All Chapters of ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง: Chapter 91 - Chapter 100

ใบหน้าหล่อเหลาที่ปกคลุมไปด้วยหน้ากากรูปแบบเปลวไฟกำลังขมวดคิ้วอยู่ในขณะนี้ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงวุ่นวายราชวงศ์อยู่เสมอ ตระกูลชนชั้นสูงมีความห่างเหินโดยธรรมชาติและไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการแย่งชิงของราชวงศ์ เพื่ือจะไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อนโดยพื้นฐานแล้วทุกคนในตระกูลชนชั้นสูงต่างก็ตระหนักดีถึงเรื่องนี้ ดังนั้นแม้ว่าพวกเขาได้ติดต่อกับราชวงศ์อย่างลับ ๆ พวกเขาก็ต้องรักษาระยะห่างและความเหมาะสมภายนอกแต่นางกลับเปิดให้คนอื่นเห็นในเวลากลางวันแสกๆ เดินเข้าออกวังแทบจะพักในนั้นเลยในความเป็นจริง หากต้องหาเหตุผลที่ทำไมจั๋วซือหรานถึงเข้าไปเกี่ยวข้องกับราชวงศ์ตั้งแต่แรก นั่นจะเป็น'ผลงาน'ที่จั๋วหรูซินสร้างมาในงานดอกไม้ของพระราชวังเรื่องนี้ไม่ได้เป็นความลับดังนั้นเฟิงเหยียนอาจไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงรู้สึกหงุดหงิดอย่างอธิบายไม่ถูกเมื่อรู้ว่านางมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับราชวงศ์เจ้าหน้าที่ของหน่วยสืบสวนพิเศษมีหน้าที่รับผิดชอบในการติดตามจั๋วซือหรานเท่านั้นและรายงานที่อยู่และการเคลื่อนไหวของนาง พวกเขาไม่ทราบเรื่องต่าง ๆ ของจั๋วซือหรานเพียงแต่เขาสามารถตรวจจับการเปลี่ยนแปลงรัศมีของใต้เท้าได้อย่างชัดเจน

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าคนรับใช้ของจวนเฟิงจะเป็นคนรับใช้ในบ้าน พวกเขายังคงมีความภาคภูมิใจในตัวเอง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่พูดอะไรสักคำ และเพียงกล่าวคำอำลาจั๋วซือหรานบังเอิญฝูซูเพิ่งส่งคนรับใช้ของจวนอ๋องชินเส็จและเดินกลับมา เมื่อเขาเห็นคนรับใช้ของตระกูลเฟิงเดินออกไป เขาก็แปลกใจเล็กน้อย "คุณหนูขอรับ ทำไมไม่ให้ข้าส่งแขกล่ะขอรับ เขาไปเองหรือขอรับ"จั๋วซือหรานะยิ้ม "คนของตระกูลเฟิง แม้แต่คนรับใช้ของตระกูลเฟิงก็มีความเย่อหยิ่งของตัวเอง พวกเขาอาจเห็นเมื่อครู่นี้ ข้าพูดอย่างไรกับคนรับใช้ของจวนอ๋องชิน พวกเขาจึงไม่ยอมทนคำพูดของข้า บางทีพวกเขาอาจจะกลับไปฟ้องข้าก็ได้นะ”ฝูซูตกตะลึง “ฟ้องหรือ นั่นจะไม่แย่หรือขอรับ” ฝูซูเกาหัว “เมื่อครู่นี้ข้าอ่านใบรายการของขวัญที่เฟิงซื่อจื่อส่งมา มีของดี ๆ มากมาย”ก่อนหน้านี้ คุณหนูยังไม่โวยวายต้องแต่งงานกับฉินตวนหยาง ตอนนั้นตระกูลยังเอ็นดูนางอย่างมากฝูซูรับใช้จั๋วซือหราน ดังนั้นเขามีโอกาสเห็นของดี ๆ มากมาย เขาไม่ใช่คนที่มีสายตาสั้น ดังนั้นหากฝูซูยอมรับว่ามีของดี ๆ มากมาย แสดงว่ามีของดีเยอะจริง ๆจั๋วซือหรานได้ยินคำพูดของฝูซู นางหัวเราะ “มันไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นข้าต

เฟิงเหยียนยังคงนั่งอยู่บนกระเบื้องเคลือบ เขามองนางจากที่สูง ๆ เขาไม่คิดจะลงมาด้วย เขามองจากที่สูง ๆ เช่นนี้ ซึ่งทำให้คนมักรู้สึกเข้าใกล้ชิดเขายากจั๋วซือหรานก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวอย่างรวดเร็ว และเพียงไม่กี่ก้าว นางก็อยู่บนหลังคาแล้ว และนั่งลงข้างเฟิงเหยียน อย่างง่ายดายเฟิงเหยียนเหลือบมองนางจากด้านข้าง การเคลื่อนไหวของนางในเมื่อสักครู่นี้ดูน่าสนใจเล็กน้อย ดูเหมือนว่าจะไมใช่วิชาใด ๆ และยากที่จะบอกได้ว่าท่านี้เป็นวิชาตัวเบาประเภทใด เห็นได้ชัดว่า ตระกูลจั๋วไม่มีทักษะประเภทนี้กล่าวโดยสรุป เฟิงเหยียนดูเหมือนเห็นมือและเท้าของนางสัมผัสกำแพงกับชายคาอยู่สองสามที จากนั้นก็ขึ้นไปบนหลังคาการเคลื่อนไหวเช่นนี้ทำให้ผู้คนมักนึกถึงคำคำหนึ่ง - ขึ้นหลังคาและรื้อหลังคาเฟิงเหยียนยกมือขึ้น เปิดฝาน้ำเต้าออกแล้วจ่อไปที่ริมฝีปากของเขา และจิบสุราหนึ่งคำ แม้ว่าเขาเพียงจิบก็ตามจั๋วซือหรานได้กลิ่นสุราที่เข้มข้น จมูกของนางก็ปิดลงเบา ๆ และนางก็อดไม่ได้ที่ต้องเข้าหาเขาเพื่อดมกลิ่นสุราเฟิงเหยียนเหลือบมองนาง “ครั้งสุดท้ายที่นางมาเยี่ยมจวนเฟิงตอนกลางคืน เจ้ามาเพื่อกล่าวขอบคุณ วันนี้เจ้ามาเยี่ยมจวนเฟิงตอนก

เฟิงเหยียนไม่ได้พูดอะไรหลังจากได้ยินคำพูดของจั๋วซือหราน แต่เขามองนางพร้อมกับม่านตาคู่หนึ่งที่เข้มกว่าและลึกกว่าท้องฟ้าในยามค่ำคืนจั๋วซือหรานถูกเขามองเช่นนี้ นางรู้สึกไม่สบายเล็กน้อยนางถามด้วยเสียงเบา “มีอะไรผิดปกติหรือ”นางไม่มั่นใจว่า เฟิงเหยียนเข้าใจสิ่งที่นางเพิ่งพูดในเมื่อครู่นี้หรือไม่ แต่จั๋วซือหรานไม่อยากพูดซ้ำอีกแล้วนางคิดว่าเขาควรจะเข้าใจได้การสื่อสารระหว่างคนฉลาดมักจะง่ายกว่าเฟิงเหยียนไม่ได้พูดอะไร เขาแค่เปิดจุกน้ำเต้าแล้วจิบสุราจั๋วซือหรานอดไม่ได้ต้องกระซิบถาม"ท่านอ๋องดื่มไวน์อะไร มันมีกลิ่นหอมมาก"เฟิงเหยียนเห็นจั๋วซือหรานถามเขา เขาเหลือบมองนาง "เจ้าอยากดื่มหรือ"จั๋วซือหรานเขินอายเล็กน้อย แต่ก็ยังพยักหน้าตั้งแต่นางมีชีวิตใหม่ นางได้ตัดสินใจแล้วว่า นางมีชีวิตใหม่ในโลกที่แปลกประหลาดนี้ นางต้องใช้ชีวิตอย่างอิสระ ดื่มสุราที่เข้มข้นที่สุด และนอนร่วมกับชายที่แข็งแกร่งที่สุดนางไม่รู้หรอกว่าสุราของเฟิงเหยียนเข้มข้นหรือไม่ นางรู้แต่สุรานี้มีกลิ่นหอมมาก ยั่วยุใจคนมากทำให้นางโลภเล็กน้อยแต่เฟิงเหยียนไม่ได้ส่งน้ำเต้าสุราให้นาง และเขาไม่พูดสักคำด้วยดูเหมือนเขาจ

จั๋วซือหรานรู้สึกตัวไม่สบายอย่างยิ่ง นางนอนบนเตียง พลิกไปพลิกมา นางรู้สึกถึงอย่างไร นางก็นอนไม่หลับ ดังนั้นนางจึงลุกขึ้นนั่งและปล่อยพลังของการแพทย์สายวิเศษไหลผ่านร่างกายของนางในกระบวนการนี้ สติปัญญาของนางก็ชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆสติปัญญาบางอย่างที่ถูกอารมณ์ปิดบังค่อย ๆ กลับคืนมา และรายละเอียดและการรับรู้บางในช่วงที่นางถูกอารมณ์บังคับก็ค่อย ๆ กลับคืนสู่ที่เดิม“สุรานั่น…” จั๋วซือหรานตระหนักว่าสุราของเฟิงเหยียนไม่ใช่ของธรรมดานางพึมพำกับตัวเอง “นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงบอกว่า ข้าดื่มสุราเช่นนั้นไม่ได้”พลังของการแพทย์สายวิเศษในร่างกายห่อหุ้มอากาศเย็นที่ไม่รู้จักในร่างกายค่อย ๆ ระบายออกมา เห็นได้ชัดว่า นั่นเป็นพลังที่มีอยู่ในสุรานั้นและความร้อนรุ่มในร่างกาย...จั๋วซือหรานหลุดพ้นจากภวังค์และมองไปเพลิงสีแดงที่ควบแน่นอยู่บนฝ่ามือของนาง...มันเป็นพลังทางวิญญาณไฟที่รุนแรงในเลือดขององตระกูลเฟิงในที่สุดความรู้สึกร้อนและหนาวก็ค่อย ๆ หายไป จั๋วซือหราน หายใจเข้ายาว ๆ ในขณะเดียวกัน นางอดไม่ได้ที่ต้องยกมือขึ้น ไปแตะที่หน้าผากของนาง นางรู้สึกตัวเองส่งผลเอง“นี่ ข้าหาเรื่องใส่ตัวเองไม่ใช่หรือ”