeng bumaba sa stage at lumapit sa ibang customers. Nang magdim na ang palagid ay umakyat na ako sa stage, narinig ko ang p

Kathnisse's POVTumambad sa akin ang napakataas na building nang makababa kami ng kotse ni Alejandro. Nasaan kaya kami?"Let's go." Aniya at nauna nang maglakad papasok sa building.Sumunod ako sa kanya at panaka-naka akong napapalingon sa paligid, may ibang nakakunot noong nakatingin sa akin at may iba namang matipid na nakangiti sa akin. Kaya kahit na hindi ko sila kakilala ay ngumiti nalang ako ng pilit."Alejandro? Nasaan ba tayo ngayon?" Tanong ko sa kanya habang sinasabayan ang malalaking hakbang nito, "at teka lang, pwede bang liitan mo lang ang hakbang mo?" "Ang liit mo kasi." Bulong nito.Napanguso ako, "hindi ako maliit, mas matangkad ka lang sa akin." Napairap ako at pinilit nalang na sabayan ang paglakad niya.Hindi na ito nagsalita kaya tahimik na lamang kaming naglalakad hanggang sa nakapasok na kami sa elevator, nasa lima lang kami ang lulan nito. Sa pinakagilid ako pumwesto, tumabi naman si Alejandro sa akin.Mabuti naman at hindi na masyadong kumikirot ang t'yan ko

Kathnisse's POV Ala una ng hapon ng dumating ako sa bangko para bayaran ang lupang nakasangla dito, mabuti na lamang marami kaming customers noong mga nakaraang gabi kaya malaki-laki rin ang nauwi kong tip, isama pa ang malaking perang ibinayad ni Alejandro nang isang gabi para makasama ako. Agad na nag-init ang pisnge ko kaya napailing ako, hindi ko na dapat iyon iniisip. Kalimutan mo na ang nangyari, Kathnisse! O mas mabuting kalimutan mo na rin si Alejandro! Subalit paano ko iyon magagawa kung siya ang lalaking unang nakakuha ng first kiss ko? Paano ko siya makakalimutan kung tuwing nakikita ko siya ay bumibilis ang tibok ng puso ko? Nakakainis! Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko, ngayon ko lamang naramdaman ang ganitong pakiramdam. Bago ito sa akin at hindi ko rin alam kung mabuting senyales ba ito o masama? "Ms. Kathnisse Garcia, why are you here?" Nakakunot noong tanong ng Manager ng bangkong ito. Sa bangkong ito nakasangla ang lupa namin at ngayong araw ang schedule

Pagkatapos naming mag-usap ni Alejandro ay sinamahan ako ni Audrey sa magiging kwarto ko. Maganda ang kwarto, parang kwarto ng isang prinsesa. Umupo ako sa malaki at malambot na kama, napabuntong-hininga ako at napatitig sa hawak-hawak kong folder. Napahigpit ang pagkakahawak ko doon. "Nagustuhan mo ba ng kwarto mo?" Napatango na lamang ako kay Audrey, ni hindi ko man lang siya tinapunan ng tingin. Naayos nga lahat ng problema ko sa pinansyal ngunit magiging baby maker naman ako ni Alejandro. Napabuga na naman ako ng hangin. "You know what? Ang swerte mo." Ani Audrey. Napataas naman ang mukha kong kanina pa nakayuko at nakatitig lamang sa folder. Paanong naging maswerte ako? Nagbibiro ba siya? Nagtataka ko siyang tiningnan. Ngumiti siya sa akin. "Basta, you're lucky. Siguro ay para sa'yo ay hindi, pero, para sa akin ay swerte ka." Aniya. Kumindat ito sa akin at naglakad patungo sa isang pintuan na pa slide ang pagbukas, binuksan niya ito at sumenyas na sumunod ako sa kanya. Ano k

*Kathnisse''s POVAng akala ko lang ay ngayong araw siya uuwi, 'yon lang. Hindi ko naman alam kung anong oras, sa gabi ba o sa hapon? Pero, kagabi ay narito na siya at napagkamalan ko pang magnanakaw. Mag-isa at tahimik akong nakaupo at hinihintay na bumaba si Aled para sabay na kaming kumain, pero mag-aalas otso na ng umaga ay hindi pa rin ito nakababa.Hindi naman sa excited ako or ano, ang sabi kasi ni Ate Letty sa akin nang nakaraan ay 7:00 A.M. daw ay nag-uumagahan na si Aled kahit pa wala itong pasok sa opisina kaya ng magising ako kanina ng alas singko ay dali-dali akong bumaba para kumilos para magluto ng agahan namin, wala kasi ang mga kawaksi buong linggo dahil sa pinag-off daw sila ni Aled.Tumunog na ang rice cooker, ibig sabihin ay luto na ang sinaing ko. Kumuha ako ng lalagyan ng kanin at doon nilagay ang kanin na luto na, matapos ko iyong lagyan ng kanin ay nilagay ko naman iyon sa mesa.Nakahanda na ang agahan namin, si Aled nalang ang kulang.Maya-maya pa ay may narin