All Chapters of แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา: Chapter 681 - Chapter 690

"เหล่าจู เหล่าโจว พวกคุณอย่าเพิ่งหุนหันพลันแล่นไป เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวอะไรกับพวกคุณเลย!"แม้ว่าโม่หลินจะรู้ดีว่าทั้งสองคนทำเพื่อทวงความยุติธรรมให้กับตัวเขา และเขาก็รู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่างมากแต่เขากลับไม่อยากให้พวกเขาเข้ามาพัวพันในเรื่องนี้!"ผู้อำนวยการโม่ ผมไม่มีทางวางปืนลงแน่นอน นอกจากว่าไอ้หมอนี่จะถอนคำสั่งเมื่อครู่นี้ และไสหัวออกไปจากสำนักงานสายตรวจนี่ซะ!""และอย่าเข้ามาเหยียบที่นี่อีกแม้แต่ก้าวเดียว!""ไม่อย่างนั้น ผมจะให้เขาชดใช้อย่างสาสมเลย!"ความโกรธของโจวกั๋วเฟิงนั้นเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และเขาก็ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้!"ใช่ เพิกถอนคำสั่งเมื่อครู่นี้ แล้วไสหัวออกจากสำนักงานสายตรวจนี้ไปซะ!""เพิกถอนคำสั่งเมื่อครู่นี้ แล้วไสหัวออกจากสำนักงานสายตรวจนี้ไปซะ!""ที่นี่ไม่ต้อนรับนายไอ้หมูอ้วน!"ในสำนักงานสายตรวจ เจ้าหน้าที่สายตรวจทุกนายที่ติดตามโม่หลินได้ร่วมใจกันและลุกขึ้นมา จากนั้นก็ล้อมเจิ้งโหย่วเหลียงเอาไว้ พร้อมตะคอกใส่เขา!พวกเขารู้สึกโกรธกับการกระทำของเจิ้งโหย่วเหลียงมาตั้งนานแล้ว!และพวกเขาก็ตัดสินใจอย่างแน่วแน่แล้วด้วยว่า แม้จะต้องรับโทษด้วยกัน หรือสูญ

ใบหน้าของหลินเฟยดูแย่ขึ้นมาเล็กน้อยอย่างเสียไม่ได้!"พี่หลิน เกิดอะไรขึ้น ทำไมจู่ๆ สีหน้าของพี่ถึงได้ดูแย่ขนาดนี้ได้?"เมื่อเห็นท่าทางของหลินเฟยเปลี่ยนไป หวางเจิงก็เข้ามาถามไถ่ทันทีส่วนคุณท่านหวาง โจวจื่อหลง จ้าวลู่ลู่ เหลิ่งหนิงซวง และจ้าวอู๋จี๋ก็ได้พุ่งสายตามาทางนี้ด้วยเช่นกันต่างก็รอคำตอบจากหลินเฟย"คุณหวาง พี่ใหญ่หวาง เพื่อนสองคนของผมเจอกับปัญหา ผมต้องรีบไปจัดการเดี๋ยวนี้ครับ!"หลินเฟยอดไม่ได้ที่จะร้อนใจขึ้นมา"พี่ลู่ลู่ พี่เหลิ่ง ตัวยายังต้องเคี่ยวอีกครึ่งชั่วโมงถึงจะได้ ถึงเวลานั้นพวกคุณยกมาให้คุณท่านหวางและอู๋จี๋ดื่มก็โอเคแล้ว""ผมต้องรีบไปดูสักหน่อย!"พอพูดจบ หลินเฟยก็รีบวิ่งไปข้างนอกโดยไม่รีรอแต่อย่างใด"เฮ้ หลินเฟย คุณจะไปไหน..."จ้าวลู่ลู่รู้สึกกังวลเล็กน้อย เพราะท้ายที่สุดแล้ว เธอไม่เคยเห็นหลินเฟยร้อนใจแบบนี้มาก่อนเลยแต่ก่อนที่เธอจะได้รับคำตอบจากหลินเฟย เขาก็ได้เข้าไปในลิฟต์เสียแล้วเพราะต้องคอยดูตัวยาที่กำลังเคี่ยว จ้าวลู่ลู่จึงไม่สามารถวิ่งตามออกไปได้"หลาน หลานกับจื่อหลงพาคนไปช่วยน้องหลินสักหน่อย""ดูจากท่าทางของเขาแล้ว ไม่แน่ว่าอาจจะเจอปัญหาใหญ่ก็เป็นไ

"เขายังพูดอีกว่า ที่คุณชายอู๋ถูกตีจนแขนหักมันก็สมควรแล้ว ไม่ตายก็ถือว่ายังน้อยไป คุณว่า..."เมื่อคำพูดเหล่านี้ได้กระทบใบหูของเลขาหลิวมันค่อนข้างจะรุนแรงอยู่ เขาจึงรีบเดินดุ่มๆ เข้ามาแล้วตะคอกเสียงดังว่า"เหลิ่งชิงซง คุณกล้ามากเลยนะ!""คุณชายอู๋ไปทำให้คุณขุ่นเคืองอะไร ทำไมจะต้องสาปแช่งเขาแบบนี้ด้วย?""คุณคิดว่าการที่ได้เป็นเทศมนตรีตัวเล็กๆ แบบนี้ คุณจะทำอะไรก็ได้ตามอำเภอใจ และมองไม่เห็นหัวใครอย่างนั้นเหรอ?!""เลขาหลิว ผมไม่ได้พูดอะไรแบบนั้นเลยนะ…"เหลิ่งชิงซงก็โกรธเช่นกัน ขณะที่คิดจะอธิบายออกไปจู่ๆ เลขาหลิวก็ได้ฟาดหมัดเข้ามาอย่างเต็มแรง!เพี้ยะ เสียงดังคมชัด!"ไม่ต้องอธิบาย!""ในเมื่อคุณไม่ได้พูดแบบนี้ออกไป แล้วทำไมคุณถึงไม่ยอมบอกที่อยู่ของหลินเฟยล่ะ?""เลขาหลิว หลินเฟยเป็นเพื่อนของผม ผม...ผมพูดไม่ได้…"เหลิ่งชิงซงตะกุกตะกัก ท้ายที่สุดก็ถอนหายใจออกมาแม้เขาจะไม่รู้อย่างชัดเจนว่าทำไมหลินเฟยถึงต้องตีอู๋เทียนจนแขนหักแต่นั่นเป็นถึงลูกชายของรัฐมนตรีประจำจังหวัดหากที่อยู่ของหลินเฟยได้ถูกเปิดเผยออกมา หลินเฟยก็คงจะมีจุดจบที่ไม่ดีเป็นแน่!"ฮึ่ม เมื่อกี้ยังบอกว่าไม่รู้จักหลิน

เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้แล้ว คนสิบกว่าคนที่เหลืออยู่ของเลขาหลิวก็ได้กระโจนเข้ามาหมายจะลงมือด้วยความโกรธเช่นกัน!ปังปังปัง!ผลที่ออกมาก็คือว่า คนสิบกว่าคนนี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของทีมคุ้มกันแต่อย่างใด!แค่ปะทะกัน ทั้งหมดก็ได้ถูกจัดการไปอย่างราบคาบ!"พวกนายเป็นใครกันแน่?""พวกนายทำแบบนี้ หรือว่าไม่กลัวเลขาอย่างฉันจะลงโทษพวกนายเลย?"จากนั้นเลขาหลิวก็ได้ตระหนักได้ทันทีว่า ตัวตนของคนพวกนี้จะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอนเพราะคนธรรมดา จะไม่มีทักษะแบบนี้อย่างเด็ดขาด!อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่คิดว่าในเมืองเล็กๆ แบบนี้จะมีคนใหญ่คนโตอาศัยอยู่ได้เมื่อตัดสินใจได้แล้ว เขาก็ตะโกนเรียกคนมาจับโจวจื่อหลงและหวางเจิงไปลงโทษ!"พวกเราเป็นใคร? ช่างตาบอดเสียจริงๆ หลานสาวของคุณท่านหวาง หวางเทียนผิง แกไม่รู้จักหรือไง?!"โจวจื่อหลงก้าวไปข้างหน้าและตะโกนเสียงดังเขาหยิบสมุดประจำตัวสีน้ำเงินออกมาโดยตรงแล้วฟาดไปที่หน้าของเลขาหลิวทันที!เมื่อเห็นข้อความที่ปรากฏอยู่บนนั้น เลขาหลิวก็ตื่นตระหนกจนเหงื่อท่วมตัว!โดยที่ร่างกายก็กระตุกขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้"อะไรนะ! คุณมาจากสำนักคุ้มกันมังกร…""ที่แท้... คุณ คุณก็เป

ลุงแท้ของเธอ หวางไห่เทา!"ลุงสามคะ หนูเสี่ยวเจิงค่ะ เมื่อเร็วๆ นี้คุณปู่ได้ร่วมสาบานน้องชายบุญธรรมอีกคนแล้วนะคะ""แต่ทว่า รัฐมนตรีอู๋ของเมืองเจียงตงกลับส่งคนมาจับเขาเพราะความเข้าใจผิดเล็กน้อยค่ะ…""หนูว่าคนคนนี้ไม่จำเป็นต้องเอาไว้แล้วนะคะ!"หวางเจิงอธิบายสั้นๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ววางสายโทรศัพท์ไป!เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้แล้ว เลขาหลิวก็ถึงขั้นกับตกตะลึงไปทีเดียว!ต่อให้เขาจะไม่ใช้สมองคิด เขาก็รู้ทันทีว่าครั้งนี้รัฐมนตรีอู๋จะต้องเจอปัญหาใหญ่แน่ๆ!การที่อนาคตการงานได้หยุดลงตรงนี้ยังถือว่าเบาไป!ไม่แน่ว่า แม้แต่เขาก็อาจจะพลอยติดร่างแหไปด้วยเช่นกัน!เลขาหลิวรีบอธิบายให้หวางเจิงฟังด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว "คุณหวางครับ สำหรับเรื่องราวที่คุณชายอู๋ได้ทำเลยไปนั้น ความจริงแล้วรัฐมนตรีอู๋ไม่รู้..."และเขาก็ชี้ไปที่ฉินหลิน ติงหรูหลง และเฉินหย่วนเฉียว"เป็นเพราะคนพวกนี้ได้เอาเรื่องความบาดหมางระหว่างคุณชายอู๋และหลินเฟยไปบอกกับรัฐมนตรีอู๋ครับ!""สำหรับสิ่งที่คุณชายอู๋ได้ทำลงไป พวกเขาไม่ได้พูด ไม่อย่างนั้นแล้วรัฐมนตรีอู๋ก็คงไม่ส่งผมมาจับหลินเฟยแบบนี้หรอกครับ!""ขอความเมตตาจาก