All Chapters of Ex-Husband's Regret: Chapter 221 - Chapter 230

Emma."Hindi ko alam kung ano ang gagawin, Molly," Sabi ko sa kanya, halos maluha-luha. "Galit na galit sila sa akin ngayon."Tumanggi sina Mom at Travis na sagutin ang mga tawag ko o kausapin man lang ako. Pagkatapos ng sakuna sa get together, hindi ko pa sila nakikita o nakakausap.Hindi ako pinansin ni Travis at pinalayas ako ni mama sa bahay nang matapos ang maliit na gawain. Ito ay naging awkward bilang impiyerno. Talagang walang kumausap sa akin. Parang hindi ako nag eexist. Ganito ba ang naramdaman ni Ava noon? Ang baho nito."Paulit ulit kong sinasabi sayo na sabihin sa kanila ang totoo, ngunit hindi ka nakinig." Ang boses ni Molly ang nagpapabalik sa akin sa kasalukuyan.Tama siya. Sa tuwing babanggitin niya ang paksang iyon, isinasara ko ito bago pa man siya makapagsalita. Sa sandaling malaman ko ang aking pagbubuntis, nakiusap siya sa akin na sabihin sa kanila, ngunit tumanggi ako. Sinusubukan niya sa nakalipas na walong taon. Hindi ito gumana dahil hindi ako nakinig sa

Rowan.Dalawang araw na simula nang lumabas ang katotohanan at hindi pa rin ako makaget over sa halik.Ng isawsaw ko ang ulo ko para halikan si Ava, inaasahan kong itutulak niya ako palayo. Worse, ang sampalin ako. Hindi ko maitatanggi na nagulat ako ng hinayaan niya akong halikan siya. Ang sorpresang iyon ay hindi nagtagal ay napalitan ng kaligayahan at kagalakan.Hindi ako makapaniwala na nagtagal ako ng wala ang mga halik niya. Malambot ang labi niya at nakakaadik ang bibig niya. Kaya kong gugulin ang buong buhay ko sa paghalik lang sa kanya at magiging masaya ako.Muli, sinasabi ko, ako ay naging tanga. Sa tuwing tinatanggihan ko si Ava ng halik noong kasal kami, akala ko pinaparusahan ko siya. Hindi ko napagtanto kung ano ang nawawala sa akin. Dahil doon, lagi akong magsisisi dahil marami akong naligtaan.Kasalukuyan akong nasa opisina ko at hindi ako makapag focus para sa kung ano man. May mga business meeting ako sa mga susunod na araw, pero ang tanging naglaro sa isip ko a

Ava.Hindi ko maalis sa aking isipan ang nakakatakot na tala. Ito lang ang iniisip ko.Gusto kong maniwala na ito ay walang iba kundi isang kalokohan, ngunit hindi ako sigurado. Hindi kapag masama ang pakiramdam ko tuwing binabasa ko ito.Naisip kong mag balita, ngunit ayaw kong gawing malaking bagay ito. Isa lang itong note. Paano kung tama si Cal at lumabas na kalokohan lang iyon?Nag ring ang phone ko kaya napatalon ako. Ibinaba ko ang mop at kinuha. Nang makita kong kumikislap ang pangalan ni Rowan, halos ibaba ko na ang tawag, ngunit hindi."Kamusta." Pinipilit kong maging walang emosyon ang boses ko."Hoy! Kamusta kana?" Tanong niya, medyo hindi sigurado.Sinusumpa ko, hinding hindi ako masasanay sa bersyong ito ni Rowan. Ito ay sadyang hindi katulad niya. Para siyang nagising isang araw at ibang tao na siya. Kung talagang nagbago na siya, magtatagal bago masanay sa kanya.“May kailangan ka ba?”“Oo. Gusto ko lang na malaman mo na ako ay pupunta sa isang business trip ng

"Anong meron, Ava?"Bihira kaming mag usap. Kadalasan, ito ay isang mensahe lamang dito at doon. Ang lahat ng mga ito ay binubuo ng pagpapaalam niya sa akin na nagpadala siya ng isang pakete at nagpapasalamat ako sa kanya para dito.Alam kong delikado, pero siya lang ang naiisip kong tutulong sa akin ngayon. hindi ako magsisinungaling. Ang pangalawang tala ay lubos na natakot sa akin."Kailangan ko ng tulong mo, Reaper," Simpleng sabi ko. Hindi na kailangan ng maliit na usapan. Isa pa, sa mga nalaman ko tungkol sa kanya, hindi niya gusto ang mga ito.Ilang sandali pa bago ako nagkaroon ng lakas ng loob na tawagan siya. Nagdedebate ako kung pupunta ba ako sa pulis o sa kanya. Sa wakas, nanalo ang katwiran. Noong huling beses na nasa panganib ako, hindi nakatulong ang pulis. Alam ni Reaper kung ano ang nangyayari sa buong oras.Naisip ko na baka matulungan niya akong mahuli kung sino man ang humahabol sa akin.“Okay, ano yun?” Nagtatakang tanong niya. Malamang dahil wala akong hini

Nahuhumaling ako sa mga huling araw sa tala. Gusto ko lang ipako kung sino man ang taong ito para makamove on ako ng matiwasay sa buhay ko.Kinasusuklaman ko na ako ngayon ay tumatalon at natatakot sa lahat ng oras. Napansin pa ni Noah na wala ako sa sarili ko. Sa tuwing magtatanong siya, sinasabi ko lang sa kanya na okay lang ako kapag malinaw na hindi.Napakasimple ng buhay ko noong ikinasal ako kay Rowan kumpara ngayon. Ang tanging bagay na inaalala ko ay kung pupunta ba siya o hindi para sa hapunan o kung mamahalin niya ako. Alam kong palagi akong nasasaktan, ngunit pipiliin ko iyon kaysa mamatay anumang araw.Wala akong sandaling kapayapaan mula nang hiwalayan ko si Rowan. Ang isang pagtatangka sa aking buhay ay ginawa ng tatlong beses. Ang aking sasakyan ay sumabog, ang aking bahay ay nasunog at ako ay kinidnap ng dalawang beses. Pagkatapos kong pumayag na maging si Reaper sa buhay ko, naisip ko na magiging maayos na ang lahat, ngunit hindi...Ngayon ay may humahabol sa akin. m