บททั้งหมดของ ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน: บทที่ 671 - บทที่ 680

ฉินเหยี่ยนเย่ว์หยาบคายกับนางครั้งแล้วครั้งเล่า และกล้าถามคำถามกลับใส่นางด้วย มีอย่างที่ไหนกัน!สองมือของนางชี้ไปยังฉินเหยี่ยนเย่ว์อย่างสั่นเทา อดกลั้นคำพูดไว้ในใจ อึ้งงันไม่สามารถพูดอะไรได้สักคำนางโตมาเพียงนี้แล้ว ยังไม่เคยมีผู้ใดกล้าใช้น้ำเสียงเช่นนี้มาพูดกับนางเลย“เจ้าทำตัวเหลวไหลเกินไปแล้ว” ใบห

“ไม่ต้องคารวะหรอก” อ๋องอี๋หยางยิ้ม “อันที่จริงแล้วข้าสับสนมาก หมอหลวงล้วนหมดวิธีรักษาแล้ว เจ้าคิดถึงใบสั่งยานั้นได้อย่างไร?”ฉินเหยี่ยนเย่ว์กระดากอายเล็กน้อยนางไม่รู้ว่าจะอธิบายทฤษฎีการแพทย์สมัยใหม่อย่างไรดี จึงต้องอ้างถึงปู่ “ตอบเสด็จอา เป็นทักษะลับที่นักพรตเต๋าเทียนหลิงทิ้งไว้ รายละเอียดสถานการณ์

คำพูดที่ดูคล้ายไม่ได้ตั้งใจเหล่านั้นดังไปถึงหูขององค์ฮ่องเต้ ฮ่องเต้ขมวดคิ้วเมื่อองค์หญิงจ่างซีเห็นว่าผู้คนส่วนใหญ่ยืนอยู่ฝั่งตน และได้ชัยชนะกลับมาอย่างสมบูรณ์แบบ จึงยิ่งทะนงตนมากขึ้น “เสด็จแม่สิ้นพระชนม์ไปแล้ว เจ้ายังแสร้งทำอะไรอยู่อีก รีบหยุดมือเสีย!”ขณะที่นางพูด ก็คว้ามือของฉินเหยี่ยนเย่ว์ที่กำ

คำสั่งป้ายทองเว้นโทษตายเทียบเท่ากับคำสั่งของฮ่องเต้ ผู้ใดก็มิกล้าฝ่าฝืนทุกคนมีสีหน้าแตกต่างกันไป บางคนขยับตัวเล็กน้อย บางคนไม่ได้ขยับตัวเลยแม้แต่น้อย พวกเขาทั้งหมดหยุดอยู่ไม่ไกล และไม่กล้าขยับอีกเมื่อไม่มีคนวุ่นวายอีกต่อไป ในที่สุดนางก็สงบลงยาหนิวหวงอันกงมิสามารถใช้ร่วมกับยาหัวซินได้ เนื่องจากในย

“เป็นเรื่องจริงแน่แท้เพคะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ยเสียงเบา “ช่วงนี้พระองค์ทรงกังวลและโกรธกริ้วใช่หรือไม่เพคะ? เวลานี้เป็นฤดูหนาว ผู้คนมิค่อยออกไปข้างนอก หากอยู่ในห้องที่มีเครื่องทำความร้อนเป็นเวลานานจะเกิดร้อนรุ่มง่าย หลังจากเกิดความวิตกกังวล ความรุ่มร้อนก็จะยิ่งมากขึ้น พลังงานชั่วร้ายเข้าสู่เยื่อหุ้มหั