All Chapters of The Billionaire's Baby Maker: Chapter 11 - Chapter 20

*Kathnisse's POV Matapos kong maligo ay tinuyo ko ang sarili ko gamit ang tuwalya. Lumabas ako ng banyo at akmang kukunin ko na ang lotion ng magring ang telepono ko. Audrey's calling Gabi na, ah? Bakit pa kaya tumatawag si Audrey? "Hello?" "Hi, Kath" bati nito sa akin, "kailangan mong suotin ang pinamili nating nighties, ha? I like the color red and you should wear it tonight." Aniya. Naalala ko ang mga 'yon. Ang akala ko ay mga damit lang ang bibilhin namin noong nakaraang araw pero, may binili siyang mga nighties at lingerie. "Kailangan ba talaga 'yon?" Nahihiya kong sagot sa kanya. "Of course! Just wear it." Aniya sa kabilang linya. "Pero..." Napatingin ako sa cell phone ko, binabaan niya na ako. Inilapag ko ang cellphone ko at naglakad sa malaking closet at binuksan kung saan nakahanger ang sampong nighties​ na binili ni Audrey para sa akin. Kinuha ko ang kulay pula at tinitigan ito. Ang ganda nga pero ang sexy masyado. Matutulog lang naman ako bakit kailangan ko pang m

*Kathnisse's POV* "ANG BANGO NAMAN NG NILULUTO MO." Napangiti ako kay Ate Letty. Lumapit ito sa akin at ngumiti habang nakatingin sa niluluto ko. "Special yata?" Nanunuksong tanong nito, "para kay Boss yan, ano?" "H-hindi naman, Ate." Nahihiyang sagot ko, "tsaka oo, para kay Aled 'to." Naisipan ko kasing magluto ng lunch para kay Aled bilang pasasalamat. Maayos na ang pakiramdam ko at dahil iyon sa kanya, siya ang nag-alaga at nagbantay sa akin. Hindi na nga siya pumasok sa trabaho kasi wala akong kasama rito. Maya-maya pa ay natapos na akong magluto. Sasabay ako kay Audrey papunta sa opisina ni Aled. "Tara na, Baby Girl?" Tumango ako kay Audrey at binitbit na ang paper bag kung saan nakalagay ang lunch ni Aled. Pinagbuksan niya ako ng pintuan ng kotse niya at pumasok ako doon. "Ang swerti naman ng Boss ko, may pa lunch mula kay Baby Girl." "Simpleng pasasalamat ko lang naman ito sa kanya," ngumiti ako kay Audrey. "Sigurado ka bang nando'n lang siya sa opisina niya?" "Yes,

Kathnisse's POV "Goodnight, Baby Girl! Beauty rest ka na at birthday mo na bukas." Text ni Audrey sa akin. I smiled at nagreply sa kanya. Napatingin ako sa wall clock, 8:30 palang pero inaantok na ako. Napagod ako kanina sa pagtulong sa kanila ni Ate Letty. I decided na magpa small party para sa birthday ko. Iyong simple lamang, kami-kami lang kasama ang mga kaibigan ko. Na contact ko na kasi 'yong mga kaibigan ko sa The Shire noon at masaya akong nasa mabuting kalagayan sila ngayon. Hindi na ako nagtanong pa ng marami sa kanila, gusto ko lang malaman talaga kung nasa maayos silang kalagayan. Inaya ko sila na pumunta rito sa bahay ni Aled para sa birthday ko at mabuti naman at makakapunta sila. Alam nilang lahat na wala na ako sa The Shire, ako lang ang walang kaalam-alam na wala na rin sila roon. Excited na ako bukas, hindi dahil sa birthday ko, mas excited akong makita ang mga kaibigan ko. Matagal na rin ang huli naming pagkikita. Kinuha ko ang phone ko at nagcheck ng messages k

Kathnisse's POV Sa tagal ko na rito ay hindi ko na namalayang magpipitong buwan na kaming magkasama ni Aled, ganoon pa rin naman kami. Palagi siyang wala kasi busy siya sa trabaho niya, every month ay out of the country rin siya, ang pinakamatagal niyang namawala ay dalawang linggo, kung nandito naman siya ay bihira lang din magtagal sa bahay niya. Puro trabaho lang ang inaatupag nito kaya ang palagi kong kasama ay sila Ate Letty at si Audrey. Wala akong ginagawa sa bahay maliban na lamang kapag nagpumilit ako, hindi naman na pinapagalitan ni Aled sila Ate Letty kapag tumutulong ako sa gawaing bahay kasi ako na ang kumausap kay Aled. Hindi lang ito nagsasalita pero bakas sa mukha niya ang pagtutol pero wala naman siyang magagawa dahil mapilit ako. Kasalukuyan kong hawak-hawak ang cell phone ko, nagtext kasi ako kay Aled kung uuwi ba siya at kung dito kakain ng hapunan, palagi rin kasi itong gabi na kung umuwi, palagi ring nagigising nalang ako nang madaling araw sa halik niya at

Kathnisse's POV Itinuloy ko na talaga ang pag-iwas kay Aled, halos magtu-two weeks na rin akong ganito. Tuwing nandito siya sa bahay niya ay hindi ko na siya kinakausap maliban na lamang kung may itatanong siya na sobrang dalang mangyari iyon dahil sa tahimik lang naman talaga ito. Pati si Audrey ay hindi ko na rin masyado kinakausap, minsan nalang din ito napupunta sa bahay ni Aled. Lahat sila ay naninibago sa akin pero wala ni isa ang nagtangkang magtanong kung bakit ako nagkakaganito. Wala rin naman akong balak na magsabi sa kanila. Bahala na sila kung ano ang gusto nilang isipin tungkol sa akin o sa pakikitungo ko sa kanila. Parang gusto ko nalang mapag-isa, iyong ako lang talaga. Sarili ko lang ang kailangan kong isipin. Lulan kami ngayon ni Audrey sa company car ni Aled kasama ang company driver niya. Nanggaling kami sa hospital para magpacheck up. Healthy naman ako at hindi pa rin ako nabubuntis. Hindi nila malaman kong bakit. Kakatapos lang last week ng regla ko, na dela