Lahat ng Kabanata ng The Billionaire Conquer My Heart [Book lll]: Kabanata 91 - Kabanata 100

“Natigil ang mga paa ko sa paghakbang ng datnan ko ang aking asawa na nakatayo sa bungad ng pintuan nang mansion habang nakapamulsa ang dalawang kamay nito. Nang tumitig ako sa kanyang mukha ay biglang sumagi sa aking isipan ang itsura ko noon habang nakaupo sa ilang baitang ng hagdan. Matiyagang naghihintay sa kanyang pagdating hindi alintana ang maraming lamok na kumakagat sa aking balat. Nakaramdam ako ng kirot sa aking puso ng maalala ko ang kawawang si Zanella.Madilim ang mukha na nagpatuloy ako sa paghakbang at nilampasan ko si Alexander na wari mo ay wala siya sa paligid. Ngunit mabilis siyang sumunod sa aking likuran hanggang sa pag-akyat ng hagdan.“Where have you been? Dalawang araw kang hindi umuwi ng bahay at ni hindi ka rin pumasok sa opisina. Lahat tinawagan ko na pero wala ka rin sa inyo! Sagutin mo ako saan ka galing!?” Galit na tanong niya sa akin at ang pananalita nito ay wari moy nanggigigil o mas tamang sabihin na nagpipigil lang siya na huwag sumabog sa galit. Ha

Naalimpungatan ako dahil sa sikat ng araw na tumatagos mula sa salaming bintana, pagmulat ng aking mga mata ay tumambad sa akin ang malawak na kalangitan. Napangiti ako dahil sa magandang panahon, maaliwalas ang panahon ngayon na para bang nangangako ng isang magandang buhay. Mula sa aking likuran ay kumilos ang aking asawa, akala ko ay babangon na ito ngunit naramdaman ko na bumaôn ang mukha niya sa aking likod, habang ang isang braso nito na nasa ilalim ng dibdib ko ay humigpǐt pang lalo ang pagkakayakap sa aking katawan. Nag-init ang magkabilang pisngi ko dahil ngayon ko lang napagtanto na natulog pala kami habang nanatiling magkahugpong ang mga pribadong bahagi ng aming mga katawan. Mukhang wala yata itong balak na umalis sa kama. “Alexander, tanghali na.” Ani ko at sinubukan ko ng bumangon ngunit kumilos ang kanang kamay nito at hinimas ang bandang sikmura ko paakyat sa dibdib ko. Parang hinalukay ang aking sikmura at libong bultahe ng kuryente ang nanulay sa bawat himaymay ng a

Nakabibinging katahimikan ang namagitan sa kanilang tatlo at hindi nila alam kung paano si-simulan ang kanilang usapan. Si Gracia na nanatiling tahimik at hindi malaman kung paano uumpisahan ang kanyang sasabihin. Alumpihit na ito sa kanyang kinatatayuan habang mahigpit na nakakapit sa laylayan ng suot niyang bestida. Si Esmeralda na ilang ulit na nagpakawala ng buntong hininga. Bumuka-sara ang bibig nito ngunit wala namang lumalabas na anumang salita. Habang si Zanella ay nanatili lang sa kanyang kinatatayuan at matiyagang naghihintay sa kung ano ang sasabihin ng magkapatid. “Ehem, batid ko na sa simula pa lang ay hindi na kami naging mabuti sa’yo, Zanella. Nakakalungkot mang isipin ngunit huli na bago ko pa napagtanto ang lahat ng ito. Nandito ako ngayon sa iyong harapan hindi dahil sa yaman kundi para ibaba ang aking sarili at humingi ng tawad sa lahat ng kasalanan ko sayo. Sa totoo lang, sa tuwing naiisip ko ang lahat ng mga nangyari sa pagitan nating dalawa ay parang gusto kon

“Hindi ko matatanggap ang asawa mong ‘yan Zanella! Ngayon din ay hiwalayan mo siya at paalisin mo ‘yan dito.” Matigas na pahayag ni Mr. Smith, makikita mula sa mga mata nito ang di pagka gusto sa kanyang manugang na si Alexander. Ito ang gumimbal sa lahat ng harap-harapang ipagtabuyan ni Mr. Smith ang asawa ni Zanella. “P-Pero, Dad, asawa ko na si Alexander at may anak kami! Kaya hindi pwede ang nais mong mangyari!” Nagugulumihanan na sagot ni Zanella dahil tutol siya sa nais mangyari ng kanyang ama. Kararating lang nila sa mansion ng kanyang mga magulang upang harapin ni Alexander ang kanyang mga biyenan ngunit hindi nila inaasahan ang matinding pagtutol ni Mr. Smith sa kanilang relasyon. Akala ni Zanella ay maayos na ang lahat dahil ni minsan ay hindi niya naringgan ng pagtutol ang kanyang ama ng malaman nito ang tungkol sa kanyang asawa. Kaya labis siyang naguguluhan dahil sa naging pahayag ng kanyang ama. Habang ang kanyang asawa na si Alexander ay nanatili sa kanyang kinatatayu

“Sir, hindi makatarungan ang ginawa sa aming mga manggagawa. Ilang dekada na akong empleyado ng kumpanyang ito pero simula ng mamatay si Sr. Smith ay nagsimula na ring bumagsak ang kumpanyang ito. Bigla na lang kaming sinisante ng walang dahilan. At ang masakit pa dun ay naghired sila ng mga bago ngunit ilang buwan lang ay tinanggal din sila sa trabaho. Maayos kaming nagtatrabaho pero para kaming mga basura na basta na lang itinapon na parang akala mo ay mga walang pakinabang.” Naluluha sa galit na pahayag ng matandang lalaki na siyang namumuno sa kanilang grupo. Maging ang tatlo pa nitong mga kasama ay umiiyak na rin. Nag-igting ang aking mga bagâng dahil ngayon ko lang naunawaan kung bakit tila puro mga baguhan ang lahat ng empleyado ng Smith Corporation. “Do you think bakit nila ginagawa ang mga bagay na ‘yun?” Curious kong tanong na ang tinutukoy ay ang kanilang mga Manager at Supervisor. “Sa pagkakaalam namin sir, upang sa kanila mapunta ang aming mga sweldo mula sa long servi