All Chapters of แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา: Chapter 401 - Chapter 410

อาหารมื้อนี้ ซูเฉี่ยนเสวี่ยใช้เวลาทำกว่าสองชั่วโมงหลินเฟยยังไม่อิ่ม แต่ซูเฉี่ยนเสวี่ยที่ทำอาหารนั้นกลับอิ่มไปก่อนแล้วหลังจากพักไปครู่ใหญ่อาหารที่เลิศรสและหลากหลายก็ได้มาเสิร์ฟถึงที่โต๊ะหลินเฟยนั่งลงบนโต๊ะ โบกมือให้กับซูเฉี่ยนเสวี่ยพร้อมพูดด้วยเสียงหัวเราะออกมาว่า"พี่ซู คุณน่าจะมาบริการผมกินข้าวด้วยไม่ใช่เหรอ?"ซูเฉี่ยนเสวี่ยหน้าแดงก่ำ จากนั้นก็เข้ามานั่งบนตักของหลินเฟยอย่างยั่วยวน"นั่นมันแน่นอนอยู่แล้วล่ะ ป้อนให้คุณอิ่ม มันเป็นหน้าที่และความรับผิดชอบของฉันอยู่แล้วนะ""มา อ้าปาก อ้ำ..."ซูเฉี่ยนเสวี่ยยื่นมือที่ขาวนวลออกไปคีบอาหาร แล้วป้อนให้หลินเฟยถึงที่ปากและดูเหมือนว่าหลินเฟยจะเพลิดเพลินไปกับการป้อนอาหารเลิศรสของซูเฉี่ยนเสวี่ยเป็นการส่วนตัวแบบนี้มาก"อร่อยมั้ย?" ซูเฉี่ยนเสวี่ยถามเบาๆ"ต้องอร่อยอยู่แล้วล่ะ พี่ซูทำอาหารได้อร่อยที่สุด แต่มันไม่อร่อยเท่าตัวของคุณเท่านั้นเอง"หลินเฟยยิ้มอย่างมีเลศนัย"งั้นฉันก็จะให้คุณกินให้หนำใจไปเลย" ซูเฉี่ยนเสวี่ยกลอกตามองบนให้กับหลินเฟยด้วยท่าทางที่ยั่วยวนหลินเฟยยิ้มอย่างชั่วร้ายออกมาทันที"กินอย่างไรก็กินไม่อิ่มหรอกนะ เพราะกระเ

"ฉันจะไปส่งคุณนะ"ซูเฉี่ยนเสวี่ยยังอยากที่จะลุกขึ้นไปส่งหลินเฟยแต่เธอไม่มีเรี่ยวแรงกระทั่งที่จะลุกขึ้นนั่ง และทำได้เพียงมองหลินเฟยเดินออกจากห้องไปด้วยความไม่เต็มใจเพียงเท่านั้น"พี่ซู คุณพักผ่อนเถอะ ผมกลับไปเองได้"หลินเฟยยิ้มๆ และโบกมือซูเฉี่ยนเสวี่ยพูดเบาๆ ว่า"ถ้าอย่างนั้นก็กลับดีๆ ล่ะ แล้วรีบมาหาใครเขาเร็วๆ ด้วยนะ…"เมื่อมองไปยังแววตาที่ตัดใจไม่ได้ของซูเฉี่ยนเสวี่ย หลินเฟยก็มีความสุข โดยมันเป็นความหอมหวานและความพึงพอใจที่บรรยายออกมาไม่ได้แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังเดินลงไปชั้นล่างและมุดตัวเข้าไปในรถ…………เมื่อหลินเฟยกลับไปถึงหมู่บ้านเถาฮวา มันก็เป็นเวลาพลบค่ำแล้วหลังจากกวาดตามองไปรอบๆ หลินเฟยก็ไม่พบจ้าวลู่ลู่แต่อย่างใดเธอไม่ได้อยู่ที่คลินิกและในเวลานี้ บังเอิญซูเสี่ยวโหรวได้เดินผ่านมาพอดี หลินเฟยจึงดึงตัวเธอเอาไว้"พี่เสี่ยวโหรว ลู่ลู่ล่ะ?"ซูเสี่ยวโหรวได้อธิบายว่า"อ้อ กลางวันเธอไม่อยู่ หลังจากลู่ลู่ตื่นแล้วก็ได้รับสายสายหนึ่งน่ะ บอกว่าญาติของลู่ลู่กำลังจะแต่งงาน ต้องไปช่วย ตอนกลางวันเธอก็เลยไปบ้านญาติกับพ่อแม่ของเธอแล้วล่ะ""ได้ยินมาว่าค่อนข้างจะไกลอยู่นะ อย่

หลินเฟยได้พูดกำชับไปสองสามประโยค และก็วางสายไปซึ่งก็เท่ากับว่าปล่อยให้เธอจัดการก็เพียงพอแล้วหลังมื้ออาหารเช้า พานเสี่ยวเหลียนก็ได้พูดเสนอขึ้นมาว่า"ถึงเวลาที่ต้องรดน้ำผักแล้ว เดี๋ยวเราไปรดน้ำผักกันเถอะนะ"หลินเฟยพยักหน้า"แปลงผักค่อนข้างใหญ่เลยทีเดียว ฉันก็จะไปด้วยนะ"ถังรั่วเสวี่ยพูดสมทบขึ้นมาว่า "ฉันก็จะช่วยเหมือนกัน"หลินเฟยกังวลเล็กน้อยและพูดว่า "อาเล็กครับ แล้วตาของอา...""ไม่เป็นอะไรหรอก"ถังรั่วเสวี่ยวางมือไว้บนมือของหลินเฟย ยิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วพูดขึ้นมาบริเวณแปลงผักหลินเฟยร่างกายกำยำ และงานหาบน้ำก็ตกเป็นของเขาไปโดยปริยายหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ได้หาบน้ำมาหลายถังแล้วถังรั่วเสวี่ย พานเสี่ยวเหลียน พร้อมทั้งซูเสี่ยวโหรวก็มาช่วยกันอย่างขะมักเขม้นเพียงแต่ว่าผักในแปลงนั้นเจริญงอกงามเป็นอย่างดี โดยถังรั่วเสวี่ยไม่ค่อยเข้าใจในเรื่องแบบนี้สักเท่าไหร่ขณะรดน้ำ เธอก็ได้สะดุดกิ่งไม้ที่ยื่นมาขวางเอาไว้ และล้มลงไปที่พื้นเสียงดังสนั่นและน้ำที่ถือเอาไว้ในมือก็สาดกระเซ็นออกมาจนหมดซึ่งมันก็ทำให้โคลนกระเซ็นติดตามมือและใบหน้าของเธอไปหมด"ว้าย…"เมื่อเห็นสถานการณ์นี้ หลินเ

"โดยเหล่าบรรดาลูกค้าที่ซื้อยาปลอมไปต่างก็ดำเนินการคอมเพลนแล้ว!""จางซินเยว่ไม่สามารถควบคุมระบบการตรวจสอบของบริษัทและพนักงานระดับล่างเหล่านี้ให้ดีได้ การอนุญาตให้บุคคลเหล่านี้ซึ่งมีเจตนาแอบแฝงใช้แบรนด์เภสัชกรรมหนานผิงของเราเพื่อเพิ่มคุณค่าให้กับตนเองนั้น ได้ส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของบริษัทของเราเป็นอย่างมาก จนกระทั่งถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีวิธีการแก้ไขที่เหมาะสมแต่อย่างใด""การชดเชยนั้นถือว่าเป็นเรื่องเล็ก แต่การที่เภสัชกรรมหนานผิงมีชื่อเสียงอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้ ทั้งหมดล้วนแล้วเกิดจากความมุ่งมั่นของทุกคน แล้วจะปล่อยให้คนคนหนึ่งมาทำลายลงไปได้อย่างไรกัน?"หุ้นส่วนอาวุโสที่อยู่ข้างๆ คนหนึ่งยังคงโหมเพลิงต่อไป"ผมคิดว่าคนที่เล็งเห็นผลประโยชน์ส่วนตัว เกรงว่าจะไม่ใช่เพียงแค่พนักงานระดับล่างเท่านั้น หากคานบนตรง คานล่างจะคดได้อย่างไร"แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถแสดงหลักฐานสำคัญใดๆ ที่แสดงว่าจางซินเยว่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้ แต่คนที่เขาได้เอ่ยถึงอย่างแปลกๆ แบบนี้คือใคร ทุกคนก็สามารถคาดเดาได้อยู่แล้วในกลุ่มคนเหล่านี้ หม่าเฉวียนและจ้าวหลินได้คัดค้านเสียงดังที่สุดจ้าวหลินกวาดตามองไปยังจางซินเยว่แ

และผู้ถือหุ้นที่อยู่ในห้องประชุมก็เพิกเฉยต่อจางซินเยว่อย่างสิ้นเชิงจากนั้นก็เริ่มยกมือโหวตโดยพลการหลังจากการโหวตของผู้ถือหุ้น รวมถึงการงดออกเสียงของผู้ถือหุ้นเพียงไม่กี่รายผลการโหวตก็ได้ระบุออกมาว่าจ้าวหลินได้คะแนนโหวตสี่สิบหกคะแนน โดยที่หม่าเฉวียนนั้นมากกว่าจ้าวหลินไปหนึ่งคะแนนซึ่งเขาได้รับคะแนนโหวตสี่สิบเจ็ดคะแนนนั่นเอง"ผลการโหวตจากผู้ถือหุ้นในที่ประชุมใหญ่มีดังนี้ ผู้จัดการหม่าได้คะแนนทั้งหมดสี่สิบเจ็ดคะแนน มากกว่าผู้จัดการหลินไปหนึ่งคะแนน ดังนั้นท่านประธานใหญ่คนใหม่ของเภสัชกรรมหนานผิงก็คือผู้จัดการหม่า"จ้าวหลินมองไปยังหม่าเฉวียนด้วยความประหลาดใจ ดูแล้วไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่"เหลาหม่า คุณ…"ที่แท้ก่อนที่จะบังคับจางซินเยว่ให้ลงจากตำแหน่งนั้น จ้าวหลินได้ติดสินบนหุ้นส่วนคนอื่นๆ ด้วยเงื่อนไขต่างๆ เอาไว้ก่อนหน้านี้แล้ว และพวกนั้นก็ทำการโหวตให้กับเขา แต่คิดไม่ถึงเลยว่าหม่าเฉวียนจะมีอุบายรอบด้านแบบนี้ด้วยและหม่าเฉวียนกลับได้คะแนนมากกว่าตัวเขาไปหนึ่งคะแนนด้วย"ที่มองไม่เห็น ยังมีใครจะสละคะแนนอีกไหม? ฉันไม่เต็มใจ ควรมีการยกมือโหวตอีกครั้งนะ"จ้าวหลินมองไปที่ผู้ถือหุ้นที่ง