บททั้งหมดของ ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา: บทที่ 111 - บทที่ 120

ใบหน้าของนางหวางบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ นางปีนลงมาจากกำแพงด้วยความโกรธ และรับไม้กวาดของแม่เฒ่าเซี่ยงที่โยนมาแบบเต็มๆ นางหลบไม่ทัน หลังจากถูกเคว้งไม้กวาดมาโดน นางก็บุ้ยๆปาก กัดฟันแล้วพูดว่า“ท่านแม่ นี่มันอะไรกัน?” ขณะที่พูด นางก็ก้มไปหยิบไม้กวาดขึ้นมา และคิดที่จะเคว้งมันกลับไปที่แม่เฒ่า

ซูหวั่นหัวเราะเสียงต่ำ ไม่คิดว่าป้าฟางจะโจมตีคนเก่งขนาดนี้ มองแต่หน้าก็ไม่รู้เลยจริงๆ“ป้าฟางพูดถูกค่ะ น้าสามคะ น้าอยากจะมาช่วยเรามั้ย แม้ว่างานนี้ จะสกปรกและเหนื่อย แต่น้าก็เป็นน้าสามของข้า น้าจะมาช่วยเราแน่นอนใช่ไหมคะ?” นางหวางบีบนิ้ว แล้วพูดด้วยสายตาหลบเลี่ยง“อาหวั่น ไม่ใช่ว่าน้าสามจะไ

ทุกคนใส่หมวก แล้วก็มองหน้ากัน จากนั้นก็หัวเราะเสียงดังออกมาทันที ซูหวั่นพูดอย่างจริงจัง“ในเมื่อทุกคนพร้อมแล้ว งั้นก็มาเริ่มกันเลยนะคะ เราจะขนของพวกนี้ไปที่โรงงานก่อน แล้วข้าจะจุดประทัด" “ตกลง!” หลายคนพูดพร้อมกัน และเสี่ยวไป๋ก็เหลือบมองซูหวั่น ดวงตาที่สวยงามของนางเป็นประกาย และเคอะเขิ

มันกลับทำให้นางหลี่และซูเหลียนเฉิงตกตะลึงมากจนแทบจะลืมตาไม่ขึ้น! ในช่วงชีวิตของพวกเขา ทั้งคู่ไม่เคยเห็นเงินมากมายขนาดนี้มาก่อน! สามร้อยเก้าสิบตำลึง! เงินจำนวนนี้เพียงพอให้ลูกหลานดำรงชีพได้เลยนะ? ทันทีที่นางหลี่ตื่นเต้น นางก็บีบข้อมือของซูลิ่วหลางแรงขึ้นโดยไม่รู้ตัว“อาหวั่น ทำไมเงินอั

ขณะที่เขากำลังโมโหอยู่นั้น นางหวางก็ได้แอบเปิดประตูและพยายามนอนลงในขณะที่เขาหลับ! “อะไรที่เรียกว่าแอบนัดกับผู้ชาย เจ้าไม่เชื่อในตัวข้างั้นรึ?” นางหวางกลอกตา และพูดคำสบถออกมามากมาย“ไม่ใช่เป็นเพราะข้าต้องไปถามข่าวคราวให้เจ้าหรอกเหรอ ดูเจ้าสิทำใจแคบไปได้!” ซูฉางโซว่เป็นคนที่มีความคิดง่ายๆ จึงถู