บททั้งหมดของ ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา: บทที่ 91 - บทที่ 100

ร้านอาหารตงไหลมีคนคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังเลยนะ ซูหวั่นหัวเราะเบาๆ และพูดอย่างไม่สะทกสะท้านว่า“เจ้าของร้านเปาคะ หากท่านอยากทานรบกวนพรุ่งนี้เช้ามาใหม่นะคะ เนื้อตุ๋นที่เหลือข้าจะเอาไปให้เพื่อนน่ะค่ะ” เจ้าของร้านเปาคิดไม่ถึงเลยว่าเด็กสาวที่ไม่มีภูมิหลังและสถานะแบบนั้นจะกล้าพูดแบบนี้กับเขาได้

ดูเหมือนว่าซูหวั่นจะขยับตัวขึ้นมาบ้างแล้ว นางหยุดฝีเท้าแล้วมองไปยังเจ้าของร้านหลิว“เจ้าของร้านหลิวหมายความว่าอย่างไรหรือคะ?” “ข้าเคยกินเนื้อตุ๋นของหนูซูแล้ว รสชาติดีเยี่ยม หากนำมาขายในร้านอาหารของข้า ต้องการทำรายได้มากขึ้นอย่างแน่นอน เรามาร่วมทำธุรกิจกัน ดีหรือเปล่า?” เจ้าของร้านหลิวรู้สึกเส

แม่เฒ่าเซี่ยงเคยต้องการส่งซูหวั่นไปเป็นคนรับใช้ในครอบครัวคนใหญ่คนโต นางไม่เห็นด้วย เพราะกลัวว่าท่านชายพวกนั้นจะทำตัวไม่ดี แต่ตัวเลขเหล่านั้นนางกลับจำได้ดี... เมื่อซูหวั่นได้ยินดังนั้น นางก็รู้บางอย่างในใจแล้ว“งั้นเราก็ยึดตามนี้ก็ได้นะคะ คนที่ได้รับคะแนนการทำงานมากที่สุดก็ได้ห้าร้อยสตางค์

“ท่านแม่ ท่านแม่ออกไปเถอะ ต่อไปเรื่องในบ้านข้าท่านแม่ไม่ต้องมายุ่ง ไม่งั้นอย่าหาว่าข้าไม่นับถือท่านแม่นะ!” ซูเหลียนเฉิงกัดฟัน สุดท้ายก็พูดออกมา แม่เฒ่าเซี่ยงหัวเราะเยาะ นางรู้ดีว่าซูเหลียนเฉิงมีนิสัยเป็นอย่างไร พูดจริงจังอะไรขนาดนั้น ไม่ได้ทำจริงๆสักหน่อย “ตอนนี้เจ้ากล้าพูดแบบนี้กับข้าแล

แม่เฒ่าเซี่ยงไม่สามารถระงับความโกรธในใจเอาไว้ได้ นางตบโต๊ะอย่างแรงและเตรียมไปที่บ้านรองเพื่อคิดบัญชีทันที และพ่อเฒ่าซูก็พูดขึ้นมาทันทีว่า“ไปทำไมกัน?” “ไปทำไมน่ะเหรอ ก็ไปถามเจ้ารองน่ะสิว่ากำลังคิดที่จะทำอะไรอยู่ ยังเห็นพวกเราเป็นพ่อแม่อยู่หรือเปล่า สร้างโรงงานก็ไม่ได้บอกกับพวกเราสักคำ!”