บททั้งหมดของ ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา: บทที่ 81 - บทที่ 90

ใครๆต่างก็พูดว่าลูกสาวนั้นไร้ประโยชน์ แต่นางกลับคิดว่า ลูกสาวนั้นเอาใจใส่มากที่สุด เพียงแต่ว่าซูหวั่นได้อยู่กับแม่ที่ไม่เอาไหนอย่างนาง เลยต้องลำบากอยู่แบบนี้ นางถูกบังคับให้รับเงินอัด และก็กอดสองพี่น้องร้องไห้อยู่สักพัก โดยที่ซูเหลียนเฉิงนอนอยู่บนเตียงอิฐไฟและไม่พูดอะไรสักคำ แต่ดวงตาของเขากล

“ป้าฟางคะ ข้าขอตัวกลับก่อนนะ” ในขณะที่ป้าฟางกำลังยุ่งอยู่กับการตักกับข้าวใส่จาน พลางตอบรับกลับมาว่า“อ้อ ได้ๆโก่วต้านไปส่งพี่อาหวั่นเร็วเข้า!” ซูหวั่นเดินไปที่บ่อน้ำ และตักน้ำเต็มถัง จากนั้นโก่วต้านก็เดินมาพร้อมถังไม้เล็กๆ“พี่อาหวั่นครับ แม่ข้าให้ข้ามาช่วยพี่น่ะ” ซูหวั่นกล่าวขอบคุณ

ใบหน้าของแม่เฒ่าเซี่ยงมืดมน แทบจะเสแสร้งทำไปไม่ไหวแล้ว หากไม่ใช่เพราะว่าเงินอัดในอ้อมแขนได้เตือนนางเอาไว้ นางก็คงจะระเบิดอารมณ์ออกมาตั้งนานแล้ว “นังหนูหวั่น ที่บ้านเงินอัดไม่พอจุนเจือไม่ใช่เหรอ ย่าไปหางานหนึ่งมาให้เจ้าได้ บ้านหลินหยวนไว่ที่อยู่ในเมืองห่างออกไปแค่นี้เอง เจ้าไปเป็นสาวใช้ล้างเท

แต่นางก็ไม่อยากจะให้สามีเป็นคนกลางที่ลำบากใจ จึงยอมให้ซูหวั่นไป และกำชับนางว่าต้องระวังความปลอดภัยด้วย เมื่อมาถึงบ้านใหญ่ ซูหวั่นก็ได้ยินเสียงทะเลาะกันมาจากในบ้านขณะที่นางยังอยู่ในลานบ้าน พ่อเฒ่าซูกำลังกดเสียงเพื่อสั่งสอนแม่เฒ่าเซี่ยง น้ำเสียงมีความสั่นเทาอยู่เล็กน้อย“ยายแก่ เห็นเงินจนบ้าไปแ

ซูหวั่นรับกะละมังไม้มา ส่วนซูลิ่วหลางก็รับเงินห้าสิบสตางค์มานับ สองพี่น้องมีการแบ่งงานกันชัดเจน ป้าคนนั้นหัวเราะอย่างมีความสุข แค่มองดูเนื้อตุ๋นที่เต็มกะละมัง น้ำลายไหลแล้ว “ท่านป้า ถ้าชอบก็มาบ่อยๆนะคะ วันที่แปดของทุกเดือน ลูกค้าประจำซื้อหนึ่งกิโลครึ่งแถมครึ่งกิโลค่ะ” ป้าคนนั้นรับกะล